Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان موسس (الفبا)

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

فهرست برخی از مجلات کم اعتبار

پیوندهای مفید

بایگانی مطالب

آخرین مطالب

پربیننده ترین مطالب

محبوب ترین مطالب

مطالب پربحث‌تر

آخرین نظرات

گفت‌وگوی من با نماینده‌ی IDOSI در ایران راجع به مجله‌ی WASJ

محمد قدسی | جمعه, ۲۹ شهریور ۱۳۸۷
بررسی اولیه‌ی مجله‌ی WASJ موجب عکس‌العمل آقای عبدالغفار عبادی که خود را نماینده‌ی رسمی ناشر این مجله (IDOSI) معرفی نموده‌‌اند گردید. چون این بحث‌ها در پایین بخش نظرات پست خیلی قبل آمده است شاید کم‌تر خوانده شود. فکر کردم اگر به‌عنوان پست مستقلی باشد، خوانندگان بیش‌تری از آن مطلع می‌شوند و ما را در درجه‌بندی این مجله کمک می‌نمایند.

ضمنا خوبست در مورد معیارهایی که یک مجله را «کم‌ارزش‌» می‌کند نیز بحث شود. به نظر ما یک مجله‌ی کم‌ارزش همه‌ی این ویژگی‌ها را دارد:

  • پول خوبی برای چاپ مقالات دریافتی درخواست می‌کند،
  • هیات تحریره‌ی معروفی ندارد،
  • درصد پذیرس آن بسیار بالاست،
  • زمان پاسخ به ارسال مقالات کوتاه است،
  • داوری‌ها بسیار کوتاه و فاقد بررسی علمی و تخصصی است،
  • داوری معمولاً توسط خود اعضای هیات تحریریه انجام می‌شود،
  • معمولاً مجله عمومی است، یعنی در هر زمنیه‌ای مقاله می‌پذیرد،
  • ناشر آن معروف نیست، و
  • اکثر نویسندگان آن از کشورهای عرب زبان، ایران، ترکیه، چین و ... هستند.

ذکر این نکته‌ هم ضروری است که این بلاگ به هیچ جای رسمی‌ای وابسته‌ نیست و ما در این‌جا فقط نظر علمی خود را بیان می‌کنیم. روشن است که کمیته‌های ممیزه‌ی و ارتقای دانشگاه‌ها بر اساس این اطلاعات خود تصمیم می‌گیرند که به این مجله و مجلات مورد بحث دیگر چه امتیازی بدهند و این بحث‌ها کمک می‌کند تا همکاران دانشگاهی تصمیم بگیرند نتایج پژوهش‌های خود را به این مجلات بفرستند یا خیر.

این‌که این مجله در فهرست مجلات کم‌ارزش باقی بماند یا خیر پس از بررسی و اظهار نظر دیگر دوستان و همکاران مشخص خواهد شد.
ضمنا کاش این بحث‌های روشن‌گر در مورد دیگر مجلات اعلام شده هم صورت گیرد. من به‌نوبه‌ی خود از آقای عبادی تشکر می‌کنم.

نظر آقای عبادی پس از اعلام کم ارزش بودن این مجله از سوی این سایت‌:
با سلام
مطالب نوشته شده درباره مجله WASJ را که حضرتعالی تهیه کرده بودید خواندم و باعث تاسف اینجانب شد.

چرا اجازه می دهید که افراد غیر متخصص هر حرفی را در خصوص مجلات علمی و ساختار های ان بزبان اورند. آیا نظرات ارائه شده از سوی افراد ارای صلاحیت است و یا اینکه شما با چند ملاک ساده که خود آن را تهیه کرده اید آن را قضاوت می کنند. من بعنوان یکی از طرفداران تولید علم در کشور برای تک تک موارد اشکالی شما پاسخ دارم:
1- حضرتعالی سایت مجله WASJ را فاقد کمیته علمی خواندید در حالیکه اگر شما به سایت مراجعه کنید در حال ارتقا می باشد و سایت جدید در حدود 1 ماه آینده آماده می شود. مگر افرادیکه در این مجله مقاله چاپ می کردند این حرف شما را تایید می کنند.
2- شما گفتید که مجله IF ندارد. خوانندگان عزیز مجله از 2006 شروع به چاپ نموده و بر اساس قوانین ISI بعد از گذشت 2 سال IF برای مجله محاسبه می شود. یعنی برای 2008 و زمان اعلان مقدار واقعی ان آخر 2008 و ابتدای 2009 است . بنابر این طبیعی است که فعلا IF ندارد. آقای دکتر چرا اذهان را منحرف می کنید. اگر اطلاعات شما ناقص است حتما با یک کارشناس مشورت کنید. جدیدا ISI web of knowledge شروع به Citation این مجله بصورت
World Appl sci J نموده است. این به معنای داشتن IF است.

3- شما ادعا می کنید چرا نویسندگان از ایران – ترکیه و کشور های عربی هستند. آقای دکتر این طبیعی است که کشور های همسایه مقالات زیادی را ارسال دارند و از آنجائیکه این مجله هنو ز IF نگرفته است و در لیست JCR نیست مخاطبان بین المللی زیادی ندارد ولی این عیب علمی محسوب نمی شود. باید در نظر بگیرید که این ژورنال در سال سوم چاپ است.

4- در سایت شما بارها عنوان می شود مجلات پولی. از شما که یک شخصیت علمی هستید تعجب می کنم. بتازگی در کشور خودمان بسیاری از مجلات وجه دریافت می کنند. علت هم دارد. نشریات جدید بخاطر نداشتن اسپانسر مجبورند هزینه داوری ها و چاپ و نیز ارسال را بعد ازتایید از نویسنده درخواست کنند. آیا این خلاف مباحث علمی است؟ چرا ذهن ها را اینگونه منحرف می کنید. آقای دکتر بسیاری از مجلات آمریکایی و اروپایی که مبالغ بسیار بیشتری را درخواست می کنند.

5- قرار گرفتن این مجله در سایت ISI بخاطر رعایت استاندارد ها ی علمی ان است ولی شما از این مسئله تعجب کردید. من متعجب هستم چرا شما اینگونه شتابزده مجلات را بی ارزش می خوانید. مجلاتی که افراد زیادی شب و روز برای اخذ IF و افزایش کیفیت آن تلاش می کنند. خود شما جز ایراد گرفتن های شخصی و تحریک برخی افراد چه اقدامات مثبتی انجام داده اید. در دانشگاه شما که ادعای بسیاری دارد چند مجله ISI ثبت شده است. من بعنوان نماینده رسمی IDOSI publication در ایران آماده هرگونه مناظره با شخص شما و تیم شما در خصوص مباحث مطرح شده ام و استدعا دارو که نام مجلات را از سایت حذف نمایید که این حرکتی زشت و غیر علمی است .

در پایان از خداوند متعال توفیق روز افزون مقام معظم رهبری و تمام خدمتگذاران صدیق را در گسترش و تولید علم خواهان و خواستارم.

عبدالغفار عبادی
نماینه رسمی انتشارات در ایران

پاسخ من:

حناب آقای عبادی،
خوشحالم که به حمایت از یکی از این مجلات برخواستید. چون به نظر می‌آید فرد با اطلاعی هستید، لطفاً در مورد مجله‌ی WASJ
اطلاعات زیر را مرحمت کنید، شاید نظر من و همکاران برگردد:
۱- میزان حق‌التحریر هر مقاله در این مجله چقدر است؟
۲- متوسط زمان پاسخ به یک ارسال چند ماه است؟
۳- به‌طور متوسط بر اساس نظر چند داور برای هر مقاله‌ی ارسالی تصمیم گیری می‌شود؟
۴- نرخ پذیرش مقالات در این مجله‌ جقدر است؟

علت این پرسش ها اینست که این اطلاعات را از طریق سایت مجله نتوانستیم به دست آوریم.

با تشکر


ضمنا از این که مجله‌ی WASJ
بالاخره فهرست ادیتورهایش را منتشر کرد خوشحالم:
http://www.idosi.org/wasj/wasjboard.htm
و از این که در لیست ۵ نفر از همکاران ایران هستند در تعجبم. من چون این همکاران را نمی‌شناسم و گوگل هم نتوانست راهنمایی کند که این همکاران در چه دانشگاه‌هایی مشغولند و سابقه‌ی پژوهشی‌شان چیست، ممنون می‌شوم سمت‌های این همکاران و محل کارشان را نیز بیان فرمایید.

قطعا اعتبار هیات تحریره به اعتبار مجله خیلی کمک میکند.

پاسخ آقای عبادی:

جناب آقای دکتر قدسی
با سلام
احتراما ضمن تقدیر از پاسخ جنابعالی . 4 سوال مطرح شده نشان دهنده عجله حضرتعالی در خصوص محکوم نمودن مجله حاضر و یا در اینده سایر مجلات است و علت این گونه حرکات از سوی شما و همکاران برای من پوشیده است. آیا شما و تیم شما مرجع دارای صلاحیت جهت هتک حرمت علمی مجلات هستید . آین مجله دارای چندین کمیته علمی است که شما می توانید با مراجعه به سایت جدید زورنال( حدود 1 ماه آینده ) از آن مطلع شوید . در ضمن Managing editor جناب آقای Zeeshan هستند که می توانند تمام اطلاعات را به شما بدهند. http://www.idosi.org/contact.htm و یا idosi@idosi.org

2- آیا شما باید تمام دانشمندان ایرانی را بشناسید. در صورت نیازمی توانیدمشخصات تک تک آنها را از آقای Zeeshan درخواست کنید .
3- میزان حق التحریر بین 150-300 دلار است که البته در بسیاری موارد بنا بر درخواست نوسندگان که دانشجی دکترا بوده و یا قادر یه پرداخت نمی باشند به آنها تخفیف داده و یا وجهی دریافت نمی گردد . چنانچه ما بتوانیم اشتراک مجله را در چند دانشگاه ایران و سایر کشور ها بگیریم این هزینه کاملا حذف خواهد شد . بنابراین ملاحظه می فرمایید که این مجله پولی بنا بر برداشت شما نمی باشد.

3- سیاست جدید مجله در معرفی 2 داور توسط نویسنده است و نیز مقاله توسط داور سوم بین المللی ارزیابی و توسط داور چهارم ویراستاری می شود. سیاست مجله در حفظ مقالات با کیفیت و تقویت انها جهت چاپ است. البته اگر مجله ما مقالات منعددی از کشورهای اروپایی و آمریکایی داشته باشدکه فعلا اندک است مطمئن باشید که چاپ مقالات نویسندگان ایرانی محدود خواهد شد.

4 – پروسه داوری شبیه بسیاری از مجلات معتبراست. جناب آقای دکتر چرا فکرمی کنید مجله ای که 6 ماه مقاله را بی جهت نگه می دارد مجله با ارزش و مجلاتی که این پروسه را سریعتر انجام می دهند فاقد ارزش اند. شما بعنوان یک داور در چه مدتی یک مقاله را داوری می کنید؟ مدت زمان داوری حداکثر 3 ماه است و به نویسنده Acceptance letter and invoice ویا Rejection letterداده می شود و پس از پرداخت مقاله وارد Waiting list می گردد.

5- جناب آقای دکتر هر مقاله ای در این ژورنال چاپ نمی شوند. البته کیفیت این ژورنال را با مجلات تاپ آمریکایی و اروپایی مقایسه نفرمایید. فقط همین قدر که ما بعد از 3 سال در حال گرفتن IF هستیم که این نشان دهنده citation خوب مقالات است. جناب آقایدکتر در بهترین مجلات با ضرایب تاثیر بالا نیز مقالاتی با استاندارد پایین چاپ می شوند. مطمئنا همکاری حضرتعالی و دوستان اندیشمند شما در کمیته علمی این ژورنال و مجموعه IDOSI می تواند در پیشرفت روز افزون این مجموعه و تولید علم در کشور کمک نماید. نرخ پذیرش در حدود50 درصد است و مقالات با کیفیت پایین رد می شوند. با توجه به مسئه سرقت علمی cover letter و نیز Copyright form نیز از نویسنده درخواست می گردد.

6- جناب آقای دکتر ما جدیدا فعالیت جدیدی را در این سایت آغاز کرده ایم و این آمادگی را داریم تا مجلات جدیدی را برای مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها راه اندازی نموده و با رعایت موازین به نمایه های معتبر نیز دست یابیم. امیدوارم پاسخ های ارائه شده سلیقه مشکل پسند شما را تطمیع نموده باشد. در پایان دوباره متذکر می شوم که 4 سوال مطرح شده در بالا ملاک های خوب ولی کافی برای اعتبار و یا عدم اعتبار یک مجله نیستند. بیاییم بجای پاک کردن صورت مسئله به تقویت علمی مجلات کمک کنیم.

با تشکر عبادی

آخرین پاسخ من:

آقای عبادی،‌قرار نیست ما تمام دانشمندان ایرانی را بشناسیم. راجع به یک مجله صحبت می‌کنیم که شما مدعی نمایندگی رسمی آن هستید. خوب خیلی طبیعی است که ما علاقمند باشیم بدانیم که ۵ همکار ایرانی عضو هیات تحریریه چه کسانی هستند، در کدام دانشگاه مشغولند و رکورد پژوهشی اشان چیست. شما چرا از دادن این اطلاعات امتناع می‌فرمایید؟


... و تهدید آقای عبادی!
در پاسخ به نظری در این‌جا
جناب آقای فرشید
با سلام
لطفا اظهار نظرات شخصی خود را که بسیار خطرناک و منحرف کننده می باشد در این سایت قرار ندهید . من بزودی از این سایت به مقامات قضایی و علمی کشور شکایت می کنم زیرا احساس می کنم جز تخریب شخصیت علمی افراد و برخی مجلات اقدام مثبت دیگری انجام نمی دهد.

با تشکر عبادی

بقیه‌ در بخش نظرات خواهد آمد.
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۷/۰۶/۲۹
محمد قدسی

نظرات (۷۸)

۰۴ مرداد ۹۵ ، ۰۶:۳۴ احمد
با سلام

آقای دکتر قدسی ظاهرا ناشر IDOSI تمامی ایندکس های آی اس آی خود را برای شش مجله خود از دست داده است. این ناشر در وب سایت خود از نام این ایندکس برای تبلیغ کار خود استفاده می کرد و الان نشانی از آی اس آی در سایت نیست. اگر اطلاعات جدیدی دارید لطفا در این سایت قرار دهید.

