Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان موسس (الفبا)

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

فهرست برخی از مجلات کم اعتبار

پیوندهای مفید

بایگانی مطالب

آخرین مطالب

پربیننده ترین مطالب

محبوب ترین مطالب

مطالب پربحث‌تر

آخرین نظرات

فهرست نشریات نامعتبر بین المللی از دید دانشگاه صنعتی اصفهان

PaP-admin | يكشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۱
موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۱/۰۴/۱۱
PaP-admin

نظرات (۴۴)

۰۴ خرداد ۹۵ ، ۱۸:۵۹ بهار
خانم یا آقای "قابل توجه انهایی که خوششون نمیاد."
شما به درصد دانشجو در درس شیمی آلی چکار دارید اگر توانایی چاپ مقاله آی اس آی را دارید؟درصد های دانشجویانتان را از کجا می دانید؟مدام دنبال چنین چیزهایی هستید که دیگران را تحقیر کنید تا خود را برتر نشان بدهید؟شاید این دانشجو بلد نیست خوب تست بزند .نمرات ملاک نیستند.چاپ فقط یک مقاله آی اس آی در دوره ارشد چندان ویژه نیست.کسانی که دانشجوی شما را برای دکتری پذیرش کرده اند اساتید شما و از افراد برجسته هستند و مثل شما برای همکار شدن با دانشجویشان حرص نمی خورند،اجازه بدهید آنها بی غرض،تصمیم بگیرند که چه کسی لیاقت دانشجو شدن برای دوره دکتری را دارد.حقوق شما هم مناسب است و این امتیاز خوبی است که به اساتید اجازه تدریس در دوره کارشناسی ارشد و فارغ التحصیل کردن دانشجوی این دوره را بدهند،حق راهنمایی و مشاوره هم که خواهید گرفت پس باید خوشحال شوید مگر اینکه شما قدرتش را نداشته باشید.چاپ مقاله آی اس آی به نفع رتبه و درآمد شما هم هست پس چرا از دست دانشجویتان عصبانی شده اید؟مگر نه اینکه استاد دوره ارشد شما هم مقاله ای برای شما و البته خودش به چاپ رسانده است؟اگر قادر به چاپ مقاله نیستید دانشجو را به استاد دیگری ارجاع دهید نیاز نیست بگویید نمی توانم ،فقط او را به خاطر ضعف خودتان تحقیر نکنید.شما را هم در همین دانشگاهی که ادعا می کنیدحداقلی برای پذیرش ندارد به عنوان استاد پذیرش کرده اند!!!اجباری نیست با دانشجویان حد اقلی کار کنید،بگذارید با اساتید دیگر کار کنند و مقاله آی اس آی بدهند.شما به زمین و زمان حسادت دارید:همکارانتان،دانشجویانتان،تمام دانشجویان دکتری کشور به خصوص در رشته شیمی!!چرا؟چون فکر می کنید موقعیت شما به خطر می افتد؟نگران نباشید برای همه،جا هست.شما مگر به کار گروهی اعتقاد دارید؟از نوشته هایتان پیداست ندارید بلکه می خواهید با استفاده از کمک دیگری مقاله چاپ کنید.مقالات بسیاری از اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد در مجلات با ضریب تاثیر بالا چاپ شده فقط برای شما اینگونه می شود؟فکر می کنید با گفتن اینکه سبزی فروش می شوید چند نفر را منصرف می کنید که  مبادا جای شما را بگیرند؟!!!نوشته اید:"تازگی مقاله ی فبلیم نداره" اگر بهبود یافته همان مقاله است پس چرا تازگی ندارد؟نکند اینقدر برای مجلات مختلف فرستادید و رد شد تا زمان زیادی گذشت و سرانجام بها عتبار  نام یک استاد یا دانشگاه مطرح یا با تغییراتی که شخص دیگری اعمال کرد چاپش کردید؟چه اصراری هست،خب شما مقالاتت را برای مجلاتی غیر از  لیست سیاه بفرست،نکند اعتبار مقالات شما اینقدر نیست که در مجلات غیر از لیست سیاه چاپ شود؟شاید دکی جون سبزی فروش واقعی شما باشید نه بقیه.ضمنا شما به شغل های دیگر نباید توهین کنید.لطفا راجع به کارهای علمی دانشمند بین المللی مان تحقیق بفرمایید متوجه چرایی این عنوان می شوید لطفا به محتوای کار آنها توجه کنید نه تعداد مقالات،شما هنوز حتی فرق مجلات آی اس آی را با هم نمی دانید!!!شما ابتدا به پله اول قدم بگذارید سپس به فکر دانشمند شدن باشید.....غرور کاذب شما ممکن است .....
۲۲ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۴۱ امیر

سلام در زمینه محیط زیست این مجلات معرفی شدن بهم اما هر کدومشون یه مشکلی دارن یا سایتشون جعلیه یا ربطی به محیط زیست ندارن، با توجه به مطالب این سایت، پس ایا موسسه ای نیست که مقاله بتونه پذیرش بگیره در مجلات معتبر؟

.مجله International  Journal of  academic research

لینک تامپسون: http://science.thomsonreuters.com/cgi-bin/jrnlst/jlresults.cgi?PC=MASTER&ISSN=2075-4124

سایت: http://www.eu-print.org/orta.php?go=ijar

قیمت گذاری: یک میلیون و دویست هزار تومان بابت هزینه مجله + 200 هزار تومان دستمزد ما جهت پیگیری ثبت مقاله تا نهایتا پذیرش مقاله

مدت زمان: یکماه

2. INTERNATIONAL JOURNAL OF REVIEW IN LIFE SCIENCES

سایت مجله: http://www.pharmascope.org/ijrls/

لینک سایت در تامپسون: http://ip-science.thomsonreuters.com/cgi-bin/jrnlst/jlresults.cgi?PC=MASTER&Full=International%20Journal%20of%20Review%20in%20Life%20Sciences

قیمت: 600+200

مدت زمان : یکماه


3. Cumhuriyet Science Journal
۲۲ دی ۹۲ ، ۲۱:۲۳ عطا
چرا به مجلات خارجی رو می آوریم؟ معتبر یا نامعتبر؟ حالا بر چه اساسی یک مجله معتبر است یا نامعتبر بماند که حتی بسیاری از این مجلات نامعتبر از مجلات معتبر ما معتبرترند. در ایران باند و باند بازیست. می خوای مقالت چاپ بشه باید با ی استاد آشنا باشی اسمش رو بنویسی مقالت رو بفرستی مجله ای که دوست استاد تشریف دارن یا خود ایشان جزو هیئت تحریریه یا داوران مجله هستند. تنهایی مقاله بدی رد می شود چون اسم ی فرد معتبر، دقت کنید معتبر، باید در مقاله باشد تا مقاله شما معتبر گردد.
۲۸ مرداد ۹۲ ، ۱۹:۳۶ فلوشیپ پست دکترا خارج از کشور

دوست گرامی آقای ناصر احدی عزیز

از اظهار نظر شما عزیز کمال تشکر را دارم. اما ای کاش مطلب بنده را با دقت بیش از حد مطالعه می فرمودید.

 

با این حال از توجه شما به مطلب بنده تشکر می کنم.

 
۲۸ مرداد ۹۲ ، ۱۰:۴۷ ناصر احدی
آقای فلوشیپ پست دکترا خارج از کشور

لطفا در موقع هر گونه اظهار نظر  در خصوص ژورنال های علمی پژوهشی داخلی بیش از حد دقت نمایید:
1. درست است که غالب آنها طی 40 سال اخیر هیچ وقت نتوانسته اند به ایندکس های مهم دنیا راه یابند ولی این چیزی از محتوای علمی آنها کم نمی کند. 
2. ممکن است یک نویسنده در یک ژورنال علمی پژوهشی پر محتوای منتشر شده توسط یک دانشگاه مادر یک مقاله را چند بار عینا چاپ کند که البته این نکته بدی نیست زیرا آدمی زاد نیاز به تکرار شنیدن یک مطلب خوب را دارد. حالا اگر دنیای علم به آن مقاله ها هیچ استنادی نکرد عیب ندارد. مهم این است که این ژورنال ها ممیزی می شوند و از اعتبار بالایی برخوردار هستند. 
3. همان طور که دوستان گفتند سبک و سیاق حرف های ما نباید رنگ و لعاب پول و اقتصاد داشته باشد. بنابراین ژورنالهای علمی پژوهشی داخلی حق دارند هر چقدر خواستند پول شارژ چاپ مقالات خود که بسیاری نیز متعلق به سردبیران مجله است بکنند تا انشاء الله کیفیت ژورنال مستدام بماند.
ناصر
۲۷ مرداد ۹۲ ، ۲۱:۰۳ فلوشیپ پست دکترا خارج از کشور

با سلام خدمت همه عزیزان پژوهشگر داخل کشورایران

تقریبا تمام نظرات دوستان پژوهشگررا در این وبگاه مطالعه کردم و همچنین لیست سیاه سال 1392 مجلات  !!!!! (و نه مولفان مقالات!!!!!) را دیدم و متوجه شدم خوشبختانه در این لیست سیاه رنگ هیچ نامی از مجلات داخل کشور نیست !!!!! و بسیاربسیار خوشحال شدم که خوشبختانه تمام مجلات داخل کشوربدون استثنا از نظر علمی دارای اعتبار بالایی هستند !!!!!!!

اما خیلی دوست داشتم بدانم ارزش علمی یک مقاله که ممکن است در هر کجای دنیا و در هر گونه نشریه ای اعم از ژورنال ایندکس دار یا فاقد ایندکس، یا ژورنالی که در لیست سیاه وزارت محترم علوم می باشد یا نه، یا هر کجای دیگر است، چگونه به این سادگی مورد قضاوت افراد با زمینه های علمی اغلب متفاوت از محتوای مقاله و ژورنال قرار می گیرد؟؟؟؟ 

به نظر من باید اجازه داد  خود جامعه علمی مرتبط با آن مقاله و ژورنالی که آن را چاپ کرده است، در طول زمان به قضاوت آن مقاله و آن ژورنال بپردازد و خود این جامعه علمی تصمیم به ارسال یا عدم ارسال مقالات خود به آن ژورنال بگیرد.

 پس بیاییم با عدم انجام قضاوت های عجولانه و غیر تخصصی و عدم پیچیدن نسخه برای محققان جوامع علمی در هر زمینه تخصصی ، حرمت علم و عالم را حداقل در داخل کشور عزیزمان حفظ کنیم.

به امید آنروز
۲۶ مرداد ۹۲ ، ۱۵:۵۴ مریم
سلام با توجه به تحریم بودن ایران چطور میتوان به حساب مجله خارجی برای چاپ مقاله پول ارسال کرد؟
۰۹ تیر ۹۲ ، ۲۰:۱۴ علی

من خیلی خوشحالم که وزارت علوم این لیست سیاه و مقالات خارجی نا معتبر را اعلام کرده چون یک مقاله برای کنفرانس آمداده کرده بودم  استادم گفت برای یک ژورنال ( که الان تو لیست نامعتبر دیدمش  البته تو  Scopus دارای IF 1.3  و  Q2 است)   بفرستیم  بدون هیچ داوری پذیرفته شد مقاله هم خیلی بی خود بو د و هیجی نداشت و من برای کنفرانس هم شک داشتم پذیرفته بشه. هر چند که این لیست به ضرر من است ولی درست و بجاست.
۱۵ خرداد ۹۲ ، ۰۱:۴۴ الهام

با سلام

من یکی از دانشجویان برتر در رشته فیزیک بودم الان داشتم و دارم دکتری می خونم البته چون پروژه من هسته ای است و در مورد ایران است 1.5 سال است که بلاتکلیفم و مقاله ام قبول نمیشه. واقعا این تحریم ها پدر مرا درآورده. چند سال پیش به راحتی می تونستم برای کانادا اقدام کنم و برم ولی علاقه ام به ایران مانع از این شد ولی حالا افسوس می خورم . اما کسانی به راحتی به مالزی و هند رفتند سر 2 تا 3 سال دکتری گرفتند و آمدند و استخدام شدند سواد دارند یا نه خدا میداند من هم بعد 6 سال هنوز بلاتکلیفم.
۱۰ خرداد ۹۲ ، ۱۰:۲۴ حمید
با سلام خدمت دوستان

من فارغ التحصیل ارشد رشته مهندسی صنایع یکی از دانشگاه های برتر تهران هستم. تو دوره لیسانس به زحمت 2 تا مقاله علمی پژوهشی چاپ کردم و بدون آزمون رفتم ارشد. کل وقتم رو تو ارشد گذاشتم روی مقاله. بعد 2 سال الان قانون وزارت علوم زرتی عوض شده که فقط 3 نفر اول میتونن بدون آزمون برن دکتری!! بعدشم میرم آموزش کل میگم رتبه من چنده؟ میگن نمیتونیم بگیم چون هم دوره ای های شم هنوز همشون دفاع نکردن!!! دوستانی که آزمون دکترای سازمان سنجشم تو این دو سال دادن خودشون میدونن که چه آزمون بی خودیه!! من 6 سال عمرمو گذشتم برای درس! الان چی؟!! دنبال کارم!! این انصافه!! لااقل قانون وزارت علوم میخاد عوض بشه از 1 سال زودتر اعلام کنن آدم تکلیفشو بدونه!!
۲۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۹:۰۴ ایرانی

آیا بهتر نیست  بجای لیست سیاه و لیست ژورنال های نامعتبر، لیستی هم از ژورنال های معتبر ارائه بدیم . فکر کنم اون موقع موضوع واهداف مشخص تر میشه باتشکر
۲۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۰:۳۷ هادی
یک آمار جالب : در زمینه ارتعاشات که من کار می کنم از لحاظ تعداد مقاله توی دنیا دهم هستیم ولی از لحاظ تبدیل علم ارتعاشات به فناوری 75 ام هستیم. دلیلش یک سری مقاله های بی کابرد هست که متاسفانه بسیار زیاد هستند
۲۳ فروردين ۹۲ ، ۱۴:۵۸ ایران

با سلام

همه ی ما می دانیم که این لیست یا لیست های مشابه این، دردی از ما درمان نمی کنه.

متاسفانه با این روند ناصحیح گرفتن دانشجوی ارشد و دکتری الان برای هر کسی این ادعا ایجاد شده که می تونه استاد دانشگاه بشه. اصلا پروسه ی مطلوبی نیست و شدیدا تحت تاثیر مسایل سیاسی است. سیاستمداران میان و میرن و در این بین همه چیزو نیست و نابود می کنند. بخدا یکم تعصب ملی باید وجود داشته باشه. بعضی از چیزها رو نباید حتی با هیچی معاوضه کرد. اخلاق پژوهشی با افراد پژوهشگر حفظ میشه.

اگر تو زمین فوتبال یک بازیگر بد وجود داشته باشه اون تیم احتمال باختش زیاده.

وزارت علوم واقعا اون ابهت خودش و از دست داده و شده مزحکه ی عام و خاص.

صبح پامیشی میبینی یکی از بهترین دانشگاه ههای این مرزو بوم از بوته نابود شده.

صبح پامیشی میبینی چندین استاد مجرب از کار برکنار شدن.

صبح پامیشی میبینی چندین رییس موفق اخراج شدن.

صبح پامیشی میبینی چند تا دانشگاه آبکی تو چند شهرستان ایجاد شده و در سال اول دوم تاسیس، کارشناسی ارشد و دکتری می گیرن.

صبح پامیشی میبینی که لیست سیاه مجلات درست کردند.

صبح پامیشی می گن کلاس ها رو 1 ماه زودتر تعطیل کنید.

واقعا ما داریم بخ کجا میریم؟

تعصب ملی باقی مونده؟

چیزی به نام ایرانی و ایرانی بودن مهمه؟

بعضی چیز ها رو نباید نباید حتی به قیمت جونم عوض کرد. شاید بیشتر شما میدونید من چی میگم.

۱۲ فروردين ۹۲ ، ۱۰:۳۲ واقع بین

بهتره مسائل و با هم قاطی نکنیم من این مسئله رو دو بخش نوشتم.

1.

اوپن اکسس (OPEN ACCESS) بودن بی اعتباری نمیاره

اگر به سایت انتشارات HINDAWI و BIOMED و MDPI نگاه کنید در صورتی که موسسه های تحقیقاتی یا دانشگاه ها SUBSCRIPT بشن (هزینه ی سالیانه پرداخت کنند) ، مقاله ای که به نام اون دانشگاه فرستاده بشه مشمول دریافت پول از نویسنده نمشه.

الان رویکرد جهانی رو به اوپن اکسس بودنه. سایت هایی مثل SCIENCEDIRECT, ACS, RSC و... که مقاله رو با پول میدن به نظر شما کار درستی می کنند؟ متاسفانه خیلی از دانشگاه ه های ایران با بودجه ی هنگفتی به این سایت ها پول می دهند تا اگر محققی مقاله ای خواست بتونه دانلود کنه! کجای اینکار درسته. اکثر این پول ها هدر می ره. ایا به مقدار پول داده شده، مقاله دریافت می شه؟

من از یک جایی شندیم که موسسه ISI ژورنال هایی که OPEN ACCESS نیستند می خواد از لیست خودش خارج کنه.