با تشکر
۲۲ اسفند ۹۳ ، ۱۳:۳۴ علی
خدا را شکر که انقدر از صنعت بالا و هوای خوب و آسایش و آرامش برخوداریم که فقط سواد و ترقی را در کاغذ سیاه کردن می دانیم.
برای اوضاع ایران چه فرقی بین آن دسته افرادی است که ملخی مقاله چاپ می کنند با کسانی که توشریف ادعاشون سقف آسمون را پاره کرده.
۰۴ دی ۹۳ ، ۲۰:۱۱ ناصری اردکانی
پاسخ به امید. 
"من متن و نظرات دوستان را کامل خوندم".   راجع به کیفیت مقاله  و مجله و نحوه ارزیابی آنها  در سال 87 وقتی آقای دکتر قدسی این پست رو  گذاشتند ، مفصل و کامل بحث شد.  
۰۴ دی ۹۳ ، ۲۰:۰۸ ناصری اردکانی
پاسخ به امید. 
"من متن و نظرات دوستان را کامل خوندم".   راجع به کیفیت مقاله  و مجله و نحوه ارزیابی آنها  در سال 87 وقتی آقای دکتر قدسی این پست رو  گذاشتند ، مفصل و کامل بحث شد.  
۰۴ دی ۹۳ ، ۱۹:۵۴ قناری

در پاسخ به امید

ایندکس آی اس سی از نظر اعتبار به دلایل زیر یک ایندکس پوچ است زیرا

آنها بخش نامه کرده اند که فقط مجلات تحت پوشش وزارت علوم را نمایه می کنند. بسیاری از مجلاتی که تحت پوشش وزارت علوم هستند به لطاظ نمایه پوچ هستند زیرا مقالات آنها فاقد محتوای بوده و کسی به آن ارجاع نمی دهد. اگر شک داشتید پنج مجله به صورت تصادفی انتخاب کنید و آن را در داخل گیومه گذارده و داخل گوگل اسکولار جستجو کنید. دلیل آنکه وزارت علوم ایران آنها را نمایه کرده به خاطر آن است که توسط ارگان های دانشگاهی و یا انجمن ها انتشار می یابند.  در حقیقت فلسفه دادن اعتبار وزارت علوم به نشریات از آنجا نشئت گرفت که بیشتر این مجلات نتوانستند به ایندکس های معتبر راه یابند. گفتند خودمان یک سیستم راه بیندازیم و به مجلات اعتبار بدهیم.

نمایه آی اس سی چند سالی است راه افتاده و در عمل کارشناسان آن نشان داده اند که با الفبای نمایه سازی آشنایی ندارند. آنها نمی دانند چگونه از پیشرفت علم و سایت هایی نظیر سیماگو و یا اسکولار در سنجش ارجاع به مجلات استفاده کنند. بنابر اطلاعاتی که در بلاگ منسوب به اسکوپوس موجود است کشورهای عربی از رتبه بندی اسکوپوس برای درجه بندی دانشگاه های خود استفاده می کنند. این رتبه بندی بر اساس اطلاعات مندرج در سایت اسکوپوس انجام گرفته و توسط یک دانشگاه اسپانیایی انجام شده و نتایج آن نیز در سایت سیماگو موجود است. ایندکس آی اس سی ایندکس جهان اسلام نیست بلکه بهتر است نام آن به ایندکس وزارت علوم  ایران تغییر یابد. این ایندکس خارج از کشور ایران هیچ ارزشی ندارد. هیچ کشوری برای ارتقاء اساتید خود از این نمایه استفاده نمی کند علت آن هم ساده است: نمایه سازی بر مبنای آنچه وزارت علوم ایران به آنها دیکته می کند انجام می گردد.

امروزه موسسه آی اس آی اعلان می کند غالب علم منتشر شده در دنیا از دل مجلاتی درمی آید که در ایندکس آی اس آی قرار دارد. البته این موضوع تا 10 سال پیش خیلی به واقعیت نزدیک تر بود ولی خودمانیم این ایندکس جهان اسلام و مجلات به اصطلاح علمی پژوهشی وزارت علوم ایران تا چه حد در معرفی و پیشبرد علم دنیا موفق بوده اند؟ ساده ترین شاخص جهت سنجش علم این است که ببینیم آیا تحول بسیار بزرگی در علم در این نشریات چاپ شده اند یا خیر. البته ممکن است مجله ای در زمینه سلول های بنیادی وجود داشته باشد که باعث مباهات است ولی همه می دانند با یک گل بهار نمی شود. راستی کسی سراغ دارد مقاله ای در این ژورنال های داخلی چاپ شده باشد و مثلا 200 بار به آن استناد شده باشد؟ من که ندیده ام ولی اگر مجله ساینس را ببینید دارای صدها مقاله است که حداقل صدها بار به آن استناد شده است.

خودمانیم آیا گذاشتن کلمه اسلام در کنار ایندکس آی اس سی بی حرمتی به نام دین نیست؟ آقای جفری بیل از لیست آی اس سی به عنوان Predatory journals (در فارسی بخوانید درپیت) یاد می کند و می گوید چه شده که همه مجلات هندی ترکیه ای پاکستانی که به نشر علم پوچ مشهور هستند سر از این ایندکس درآورده اند؟ دلیل آن ساده است: آنها را به ایندکس های معتبر نظیر اسکوپوس راه نداند سر از اینجا درآوردند. سئوال دیگر آنکه آیا با این ایندکس می توانیم جهان اسلام را متقاعد سازیم که ما  متولی علم ظرف 10 سال آینده هستیم؟ اگر ده سال دیگر گذشت و یک عرب به مزاح همین سوال ها را از وزیر علوم ایران پرسید چه جواب خواهیم داد؟ من فکر می کنم تولید علم به مذهب ربطی ندارد. اگر تحولی در زمینه نانو تکنولوژی در یک مجله معتبر خارجی صورت می پذیرد هم مسلمانان بهره می بردند و هم غیر مسلمانان. بله ما می توانیم بگوییم در ایندکس جهان اسلام جایی برای مقالات مربوط به شرب خمر وجود ندارد ولی آیا این چند کارمند توانایی مطالعه و چنین ممیزی را دارند؟ میلیاردها تومان پول ظرف چند سال گذشته صرف برپایی یک به اصطلاح نمایه شده و دست آخر این از کار درآمد. تمام آنها که با قواعد ساده نمایه سازی آشنا هستند می توانند کلیه اطلاعاتی را که توسط نمایه جهان اسلام قرار است استخراج شود را با یک برنامه ساده با کمک موتور جستجوی گوگل اسکولار و یا اسکوپوس استخراج  کنند.

به نظر من بهترین کار برای ارزش گذاری در یک مجله آن است که ببینیم در دراز مدت چگونه عملکردی به لحاظ شاخص هایی که همه دنیا با آن اشنا هستند داشته است.

 

۰۴ دی ۹۳ ، ۱۵:۲۵ امید
با سلام خدمت دوستان. 
من متن و نظرات دوستان را کامل خوندم ، چند نکته نظر هست که خدمتتون عرض می کنم:
1- شما در مورد اعتبار سنجی یک ژورنال پارامترهایی مثل هزینه ، مدت زمان داوری ، درصد پذیرش و تعداد داور را بیان کرده اید.
در مورد هزینه : هر ژورنالی بنا به نبود اسپانسر اقدام به دریافت هزینه از نویسنده می کنه و این اصلا دلیلی بر عدم کیفیت نیست مثلا 90% ژورنال های معتبر دنیا در زمینه اپتیک پولی هستند و آی اس آی بالا 2 دارند و مبالغی حدود 500 $ هم میگیرند.
در مورد زمان داوری: بسیاری از اساتید ایرانی متاسفانه اعتبار را در زمان داوری می بینند که واقعا جای تعجب داره!!! شما می تواننید در لیست بالاترین IF های ژورنال های جهان مثل AIP و Royal Chemical Society که ضریب بالای 10 دارند! ، زمان داوری رو بررسی کنید . مقاله من در همین ژورنال 10 روزه revised خواست !! در ضمن گاهی اوقات به دلیل کمبود وقت شخص به ناچار مجبور میشه مقاله رو به ژورنال با زمان داوری کمتر بفرسته که کاملا طبیعی هست. من خودم 2 تا مقاله در سطح ISI رو به غیر ISI فرستادم چون پذیرش مقاله در زمان مشخص واسم مهم بود.
در مورد داور: بسیاری از ژورنال های ISI که من دیدم خودشون میگن اگه داور در زمینه خودت میشناسی معرفی کن و این یه رواله و هیچ ربطی به کیفیت ژورنال نداره . معمولا هم 3 تا داور بیشتر ندارن.
در مورد اینکه نویسندگان از کشور های آسیایی هستند به نظرم حرف جالبی نیست. با یه جستجوی ساده در گوگل اسکولار می بینید که نویسندگان چینی و هندی واقعا زیادن !!
تنها نکته صحیح به نظرم کیفیت علمی داوران هستش که منطقیه.

2- سخن آخر اینکه متاسفانه نگرش اساتید داخل کشور با خارج کاملا متفاوت است. اساتید داخل کیفیت مقاله رو کاملا مرتبط با کیفیت ژورنال میبینند و اینکه ژورنال ISI یا ISC باشه کافیه و نخونده قبول می کنند.
من خودم رزومم رو واسه استاد خارج فرستادم و گفتم مقالاتم در ژورنال خوب چاپ شده ، در پاسخ گفتن من ژورنال رو مورد بررسی قرار نمیدم مقالاتت رو واسم بفرست تا بخونم ببینم خوبه یا نه؟!!

این نظر بنده بود . در مورد این ژرونال هم نظر خاصی نمیدم و من خودم تا وقتی مجبور نشم به ژورنالهای پولی و زود داوری مقاله نمی فرستم.
۰۱ مرداد ۹۳ ، ۱۳:۳۳ علی
من به صورت اتفاقی با این سایت برخورد کردم
همه ی نظرات رو خوندم و نهایتا با دیدن جعبه ارسال نظر به این فکر افتادم که نظر خودمو به عنوان فردی که هیچ کدام از این افراد و طرفدارانشون را نمی شناسه و تنها برداشتش به عنوان یک بیننده سایت  اظهار می کنه خدمت دوستان ارائه بدم تا حداقل یه ارزیابی کلی از نتیجه گیری یک فرد بی طرف ارائه بشه. ضمنا بنده دانشجوی دکتری در یکی از دانشگاه های معتبر دولتی هستم و با روند انتخاب ژورنال، سابمیت، اکسپت، ارزیابی ISI بودن و موضوعات پیرامون اون کاملا آشنا هستم و خودم قبلا سه مقاله چاپ کردم.

1- از اینکه چنین سایتی فعالیت می کند نباید اظهار تاسف کرد چون علی رغم نظر برخی ها مبنی بر توهین و اهانت ( من نمی دونم واقعا توهین شده یا نه، قضاوت نمی کنم) در کل این سایت پایگاهی برای تضارب آرا و تفکرات و نظرات مختلف بوده و افرادبدون محدودیت و بدون فاش شدن هویتشون و حرف ها و استدلال های خودشون رو مطرح می کنند، و نهایتا من خواننده یا دانشجو بی اطلاع از میان این حرف ها به توهین ها ( در صورت وجود) توجه نخواهم کرد بلکه حرف کسانی را قبول خواهم کرد که به خودشون زحمت داده و با ارائه مستنداتشون از منابع معتبر و قابل پیگیری حرف های منظقی تری می زند بنابراین کسانی که این سایت رو راه انداختن شایسته قدردانی هستن ( حالا نیتشون هر چی که باشه، آدم های علمی که بر اساس نیت افراد ( بدون داشتن مستندات و عدله) که شاید حدس و گمانی بیش نیست نباید قضاوت کنن این روش شایسته افراد با سواد و قدرت آنالیز کمتر)، دستتون درد نکنه من چالش ها رو دیدم و خیلی چیزها هم یاد گرفتم.

2- جامعه ما با تقدس بخشیدن بی چون و چرا  و بدون نقد به برخی مفاهیم، تناقضات زیادی رو  از همون دورا ن کودکی در ذهن ما ایرانی هابه وجود می آره  مرتبط ترین آن ها به موضوع اینجا موضوع اعتبار همه جانبه و بی چون و چرا برخی دانشگاه ها است مثلا اینکه چون  دانشگاه ایکس معروفه ( به خاطر سابقه خوب) و دانشجوهاش از نابغه های  هستن( خوب این درست مرجعی مثل سازمان سنجش تعیین می کنه)،  پس حتما استادشم از بهترین هاست ، فارغ التحصیلاش موفقترین افراد محیط کاری خواهند بود، و مرجع استدالات و ارجاعات علمی  و داوری هم باید باشن و کلا کسی نباید به اعتبار همه جانبه اونها شک کنه:
این نظر غلطه، من خودم با چنین تصوراتی که در اثر اطلاع رسانی ضعیف و عدم آگاهی و غیر واقعبینانه در من ( و بسیاری دیگر) ایجاد شده   در دوره ارشد و دکتری وارد یک دانشگاه معتبر تهرانی شدم اما تناقضات زیادی رو دیدم فهمیدم که اینکه یه دانشگاه نفرات برتر کنکور جذب می کنه دلیل بر مجهز بودن آزمایشگاه هاشم نیست، وجود چندیدن استاد تمام در گروه دلیل بر پویایی و کیفیت بالای علمی نیست، تحصیل در دانشگاه های اسم و رسم دار دلیل کافی برای پذیرش گرفتن برای دانشگاه های معتبر نیست و تحصیل در دانشگاه های بی اسم و رسم  هم دلیل بر محدودیت برای چاپ مقالات معتبر و گرفتن پذیرش از دانشگاه های خوب نیست، کلا دنیای بین الملل برای هر چیزی حساب کتاب و ملاک های  خودشو داره، و از هیچ چیزی بت نمی سازی اگر اون ملاک هارو داشتی پس صلاحیت خواهی داشت ، منظورم اینکه چون شما در دانشگاه معتبر ایکس درس خوندی نمیتونی ادعا کنی که فقط شما باید مقاله بدی و مجله بزنی و بقیه نمی تونن و صلاحیتشو نداردن اگر کردن پس حتما کلکی هست و باید به هر طریقی که قدرتشو داریم جلوشو بگیریم. اجازه بدین صلاحیت ها رو مراجع ذی صلاح واقعی ( مثلا تامسون و معیار های واقعی مثل ایمپکت فاکتور و citation در این امور تعیین کنند) با لجبازی و خود خواهی همه مراجع رو زیر سوال نبریم با وجود جریان آزاد اطالاعات در  بلند مدت خودمون  بی اعتبار خواهیم شد. اگر دانشجوی نخبه ای هستی دلیل نداره یه شرکت علمی خوبی هم بزنی پس دنبال استعداد خودت باش و با حسادت و تنگ نظری استعداد و اعتبار خودت در اون زمینه ای که شاخص هستی رو ضایع نکن