حدف اوپن اکسس بودن، یعنی عدم دریافت پول از خواننده به علت مطالعه ی مقاله. این کار خوبه، کجاش بده؟

----------------------------------------------------------------------------------

 

2.

ما اگر بخوایم جلوی تقلب بگیریم باید از ورود افراد بیسواد و کم سواد به دانشگاه ها جلوگیری کنیم.

من درکل کاری به ماهیت دانشگاه ها ندارم. ولی واقعا دانشجوی دانشگاه آزاد مثلا علی آباد کتول با دانشگاه مثلا دانشگاه تهران، شیراز، تبریز،... می شن یکی؟

از حوزه ی علمیه یاد بگیرید. تعداد مجتهدین تقریبا ثابته. تا یکی فوت نکنه به دیگری اجازه ی اجتهاد نمی دن. یعنی کار و علم خودشونو بی ارزش نمی کنن!.

این تیشه ای که ما خودمون داریم بخودمون می زنیم. یعنی دکتری فیزیک، شیمی، ریاضی و... اینقدر بی ارزش شده که نمی شه براشون کار پیدا کرد؟ طرف 11-12 سال درس می خونه! اونم چه درسایی!!

اگر به پروسه ی استخدامی نگاه کنید تا چند تا دکتر تازه بیاد چند تا بازنشته می شن. ولی امروزه با گرفتن دانشجوی غیر استاندارد ارزش این رشته ها رو هم پایین آوردن. دکتری فیزیک بیکاره!یعنی چه؟ چه کسی اینکاره کرده؟

من جوابشو میدونم. همون افرادی که با پول این ملت و با سهمیه میرن تو خارج یا دانشگاه
آزاد با پول مدرک می گیرن. چون زحمت نکشیدن براشونم مهم نیست که فرایند ارزشیابی در داخل باید چه جوری باشه!!! اینه که یکی با 80 درصد میشه دکتر، اونیکیم با 5 درصد میشه دکتر. دکتری ارزش خودشو از دست میده...

 

اونی که علم و دانش تو خونشه خیانت نمی کنه و سالی به چند مقاله راضی می شه و به علم خدمت می گنه برای علم خرج می کنه. چون علم و دوست داره.

ولی اونیکی میشنه داده سازی می کنه و میگه به من چه که چی می شه!!

نمی تونیم کاری بکنیم وزارت علوم واقعا بهم ریخته. الان هم که این بلک لیست درست شده، دیگه دیره. چون اونایی که باید امتیازشونو بگیرن گرفتن و الان هم به ریش همه می خندن.

یک زمانی حتی دیپلم ایران گوشزد عام و خاص بود. الان دکتری این مملکت ارزشی نداره.

 

۰۶ فروردين ۹۲ ، ۱۵:۴۳ CHEMIST

 با سلام

اگر هم به لیست وزارت علوم نگاه کنید بیشتر از 50 درصد این ژورنال ها پول نمی گیرند و بقیه 200-300 دلار می گیرند که برای آنها پولی نیست که فرایند داوری را تحت تاثیر قرار بدهد بیشتر جنبه ی سیاسی داره!!. منم یک شیمیدان جوان هستم و تا بحال 18 مقاله دارم و 4 تای اونها تو   مجله ی  Asian j chem. چاپ شده است. قبلا 2 تا چاپ کردم. و در 2012، 8 مقاله چاپ کردم که 2 تا از اونها تو این مجله است و موضوعات مقاله های چاپ شده در راستای (در طول هم، نه در عرض هم) هستند و جالب اینکه اولین مقاله رو به همین مجله فرستادم که پذیرش گرفت (260 دلار هم خرجش بود) و پذیرش این مقاله باعث شد که من بتونم 6 مقاله ی دیگه تو مجله های غیر پولی چاپ کنم. این مجله از ایران زیاد مقاله چاپ می کنه و ای اس ای هم هست ضریب تاثیر میانگین 2/0 دارد. مجله (HARD COPY( را هم می فرسته.

یک بیوگرافی از مقاله های خودم اینجا می نویسم:

 

من 4 تا به Asian j chem. فرستادم هر 4 تا پذیرش گرفت. به مجله ی j chin chem soc 5 تا مقاله فرستادم که 3 تاش پذیرش گرفته. به مجله ی bull Korean chem. soc من تا بحال 12 مقاله فرستادم که 11 تا شو رد کرده و از این 11 تا 6 تا به داوری فرستاده نشد out of scope or not interest بوده و 4 تا توسط یک داور قبول شده و توسط یک داور رد شده و یکی هم که توسط 2 داور رد شده بود. به مجله ی j serb chem. soc 2 تا فرستادم که یکی قبول شد. یکی هم not interest  بود. به j mex chem. soc  یکی فرستادم که چاپ شد . به مجله ی j chem. 2 تا فرستادم که یکی چاپ شد دومی not interest بود (isi هست و 1000 دلار می گیره). به    مجله ی organic chem. Interl 2 تا فرستادم که یکی not interest بوده یکی تحت داوری هستش. این مجله isi هم نیست 700 دلار هم می گیره! به مجله ی chem. central journal 1 مقاله فرستادم not intrest بود در حالیکه 900  پوند انگلیس میگیره.

پس پولی بودن یا نبودن ملاک پذیرش مقاله نیست.

۰۶ فروردين ۹۲ ، ۱۵:۳۷ قابل توجه انهایی که خوششون نمیاد.

واقعیت اینه که ما نمی توانیم با غرب رقابت کنیم. تمایل اونها برای خاورمیانه کمه. ما مقاله به مجله های اونها می فرستیم و اونها بهترین مقاله ها رو انتخاب می کنند ولی اونها حتی حاضر نیستند که سطح پایین ترین مقاله هاشونو به مجله های ما بفرستند. چون تعداد مجلات زیادی دارند. الحمداالله که دارآمد شونم که خوبه.(8000-7000$)

تو رو خدا به وزارت علوم ایران نگاه کنید، ناراحت نشید ولی شده دلقک خانه.

من خودم تو یکی از دانشگاه های سراسری درس خوندم همشم کنکور دادم. رشتم شیمی آلی. وقتی کارشناسی ارشد قبول شدم سال 1379 من 80 درصد شیمی آلی زده بودم. تو دوره ی کارشناسی ارشد یک مقاله چاپ کردم. تا بلاخره phd گرقتم. دنبال کار گشتم و بلاخره به عنوان طرح سربلزی توی یکی از دانشگاه ای آزاد استخدام شدم (با چه مصیبتی) حالا ما دوره ی ارشد شیمی داریم. تو گروه ما یک نفر هست که مدرک قلابی از هند اورده و می گه که من دکترم و همه می دونیم نیست ولی متاسفانه وزارت علوم براش تایید کرده. دهنشو که باز می کنه عوام فریبیش از دور پیدا است تا بخوای فال هندی می گیره برات.

خوب وضع مملکت و ببینید چه خبره!!!!!!!!!!!! فقط افسوس می خورم که چرا درس خوندم.

حقوق من که یک استدیار پایه هفت هستم با کسورات قانونی به 1800000 نمی رسه (500-600 دلار). اونوقت با هیچ امکاناتی باید دانشجوی ارشد فارغ التحصیل کنی. اونم چه دانشجوهایی!!!!!. شیمی آلی رو -5 درصد زده بعدشم می گه استاد بهم پروژه بده مقاله ی isi بشه. ها ها ها ها ها. دلقک بازی. والا تو هر کجای دنیا یک حداقلی برای ورود به دانشگاه هست!!!!!!!!!!!!!!

استاد هم الان شده اشتاد. خروار خروار دانشجوی دکتری می گیرن. اونم دانشجوی دکتری شیمی، فیزیک....هاهاهاها

من دانشجویی داشتم تا درس منو پاس کرد 2 تا حج عمره رفت و اومد. الان تو دانشگاه سراسری شهرکرد برام دکتری می خونه درخواست استخدامی آورده. ها ها ها

کسی که وجدانش با تقلب درست شده از اون چه انتظاری داری؟؟؟؟؟؟؟؟؟ انتظار داری بعدا که اشتاد شد داده سازی نکنه؟؟؟؟؟؟

الان من هیات علمی دانشگاه آزاد هستم خدا شاهده مقاله که به نام این دانشگاه می فرستی خودش جنبه ی منفی داره.!!!!!!!!! من یک مقاله خوب با نام این دانشگاه فرستادم پذیرش نشد not interest شد. بهینه شده اون مقاله رو به همون مجله با نام یک دانشگاه دیگر فرستادم الان تحت چاپ.!!!!!!!!!!!!!!!!!! تازگی مقاله ی فبلیم نداره.

اونقدر حقه بازی کردن که کم کم کل دانشگاه ههای ایران میشن black list

خوب چه کسانی باعث شدند؟؟؟؟؟؟؟؟

همین افرادی که الان برای ما black list دراوردن.

دانشمند فرهیخته ی ایرانی توی 7-8 سال بیش از 350 مقاله در زمینه ی شیمی چاپ کرده!!!!!!!

طرف هم تو خارج  40 مقاله تو 50 سال چاپ کرده جایزه ی نوبل می گیره.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

وضعیت خیلی بدیه و هر روزهم بدتر میشه.

اعتقادی به کار گروهی وجود نداره هرکس می خواد نعداد مقالاتش از بقیه بیشتر باشه......در این راهم وجدان بی وجدان. دانشمند با بیش از 350-400 مقاله؟؟!!!!! تعداد این افرادا هم کم نیست ولی همین افراد در علم جهانی هیچ تاثیری ندارند.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

خوب همینه که ما باید black list درست کنیم. همین افرادی که توسط همین دانشمندان شدن دکتر یا به اصطلاح امروزی ها دکی جون.

دکی جون ها! پس از 6-7 سال دیگه همه مجبورید موبایل فروشی یا سبزی فروشی باز کنید من توصیه می کنم که از حالا برید.

خیال شما رو راحت کنم علمی که در ایران تولید می شه و به درد جهان و بشریت بخوره از 2-3 درصد کل مقاله هاش بیشتر نیست.

پس همه به ایران بلک  (IRAN BLACK) خوش آمدید. وزارت علوم ایران خودش بزرگترین بلک لیست دنیاست.

۱۹ اسفند ۹۱ ، ۲۱:۰۲ فرزاد
با سلام من لیسانس برق هستم و ترم پیش تموم کردم با استادم تونستم یک paper در ژورنال science series data report بدم و هزینه چاپش 400 دلار تموم شد.من تا حالا اسم این ژورنال را در لیست باصطلاح نا معتبر ندیدم کسی از دوستان اگه اطلاعاتی در مورد این ژورنال داره ممنون میشم راهنماییم کنه.
۱۸ اسفند ۹۱ ، ۱۶:۴۶ گاگول
داغدار عزیز

وقتی صدها ژورنال به اصطلاح علمی پژوهشی داخل کشور اقدام به چاپ مقالات سردبیران خود می کنند بیشتر از این انتظار نباید داشت. مطابق آماری که توسط سایت scimagojr.com در مورد کل ژورنال های ایرانی ثبت شده در این سایت که توسط اسکوپوس ایندکس شده اند تعداد کل ژورنال های ایرانی که دارای اچ ایندکس بالای ده هستند کمتر از انگشتان دست است. مادامی که ژورنال های داخل کشور آبکی هستند باید انتظار داشته باشیم سیاهه ای از ژورنال های دیگر درست کنند و خود را دستمایه خنده خاص و عام در دنیا کنند.
این روزها یک دلیل ساده برای تهیه این لیست وجود دارد: آیا ژورنال پول می گیرد؟ اگر می گیرد آبکی است, حقه بازی است و الی آخر اگر فرایند بررسی مقاله سریع است آبکی است, ولی ژورنال های آبکی داخل کشور که متوسط زمان بررسی آنها ماهها طول می کشد آبکی نیستند چرا؟
چون از نویسنده پول نمی کیرند ولی دستشان برای چاپ مقاله در جیب هفتاد و هفت میلیون است!
اگرچه اغلب آنها را به هیچ ایندکس معتبر دنیا راه نمی دهند ولی اعتبار دارند چون زیر نظر اساتید دانشگاه چاپ می شوند و اگر چه هیج کس به بیشتر مقالات آنها استناد نمی کند ولی اساتید دانشکاه به خوبی از امتیاز آنها استفاده می کنند
آقای مسئول سایت لطف کنید به این مسئولین ناشی وزارت علوم اطلاع رسانی کنید
گاگول
۱۸ اسفند ۹۱ ، ۱۱:۴۶ داغدار

سلام

من یک شیمیدان هستم و مقاله ای به مجله ی Asian j chem. که اخیرا جز لیست سیاه است فرستادم. با اطلاع از این خبر به سر دبیر نامه ای به شکل زیر نوشتم:

Dr……..

unfortunately we have to withdrawal our manuscripts (MS NO…..)  from your journal because you have listed on invalid journal from the ministry of science of Iran. The following link:
http://journals.msrt.ir/blog/author/soltani.html
We do not know what the reason (s)  for this decision is. But we hear because of two reasons:
1. Invalid evaluation!
2. Print Article for the Money! (Article process charge).
In the future I'll be happy to cooperate with AJC as before.
Sincerely yours,

و ایشان نوشتند:

Dear ……, Dr.
we are surprised action taken by the Ministry science of Iran
regarding the invalid journal. As I could not see the reasons in the
website (you must enquire the valid reasons with the Ministry)
1. since hundred of articles are published by the Iranian authors in
past 10 years.
2. Asian Journal of Chemistry is peer reviewed Journal and well
documented in several abstracting and indexing bodies and well
recognized by USA, DEST (Australia), Ministry of scientific research
(Pakistan) and others too.
why Iran is isolated with this Journal (You must raised the question/objections)
Moreover, regarding the payment, I can provide you name of the hundred
Journals who are publishing the Journal for Print Article for the
Money! (Article process charge).
Have your  Ministry science of Iran has banned the following Journals
published by the following bodies
Hindwani (from Egypt) Hindawi Publishing Corporation which are
publishing 499 journals
Korean Chemical Society
Chinese Journal of Chemistry
mdpi Journals (around 100 Journals)
(http://www.mdpi.com/about/announcements/329)
lots of other Journals (especially starting from African Journal, etc)
We respect your decision to publish the articles in Asian Journal of
Chemistry or not but not account of fake or incorrect reasons.
Sincerely Yours
Dr. ……
Executive Editor
Asian Journal of Chemistry

من الان خیلی ناراحتم و نمی دانم چه چیزی بگویم.

 

۲۷ بهمن ۹۱ ، ۱۴:۱۸ مدرس دانشگاه

سلام

منم با نظر آقای داود موافق هستم. مجله ی نامعتبر معنایی ندارد!

محقق کار تحقیقی خود را به مجله ارسال می کند و مقاله چاپ می شود یا نمی شود با گرفتن پول یا بدون گرفتن پول.

مجله ی نامعتبر به چه معنایی است؟ اگر به این معنی است که مقاله ها داوری نمی شوند، به شما چه ربطی دارد؟ داوری مقاله معنی و مفهوم خاصی ندارد. داور اصلی، نویسنده ی مقاله است کسی دیگری نیست.

پس حرف آقای داود درست است. نویسنده باید معتبر باشد. یا به عبارت بهتر، مقاله باید معتبر باشد. اگر مقاله خوب باشد به آن ارجاع خواهد شد ولی اگر مقاله خوب نباشد حتی در مجله ی با ضریب تاثیر بالا هم به آن ارجاع نخواهد شد.

تعریف مجله ی معتبر از نظر اینجانب:

"تمام مجلات معتبر هستند ولی به علت حفظ داده های بدست آمده بهتر است مقاله ها به مجله هایی ارسال شوند که در پایگاههای علمی معتبر جهانی ایندکس شوند تا زمانی اگر آن مجله دیگر چاپ نشد، داده های ایجاد شده توسط نویسنده از چرخه ی علم جهان خارج نشود."

 ایندکس های مشهور جهان علم عبارتند از: CAS, SCOPUS, WEB OF KNOWLEDGE (FORMER ISI) .

 Open access بودن مجله ها از حالت های دیگر بهتر است زیرا مقاله در اختیار عموم قرار دارد. سایت هایی مثل sciecedirect, shpringer ,.. که برای دادن مقاله از خواننده پول می گیرند از نظر اینجانب مقبول نیستند زیرا از کار دانشمندان برای جیب خود سود آوری می کنند بدون آنکه نویسنده ی مقاله ذینفع باشد (چقدر این کار شرم آوری است!!!) (بیشتر ضرر آن هم متوجه کشورهای در حال توسعه است.) به نظر من افرادی که به این مجله ها مقاله می فرستند به این دزدان قدرت می بخشند و باعث ظلم به محققین داخل کشور می شوند. کدامیک از شما می توانید 40-50 دلار بابت یک مقاله پرداخت کنید؟؟؟

بهترین مجله ها آنهایی هستند که نه برای چاپ مقاله و نه برای دادن مقاله پول دریافت می کنند که اکثر آنها توسط موسسه های خیریه یا دولتی حمایت می شوند به نظر من مقاله را به این نوع مجله ها بفرستید.