با تشکر
۱۰ بهمن ۹۲ ، ۱۶:۲۱ شاهین نجفی
 خطاب به شهناز

شما که مجله
International Journal of Environmental science and Technology

از دانشگاه آزاد معرفی می کنید و ادعای این رو دارید که دارای رنک 1 هست
تا حالا مقاله براش فرستادید

وقتی ادیتورش میگه باید 5 مقاله به ما ارجاع بدید
وقتی دستش با دو ژورنال آی اس آی ایرانی دیگه برای سایتشن تو کاره

کدوم مجله ای سراغ دارید که IF اون در مدت 2 سال از 3/5 به 1.8 کم بشه
مطمئن باشید کمتر هم خواهد شد.
Self citation در مجلات ایرانی بیداد می کنه
سه مجله محیط زیستی در ایران هست که هر سه با این روش IF بالا گرفتند.
کیفیت مقالاتشون هم که نگو ........
۳۰ مهر ۹۲ ، ۲۱:۵۴ نیما همتا
این روزها دیدیم که ژورنال World Applied Science  از لیست جهان اسلام نیز خارج شد. اینقدر از این ژورنال این ور و آن ور بد گفتند که هم وزارت علوم و هم سایت جهان اسلام آن را تحریم کردند. حال سئوال اینجاست که آیا این ژورنال نابود شد؟ بر اساس سایت اسکوپوس این ژورنال طی 9 ماه گذشته حدود 1300 مقاله آنلاین کرده که تا آخر سال میلادی جدید حدود 1600 مقاله می شود. از این تعداد حدود 26 درصد آن مربوط به ایرانی ها است که در مقایسه با سال قبل به حدود نصف کاهش یافته است و محققین کشور روسیه جای آن را گرفته اند.  آمارها نشان می دهند که این ژورنال از مقالات ایرانی ها شروع کرد و هم اکنون جامعه علمی دنیا آن را به عنوان یک ژورنال متوسط قبول کرده است.

نکته جالب این است که سایت این مجله چند بار به دلیل مشکلات کپی رایت و سایر مسائل مشابه برای مدتی معلق شد و این شاید مهمترین دلیل برای بد بینی مردم نسبت به این ژورنال باشد.

امید است سردبیر این مجله نسبت به مسئله کپی رایت حساسیت بیشتری نشان دهد. سرقت علمی کاری ناپسند است.
نیما
۲۵ شهریور ۹۲ ، ۱۵:۴۶ نیما همتا
آقای دکتر قدسی عزیز 

من همین جا شما را دعوت می کنم که ادعای شما را ثابت کنم اشتباه است. سال های قبل با ژورنالهای پاکستانی در بسیاری از رشته ها در همین دانشگاه شریف از تز دکترای خود دفاع کردند و در دل خود به نبود آکاهی در معاونت پژوهشی خندیدند. اگر خواستید بفرمایید تا برایتان شواهدی معرفی کنم. 
بله هم اکنون با قوانین وضع شده نه دانشجویان شریف و نه دانشجویان دانشگاه آزاد نمی توانند از تز دکترای خود دفاع کنند ولی در گذشته نه چندان دور بوده است. شاید وجود سایت های این چنینی باعث شده قوانین خوبی اجرا شود.

نیما
پاسخ:
وجود چنین مواردی را در سال های پیشین انکار نمی کنم. اما در چند سال ا خیر خیلی بعیده. اگر مواردی می دانید به من با ذکر جزییات ایمیل بزنید.
۲۵ شهریور ۹۲ ، ۱۵:۳۲ نجفی
...آقای نیما همتا،

 همانطوری که در پست قبلی گفتم جواب افرادی مثل اردکانی ها خموشی است!  بیهوده انرژی خود را در جواب به ایشان هدر ندهید، ماست ایشان سفید است و نیمه مردم سبیل شان تراشیده است و گردکان شان نیز بر روی گنبد!!!

ایشان غیب گو هم هستند! : من دانشجوی فلان دانشگاه...بوق هم شدم...! محض اطلاع آقای غیب گو: هیچ مقاله ای در WASJ ندارم. دکترای تخصصی ام را از دانشگاه تهران با رتبه یک ایران در همه مراحل ( ورودی، بورد، معدل دوره تخصصی و پایان نامه) گرفته ام، از لحاظ مقاله و ...فرصت مطالعاتی ...داوری و ادیت حرفه ای مقالات و... (در طی این 4 سال سابقه هیات علمی دانشگاه ملی) از ایشان بیشتر نباشیم مطمئنم کمتر هم نیستیم.

دانشگاه شریف و معیارهای در پیتی شان نیز با این ادبیات شان ارزانی خودشان.

اشتباه ما در هم صحبتی با اینگونه ادبیات است پس بگذاریم این وبلاگ میدان تاخت و تاز اردکانی ها باشد. پس بتاز سمندر.

جناب آقای دکتر قدسی: مدیونید اگر آخرین پست مرا قرار ندهید.
۲۵ شهریور ۹۲ ، ۱۳:۲۴ نیما همتا
آقای ناصر اردکانی 

حال که دانشگاه شریف و تهران را بسیار بلند مرتبه عنوان کردید اجازه بدهید به خدمت شما عرض کنم که اساتید دانشگاه شریف 14 مقاله و تهران 12 مقاله در همین ژورنال در پیت به چاپ رسانیده اند. این آمار از پایگاه اسکوپوس استخراج شده است. صرفا جهت اطلاع چهار مقاله زیر مربوط به اساتید دانشگاه شریف هستند.
Shamsai, A., Peroti, S., Rahmani, K., Rahemi, L. (2012). Effect of water-cement ratio on abrasive strength, porosity and permeability of nano-silica concrete. World Applied Sciences Journal 17 (8) , pp. 929-933


Pour, N.S., Modarres, M., Tavakkoli-Moghaddam, R. (2012).Time-cost-quality trade-off in project scheduling with linguistic variables.  World Applied Sciences Journal 18 (3) , pp. 404-413.


Riahi, F., Shamsai, A., Rahmani, K., Showkati, H. (2011). Obtaining optimal performance with ring stiffeners on strength for submarine pipeline. World Applied Sciences Journal 15 (11) , pp. 1494-1502.


Shakibaie, M., Tabandeh, F., Zomorodipour, A.R., Mohammad-Beigi, H., Ebrahimi, S., Habib-Ghomi, H. (2011). Kinetics, experimental and simulation studies of Chinese Hamster Ovary cell growth in a packed-bed bioreactor. World Applied Sciences Journal 15 (11) , pp. 1568-1575
دوست عزیز قبول کن دنیا عوض شده, بر اساس آمار سایت اسکوپوس از مجموع 33 مقاله ای که ایرانی ها در ژورنال 
IEEE transactions on Information Theory
به چاپ رسیده تنها 14 مقاله مربوط به دانشگاه شریف بوده و مابقی مربوطه به دانشگاه هایی نظیر تربیت مدرس, اصفهان و غیره هستند. 

زمانی همین دانشگاه تریبت مدرس توسط دانشجویان دانشگاه شریف مسخره می شد و به مسخره به دانشجویان آن می گفتند شما قراره استاد بشین و حالا می بینیم که از نظر انتشار مقاله از شریف جلو افتاده اند. بله جانم روزی روزگاری فارغ التحصیل دانشگاه های دیگر اگر از طریق کنکور سراسری برای ارشد شریف قبول می شدند آموزش آن دانشگاه از آنها ثبت نام نمی کرد و می گفت سطح دانشگاه پایین می آید و امروز می بینیم که فارغ التحصیلان دانشگاه آزاد به عنوان عضو هیئت علمی آن دانشگاه مشغول به کار هستند. 
شما ببینید که این همه توان و ادعا در شریف جمع شده و نتیجه کار یک ژورنال رتبه چهار شده است. منظورم ساینتیا ایرانیکا است. تا زمانی که هر ایرانی به دنبال مسخره کردن سایر ایرانی ها ی دیگر باشد, برای دیگران به قولی پوست خربزه بیندازد اوضاع بهتر از این نخواهد شد. همین هفته قبل دوستان دیدند که یک آمریکایی دانشگاه ازاد اسلامی را مرکز تقلب نامید ولی چند نفر رفتند و در سایت مربوطه کامنت بگذارند و شکایت کنند که تقلب همه جا هست و نباید این برچسب را به ایرانی ها چسباند: هیچ  کس نرفت, این یعنی ما ایرانی ها ته دلمان بدمان نمی آید تا به این شکل با ما برخورد شود. 

آقای اردکانی: آدم با استعداد همه جا هست هم در دانشگاه شریف هم در سایر دانشگاه ها, این ژورنال به قول شما در پیت سال ها بعد از بسیاری از ژورنال های به اصطلاح علمی پژوهشی داخل کشور شروع به کار کرد ولی خیلی زود در ایندکس اسکوپوس قرار گرفت و الان ژورنال رتبه سوم است. شما از خود هیچ سئوال کرده اید چرا این تعداد محدود ژورنال وزارت علوم  را اکثرا به ایندکس اسکوپوس راه نمی دهند؟ جواب واضح است, چون به مقالات آنها استناد نشده است, شک داری نام یکی از همین علمی پژوهشی های در پیت را داخل گیومه بگذار و داخل اسکولار سرچ کن می بینی که من راست می گم, اینها نمایه نمی شوند چون فقط از ایرانی های داخل کشور مقاله چاپ می کنند, اینها نمایه نمی شوند چون کیفیت مقالات آنها پایین است و  فرزند ناخلف هیچ موقع در هیچ لیست سیاهی قرار نمی گیرند. چون وزارت علوم با این کار خود را زیر سئوال خواهد برد. ببخشد اگر اینقدر صریح صحبت می کنم. اگر خواستید می توانیم از یکی از همین ژورنال های داخلی کشور یک مقاله را نشان بدهم که سه بار در همان مجله بدون تغییر چاپ شده است. تقلب کاری بسیار زشت و زننده است تنها اگر در ژورنالی غیر از لیست علمی پزوهشی های وزارت علوم ایران باشد ولاغیر 
نیما
پاسخ:
تا جایی که می د انم در شریف به این مقالات برای ارتقا امتیاز داده نخواهد شد. معاونت پژوهشی هم از آن ها حمایت نمی کند. هم چنین این مقالات شرط مقاله ی آی اس آی برای دفاع دکتری را ندارند.
۲۴ شهریور ۹۲ ، ۱۹:۱۳ ناصری اردکانی
البته ایراد شاید به من وارد باشد که قصد دارم استانداردهای دانشجویان و اساتید صنعتی شریف و فنی تهران و صنعتی اصفهان و ... را به همه تعمیم دهم و انتظار دارم که دانشجوی دانشگاه غیر... بوق هم مثل دانشجوی دانشگاه شریف دنبال چاپ مقاله در IEEE transactions on Information Theory باشد .  این توقع ، ایراد اساسی دارد . هر کسی را بهر کاری ساختند. این یکی باید هم دنبال WASJ و دیگر نشریات ملخی باشد.  بهر حال توقع من برای ارتقاء استانداردهای سردمداران و حامیان نشریات ملخی توقعی بی جاست ولی اینکه شاغلین نشریه ملخی بخواهند استانداردهای ما را پایین بیاورند توقعی بجاست زیرا منافع مالی آنها به این بستگی دارد و از این راه ارتزاق میکنند. 
۲۴ شهریور ۹۲ ، ۱۱:۳۱ نجفی
...نمی دانم سرژ میشل در کتابی... در مورد تجربه خود در ایران و بررسی خصوصیت ایرانی به این خصوصیت اشاره کرده است یا نه:  وقتی در اطرافمان کسی را در سیبل قرار می دهند دیگر هیچ استدلالی کارگر نیست...آنقدر  می کوبند تا از پا بیفتی....
بر اساس این خصوصیت بدون اینکه به متون نوشته شده هایم نیم نگاهی بکنند (که اصل حرف من شرایط سفید است نه لیست سپید و سیاه و ...): متهم ردیف دوم من و من هایی هستیم که بهر حال باید از میدان بدر شویم با هر ابزار و وسیله ای که دم دست باشد پس....
بهترین جواب.... خاموشی است...  life goes on
۲۳ شهریور ۹۲ ، ۲۱:۴۶ ناصری اردکانی
@نجفی
ای کاش در همان اول بجای آسمان و ریسمان بافتن راجع به کیفیت مجلات و اینجور چیزها ،  حرف واقعی دلتان که حمایت از WASJ را میگفتید و من این همه راجع به نحوه بررسی و پارامترهای کیفیت ، مطلب نمی نوشتم.  بهرحال حکایت این سایت و حامیان آن به عنوان مخالفان کژی و ناراستی در مقابل هواداران کژی و ناراستی حکایت میخ آهنین و سنگ است : نرود میخ آهنین در سنگ.  لکم دینکم ولی دین. 
۲۳ شهریور ۹۲ ، ۱۹:۴۶ نجفی
!!... اردکانی
 
بدون اینکه به نوشته های من توجهی بکنند بمانند همه رفتارهای وطنی مان! فقط به اثبات سفید بودن! ماست خود مشغولند...!!!

کسی که خود را بخواب زده است را نمی توان بیدار کرد...
پس آسوده بخوابید...
 
۲۲ شهریور ۹۲ ، ۲۲:۵۶ نجفی
یک کلام، ختم کلال:

اگر ژورنال WASJ از همان اول اسامی همکاران یا بهتر بگیم صاحبان ایرانی خودش را در سایت لو نمی داد! الان مجله بسیار خوبی بود و کسی هم زیرپاشو خالی نمی کرد!!!  در ایران ( چه افراد حقیقی و همکارن هیات علمی و چه افراد حقوقی در ...) چون فهمیدند  گردانندگان این مجله ایرانی اند، یکعده ایرانیان به اصطلاح زنده کش مرده پرست که تعدادشون حتما خیلی کمه ! سعی در به زانو در آوردن این مجله دارند.