به هر حال برای چاپ مقاله باید هزینه نمود. یا باید هزینه ی خوبی نمود و نتیجه های عالی بدست آمورد که آنوقت می شود آن را در مجله های بدون هزینه چاپ، چاپ نمود. یا باید از خرج اولیه زد و کارهای تکراری بهینه شده انجام داد و مقاله ها را اکثرا با پول چاپ نمود. به هر حال فرایند اول بهتر است، ولی یک کار خوب، آنهم در علوم تجربی هزینه ی حداقل بالای 8 میلیون (میانگین، نظر شخصی) بر می دارد این پول در دسترس نیست یا اگر هست برای همه نیست.

بنابراین بکارگیری واژه ی مجله ی نامعتبر بسیار زشت و زننده و شایسته ی جامعه ی علمی ایران نیست. افرادی که در پروسه ی علم جهان شرکت دارند قابل احترام هستند.

می توانند بگویند (هرچند اشتباه است و نباید بگویند) که برای ارتقا (که تاثیر مهمی در زندگی یک مدرس دانشگاه ندارد)  مقاله های خود را در این مجله ها چاپ نمایید، نمی توانند بگویند که در این مجله ها چاپ ننمایید (به کسی ربطی ندارد، محقق مقاله ی خود را در کجا چاپ می نماید.) علم تولید شده فقط مربوط به وزارت علوم نیست مربوط به کل جهان است. شاید محققی بخواهد درجه ی professor  خود را از یکی از دانشگاه های خارج کشور بگیرد.

بنابراین توصیه می شود محققین کشور مقاله های خود را چاپ نمایند ولی بهتر است در مجله های با ایندکس های معتبر چاپ نمایند  و به این حرف ها گوش ندهند چون زمانی این پروسه القایی و غیر قانونی و بی معنی، مفهومی نخواهد داشت و به نفع کشور عزیزمان نیست و بهتر است ادامه پیدا نکند زیرا:

امروزه استکبار جهانی و رژیم صهیونیستی و بدخواهان حکومت جمهوری اسلامی ادعاهای کذب از جمله حمایت ایران از تروریست، نا امن بودن شرایط زندگی در ایران و ... را مطرح می کنند. یکی از شاخص های مهم توسعه ی یک کشور که نشان دهنده ی امنیت و سلامت آن جامعه می باشد رشد علمی آن کشور است که خود را در قالب های مختلف از جمله چاپ مقاله ها با ایندکس های معتبر جهانی نمایان می سازد. به گزارش موسسه ی Web Of Knowledge  (ISI) ایران رشد بیشتر از 3 درصدی را در سال2011، در انتشار مقاله های علمی داشته است و پس از کشور هند به عنوان رتبه ی دوم در آسیا قلمداد شده است. به گزارش وب سایت http://www.scimagojr.com وابسته به Sciencedirect که یکی از معتبرترین پایگاه های علمی و غاصب جهان می باشد کشور عزیزمان ایران در اکثر رشته ها، در منطقه حتی از اسراییل غاصب نیز دارای رتبه ی بالاتری است و رتبه ی اول را دارد.

این آمار و ارقام می گوید که در کشور ایران، دانشمندان ایرانی و مسوولین کشوری به جای انجام فعالیت های تروریستی، مشغول فعالیت های علمی صلح جویانه و خدمت به بشریت هستند و به این دلیل است که دشمنان جرات دست درازی به کشور عزیزمان را ندارند. اما متاسفانه بعضی از عنصرها در داخل کشور، خواسته و ناخواسته، مشغول جنگ نرم افزاری و سخت افزاری با محققین و دانشجویان عزیز هستند و با سنگ اندازی های مختلف روحیه ی تحقیق را از بین می برند که نتیجه ی آن کاهش رشد شاخص علمی کشور خواهد بود. آیا این به صلاح نظام و مملکت است؟

پس در تصمیم گیری ها و دادن بخشنامه ها تمام جوانب را در نظر بگریم. به امید سرافرازی کشور عزیزمان.

۱۸ بهمن ۹۱ ، ۱۷:۰۴ داود

به نظر من مجله ی نامعتبر وجود نداره. بلکه نویسنده ی نامعتبر وجود داره.

دلیلی نداره که مقاله ای چاپ بشه و هزینه ای گرفته نشه!!!!!!!!!!!!!!!!

من خودم مقاله فرستادم مجله پولی چاپ نکرده ولی مجله ی غیر پولی چاپ کرده.
۰۷ بهمن ۹۱ ، ۱۵:۳۶ دکتر بدبخت
دوستان لطف کردن و درجایگاه قضاوت بدجوری دارن به رتق و فتق امور می پردازن. یه خورده یواش تر برین ما هم سوار شیم.
کلا تو این مملکت ماشالا تئوریسین فراوون داریم. هرکی هوس کنه یه آپولو هوا می کنه.
دوستان درست می فرمایند. بنده هم خیلی از مجلات معتبر در رشته خودمون رو سراغ دارم که برای هر مقاله 1200 دلار هزینه چاپ می گیرن. والا مام نه اونجا مقاله داریم و نه می خوایم بفرستیم. فقط هدف یادآوری بود تا دوستان گل همینجوری دست تو جیب نکنن و حکم صادر کنن. ضمنا زود جوگیر نشید بگید خودش مقاله جایی داره که الان تو بلک لیست افتاده. نخیر عزیز. من زورم از این میگیره که تئوریسین زیاد داریم.
البته درسته که بازار مجلات آب دوغ خیاری تو ایران خیلی خیلی داغه. این رو منکر نمی شیم. باید اینا رو کمتر تاثیر داد. ولی فکر نمی کنید که خودمون باعث میل به این آبکی ها شدیم؟
وقتی مجلات داخلی پروسه داوری شون 2 سال طول میکشه چه انتظاری باید داشت؟ تو این دو سال آپولو هوا می کنن؟ خوب معلومه که دانشجو گرایش پیدا می کنه به این مجلات. ولی نباید حکم کلی صادر کرد برادر من. مگه من کیم؟ شما کی هستین؟ تو چه جایگاهی قرار گرفتیم که الکی نظریه صادر کنیم؟ یه خورده به خودتون بیاین. ضمنا پیشنهاد می کنم اول برین یاد بگیرین که Open Access چیه و هدف چیه بعد راجع بهش ابراز نظر کن فرهیخته عزیز!!!

(( به امید روزی که نظرات شخصی مون رو در هیچ کاری دخالت ندیم ))
۱۷ آذر ۹۱ ، ۲۱:۱۳ تازه کار
"دانشگاه اصفهان" نه "دانشگاه صنعتی اصفهان"
۱۴ آذر ۹۱ ، ۱۷:۴۷ دانشجو
بهتر است به جای زیر سوال بردن مجلات open access  کمی در مجلات ISI خودمان تامل کنیم در ایران وقتی میخواهی برای مجله ISI مقاله ای را بفرستی باید دنبال آشنایی در هیات تحریره آن مجله باشی چون در غیر اینصورت معلوم نیست بعد از دو سه سال جوابت بدن یا نه و جالب اینکه اکثر این مجلات متعلق به دانشگاههایی هستندکه مرتب لیست سیاه برای سایر مجلات ISI تهیه می کنند
۱۴ آذر ۹۱ ، ۱۵:۴۵ سارا

کاش به لیست این مجلات، مجلات ISI ایران رو هم اضافه می کردن که داوری مقاله هاشون همش با روابط و زد و بند است.

۱۲ آذر ۹۱ ، ۱۸:۴۴ محقق
با سلام خدمت دوستان

اگه کسی در این مجلات نامعتبر مقاله ای را چاپ کند، آیا مجازاتی هم در نظر گرفته شده یا فقط برای ارتقاء امتیازی به آن تعلق نمی گیرد؟

در ضمن اگر یک مقاله عینا (کلمه به کلمه فقط ترتیب نام نویسندگان متفاوت است ) شبیه هم باشه و در یه سال در دو مجله مجزا که اتفاقا یکیش جزء لیست ممنوعه هست چاپ شه، چه مجازاتی در نظر گرفته می شود؟؟

البته احتمالا جوابش اینه که هیچ مجازاتی!!! چون هر استادی که این کار رو انجام میده حتما پشتش یه تکیه گاه محکمی وجود داره!!

۰۹ آذر ۹۱ ، ۱۸:۲۶ دانشجو

با سلام

بنده 2 مقاله برای مسئولین محترم این سایت فرستادم که یکی در Pharmaceutical and Biomedical Analysis 24 (2001) 1037–1048 Journal of و دیگری در Iranian Journal of Science and Technology, 2002, 26, B2, 227-239 چاپ شده اند. هردو مقاله دقیقا عین هم بوده و در دو مجله مختلف در 2 سال مختلف به چاپ رسیده اند و در پایگاههای اطلاعاتی قابل دسترسی می باشند. ضمنا در سایت scopus هردو مقاله مستند می باشند. نام مقاله :

Modeling of supercritical extraction of mannitol from plane tree leaf

نویسنده: دکتر سید محمد قریشی

۰۵ آذر ۹۱ ، ۲۱:۱۵ masoud

جناب آقای احدی

سلام مجدد

من مجله applied Mathematics and Computataion را خبر ندارم  (احتمالا باید مجله خوبی باشه چون IF اون 1.3 است) ولی خودبنده  به دلیل بی اطلاعی مقاله ای را برای WASJ فرستادم که پس از 2 هفته بدون داوری با گرفتن 300 دلار چاپ شد. الان واقعا خجالت میکشم بگم اونجا مقاله دارم . بالاخره اینکار یعنی معرفی مجلات بی کیفیت از یک جایی باید شروع بشه. الان اولشه و طبعا اشتباهاتی هم داره ولی در آینده حتما بهتر میشه
۰۴ آذر ۹۱ ، ۰۰:۵۰ نخعی
دوستان کار داره به توهین می کشه، هدف رو گم نکنیم

بعضی از دوستان به نکات خوبی اشاره کردند
به نظرم بهتره نکاتی که دکتر سعید مطرح کردند توجه کنیم، به خصوص در مورد واریانس کیفیت. 
همچنین نکاتی که آقای ناصر احدی در مورد چرایی نامعتبر اعلام شدن مجله applied Mathematics and Computataion مطرح کردند جای تامل داره و اگر درست همینطور که میگن باشه  جای تاسف فراوانی هم داره
من نمی دونم آیا یک گروه در دانشگاه اصفهان آیا صلاحیت زیر سوال بردن چنین مجله ای رو که اعتبار بین المللی داره و IF داره و ... رو دارند یا نه. راستش با دیدن این لیست، خود هیئت علمی دانشگاه اصفهان برای من زیر سوال رفتند نه بعضی از نشریات معتبر
یادمون باشه که همونطور که دوستان هم اشاره کردند، Open acces بودند، سرعت در انجام پروسه ادیتوری، دریافت هزینه چاپ از نویسنده (به جای خواننده) و ... به هیچ وجه معیارهای درست، اخلاقی، اصولی، علمی و عاقلانه ای نیستند برای نامعتبر اعلام کردن مجلات
به علاوه من نمی دونم ما واقعا چقدر اصلا صلاحیت انجام این کار رو داریم اونهم وقتی وضع نشریات علمی-پژوهشی داخلی خودمون تا ین حد خرابه، وضع کنفرانس های داخلیمون (ملی و بین المللی) تا حد زیر سطح قابل قبول هست، و وضع مقالات انگلیسی چاپ شده از طرف ایران واقعا تا حد شرم آوری در حد انگلیسی دوران راهنمایی و پر از غلط هست. بهتره به جای اینکه اساتید دیگران رو نامعتبر بشمارند به بالا بردن اعتبار علمی خودمون بپردازند. خود این اساتید چند تاشون واقعا می تونند یک مقاله انگلیسی بدون غلط چاپ کنند یا ارائه شفاهی کنند؟
دوستان بیایید به جای زیر سوال بردن دیگران خودمون رو ارتقا بدیم. روش موثر، کارا و سازنده همین است و بس.
وگرنه همه جای دنیا هر کسی حق داره و می تونه هر جا که دوست داره مقاله چاپ کنه و بررسی کیفیت و اعتبار ژورنال هم بر عهده خودشه. ما هر کدوم خودمون مسئول رفتار خودمون هستیم، به جای داروغه دیگران بودن بهتره خودمون رو رشد بدیم.
۰۳ آذر ۹۱ ، ۲۰:۳۸ ناصر احدی
مسعود عزیز 

من هیچ دل پری از اصفهانی ها ندارم ولی ار قدیم گفته اند یک سوزن به خود بزن یک جوالدوز به دیگران. ببین بعد از 30 سال مجله استقلال کجا رفته و یا مجله  به اصطلاح علمی پژوهشی دانشگاه امیرکبیر که در سایت  اسکوپوس ایندکس شده کجا رفته . بر اساس سایت اسکوپوس پر استناد ترین  مقاله منتشر شده توسط این ژورنال تنها چهار بار مورد استناد قرار گرفته یادمان نرود که دانشگاه امیرکبیر نیز لیست سیاه درست کرده
وانگهی یادمان نرود که  ایرانی ها 106 مقاله منتشرکرده اند که بر اساس سایت اسکوپوس حداقل  106 بار مورد استناد قرار گرفته, در این شرایط این ژورنال های به اصطلاح علمی پژوهشی داخل کشور برای ژورنال های اوپن تکست آبرو خریده اند. 
مطمئن باشید ظرف 10 سال آینده ژورنال های اوپن تکست خوب در دنیا معروفیت خود را پیدا می کنند و  اگر فکری به حال وضعیت ژورنال های علمی پژوهشی داخل نشود بسیاری از آنها امتیاز خود را نزد وزارت علوم از دست خواهند داد. 

نکته مهم این است که در حال حاضر هر روز ژورنال های زیاد اوپن تکست پیدا می شوند که بیشتر به کلاهبرداری شبیه هستند تا مجله علمی و این سایت در کنار بسیاری از سایت های دیگر می تواند با اطلاع رسانی صحیح مانع سو استفاده شوند. 

با احترام
احدی
۰۱ آذر ۹۱ ، ۲۳:۰۶ masoud

سلام به همه دوستان د

اول جناب دکتر علی، اصلا خودت میفهمی چی داری میگی داداش، چه ربطی به موضوع کم اعتباری مقالات دار. احتمالا یک مقاله تو این مجلات چاپ کردی حالا خیلی بهت فشار اومده. ضمنا اگر اسم استاد اول نباشه یعنی بعد از اسم دانشجو باشه هم امتیاز کامل میگیره.

دوم جناب ناصر احدی ظاهرا ل پری از اصفهانیها داری. مقتصد بودن یا نبودن اصفهان را برادر من به مباحث علمی ربط نده.  دلت از جای دیگه پره به اصفهانیها توهین نکن داداش زحمت بکش مقالاتت را برای یه جای معتبر بفرست.
۲۰ شهریور ۹۱ ، ۱۵:۲۳ دکتر سعید

سلام خدمت دوستان

در بحثهای بسیار مهم این سایت محترم خلط مبحثی وجود دارد که اگر به آن دقت نشود نه تنها راهگشا نیست بلکه مخرب نیز هست.  این خلط مبحث به تفاوت بین تقلب و کم یا بی محتوی بودن مقاله بر می گردد.

تقلب در مقالات علمی تعریف مشخصی دارد که باید در ابتدای دوره ارشد برای افراد توضیح داده شود تا افراد سهوا مرتکب اشتباه نشوند. من هر چه دقت می کنم اثری از نمونه های واضح تقلب در شریط فعلی کشور مانند خریدن مقاله یا قرار دادن نام در جمع مولفین در مقابل پول و یا فشار مسئولین نمی بینم. بلکه بحث از پیگیری تقلب به موضوع کیفیت کشیده شده است. درست است که موارد تقلب خیلی زیاد نیست ولی بد و آزار دهنده است

کیفیت یک موضوع نسبی است که ارزیابی آن به توان علمی مخاطب بر می گردد. نوشته ای که برای فردی بی اهمیت تلقی می شود می تواند برای دیگری بسیار مفید باشد. موضوعی که  در آیین نامه ارتقا وزارت علوم نیز به آن توجه شده است.

حتی در یک مجله معتبر هم کیفیت مقالات یکسان نیست و بعضی در موضوع خود قویتر هستند.

در مورد مجلات و کنفرانسهایی که مورد غضب قرار گرفته اند حقیقت این است که داوری ندارند. نداشتن داوری الزاما به این معنی نیست که محتویات آنها کم مایه است بلکه می تواند نشانگر این باشد که واریانس کیفیت آنها زیاد است.

بپذیرید که مجلات داخلی نمیتوانند شرایط بهتری از اینگونه مجلات داشته باشند زیرا نویسندگان مقالات قوی (حداقل در حوزه مهندسی) ترجیح می دهند اثر خود را در مجلاتی با مخاطب بیشتر چاپ کنند.