من افرادی رو می شناسم که ISSN ژورنالشون رو از خارج گرفتند، تمامی ادیتوریال بوردشون هم خارجیه و هیچ اسمی هم از خودشون تو ژورنال نیست، کیفیت شون از مجله WASJ هم بسیار کمتره ولی چون خودشون رو چشم آبی و مو بور جلوه دادند هیچ وقت بحث و شکایتی از آنها به میان نخواهد آمد...!

من به ژورنال WASJ  احسن میگم که جلوی کلی خروج ارز را از مملکت گرفته و جریان مالی بدست آمده را در ایران (و شاید در بابل!) بجریان انداخته اند...دست مزیزاد اساتید وطنی.
۲۲ شهریور ۹۲ ، ۲۱:۵۳ ناصری اردکانی
@ نجفی
در زیر پستی که مربوط به "ژورنال!!!" WASJ که از انواع نشریات "ملخی" محسوب میشود کامنتی قرار داده اید و از بی اطلاعی حامیان این سایت گفته اید و اظهار کرده اید که روش ارزیابی مجلات را باید حامیان این سایت یاد بگیرند.  من به عنوان یکی از حامیان این سایت به شما توهین نمی کنم و نمیگویم که از وابستگان WASJ هستید ولی من که پنج اصل CEMAR در ارزشیابی مجلات را تلویحا در کامنت قبلی ذکر کردم. وقتی مجله Citations  نداشته باشد و از Editorial board ضعیف برخوردار باشد و Money در مرکز توجه مجله باشد و Authorship  قوی در مجله مقاله ندهند و Review process انجام نشود یا ضعیف باشد ما به این نشریه میگویم نشریه "در پیت" یا "ملخی" مانند آنچه WASJ است. من مثال تراشیدن نصف سبیل را برای راحتی فهم موضوع مطرح کردم و منظورم این بود که هیچ خلافکاری دوست ندارد که از ظاهر او متوجه شوند که خلافکار است تا بتواند به راحتی به دزدی و کلاهبرداری بپردازد. منظورم این بود که مجلاتی مثل WASJ سعی میکنند که ظاهر خود را طوری درست کنند که در وهله اول متوجه نشویم که کلاهبردار هستند. منظورم این است که این مجله روی جلد خود نمی نویسد که ما بدون داوری مقالات را چاپ میکنیم. خواستم از استعاره کمک بگیرم ولی شاید بهتر بود مثال  میخ آهنین و سنگ را بکار میبردم یا حکایت گنبد و گردکان.
۲۲ شهریور ۹۲ ، ۱۲:۲۰ نجفی
جناب آقای اردکانی
فکر کنم با این استدلال شما:
نصف مردم نصف سبیل شان تراشیده است ....
و نصف دیگرشان نیز که تراشیده نیست خلافکارند!
سپاس از این راهنمایی خردمندانه تان
پلیسان در خود تخته کنند...

دوست عزیز من حرفم این است عوض اعلام عبث لیست سفید و سیاه
"شرایط سفید" را اعلام کنند.
فرضا کسی نمی تواند منکر درستی ایندکس تامسون رویترز شود
اگر مجله ای در این دیتابیس ایندکس شد فارغ از زد و بندهای جناحی و سیاسی، امتیاز لازم به این مجله اختصاص داده شود و....
تابحال از خودتان پرسیده اید چرا مجلات جهان سومی و وطنی قادر به جذب نویسنده از کشورهای غربی نیستند...کشورهایی که مثل ما لیست سیاه و سفید ندارند؟!
محققان کشورهای غربی از آنالیز اعتبار یک مجله اکادمیک اطلاع دقیقی دارند و با بررسی مجله می توانند بفهمند که مجله ارزش ارسال مقاله را دارد یا نه.
وزارت علوم عوض کارهای عبث اعلام لیست های سپید و سیاه کارگاههای ارزیابی ژورنالهای علمی را توسط اساتید فن برگزار کند و بقیه دکانها را تعطیل کند.
۲۰ شهریور ۹۲ ، ۱۸:۱۳ ناصری اردکانی
@نجفی
در یک متن طنز میخواندم که رئیس پلیس یک شهر گفته بود که ما دستور داده ایم که همه دزدها و خلافکارها نصف سبیل خود را بتراشند تا پلیس بتواند به راحتی آنها را شناسایی کرده دستگیرشان کند.  خوب اگر میشد چه میشد. ولی عقل سالم حکم میکند که خلافکارها به نوعی ظاهر خود را درست کنند که قابل تشخیص نباشد و فقط از مجموعه  عملکرد آنها بتوان خلافکار بودن آنها را تشخیص داد. 
داستان مجلات خلافکار که متخصیصین به آنها مجلات "در پیت" یا مجلات "ملخی" هم میگویند همین است که سعی میکنند ظاهر الصلاح باشند. یعنی طوری باشند که نویسندگان متقلب بعضی از کشورها بدون ایجاد شک زیاد در آن نشریات مقاله ها "در پیت" خود را چاپ کنند و بتوانند از این کار خود هم دفاع نمایند. یعنی ادعا کنند که مقالات داوری میشود.  یعنی بگویند مگر بعضی از مجلات خوب پول نمیگیرند؟ ما هم از نویسندگان پول میگیریم.  یعنی بگویند اگر چه از زمان دریافت تا چاپ مقاله کمتر از یکماه طول میکشد ولی بعضی از مجلات خوب هم سریع جواب میدهند.  بهر صورت این مجلات سعی میکنند که ظاهر خود را موجح جلوه دهند .  به اصطلاح نصف سبیل خودشان را نمی تراشند.  ولی وقتی رفتار مجرمانه آنها را در کل نگاه میکنید میبینید که مجلات خوب اینطور نیستند که هم پول بگیرند هم دو هفته ای مقاله را قبول کنند و هم نود درصد نویسندگان از خاورمیانه باشند و هم کسی به این مقالات ارجاع نمی دهد و هم مقالات دارای فرمتهای مختلف هستند و مقالات پراز ایرادات نگارشی می باشند.  مثلا وقتی در کل رفتار مجله WASJ دقت میکنیم عقل به وضوح میگوید که نصف سبیل آن تراشیده است. 
۲۰ شهریور ۹۲ ، ۰۰:۵۳ نجفی
دوست عزیز صاحب وبلاگ و همکار دانشگاهی
فردی دانشگاهی هستید ولی بمانند افراد عامی بحث می کنید!
اگر از شما بخواهیم علمی و دقیق یک ژورنال را بررسی کنید چه عوامل و فاکتورهایی را می توانید دقیقا عنوان کنید!؟!
کاش قبل از اینکه این وبلاگ پر از انحراف علمی را بزنید و در فردای قیامت بخاطر انحراف اذهان عموم پاسخگو باشید از طریق گوگل جستجویی در مورد چگونگی ارزیابی ژورنال علمی انجام می دادید، زحمت ترجمه مطلب مزبور را می کشیدید و در اختیار عموم می گذاشتید سپس بصورت علمی ژورنالهای آکادمیک را بررسی می نمودید
دلایلی که در متون فوق برای غیر معتبر نمودن نشریات اعلام نمدید در حقیقت بسیار غیر علمی هستند
- تقریبا بیشتر ژورنالهای خوب دنیا جهت پذیرش مقاله پول های بالای را بعنوان هزینه بررسی از نویسندگان می گیرند
- زمان پاسخ دهی هیچ ربطی به اعتبار نشریه ندارد، در بین نشریات خوب اکادمیک زمان پاسخ اولیه از 1-2 ماه تا 6 ماه متفاوت است
- شما عوض سوالات بی ربط و انحرافی می توانید چند نمونه مقالات داوری شده و چاپ شده را از مجلات مورد نظر درخواست دهید تا روند داوری را مشاهده کنید هر چند به شما این نوع کار ارتباطی پیدا نمی کند!
- مجلات در اوایل کار قادر به جذب ناشران خوب نیستند ( بعلت هزینه بالا و همچنین عدم استقبال ناشران خوب)

خدایا تو شاهد باش من هیچ ارتباطی به مجله ذکر شده در این صفحه ندارم

با چند ژورنال بعنوان هیات تحریریه ارتباط نزدیک داشته و مطالب تخصصی رشته خودم را ادیت حرفه ای میکنم و در این حد می توانم بگویم به ارزیابی حرفه ای و علمی یک ژورنال آکادمیک مسلطم و بعنوان یک همکار از ذکر مطالب بصورت غیر علمی توسط شما همکار محترم بسیار متاسفم

از به به چه چه چند نفری که مطالب وبلاگتان را می خوانند بخود غره نشوید
اگر اشتباهی مرتکب شوید آخر قیامت نمی توانید پاسخگو باشید ( البته اعتقادی به این نوع حرف بنده اگر داشته باشید)، بعنوان نمونه می گویم
مجله ای در مد ول ژورنال هست که تو تامسون رویترز ایندکس شده و ایمپکت فاکتور دارد ولی متاسفانه توسط وزارت علوم غیر معتبر اعلام شده، اگر افرادی که در وزارت علوم هستند و  از اسامی پرطمطراقی برخوردارند اگر از روند ایندکس نمودن تامسون رویترز اطلاعی داشتند هیچ وقت بخودشان اجازه نمی دادند این ژورنال را کم اعتبار یا بی اعتبار اعلام کنند ( نمی دانم شما از روند ایندکس نمودن  ت. رویترز اطلاعی دارید !؟!

همکار عزیز لطفا اطلاعات تان را بالا ببرید
برایتان طلب آمرزش می کنم
۱۲ شهریور ۹۲ ، ۱۲:۵۲ مقصودی

با سلام

 

یک نکته ظریف ولی مهم در ارزیابی مجلات این است که تا چه حد محتوای سایت آنها به جای خوانندگان , نویسندگان را خطاب قرار می دهد. مجموعه ژورنال های idosi.org در صفحه اصلی خود سعی می کند که بیشتر نویسندگان مقالات را مورد خطاب قرار دهد. این کار خوبی نیست, از طرفی من  در مورد ژورنال World Applied Sciences Journal به سایت WebofKnowledge.com  مراجعه نمودم ولی هیچ اثری از این ژورنال ندیدم ممکن است این ژورنال در WebofScience.com لیست شده باشد ولی اگر نشده باشد این بدان معنی است که ژورنال مربوطه به دنبال القا این موضوع است که آی اس آی است ولی در حقیقت نمی باشد. من از سردبیر این ژورنال همین جا تقاضا می کنم نسبت به این موضوع شفاف سازی نماید زیرا چنان چه این ژورنال آی اس آی نیست و ضریب نفوذ ندارد ادعای آی اس آی بودن خود به معنی غش در معامله با نویسندگان است. بسیار این مسائل ریز را نمی دانند و یا دسترسی ندارد که چک کنند. وانگهی اگر هدف  ژورنال انتشار علم است چرا در صفحه اصلی خود چند لینک گذاشته که بعضی از آنها نیز هم اکنون کار نمی کند؟ و سعی در القای این موضوع دارد که  ناشر معروف است!  اگر این سایت دارای ضریب نفوذ است و در لیست JCR قرار دارد ناشر می تواند همانند بسیاری از سایت های دیگر این موضوع را در گوشه سایت مجله عنوان کند.

 

بعضی کارهای این ناشر قابل دفاع نیست دوستان شاید دوستان وزارت علوم نیز با لیست سیاه خود سعی در ارائه این موضوع باشند

مقصودی

۱۱ شهریور ۹۲ ، ۱۳:۳۲ مقصودی
با سلام

تحریم وزارت علوم ایران بر ضد این ژورنال تبعات مثبتی برای آن به همراه داشته است. در سال 2012 حدود 50 درصد از مقالات این ژورنال از ایران بود ولی طی سال جاری تنها کمتر از 20 درصد از مقالات این ژورنال مربوط به ایران است و از لحاظ تعداد مقاله نه تنها کمتر نشده بلکه بیشتر شده . لینک زیر بر اساس اطلاعاتی که به تازگی توسط سیماگو از اطلاعات سال 2012 منتشر شده ارائه می گردد. در این لینک چهار ژورنال با هم بر اساس شاخص مهم کیفیت ژورنال مقایسه می گردند. 


با استفاده از سایت سیماگو می توانید قضاوت بهتری نسبت به محتوای علمی مقالات نمایید. 

مقصودی 
۱۱ شهریور ۹۲ ، ۱۱:۱۰ هوشنگ
اینکه ژورنالی از نویسنده مقاله بخواهد که داور معرفی کند بالذاته ایرادی ندارد. بعضی از  بهترین ژورنالها اینکار را میکنند.  معرفی داور به معنی انتخاب داور نیست.  اکثر نویسندگان مقالات علمی نیت تقلب ندارند و افرادی هستند که در فیلد خودشان متبحر هستند و متخصصین فیلد را هم میشناسند و به ادیتور معرفی میکنند.  ادیتور به این پیشنهادات نگاه میکند و اگر با نویسنده هم عقیده باشد داور را انتخاب می کند ولی اگر داور از همان دانشگاه نویسنده باشد یا داور پیشنهادی با نویسنده قبلا مقاله داده باشند یا فارغ التحصیل دانشگاه نویسنده باشد و ... انتخاب نخواهد شد.  فرآیندی قدیمی و ساده است.  پس دوست عزیز،  صرف اینکه ژورنال از شما پیشنهای می خواهد دلیل ضعیف بودن ژورنال نیست ، کما اینکه خیلی اوقات ژورنال از شما زمینه تخصصی مقاله را میپرسد ولی الزاما به پیشنهاد شما گوش نمی دهد و خود ادیتور تصمیم نهایی را میگیرد.
۱۰ شهریور ۹۲ ، ۲۲:۰۲ ناشناس

بنده بارها در حین ثبت مقالات در ژورنال های معتبر الزویر با پیغام معرفی استاد مواجه شدم .نمونه مثل :
1.Materials and design
2.Materials science and engineering A
دوستان میتونن چک بکنن.
واقعا برای موسسان این سایت متاسفم که با این اطلاعات محدود اقدام به اظهار نظر و تخریب دیگران می کنند.
این ژورنال در پایگاه های ISI و  و Scopus ایندکس شده و تمامی قواعد ژورنال های open  access رو به طور کامل رعایت کرده است.
کیفیت مقاله هم نه با نام ژورنالی که در آن چاپ شده بلکه با تعداد ارجاعات مشخص می شود. اینکه وزارت علوم ایران این ژورنال رو کم کیفیت اعلام کرده جای تعجب نیست ولی باید دید آیا ژورنال های متعلق به اعضای هیئت علمی دانشگاه های دولتی کیفیت مناسب تری از این ژورنال دارند که نه در جایی ایندکس شده اند و بیش از 5 ماه تنها صرف یافتن داور برای مقاله می کنند و وزارت علوم هم این مجلات رو کم اعتبار نمی داند.
۲۸ مرداد ۹۲ ، ۰۲:۳۵ salar
بنده بارها در حین ثبت مقالات در ژورنال های معتبر الزویر با پیغام معرفی استاد مواجه شدم .نمونه مثل :
1.Materials and design
2.Materials science and engineering A
دوستان میتونن چک بکنن.
واقعا برای موسسان این سایت متاسفم که با این اطلاعات محدود اقدام به اظهار نظر و تخریب دیگران می کنند.
این ژورنال در پایگاه های ISI و  و Scopus ایندکس شده و تمامی قواعد ژورنال های open access رو به طور کامل رعایت کرده است.
کیفیت مقاله هم نه با نام ژورنالی که در آن چاپ شده بلکه با تعداد ارجاعات مشخص می شود. اینکه وزارت علوم ایران این ژورنال رو کم کیفیت اعلام کرده جای تعجب نیست ولی باید دید آیا ژورنال های متعلق به اعضای هیئت علمی دانشگاه های دولتی کیفیت مناسب تری از این ژورنال دارند که نه در جایی ایندکس شده اند و بیش از 5 ماه تنها صرف یافتن داور برای مقاله می کنند و وزارت علوم هم این مجلات رو کم اعتبار نمی داند.
 