خوب حالا چه باید کرد؟

1-بین تقلب و کیفیت حتما تفکیک قائل شوید. لطفا راهکار مبارزه با تقلب را پیدا کنید. به همه اطلاع دهید تا استفاده کنند.

2-مقالات یک کاربرد تبلیغاتی دارند که دانشگاهها و کشور از آن سود می برند که بنظر نمی آید کسی متعرض آن باشد.

2-کاربرد دوم ارتقا اعضا هیئت علمی و نمره دهی پروژه دانشجویی است. در این خصوص بنظر می رسد به جای معرفی لیست سیاه که معلوم نیست انتهای آن کجاست؛ مناسبتر باشد که داوران اولا حائز شرایط باشند و ثانیا در مورد مجلاتی که معتبر تشخیص می دهند با در نظر گرفتن نام و برای دیگر مجلات با عنایت به CONTRIBUTION عمل کنند. کار سختی نیست. دیده ام افرادی را که اندک زحمتی به خود می دهند و اینگونه عمل می کنند.آن امتیاز بدهند.آن باشد

۱۶ مرداد ۹۱ ، ۰۹:۵۳ دکتر علی
 متاسفانه در بین قشر فرهیخته!!! عقده های درونی بیشتر است
مگر ارزش دهی isi را تو به مجله ای می دهی که برای مجلات اینگونه یک عده اش را قبول یک عده اش را رد می کنی!!!
مجلات خودتان که تنها مقالات خودتان را چاپ می کند و خارج از در دانشگاه 2 ریال هم ارزش علمی ندارد
یک دانشجوی بدبخت ارشد یا دکتری پس از ماهها وقت گذاشتن روی پایان نامه اش در حالی که استاد راهنمایش کمترین زحمت را کشیده وقتی می خواهد مقاله دهد همین دوستان مثل کرم به دانشجو می چسبند که باید در مقاله اسم آنها اول باشد تا بتوانند از این طریق رشد علمی و ... بنمایند
در مورد مجلات آی اس ای تامسون به شما کمک می کنه و باز به اساتید! ایرانی دخلی نداره پول می گیره نمی گیره 2 روزه چاپ می کنه ...
و به قول حافظ
ای مگس عرصه ی سیمرغ نه جولانگه توست
شما همین مجلات خودتون رو چاپ کنید که دو ریال هم ارزش علمی نداره گل آقا از اونها پربارتره
۰۶ مرداد ۹۱ ، ۱۷:۱۴ مجید نصرااله الحسینی
با سلام
من در چهارمین مجله از مجلات مورد نظر دانشگاه اصفهان مقاله دارم African Journal of Agricultural Research، اما مجله ای که دانشگاه اصفهان از آن نام می برد و با ISSN 1877-0428 مشخص گردیده که در هیچ پایگاه اینترنتی از آن خبری نیست جز  لینک PDF خود دانشگاه اصفهان. احتمالا این دانشگاه صحت و سقم مطالبی را که بر روی اینترنت قرار داده بررسی نکرده در حالی که استناد دهی درست یکی از اساسی ترین موارد در نوشت مقالات علمی است. استناد درست به این مجله به این ترتیب می باشد
African Journal of Agricultural Research ISSN 1991-637X ©2012 Academic Journals
۲۹ تیر ۹۱ ، ۰۶:۴۳ ناصر احدی
 سرکار خانم احمدی

موضوع از آن جا شروع می شود که این ژورنال مقالات را بسیار سریع شروع به قبول کردن می کند. یک استاد که تقریبا 80 درصد مقالات خود را در این ژورنال به چاپ رسانده اقدام به درخواست ارتقا می کند و سایر همکاران وی به  این ژورنال حساس می شوند. در بررسی معلوم می شود که سردبیر خیلی امر داوری را برای مقالات ایرانی جدی نمی گرفته و بنابراین بدون آن که موضوع را به اطلاع سردبیر برسانند به یکباره تصمیم به تحریم آن می گیرند. 

من به راحتی می توانم مقالاتی را در همان دوره از ایرانیان به شما نشان بدهم که طی چهار سال گذشته به تعداد زیادی مورد استناد قرار گرفته اند ولی هیج یک از نویسنده های استاد حتی جرات قرار دادن مقاله در تقاضا ارتقای خود نکردند! به خدا جدی می گویم. آیا این ظلم به جامعه علمی نبود؟ آیا در وزارت علوم نمی توانستند تصمیم بگیرند که مثلا مقالات مورد قبول در این ژورنال را تنها در صورتی امتیاز می دهند که 20 بار توسط افراد غیر ایرانی مورد استناد قرار گرفته باشد؟ متاسفانه در زمینه های علمی ما خیلی عجولانه رفتار می کنیم. خیلی راحت با دست رنج دیگران صرفا به خاطر اینکه یک یا چند مقاله از آن به اصطلاح کم محتوای بوده می خواهیم در لیست به اصطلاح سیاه خودمان اضافه  کنیم و با این کار  با آبروی بسیاری نیز بازی می کنیم. آیا می دانید یکی از اساتید بسیار با سواد یکی از دانشگاه های شهر تهران به خاطر داشتن مقالات فراوان در این ژورنال که شما نام بردید را مسخره کرده اند غافل از اینکه بسیاری از مقالات ایشان در آن ژورنال جزو مقالات پراستناد بوده اند. 
اگر آخرتی در کار باشد مطمئن باشید مسببان این کار به شدت مورد موآخذه قرار خواهند گرفت. 
ناصر
۲۸ تیر ۹۱ ، ۱۷:۴۶ آیسا احمدی
 آخه من نمی فهمم ژورنال Applied Mathematics and Computataion واسه چی نامعتبره، اگه کسی می دونه بگه ممنون!
۲۴ تیر ۹۱ ، ۰۶:۳۷ ناصر احدی
 با سلام

با نگاهی به  مقالات ایندکس شده ژورنال رسمی دانشگاه اصفهان که البته توسط هیئت ممیزه آنها با ارزش تلقی می شود متوجه می شویم که هیچ یک از مقالات این مجله توسط دیگران به آن استناد نشده است. 

اگر باور ندارید عبارت "استقلال" را در داخل لینک زیر قرار داده و خود نگاهی به آن بیندازید.


توجه کنید که این ژورنال مجانی چاپ نمی شود بلکه از پول مردم ایران برای آن هزینه می شود. اگر یک جمع و ضرب ساده انجام دهید متوجه می شوید که متوسط هزینه هر مقاله یه  آنها بیشتر از هزینه ژورنال های پولی می شود منتها این پول به جای جیب نویسنده از جیب مردم کشور هزینه می شود. 

قریب به اکثریت کنفرانس های به اصطلاح بین المللی داخل کشور نیز از این قاعده مستثنی نیستند. آنها نیز از جیب مردم زحمت کش کشور ایران ارتزاق می کنند. وقتی یک کنفرانس می خواهد به بار بشیند به تمامی وزارت خانه ها مراجعه می کنند و درخواست کمک می کنند ولی دست آخر نیز چیز زیادی از بیشتر آنها بیرون نمی آید. بسیاری از آنها حتی نمی توانند یک (بله یک) مقاله از یک نفر خارجی در کنفرانس خود بیاورند ولی عنوان می کنند بین المللی هستند. اگر به نگارش مقالات آنها که به زبان فارسی و یا انگلیسی هستند بیندازید غلط های بسیاری پیدا می کنید. با این وجود به احتمال زیاد هیئت ممیزه محترم دانشگاه اصفهان به ازای هر مقاله 2 نمره قائل خواهند شد. 

در کشور آمریکا IEEE یکی از موسساتی است که کنفرانس های مختلف در دنیا برگزار می کند پول هم می گیرد و ارائه مقاله در کنفرانس آنها نیز ارزش فراوانی ایجاد می کند ولی آن کجا و این کنفرانس هایی که تلویزیون ایران هم بعضی مواقع برای خنده آنها را نشان می دهند کجا. نکته جالب اینجاست که احتمالا این کتفرانس های داخلی که هزینه های برگزاری آنها برای مردم ایران کم هم نیست و بسیاری از آنها (و البته نه همه) مقاله پرباری را ارائه نمی دهند از دید مسئولین دانشگاه ها مورد احترام هستند.

ناصر
۲۳ تیر ۹۱ ، ۱۹:۲۹ ناصر احدی
در انتشارات هینداوی که یک اوپن تکست است ژورنالی در رشته شیمی وجود دارد که دارای ضریب نفوذ بسیار بالا است. برای انتشار هر مقاله 1300 یورو دریافت می کند. فرآیند داوری آن هم سریع است. این انتشارات مقاله را سریع داوری می کند و آن را آنلاین نگه می دارد تا زمانی که مقاله توسط دیگران مورد استناد قرار می گیرد و بعد به آن شماره اختصاص می دهد. این فرآیند به آنها کمک می کند ضریب نفوذ خود را همیشه بالا نگه دارند. 

امروزه برای داوری در مورد کیفیت ژورنال یک راه ساده وجود دارد و آن هم آن است که ببینیم تا چه اندازه مقالات آن مورد استناد قرار گرفته است.  اگر این رویه در مورد بسیاری از ژورنال هایی که توسط دانشگاه های داخل کشور مورد قبول قرار گرفته اند اجرا شود شاید به جای نام لیست بلند بالای ژورنال های بخت برگشته نام بسیاری از ژورنال های انگلیسی زبان داخل ایران در آن قرار می گرفت. 

برای امتحان نام یکی از ژورنال های داخل کشور که یدک کش عنوان اینترنشال را دارند را در داخل گیومه قرار داده و در موتور جستجوی گوگل اسکولار قرار دهید. 

اقدام دانشگاه اصفهان بسیار قابل تامل است. آنها تمامی ژورنال های یکی از انتشاراتی های اوپن تکست را در لیست خود قرار داده اند غافل از اینکه بسیاری از مقالات چاپ شده در آن در حد بالایی مورد استناد قرار گرفته اند.

مردم شهر اصفهان بسیار مقتصد هستند, شاید تصمیم آنها نیز در راستای حمایت از مردم شهر خودشان در صرف پول کمتر برای ژورنال ها باشد.

ناصر
۱۹ تیر ۹۱ ، ۲۳:۲۸ احسان
 اوپن اکسس بودن دلیلی بر اعتبار پایین نیست. بطور کلی ژورنال ها برای هزینه های چاپ یا از خواننده پول می گیرند یا از نویسنده. برخی هم به علت حمایت از طرف سازمان مربوطه خودشان پولی دریافت نمی کنند.
مجلات گروه BMC هزینه ای معادل 1200 پوند برای هر مقاله دریافت می کنند و اکثرشان از معتبرترین ژورنال ها در حیطه پزشکی و بهداشت هستند.
۱۹ تیر ۹۱ ، ۰۰:۱۳ دولتشاهی
وقتی "هدف" "وسیله" را توجیه کند، یا حتی گاهی نیز "وسیله" را به زور به "هدف" تبدیل کنند، باید آنچه پیش بیاید که هست. ژورنالی تخصصی در زمینه کامپیوتر را می شناسم که سردبیر آن یک نابغه است، البته نه در زمینه کامپیوتر بلکه در زمینه "اقتصاد". استادان عزیزم، قبول کنیم که مشکلات را باید درست ریشه یابی کرد. قبول دارم که همواره تشخیص مجلات با کیفیت از بی کیفیت مدنظر بوده و باید باشد. اما آیا این موضوع اولین فاز از حل مشکل یاد شده است. به نظر من خیر. یک سوال اساسی وجود دارد که پاسخ به آن همه چیز را روشن می کند، و آن سوال این است که: "واقعا چه اشخاصی حاضرند دست به چاپ مقاله در ژورنال های بی کیفیت بزنند؟" آیا اینها همان افراد معمولی ای نیستند که ما طمع دکتر شدن را درونشان به وجود آورده ایم؟ آیا اینها برای تولید علم به دانشگاه آمده اند؟ آیا اینها اصلا اهمیت و جایگاه و منزلت علم را می شناسند؟ متاسفانه ما راه را اشتباه رفته ایم. کسانی پایشان به دانشگاه به عنوان دانشجو باز شده است که (نگوییم لیاقت) بلکه هیچ درکی از چرایی و چیستی دانش و علم ندارند. اینها همان کسانی هستند که اگر پایش بیافتد به هر طریقی که شده از وسیله هدفی می سازند.. به نظر من، قبل از هر کاری باید جلوی ورود این دسته از آدم ها به دانشگاه گرفته شود..
۱۵ تیر ۹۱ ، ۱۴:۵۹ علی فرهادی
 جناب آقای داوود
تمام مجلات اوپن اکسس نامعنبر نیستند.
بحث بر اوپن اکسس بودن و یا نبودن نیست
مجله بسیار معتبری را می شناسم که حداقل 1 سال زمان داوری باید سپری شود و بعنوان رفرنس مرجع در رشته ایمونولوژِی می باشد که زمانی که مقاله شما اکسپت گرفت برای چاپ بایستی برای هر صفحه 100 دلار بپردازید.
بنابراین اعتبار مجلات بر سر گرفتن یا نگرفتن پول نیست.
۱۴ تیر ۹۱ ، ۱۱:۳۱ سینا

 جناب پیامی

فکر میکنم وزارت علوم در مورد الزویر اعلام نظر نکرده است. این تصمیمی بود که توسط تعدادی از روسای دانشگاه ها در جهت تحریم این انتشاراتی گرفته شد. تصمیمی سراسر احساسی و احمقانه. گرچه اعتراض به نحوه عملکرد تجاری الزویر در دانشگاه های غربی صورت گرفته است* اما دلایل تحریم این انتشاراتیٍ معتبر در ایران نا معقول است.

* www.thecostofknowledge.com
۱۳ تیر ۹۱ ، ۱۳:۰۲ . پیامی
 البته بحث معتبر و نامعتیر بودن فقط مخصوص نشریاتی است که در ایندکس های معتبر آی اس آی یا دست کم اسکوپوس وجود داشته باشند وگرنه نشریات ایندکس نشده به صورت پیش فرض همه کم اعتبارند.
آنچه در این لیست جالب به نظر می رسد: طولانی بودن لیست ناشی از آوردن نام یک یک ژورنال ها (در صورتی که می شد در مورد ناشرانی که تمام ژورنال هایشان غیر قابل قبول است،فقط نام ناشر را آورد)، لیست کردن برخی ژورنال های اسراییلی (که بدین معناست که ارسال مقاله به بقیه ژورنال های اسراییلی بلامانع است)، آوردن تنها یک ژورنال از اسپرینگر و الزویر (که هر کدام هزاران ژورنال منتشر می کنند و از نظر اهل فن همه معتبرند، در ضمن اینکه الزویر یک با به طور کلی از طرف وزارت علوم نامعتبر اعلام شده) 
۱۲ تیر ۹۱ ، ۲۳:۰۱ داوود
 باید دقت شود که این لیست بخش بسیار کوچکی از لیست طولانی مجلات نا معتبر است. این مجلات عموما از نوع open access  هستند و بدون استتثنا برای چاپ مقاله دستمزد می خواهند. این دستمزد بعضا مقدار کمی مثلا 50 دلار است ولی باید توجه داشت که فروش فضای دو مگابایت حتی به قیمت 50 دلار هم سودآوری زیادی دارد.
بهر حال تهیه لیست مجلات نامعتبر یک مزیت دارد و یک ضرر. مزیت این است که اعلام می شود مجلات نامعتبر هم وجود دارد ولی ضرر آن است که اگر کسی قصد چاپ مقاله در مجلات open access را داشته باشد و نام مجله را در لیست نامعتبر ها نبیند فکر می کند که مجله مذکور دارای اعتبار است . 
خوب است که به دانشگاهها اعلام شود که این لیست مشتی از خروار است و دانشجویان و اساتید موظف هستند که خودشان اعتبار مجله را که قصد ارسال مقاله به آنرا دارند خودشان بررسی کنند. 
چند روز پیش که مصاحبه برای انتخاب دانشجویان دکتری را برگزار میکردیم یکی از دانشجویان متقاضی که هنوز کارشناسی ارشد خود را از یکی از دانشگاههای کوچک نگرفته بود در رزومه خود 10 مقاله ژورنال بین المللی داشت که در ابتدا تعجب همه حاضران در جلسه مصاحبه را برانگیخت زیرا دانشجویان دوره دکتری ما بعد چندسال تحقیق شاید 2یا 3 مقاله بتوانند به چاپ برسانند . ولی معلوم شد که تمام مقالات را این فرد در 4 ماه گذشته به چاپ رسانده است و البته همه آنها در ژورنالهای نامعتبر بوده اند. جلسه تا حدودی از مسیر خودش منحرف شد و همه از چگونگی و دلیل و هزینه و نظر استاد راهنمای دانشجو پرس و جو می کردند.  معلوم شد که هزینه را دانشجو متقبل شده است و فکر میکرده که با صرف این هزینه  در یکی از دانشگاههای معتبر ایران پذیرفته خواهد شد و یا مسیر برای خارج رفتن او هموار می گردد.  بهرحال روی حاضرین جلسه که تاثیر منفی داشت و هیچ کس حاضر به قبول او نشد.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

استادان علیه تقلب

Professors Against Plagiarism