۱۱ مرداد ۹۲ ، ۲۳:۳۱ بچه مثبت
بنظر بنده که واقعا جورنال خوبی هست و مقالات بسار قوی در آن چاپ شده شما هم بهتر است بجای انگ زدن و تهمت به جورنال هایی که تایید جهانی دارند فکر ارتقای علمی خودتان و رفتار بهتر با دانشجویان و محققان باشد . نمیدونم چرا ما ایرانی ها همش دوست داریم به استانداردهای جهانی تهمت بزنیم اونم وقتی خودمون فاقد هر استانداردی هستیم . تمنونه بارزش اقدامات همین سایت است که بحساب آی ای آی رو هم می خواد زیر سوال ببره !!!!!!! قد و قواره خودتون رو نگاه کنید لطفا
۰۷ مرداد ۹۲ ، ۱۵:۵۹ ناشناس
دوستان

وقتی دانشجوی دکتری را مجبور میکنیم در طول مدت تحصیل دو مقاله ای اس ای از پایان نامه استخراج و چاپ کند، وقتی مهم ترین نکته ای که در هنگام استخدام یا ارزیابی افراد تحصیل کرده مدنظر قرار می دهیم تعداد مقالات است
دیگر نباید انتظار داشته باشیم افراد به دنبال کیفیت و علم باشند.
فقط تعداد مقاله برای ما مهم است. آیا اشتباه میکنم؟
۱۹ خرداد ۹۲ ، ۱۷:۴۵ ابوالفضل

سلام به همگی دوستان

هرمجله ای  که ISI باشد و  ایمپکت فاکتورداشته باشد (ایمپکت فاکتور را تامسون رویترزتاییدکند با ایندکس جورنال) آن مجله معتبرهست.

حال میخواهد پول بگیرد یا نگیرد

میخواهد 20 روزچاپ کند یا 6ماهه

میخواهد 2 ایشیو درسال داشته باشد یا 6

 

 
۲۹ اسفند ۹۱ ، ۱۸:۱۶ شهناز
یکی از اساتید بازنشسته دانشگاه های معتبر دولتی طی ده سال گذشته وظیفه سردبیری ژورنال زیر را با حمایت دانشگاه علوم تحقیقات برعهده داشته است:
 
International Journal of Environmental science and Technology

ISSN:1735-1472
Impact factor : 3.5
Index: ISI and Scopus
Rank:Q1
این ژورنال در دنیا در رشته خود رتبه اول را دارد. در طول سال های زیاد این ژورنال از نویسنده های خود در ازای چاپ مقاله پول گرفت. داوری سریع داشت و بسیاری از شاخص هایی که برای آبکی بودن ژورنال های اوپن تکست در این سایت می بینیم در مورد این ژورنال صادق است ولی

نمونه این ژورنال در رشته های مهندسی در دانشگاه های دولتی وجود ندارد. گل سرسبد آن در دانشگاه شریف ژورنال ساینتیا است که رتبه آن Q4 بوده و ضریب نفوذ آن نیز پایین است. 

در دنیای واقعی کیفیت را مصداق ها می سنجند نه با اسم و پز
۲۸ اسفند ۹۱ ، ۱۶:۲۷ فرهاد
با سلام خدمت دوستان گرامی
بنده قصد زیر سوال بردن کسی را ندارم اما باید این پرسش را نیز مانند بقیه دوستان تکرا کنم که چرا تعداد مجله های ای اس ای ایران بسیار اندک است؟
آقای دکتر قدسی اساتید دانشگاه آزاد که توانسته اند مجله ای با اندیکس ای اس ای منتشر کنند همان شاگردهای سالهای قبل شما و دیگر همکارانتان هستند که داعیه تولید علم در ایران را دارید. واقعا اگر آنها بیسواد باشند از زیر دست شما ها فارغ التحصیل شده اند!!! شما هم اگر میتوانید یه ژورنال معتبر راه اندازی کنید. این گوی و این میدان
۲۱ بهمن ۹۱ ، ۱۰:۲۲ رستمی
من در رشته خودم آن را بررسی کردم مقالات خیلی خوبی هم در آن چاپ می شود ضمنا زمان داوری 3 ماه است
۲۱ مهر ۹۱ ، ۲۱:۱۳ yas
salam agha belakhare in  waj   isi hast ya na ? to keshvaraye dege chy ghabolesh daran ya na ?
۰۷ مرداد ۹۱ ، ۰۲:۲۶ بهروز احمدی

 با سلام

اول اینکه از دوستانی که به این موضوع پرداختند بسیار متشکرم. من فقط میخوام تجربه خودمو در خصوص موضوع مطرح شده بازگو کنم. بنده در چند مرحله مسئول ارزیابی مدارک عزیزانی شدم که در خارج از کشور تحصیل کرده اند. میدانید که در این دواری مقاله چاپ شده از رساله نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد. وقتی به ارزیابی مقاله این دوستان پرداختم که تعدادی از این مقالات در مجله مورد بحث چاپ شده بود، مشاهده کردم که برخی از مقالات بدون محتوا بوده و با جسارت عرض میکنم که حتی روزنامه های معتبر ایرانی نیز انرا چاپ نمی کننند. تعجب میکنم که چرا دوستان در رشته های تخصصی خود به مقالات این مجله مراجعه نمی کنند تا خودشان مشاهده کنند که چه مقالاتی در این مجلات چاپ می شود. برخی از این مقالاتی که بنده مطالعه کردم فاقد هیچگونه اعتبار علمی است. واقعا جای تاسف است که چنین مقالاتی باعث ارتقای برخی از اساتید شده است. امیدوارم این مشکل هر چه سرعتر رفع شود. ناگفته نماند که تنها مجله مذکور بی ارزش نیست، تعداد در حال رشدی از این مجلات وجود دارد که تنها باعث اتلاف وقت اندیشمندان و خروج ارز ار کشور می شون.

۱۰ تیر ۹۱ ، ۱۱:۴۲ محمدی

 با سلام

من مقالمو به این ژورنال فرستادم. بعد از دو ماه  که جواب آمد داوری خوبی روی مقاله انجام شده بود. به نظرم  ژورنال معتبریه
۰۶ تیر ۹۰ ، ۰۸:۲۶ alireza
بهتره لااقل توی دانشکدیه خودتون ی کاری بکنین که دانشجوها یاد بگیران اعتباره ی مجلارو برسی کنن .گر چه نظره شخصی من اینه که اکثر استادامون هم بلد نیستن .
۰۹ فروردين ۹۰ ، ۱۲:۵۴ kiyan
جناب دکتر قدسی ، به قول عامیانه " دم شما گرم " .خیلی خوشحالم که یکی مثل شما پیدا شده که پیگر این مسائلی شده که شیاد چند سال پیش هیچ کسی بهشون فکرم نمیکرد . شما ستارت خوبی زدن دکتر جان .من ی پیشنهاد برای شما دارم .شما الان در بهترین دانشگاهه کشورمون تدریس میکنین .بهتره لااقل توی دانشکدیه خودتون ی کاری بکنین که دانشجوها یاد بگیران اعتباره ی مجلارو برسی کنن .گر چه نظره شخصی من اینه که اکثر استادامون هم بلد نیستن .
۰۹ فروردين ۹۰ ، ۱۲:۵۳ kiyan
جناب دکتر قدسی ، به قول عامیانه " دم شما گرم " .خیلی خوشحالم که یکی مثل شما پیدا شده که پیگر این مسائلی شده که شیاد چند سال پیش هیچ کسی بهشون فکرم نمیکرد . شما ستارت خوبی زدن دکتر جان .من ی پیشنهاد برای شما دارم .شما الان در بهترین دانشگاهه کشورمون تدریس میکنین .بهتره لااقل توی دانشکدیه خودتون ی کاری بکنین که دانشجوها یاد بگیران اعتباره ی مجلارو برسی کنن .گر چه نظره شخصی من اینه که اکثر استادامون هم بلد نیستن .
۲۹ اسفند ۸۹ ، ۲۰:۰۷ javad
با سلام
در کم بار بودن مقالات و داوری بسیار سطحی در این مجله شک نداشته باشید. به عنوان مثال اخیرا مقاله ای تحت عنوان
"On Finding Solutions of Fredholm Integral Equations by Branching Process Simulation"
در این مجله توسط دو استاد ایرانی چاپ شده است که کپی برداری از یک مقاله دیگر فقط با تغییر یک مثال بوده است که بعد از مشخص شدن کپی بودن، این از مقاله از وب سایت این مجله حذف شد اما هنوز عنوان و شماره صفحه مقاله هنوز در لینک زیر قابل مشاهده است.

http://www.idosi.org/wasj/wasj12%285%292011.htm
این نشان از داوری بسیار سطحی این مجله برای پذیرش مقاله دارد.
۰۴ بهمن ۸۸ ، ۲۰:۳۴ reza
ادامه...
سطح علمی دانشگاه ها، دسترسی به امکانات پژوهشی و نقش مقالات در پیشرفت افراد:
برای بنده این سوال مطرح است که جامعه دانشگاهی ایران چه میزان هزینه و امکانات در اختیار دانشجو و استاد قرار می دهد که یک از مهمترین ملاک های ارزشیابی در مورد هر فرد مقالات چاپ شده ایشان باشد. زمانی که یک دانشجو برای قبولی از مقطع دکتری نیازمند یک CV قابل قبول است، زمانی که یک دانشجوی دکتری برای دفاع از پایان نامه نیازمند استخراج یک الی سه مقاله ISI است، زمانی که یک استاد برای ارتقاء رتبه نیازمند مقالات مختلف است، در حالی که اکثراً امکانات حداقلی نیز در اختیار ندارند چه باید بکنند؟ اما نمی توان انتظار داشت تا همه اخلاق و وجدان علمی را رعایت کنند و از پیشرفت و حقوق و مزایای بیشتر چشم پوشی کنند. بنده به جرات می توانم بگویم در تمامی مراکز علمی کشور که بحث پایان نامه مطرح است، سرقت علمی و کپی برداری در حال انجام است. از دانشگاه تهران و شریف تا دورافتاده ترین واحدهای دانشگاه آزاد. چرا؟ چون اکثر دانشجوها روحیه پژوهش ندارند و دانشجویی هم که روحیه پژوهش دارد امکانات و هزینه پژوهش را ندارد. پس یا باید تحصیل را نا تمام رها کند یا از راه میان بر برود.
مطالب خیلی طولانی شد ولی حرف برای گفتن بسیار است. اما در پایان باید بگویم که به جای کوبیدن ژورنال هایی مانند ژورنال های IDOSI ژورنال هایی بهتر تاسیس کنید تا محققان مقالات خود را به این ژورنال های کم اعتبار ارسال نکنند.
باید متذکر شد که ژورنال هایی مانند IDOSI که مدت در زمانی کوتاه نتیجه را به نویسنده اعلام می کنند برای افرادی که یک سال زمان منتظر ماندن ندارند و ادعایی هم در مورد سطح علمی مقاله خود ندارند امکان مناسب می باشد.
و تا زمانی که شرط پیشرفت علمی در ایران مقالات علمی باشد و امکانات کافی برای پژوهش نباشد شاهد تقلب و دزدی علمی از دانشجو و استاد تا وزیرهای مملکت خواهیم بود.
۰۴ بهمن ۸۸ ، ۲۰:۳۳ reza
با سلام و وقت بخیر خدمت دوستان و اساتید گرامی
در ابتدا لازم می دانم تشکری از موسسان این وبلاگ نمایم چراکه موضوع دزدی علمی و تقلب در مقالات یکی از مهمترین چالش های علمی کشور در سال های اخیر می باشد که به شخصه بارها با آن مواجه شده ام که مشاهده مسائل اینچنینی موجب تاسف و سرخوردی است. بعد از مطالعه مطالب این پست و همچنین نظرات مطرح شده تصمیم گرفتم من نیز نظر خود را بیان کنم شاید مفید واقع شود. بنده در این مطلب قصد تایید تا تکذیب مطالب مطرح شده در مورد ژورنال های مختلف را ندارم و این مطالب صرفاً نظر بنده در مورد برخی از مطالب مطرح شده می باشد.

چگونه راهم به این وبلاگ افتاد: من فارغ التحصیل رشته دامپزشکی هستم. بعد از اتمام کارهای پایان نامه ، نتایج آن را در قالب یک مقاله تنظیم کردم و مشغول جستجوی ژورنالی متناسب با موضوع پایان نامه ام شدم. تا آنکه به ژورنال های IDOSI رسیدم. مشغول جستجو در مورد میزان اعتبار این ژورنال ها بودم که راهم به این وبلاگ افتاد. اما از دو سال با مسائلی مواجه شده ام که بیان آن نامربوط با مطالب این وبلاگ نیست.
برخی از دوستان مسائلی را مطرح کرده بودند که به طور خلاصه به آنها می پردازم:

پرداخت پول برای داوری و چاپ مقالات:
درست است که بسیاری از ژورنال های معتبر بدون دریافت پول پروسه های داوری و چاپ مقالات را انجام می دهند اما برخی دیگر از ژورنال های بسیار معتبر نیز پول دریافت می کنند. مانند ژورنال Poultry Science که معتبرترین ژورنال در زمینه بهداشت و بیماری های طیور می باشد که هزینه ای برابر شش هزار دلار (6000 $) برای چاپ مقالات دریافت می کند. که این فقط یک مثال از صدها مورد است.

معرفی دو داور از طرف نویسنده مقاله:
بنده شخصاً با این موضوع حتی در معتبرترین ژورنال های Elsevier نیز برخورد کرده ام که ژورنالی با IF بالای 3 از نویسنده می خواهد تا در صورت امکان 2 الی 4 نفر داور معرفی نماید که موضوع به دلیل وسعیت زیاد مطالب علمی می باشد و ممکن موضوع مقاله با وجود مطابقت به چهارچوب ژورنال خارج ار تخصص داورهای ژورنال باشد. پس درخواست معرفی داور از نویسنده نشان دهنده قدرت یا ضعف یک ژورنال نیست.

تعداد ژورنال های داخلی ایندکس شده در ISI:
اساتید و مسولان ژورنال های داخلی باید پاسخ گوی این موضوع باشند که اگر ادعای قطب علمی بودن در منطقه را داریم پس چرا تعداد ژورنال های ISI ایران در این حد محدود است. اگر تعداد ژورنال های ISI ایران را حتی اگر با پاکستان یا ترکیه مقایسه کنیم به این نتیجه می رسیم؛ مقایسه با سایر کشورها که پیشکش. خودمان چه کرده ایم و در چه جایگاهی هستیم که برخی از ژورنال های ISI پاکستانی را قبول نداریم. بیاید با هم روراست باشیم و قبول کنیم که مسائلی غیر علمی مانع از همکاری های علمی ما می شوند باید قبول کنیم که روحیه کار گروهی (team work) را نداریم چون اعتقاد داریم که "همیشه حق با من است". به قول آقای محمود " مطمئنا دلیل آن توان علمی پایین این عزیزان نیست بلکه درد تنگ نظری و عدم تحمل یکدیگر است که چنین نتیجه ای به بار آورده است. خود شما بهتر میدانید که همین .......مجله هم که دانشگاهها منتشر میکنند در پشت پرده دارای چه مناسبات شرم آوری هستند" . جالب اینجاست که وقتی فردی مثل من مقاله خود را به یک ژورنال ISI داخلی می فرستد هم باید مدت بیشتری منتظر جواب داوری باشد ( یک سال) و هم ناخواسته وارد برخی باندبازی ها شود. چرا باید مقاله ای که از طرف داوران (reviewers) قابل قبول باشد ولی ویراستار اصلی مجله به علت فعالیت یکی از نویسندگان مقاله در دانشگاه X آن را رد کند و این موضوع را نیز بدون اکراه بیان کند و مقاله ای که از طرف داورها رد شده است با یک تماس تلفی در آخرین شماره مجله چاپ شود ( نخواستم نام ژورنال را بنویسم چون هدفم چیزی دیگر است). اگر من ایرانی این بی مهری ها و باندبازی ها در مجلات کشورم را نبینم، چرا باید دنبال ژورنال های خارجی به قول شما کم اعتبار باشم. متاسفانه در ایران این مسائل کاملاً جزء روزمرگی بوده و تا جرات دیدن واقیت ها را نداشته باشیم هرگز با نفی واقعیت و پاک کردن صورت مسئله اصلاحی صورت نمی گیرد پس از ماست که بر ماست.
۲۸ تیر ۸۸ ، ۱۷:۵۶ Mechatronic Man
سلامی دیگر
انتظار داشتم آقای دکتر قدسی عزیز به مطلب اخیرم واکنش نشان داده و پاسخ بدهد.
به هر حال, نکتۀ جالب توجهی پیش آمد که دیدم اینجا ذکر بشود بهتراست:
هفتۀ پیش یکی از مجلات معتبر IEEE به سیاق ماه های قبل برایم آمد. داخل آن را که مرور می کردم, دیدم Call for Paper برای یکی از کنفرانس های نامعتبر (به زعم این وبلاگ) وجود دارد! البته همۀ ما می دانیم که IEEE اصولا نیازی ندارد که بازار گرمی برای یک کنفرانس کند یا اینکه محتاج پذیرش تبلیغات هم نیست!
بد نیست که کمی عمیق تر به این مسئله نگاه کنیم و کمی هم خودمان را اصلاح کنیم.

نکتۀ جالب دیگر اینکه بین مؤسسین این وبلاگ, چرا دیگر اساتید هیچ صحبتی نمی کنند و تنها دکتر قدسی باید پاسخگو باشد ؟
۲۷ تیر ۸۸ ، ۱۷:۲۶ Mahmoud
با عرض احترام به کلیه استادان محترم
دانشگاه شریف، تهران و ... که دهها سال قدمت دارند و استادان محترمی چون جناب دکتر قدسی سالهاست سنگ آی اس آی را به سینه میزنند باید پاسخگو باشند چرا هنوز نتوانسته اند یک مجله آی اس آی منتشر کنند. مطمئنا دلیل آن توان علمی پایین این عزیزان نیست بلکه درد تنگ نظری و عدم تحمل یکدیگر است که چنین نتیجه ای به بار آورده است.
خود شما بهتر میدانید که همین چهار تا و نصفی مجله هم که دانشگاهها منتشر میکنند در پشت پرده دارای چه مناسبات شرم آوری هستند. با منطق برخی از دوستان پس باید تمام این اعمال را منتشر و اطلاع رسانی کرد.
حالا که آقای عبادی و دوستانشان همت داشته اند که مجله ای منتشر کنند و نمایه آی اس آی برای آن بگیرند به جای تضعیف و زدن برچسب قدری تنگ نظری را کنار بگذاریم و به آنان کمک کنیم یا حداقل دنبال کار خودمان باشیم و توان بالای خودمان را به آقای عبادی نشان دهیم. انتشار یک مجله خوب و با کیفیت از طرف جتاب قدسی بهترین جواب آقای عبادی است و نه محکوم کردن و گفتن این که من آنم که رستم بود پهلوان
۱۴ تیر ۸۸ ، ۰۱:۴۸ Mechatronic Man
سلام عرض میکنم.
بر حسب کنجکاوی, ایرانی های لیست شده در نام های ادیتور ها را سرچ کردم که این نتایج به دست آمد:
1- دکتر قاسم نجف پور
http://www.mit.ac.ir/founderMembers.aspx?Lang=FA#najafpour
2- دکتر سید منصور واعظ پور
http://www.aut.ac.ir/official/main.asp?uid=vaez
3- دکتر حاجی محمد تکلو زاده
http://www.uk.ac.ir/ProfessorInformation.jsp
4- دکتر حمید حسن پور
http://www.shahroodut.ac.ir/as/index.php?id=S333
5- دکتر نادر قلی قورچیا
یافت نشد
6- مرتضی باقرپور (دانشجوی دکتر سیامک نوری)
http://209.85.135.132/search?q=cache:ez0Zvq3DnwcJ:www.iust.ac.ir/printme-61.5386.5927.fa.html+Mr.+Morteza+Bagherpour&cd=1&hl=fa&ct=clnk
7- مجید حق پرست
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
_______________________________
سؤالی از استاد ارجمند آقای دکتر قدسی عزیز دارم :
آیا این افراد قابل تایید هستند ؟
امیدوارم که این حساسیت آقای دکتر قدسی, تنها از روی احساس مسئولیت علمی باشد و لا غیر .
البته واضح است که اساتید مذکور تنها از دانشگاه آزاد اسلامی نیستند.

در پناه ایزد یکتا.
۱۲ تیر ۸۸ ، ۰۲:۵۲ hosin
با سلام:
به نظر بنده مجله WASJ قربانی مخاصمه وزارت علوم و دانشگاه ازاد شده ، حضور اساتید محترم دانشگاه آزاددر هیئت تحریریه این مجله موجب شده وزارت علومی ها حال که نمی تونند از هیئت امنا و مسولین دانشگاه آزاد انتقام بگیرند به گونه دیگری شاخ وبر گهای ان را قیچی نمایند. کیست که نداند بسیاری از مجلات داخلی با رانت و لابی مقاله هایی را چاپ می کنند که حتی قابلیت ارائه در کنفرانسها را هم ندارند. اگه لازم باشد نام آن ها را خواهم گفت.
۰۱ تیر ۸۸ ، ۰۲:۲۹ Armin
به نام خدا
با عرض سلام و ادب خدمت دوستان

قواعد توام همکاری گروهی و حفظ منافع شخصی گاهی در طبیعت به شکل شرمنده کننده ای اجرا می شود. استراتژی "تیت فور تت" که خفاشها با نوعی خودخواهی عاقلانه اعمال می کنند از این موارد شرمنده کننده است. طبیعتا ظرفیت همکاری ما ایرانیان برای اعتلای جامعه علمی و نهاد سازی و نهاد پروری باید خیلی بیشتر از این حرفها باشد. این را بیش از حد باز نمی کنم که ارتباط دقیق این استراتژی با وضعیت این ژورنال چیست (و امیدوارم فضای علمی وطنمان صمیمانه تر از این حرفها باشد).

به نظر می رسد که: خوب است از اساتید معتبر ایرانی و غیر ایرانی برای به ثمر رسیدن ژورنال مورد بحث دعوت شود که ظاهرا آقای عبادی هم گفتند مشغول کارهایی در این زمینه هستند.

مشکل این است که: جذب اساتید معتبر و خود اعتبار ژورنال پیوند دو سویه باهم دارند.

یک راه حل که به نظر می رسد این است که: به رهبری یک استاد دلسوز و معتبر به جذب گروهی اساتید بپردازید بطوری که همه بدانند مثلا از سال 2010 ده الی بیست استاد معتبر داخلی و خارجی در هیئت تحریریه عضو شده اند (از طریق آن استاد رابط معتبر این اطمینان و هماهنگی بوجود خواهد آمد).

بنده با اعتقاد کامل به توان اساتید داخل کشور، جناب پرفسور عباس عدالت از امپریال کالج دانشگاه لندن را به عنوان این شخص هماهنگ کننده و سردبیر احتمالی برای سال 2010 به جناب آقای عبادی پیشنهاد می کنم. ایشان که مطابق آشنایی دورادور بنده شخصی وطن دوست و دلسوزی هستند می توانند از طریق جذب یکباره "گروهی" از اساتید معتبر داخل و خارج (ایرانی و غیر ایرانی) زحمت آقای عبادی و دوستانشان در مورد ژورنال را در عرصه بین المللی به ثمر برسانند.

جناب آقای عبادی، خواهشمندم حتی اگر این مطلب را به ضرر خود می دانید، ژورنال را با تواضع و فداکاری از طریق پذیرش رهبری اساتید معتبر و با معرفت ارتقا دهید تا مواهب فراوان آن در آینده نصیب شما و جامعه علمی کشور عزیزمان شود.

از جناب آقای پرفسور قدسی و دیگر اساتید معتبر کشور و دانشمندان جوانی که در خارج و داخل کشور داریم (مثل آقایان سجاد، فولادگر، مهدیان، افتخاری و رکنی) هم متواضعانه استفاده کنید. نهادسازی صحیح و قوی برای جامعه علمی کشور خدمتی است که قابل مقایسه با چاپ صدها مقاله ژورنال است (بلکه بیشتر) و شما و دوستانتان توان شروع این کار را کسب کرده اید.

موفق باشید
آرمین شمس
۲۹ خرداد ۸۸ ، ۰۸:۱۸ Armin
به نام خدا
سلام به اساتید و دوستان گرامی

خوشحالم که بحث ارزشیابی علمی انتشارات به مدد اساتید گرامی از جمله آقای دکتر قدسی پیگیری می شود.

همچنین خوشحالم که نهالهای جوانی از دور ترین نقاط کشور در حال روییدن است که طبیعتا نیازمند حمایت اساتید بزرگ کشور و بقیه دوستان است.

ظاهرا این بازی را نباید "زیرو سام" انجام داد، "وین - وین" بازی کنیم. اینکه نشریات مورد بحث اعتبار زیادی ندارند مبرهن است و اینهم که دارای درجه ای (ولو فعلا پایین) از اعتبار هستند و به نسبت گره خوردگی به کشور نیازمند سرپرستی و اصلاح می باشند روشن به نظر می رسد.

بازی "همه برنده" و نگاه مدرج و خاکستری به این نشریات معقولتر به نظر می رسد.

خدانگهدار
آرمین شمس
http://www.cs.man.ac.uk/~shamsbaa
۰۲ فروردين ۸۸ ، ۰۵:۵۲ zaban
دیدم که مجلات معتبر هم برای چاپ پول می گیرند حتی معروفترین مجله مهندسی مکانیک که مقالات چاپ شده در اون حکم سوره های مکانیک رو دارن. جالبه بدونید این مجله هم از نویسنده می خواد که دوتا داور پیشنهاد بدن.
و اما در مورد اعتبار مجلات.
یکی از دوستان نتیجه ی کار ارشد خود رو که کار پر بنیه ای هم بود رو در journal of applied science چاپ کرد که من بسیار تاسف می خورم چون مقاله با یک اشتباه تایپی فاحش چاپ شده که قابل اغماض نیست و حتی من به عنوان یه دانشجوی کارشناسی میتونم متوجه بشم. این به نظر من یعنی کوچکترین داوری راجع به این مقاله صورت نگرفته.
۲۴ مهر ۸۷ ، ۲۱:۰۴ mohsen davodi
نتایج یکسان در دو مقاله کاملا متفاوت از شاهکارهای نماینده مجله WASJ در ایران
جدول شماره 1 مقاله زیر را با جدول شماره 2 مقاله اصلی مقایسه کنید در ضمن مجله African Journal of Biotechnology نیز پول خوبی برای چاپ مقالات دریافت می کند چیزی در حدود 575 دلار برای هر مقاله

مقاله 1
http://www.academicjournals.org/AJB/PDF/pdf2008/18Mar/Valipour%20et%20al.pdf

و مقاله اصلی
journal.ippi.ac.ir/manuscripts/ipjE03120402.pdf
۰۴ مهر ۸۷ ، ۰۰:۲۳ amir\
آقای عبادی حالا ما داریم دانشگاه آزاد را تخریب می کنیم یا شما؟
ای کاش حداقل به هموطن خودتان رحم می کردید.
نمی دانم آیا کسی با دکتر ابوالحسنی در انستیتو پاستور تماس گرفته یا نه؟
۰۳ مهر ۸۷ ، ۲۱:۵۵ Davood
دوست دارم بدانم به نظر خوانندگان و به خصوص آقای عبادی، شباهت زیاد نتایج این دو مقاله جنایت محسوب می شود یا خیر:

No. 1
No. 2

لینک زیر را هم با مقدمه مقاله مقایسه کنید:
No. 3

آقای عبادی معتقدند هر چیزی راهی دارد. لطفا برای آگاهی دوستان و همکاران بفرمایید در چنین مواردی دقیقا چه راهکاری باید دنبال شود؟
جناب دکتر قدسی لطفا این نظر را سانسور نکنید.
۰۲ مهر ۸۷ ، ۲۲:۴۳ خرامان
با سلام!
کامنت قبلی که به صورت نه چندان انتظاری مورد تأمل و حذف قرار گرفت!
باشد که این کامنت به جایی برسد!

با توجه به اطلاعاتی که بدست آوردم یکی از نویسندگان این مجله محترم که نام دکتر در جلوی اسم ایشان درج شده، یکی از دانشجویان مقطع دکترا در دانشگاه آزاد علوم تحقیقات می‌باشند و جالب است از چنین افرادی برای ارزشیابی مقالات افرادی در سطوح مختلف و شاید هم بالاتر از ایشان استفاده می شود!
وهاب صمدی
۳۱ شهریور ۸۷ ، ۱۹:۱۶ Saber
آقای مطهری متنی در این زمینه
نوشته اند که به بررسی مشکل
"حفظ آبروی افراد به هر قیمتی"
در کشور ما پرداخته.توصیه
می کنم این متن رو ببینید :
http://www.tabnak.ir/pages/?cid=11865
در یک جای مقاله ایشون نوشته اند:
"معلوم نیست این اصل از کدام ناکجاآباد آمده است که به صرف آگاهی مردم نسبت به تخلف یک فرد منتسب به یک مجموعه، مردم به کل آن مجموعه بدبین شده و یا آن مجموعه تضعیف می‌شود؟"
۳۱ شهریور ۸۷ ، ۰۱:۴۳ Mohammad R. Salavatipour
لحن نوشتار آقای عبادی بسیار تاسف برانگیز است . تا اینجایی که من خواندم به کسی توهین نشده.
هر کسی می تواند نظر خاصی راجع به کیفیت یک مجله یا مقالاتی که در یک مجله چاپ می شوند داشته باشد.بنابر این اگر آقای دکتر قدسی یا هر شخص دیگری فکر میکند که این مجله از لحاظ علمی کیفیت پایینی دارد و این نظر را ابراز می کند به معنای توهین به کسی نیست و این حق اقای دکتر قدسی و هر شخص دیگر هست که نظر خود راجع به یک سری مجلات را در وب سایت شخصی یا هر جای دیگر ابراز دارد.

کیفیت و اعتبار یک مجله هم معمولا بر اساس اعتبار افرادی که در
EDitorial Board
هستند و اعتبار افرادی که در آن مقاله جاپ می کنند و کلا اینکه افراد با اعتبار در یک زمینه چه نظری راجع به آن مجله دارند مشخص می شود. به زور و تهدید نمی توان نظر یک سری افراد یا دانشگاه ها را راجع به یک مجله عوض کرد. اینکه هیج یک از اعضای این مجله از افراد شناخته شده در زمینه خود نیستند قطعا کمکی به کیفت مجله نمی کند.

بر اساس تجربه شخصی بنده هیج مجله با اعتباری در زمینه کاری خودم که از نویسنده درخواست داور بکند ندیده ام و به شخصه هیج وقت به چنین مجله ای مقاله نخواهم فرستاد. هیچ مقاله معتبری در زمینه تخصصی من که در یک مجله با این مشخصه چاپ شده باشد هم ندیده ام.
هیچ یک از مجلات با اعتبار در زمینه تخصصی بنده درخواست پول نمی کنند.

درپایان گفته اید (در مورد آن استاد دانشگاه گرگان) "جناب دکتر ایشان جنایت که نکرده است که با ابروی ایشان اینطور بازی شود"
اینجا کپی چند مقاله که در دسترس همه هست قرار گرفته است. اگر ایشان کار غلطی انجام نداده اند که آبرویی هم نرفته است.
واقعا جای تاسف است ولی این جمله شما بوی آن را می دهد که در نظر شما این گونه رفتار ها باید پوشیده بماند.
۳۱ شهریور ۸۷ ، ۰۱:۳۴ Kian
من یک کم در مورد این جمله فکر کردم:
«نشریات جدید بخاطر نداشتن اسپانسر مجبورند هزینه داوری ها و چاپ و نیز ارسال را بعد از تایید از نویسنده درخواست کنند.»
به نظر من یک نشریه حداکثر برای چند
(O(1))
سال اول کارش می‌تواند با
چنین استدلالی پول بگیرد.
وگرنه علمی که ظاهراً آن نشریه به تولیدش کمک کرده حتی نتوانسته است هزینه‌های نشریه را جبران کند.
من فکر می‌کنم در بلاد کفر(!) روابط اقتصادی نشریات و کنفرانس‌ها با صنعت‌گران است که مسائل مالی را حل می‌کند.
من به عنوان یک صنعت‌گرِ نه‌خیلی قدرتمند (مثل آی.بی.ام یا مایکروسافت که نفس‌شان از جای خیلی گرمی بلند می‌شود) زمانی با یک نشریه روابط اقتصادی (مثل حمایت مالی یا خرید نتایج مقاله) برقرار می‌کنم که برای شرکت من نیز سودی داشته باشد.
وقتی مقاله‌های یک کنفرانس مسائلی را حل می‌کنند که به درد صنعت من نمی‌خورد، برای چه باید برای آن هزینه بپردازم؟
تبلیغات؟
مگر چند مشتری بالفوه‌ی صنعت من از حمایت مالی من مطلع می‌شوند که تازه درصد کمی از آن‌ها بالفعل هم بشوند؟

صادقانه بگویم، متأسفانه خیلی از مقاله‌ها با هدف‌هایی مثل ارتقاء درجه یا گرفتن نمره، مدرک یا امکانات نوشته می‌شوند. در نتیجه نویسنده به واقعاً مفید بودن یا نبودن مقاله‌ی خود خیلی فکر نمی‌کند (شاید کمی برای پرکردن مقدمه‌ی مقاله‌اش فکر کند!). اگر یک کنفرانس یا نشریه‌ حواسش به این موضوع نباشد، و هر مقاله‌ی بی‌کاربرد و بی‌مخاطبی را بپذیرد، باید منتظر مشکلات مالی هم باشد.

در عین حال، خودم شخصاً با این فضای کاپیتالیستیک مشکل دارم، ولی در نبود جایگزین خوب از آن حمایت می‌کنم.
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۲۳:۳۹ Bashir S. Sadjad
در مورد نکته «روزبه سنایی»: من هم به هیچ عنوان چنین اعتقادی ندارم که مورد دانشگاه گرگان تنها مورد است، مشکل من با استدلال‌های این‌چنینی است که با توجیه حفظ آبرو هر عمل ضداخلاقی را مخفی کنیم. باز هم تاکید که در آن پست فقط کپی سه مقاله عمومی گذاشته شده کاش «عبدالغفار عبادی» مشخص می‌کرد کجای این کار دقیقا اشتباه است!

به هر حال در مورد تخلفات دیگری که شما اشاره کرده‌اید و به قول شما «صادقانه» نیست، موافقم که موارد از این دست فراوان است و بسیار هم آزاردهنده، چون ادعایی مطرح می‌شود که به راحتی نمی‌توان رد کرد و وقتی آن ادعا صرفا نتیجه «عددسازی» باشد به نظرم خیانت به دیگران است. نکته اصلی من نیاز به آشکار کردن چنین مواردی است به خصوص وقتی پای منافع عمومی در میان است. یک مورد به‌خصوص در ذهنم است که بد نیست مطرح کنم. چند سال پیش گزارشی دیدم در مورد یک محقق معروف کانادایی و رسوایی‌های علمی و مالی او، خودتان متن گزارش را بخوانید:

http://www.cbc.ca/national/news/chandra/

این‌جا هم خلاصه‌ای از ماجراهای این آقا هست:

http://en.wikipedia.org/wiki/Ranjit_Chandra

ببینید، نکته اصلی من این است که گزارشی مانند بالا ضروری است و اتفاقا پخش نکردن چنین گزارش‌هایی به‌نظرم غیراخلاقی است. حالا آیا درست است بیاییم این‌طور استدلال کنیم که برای حفظ آبروی این محقق چنین باید کنیم و چنان؟! برای جلوگیری از سوءتفاهم تاکید کنم که مورد دانشگاه گرگان ذره‌ای است درمقابل مثالی که مطرح کردم و قصدم بزرگ‌نمایی اشتباهی نیست.

همان‌طور که قبلا هم گفتم نمی‌خواهم وارد بحث اعتبار یا عدم اعتبار این مجله و آن مجله شوم، به‌نظرم آنچه که آفای «جلالی» در این مجموعه نظرات نوشته خیلی مفید بود. فقط یکی دو نکته حاشیه‌ای در این مورد:

الف- آقای «عبادی» عزیز، من قضاوتی در مورد درستی یا نادرستی نظری که از آن دفاع می‌کنید نمی‌کنم ولی به‌نظرم اگر ادبیاتتان را کمی اصلاح کنید، استدلالتان تاثیرگذارتر می‌شود. نمی‌دانم بعد از چند بار تهدید و متهم کردن بقیه به «اعتقاد نداشتن به هیچ اصلی»، در مرحله بعد چه خواهید گفت. امیدوارم سخت‌تر نشود که گفتگوی ما اینجا دوستانه است.

ب- در پاسخ آقای «احمد»: من هم با بعضی از نکاتتان موافقم، ولی چرا به این موضوع این‌طور نگاه نمی‌‌کنید که ده نفر (یا صد یا هزار نفر) دور هم جمع شده‌اند و با بیان دلایلی مدعی‌اند که فلان مجله معتبر نیست و توصیه می‌کنند که مقاله‌هایتان را به جاهای دیگر بفرستید. ممکن است دلایلشان یا نتیجه‌گیریشان هم غلط باشد ولی چرا نمی‌توانند نظر خود را مطرح کنند؟ چنین چیزهایی اثباتش تقریبا غیر ممکن است چرا که در مرحله اول میزان سنجش اعتبار اختلاف است. وزن این اعلام نظر به همان اندازه‌ی مدعیان آن است، حکم قانونی که صادر نشده است. مخالفان این نظر هم که آزادانه نظر مخالفشان را همین‌جا مطرح کرده‌اند. قضاوت هم می‌ماند برای خوانندگان.

با عرض معذرت از طولانی شدن
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۱۹:۲۹ محمد قدسی
دوست عزیز، احمد:
مجلاتی که در این سایت به عنوان مجلات کم ارزش ذکر شده اند، سال‌هاست که بین همکاران معروف است و برخی دانشگاه‌ها به این مجلات امتیازی نمیدهند. مثلا می‌دانم که دانشگاه شریف به تقریبا هیج یک از مقالات این مجلات امتیازی نمی‌دهد. برای هر کدام هم ادله زیاد است که خودتان خیلی از آن‌ها را با رفتن به سایتشان می‌توانید بررسی کنید. نگاه کنید به‌ ضوابطی که «و» ‌آن‌ها به نظر لازم است تا یک مجله‌ کم‌ارزش تلقی شود. مجلات دیگری هم هستند که مشکوک به کم‌اعتبار بودن هستند ولی از آن‌ها نامی ذکر نشده است تا این که بررسی ها کامل شود. در مورد ذکر این مجلات هم با همکاران هیات موسس مشورت خواهد شد.

بعدش چندین بار ذکر شده است که داشتن مقاله در این مجلات به هیچ وجه به منزله‌ی تخلف یا تقلب محسوب نمیشود. اصلا کسی به نویسندگان این مقالات اتهامی وارد نکرده است که شما میگویید آبروی آنان ریخته شده است.
مگر کسی که با علم به کم‌اعتبار بودن این مجلات چندین مقاله در آن چاپ کرده است.

همه‌ی این بحث ها به این دلیل است که هیات ممیزه‌ی دانشگاه‌ها و کمیته‌های ارتقا مطلع شوند که هستند مجلات حتا آی‌اس‌آی که مثل آب خوردن مقاله چاپ می‌کنند. دانش‌جویان و استادان هم مطلع باشند تا کارهای خوب خود را به جاهای بهتری بفرستد. همین.

اینجا هم یا سایت رسمی دولتی نیست که هر چه در این‌جا گفته شود لازم‌الاجرا باشد. ما گروهی هستیم که نظرات خودمان را می‌گوییم. دیگران می‌خواهند بپذیرند یا خیر.
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۱۷:۴۴ M.A. Jalali
Most commercial journals are founded by a number of scientists who wanted to publish their works without much trouble. I can name very famous journals of this kind. Publishers also approach high-profile scientists and convince them that they need their own journal(s). This is not the case with renowned societies. For example, American Astronomical Society, American Physical Society, The Royal Society of London, and National Academy of Sciences of the USA, have their own proceedings and journals, which are peer reviewed carefully. The quality of a journal is inherited from the quality of its founding community, its editors, and referees.

There was an article in Physics Today about one of Einstein's papers that was rejected by Physical Reviews and angered Einstein. But later, Einstein, himself, admitted that that paper was wrong! The referee's name has never been disclosed, but seemingly, he was Robertson.

I know an editor of an almost famous journal who has published more than 400 papers. That journal has many customers and its impact factor is relatively high. But, neither those 400 papers of that editor, nor other papers in that journal deal with important problems in science and engineering. They have just created their own closed-circle that passes on less interesting problems, although their community is large.

From all these examples, I wanted to raise the point that publishing a paper is not that important. What is important is to solve an IMPORTANT problem. High profile scientists are those who have solved very important problems even without publishing them in peer reviewed journals. I can name dozens of them who have published few papers in the course of their career, but their contribution have changed the evolution of science. Grisha Perelman's preprint was one of them.

We must train our next generation so that they solve IMPORTANT problems, not necessarily publishable ones! and at the same time, we must have our tough rules to keep ordinary scientists on the right productive track.
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۱۶:۲۲ ahmad
با سلام
من فط می خواستم یک نکته را بگویم
بهتر است تا مطلبی ثابت نشده است انرا روی این سایت قرار ندهیم مثلا در مورد مناظره آقای عبادی و جناب دکتر قدسی اگر ثابت شود که حرف اقای عبادی درست است چگونه آقای قدسی آبروی ریخته شده کسانی که در این مجله مقاله چاپ نموده اند را احیا می نماید .بنظر من بهتر است قبل از اینکه این کار صورت بگیرد دلایل محکم از مدیر مسئول مجله گرفته شود و در صورتیکه این دلایل قانع کننده نبود نام این مجلات بروی سایت قرار بگیرد.
بنظر می رسد این عمل در مورد این مجله بطور برعکس انجام شده است . ازآنجائیکه این سایت سه جنبه علمی اخلاقی و حقوقی دارد ( بنظر من ) بهتر است روال معمول فوق الاشاره رعایت شود یعنی دفاع متهم قبل از صدور حکم ولی بنظر می رسد آقای دکتر قدسی ابتدا گفته اند که این مجلات متهم هستند و حال در باز جویی از آقای عبادی بدنبال اثبات جرم می گردند که اگر یاقت شود من صد در صد با دکتر قدسی موافقم ولی اگر یافت نشد امیدوارم تمامی نویسندگان مقالات در مجله WASJ (که ممکن است بسیاری از انها اصلا ریز این داستان ها را ندانند ) از حق خود بگذرند . چرا که بنده دکتر قدسی را می شناسم و می دانم ایشان نیتشان خیر است و بنده با نیتشان موافقم ولی این نحوه برخورد و عمل برای دستیابی به این نیت را اساسا پسندیده نمی دانم .
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۹:۲۰ Roozbeh Sanaei
در پاسخ به بشیر:
من تصور نمیکنم دانشگاه گرگان تنها نمونه تقلب در کشورمان باشد. اتفاقا تقلب دانشگاه گرگان از نوعی است که من نامش را تقلب صادقانه! میگذارم. که دست کم خواننده مقاله را آزار نمیدهد!. متاسفانه در نمونه های زیادی از مقالات ایرانی نتایج به نظرم ساختگی یا دست کم غیر منطقی میامد. که حتی در ژورنالهایی با ضریب تاثیر بالا در شاخه خود به چاپ رسیده اندکه اگر این طور باشد، ممکن است وقت زیادی از خوانندهها را تلف کنند! و در نهایت اثر منفی تری هم به جا گذارند چرا که این ژورنالها مخاطب بیشتری دارند.
البته نمونه های تقلب در موسسات خیلی معتبر علمی دنیا هم دیده شده و معتقدم مهم طرح ساز و کار برخورد و جلوگیری از مجموعه آنهاست نه تمرکز روی یک نمونه خاص.

یک موضوع دیگر این است که ممکن است سر دبیر مجله خود دارای تخصص لازم برای تشخیص داور نباشد در این صورت درخواست داور میکند. اگر چه این هرگز لزوما به معنی کیفیت پایین مجله نیست. ولی می تواند داوری را مخدوش کند. البته رزومه داور پیشنهادی میتواند توسط سردبیر بررسی شود. ولی روابط دو طرفه قابل بررسی نیست.
به عنوان مثال اگر در یک مجله شیمی یک مقاله مکانیک یافت شود. ممکن است آن مجله نتوانسته باشد کیفیت مقاله را به درستی ارزیابی کند. حتی اگر مجله دارای ضریب تاثیر بالایی باشد.
مثلا در مورد

All American Chemical Society Journals.

که البته قائدتا در طولانی مدت این امر در ارجاعات پایین یا صفر به مقاله مذکور منعکس میشود.
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۲:۲۹ Bashir S. Sadjad
من قصد ندارم وارد جزییات اعتبار یا عدم اعتبار مجله مورد نظر شوم فقط در مورد آخرین نکته‌ای که «عبدالغفار عبادی» در رابطه با آن مورد دانشگاه آزاد گرگان نوشته‌اند خواستم بنویسم: آنجه در پست اصلی وبلاگ آمده بود صرفا ۳ نسخه از یک مقاله بود که دوتای آن نام اسم فرد مورد نظر را داشت. اگر اطلاعات نوشته شده در آن پست غلط است لطفا اذهان ما را هم از اشتباه دربیاورید ولی اگر درست است این دیگر چه حرفیست که «ایشان جنایت که نکرده است که با ابروی ایشان اینطور بازی شود»!

من نمی‌دانم چه کسی از جنایت صحبت کرده بود؟ آیا نمی‌توان به مقاله کسی با ذکر نام خودش در جایی ارجاع داد؟! در حالت طبییعی این قاعدتا تشویقی برای نویسنده باید باشد! متاسفانه (شاید مثل خیلی جاهای دیگر) برای شما دلیل حفظ آبرو کافیست تا هرعمل ضداخلاقی را مستور کنید. این را تاکید کنم که در آن پست خاص هیچ اطلاع مخفی‌ای منتشر نشده، صرفا سه مقاله که در مجلات دیگر چاپ شده کنار هم است، همین! و شما ظاهرا اسم این را می‌گذارید بازی با آبروی افراد! به‌راستی چنین چیزی واقعا فقط به دانشگاه گرگان مربوط است؟
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۱:۴۵ یاسر
این مقاله‌ی ساینس رو الان پیدا کردم درباره‌ی این که آیا بهتر است که مجله از نویسنده اسم چند داور پیشنهادی بخواهد با نه. به هر حال کلی از مجله‌ها می‌خواهند.

Suggesting or Excluding Reviewers Can Help Get Your Paper Published

http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/309/5743/1974?rss=1
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۱:۳۹ عبدالغفار عبادی
جناب آقای مهدیان
با سلام

من انسان بی منطقی نیستم . من فقط از حقوق مجله که دارم برایش شب وروز زحمت می کشم دفاع می کنم . شما زمانی حرف مرا درک می کنید که خود در جریان شکل گیری و پروسه یک مجله باشید . به سختی آن را در ISI وارد کنید و بعد از 3 ولوم IF بگیرید و این همه حرف و حدیث . جناب آقای مهدیان من تابع حرف زورنیستم و از شما می خواهم با منطق صحبت نمایید با تکرار حرف دیگران مشکلی حل نمیشود. این بحث ها فقط برای روشن شدن اذهان است و لا غیر و من هم وقت اضافی برای بحث های اینچنینی ندارم . کشور ما وزارت علوم دارد و این وزارت تعیین کننده اعتبار علمی است . مسلما افراد نخبه در وزارت می توانند کیفیت علمی را بدون زیر سوال بردن افراد بدست آورند. تازه ما که ادعای یک ژورنال 50 ساله را نداریم شما و تیم این وبلاگ بسیار تندرو هستند .
1- Asia pacific journal of clinical nutrition و بسیاری دیگر . انتخابب شیوه داوری برای هر ژورنال متفاوت است . حداقل 2 داورمورد نیاز است که WASJ این کار را می کند.

2- جناب مهدیان برخی از اساتید سرشناس در WASJ و دیگر مجلات IDOSI حضور دارند . برای درخواست مشخصات با آقای Zeshan تماس بگیرید ( idosi@idosi.org ). تعداد داوران ایرانی محدود است اما از سایر کشور ها بتعداد زیاد داور دیده می شود . ما در حال رایزنی با دانشگاههای مختلف در این خصوص هستیم .

3. سایت ISI با در نظر گرفتن درجه داوران مجله ان را تایید نمود نه بر اساس نظرات شما دوستان عزیز.
4- در مورد اهمیت دریافت پول در کیفیت مجله، من قبلا توضیح دادم مثل اینکه شما متوجه نمی شوید یا نمی خواهید متوجه شوید بتازگی در کشور خودمان بسیاری از مجلات وجه دریافت می کنند. علت هم دارد. نشریات جدید بخاطر نداشتن اسپانسر مجبورند هزینه داوری ها و چاپ و نیز ارسال را بعد ازتایید از نویسنده درخواست کنند. آیا این خلاف مباحث علمی است؟ این در بسیاری از مجلات دیگر هم وجود دارد ولی شما فقط با WASJ مشکل دارید !!! این جمله را در جای دیگر تکرار نکنید - بنابراین طبعا مقالات یک مجله ی پولی تنها مقالاتی هستند که هیچ گونه شانسی برای چاپ شدن در مجلات معتبر غیر پولی ندارند؟؟؟؟؟؟ اصلا بحث مجلات پولی و یا غیر پولی نیست . این اولین بار است که در این وبلاگ مطرح شده است .

4- در مورد استاد گرگانی منظورم هتک حرمت ایشان توسط افرادی مانند شما است که به هیچ اصلی اعتقاد ندارید . من اگر جای این استاد بودم بخاطر هتک حرمت از صاحب این وبلاگ شکایت می کردم . این مملکت قانون دارد و ما تابع قانون هستیم . در درجه اول دانشگاه ایشان حق رسیدگی دارد و لا غیر . شما به چه مجوزی با ابروی افراد بازی می کنید. بله خلافی مرتکب شده است اجازه دهید مراجع ذیصلاح این کار را انجام دهند.

در پایان در مورد عواقب ایراد هرگونه سخن بدون کارشناسی لازم در مورد این ژورنال و یا سایر ژورنال ها و افراد به صاحب یا صاحبان این وبلاگ هشدار می دهم .

با تشکر
عبادی
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۱:۳۹ یاسر
فارغ از اعتبار مجله‌ی مورد بحث، این نکته که خود ِ نویسنده دو داور معرفی کند، در بسیاری جاها بویژه سازمان‌های گرنت دهنده معمول است. البته اون مجله یا سازمان مختار است که اون داورها رو انتخاب بکند یا نه. مثلا در کانادا برای بعضی از گرنت‌های اِنسِرک و همه‌ی گرنت‌های شِرک از ارایه دهنده می‌خواهند که خودش داور معرفی کند. در ژورنال‌های فیزیک هم تا جایی که یادم هست بعضی مجلات این کار را می‌کنند. ممکن است در کامپیوتر این کار معمول نباشد.
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۰:۴۷ Mohammad Mahdian
مشکل بحثهایی از این قبیل این است که متقاعد کردن افرادی مانند آقای عبادی غیر ممکن است، ولی به خاطر خوانندگان این وبلاگ چند سوال از ایشان میپرسم:

1. من هم مثل دکتر بازرگان از این که نویسندگان مقالات باید دو داور معرفی کنند تعجب میکنم. لطفا مجلات «معتبر» دیگری که این کار را میکنند را معرفی بفرمایید.

2. اعتبار هیات داوران مجله بسیار مهم است. به همین خاطر مجله ای که نتواند حتا یکی از اساتید دانشگاه های معتبر ایران را به عضویت هیات تحریریه در آورد، بسیار زیر سوال است.

3. در مورد اهمیت دریافت پول در کیفیت مجله، کافی است این سوال را از خودتان بپرسید: اگر شما نویسنده ی مقاله ای باشید که شانس معقولی برای قبول شدن در یک مجله ی معتبر غیر پولی دارد، آیا حاضرید مقاله تان را برای یک مجله ی پولی بفرستید؟ مسلما نه. بنابراین طبعا مقالات یک مجله ی پولی تنها مقالاتی هستند که هیچ گونه شانسی برای چاپ شدن در مجلات معتبر غیر پولی ندارند.

4. آقای عبادی در مورد کپی مقاله توسط استاد دانشگاه آزاد گرگان میفرمایند «ایشان جنایت که نکرده است». همین جمله از ایشان کافی است برای این که درک ایشان از مفهوم اخلاق علمی آشکار شود. سرنوشت مجله ای که چنین افرادی برای آن سیاستگذاری کنند معلوم است.

-محمد
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۰:۲۶ IranUSA
ما در یک دنیای آزاد زندگی می کنیم. جناب آقای عبادی شما از حق دفاع برخوردار هستید. خوشبختانه جناب آقای دکتر قدسی نیز به خوبی این فرصت را برای شما فراهم کردند. خوشبختانه اکثریت دانشجویان و اساتید خود دارای فهم و درک هستند. نمی توان بخشنامه کرد که کسی حقیقیت را درک نکند. و یا چیزی راف که فهمیده است بگوید نفهمیدم. رعایت تقوی علمی امری بسیار ضروری است. اگر کسی تخلفی کرده است نباید این تخلف لاپوشانی شود. آبروی علمی یک مملکت به این سادگی به دست نیامده است که به راحتی هدر رود
۳۰ شهریور ۸۷ ، ۰۰:۱۲ Mahdi Zargarnataj
افراد ایرانی این مجله عبارتند از :
دکتر علی پیراوی
دانشگاه آزاد تهران جنوب
(http://www.informatik.uni-trier.de/~ley/db/indices/a-tree/p/Peiravi:Ali.html)
(http://portal.acm.org/citation.cfm?id=1057775&dl=ACM&coll=GUIDE)
دکتر مرتضی باقرپور
دانشگاه آزاد – واحد شیراز – دانشکده مهندسی صنایع
(http://www.waset.org/committees/HumanitiesandSocialSciences.php)
(http://icm.uaeu.ac.ae/icm_2008/Participants.htm)
دکتر بیژن مقصودلو کمالی
مهندسی محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
(http://emayboduni81.blogfa.com/post-9.aspx)
(http://www.environmental-expert.com/curriculums.aspx?idproducttype=40&idlocation=7&explvl=6)
دکتر امیر حسین اسفندیاری
آزاد اسلامی – واحد تهران جنوب - شیمی منسوجات
(http://scialert.com/eboard/mypage.php?name=Dr.%20Amirhossein%20Esfandiari)
دکتر مریم نوری تاجر
دکترای مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی و استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران
(http://www.adinebook.com/gp/product/9647809018)
(http://www.imi.ir/tadbir/tadbir-108/article-108/8.asp)
دکتر مجید حق پرست
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری؛ ایشان دکتری خود را از دانشگاه آزاد شهر ری گرفته و استاد تز ایشان دکتر کیوان ناوی بوده است.
(http://www.sabainfo.ir/newsdetail-6916-fa.html)
(http://www.ksna.ir/article679.html)
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۸:۳۸ عبدالغفار عبادی
با سلام خدمت دوستان عزیز
نکات لازم را شفاف ارائه دادم .اما در خصوص پاسخ به چند سوال لازم دانستم مطالبی بگویم :
1- آقای دکتر بازرگان از معرفی دو داور تعجب نمودند البته من هم از این تعجب تعجب کردم . بسیاری از مجلات معتبر ودارای ضریب تاثیر بالا این کار را می کنند .دوستان عزیز بیشتر مقالات چاپ شده در این ژورنال مربوط به اساتید تراز اول ایران است و اگر در مجله دیگری هم ارسال می شد پذیزفته و چاپ می شدند.
2- فردی بنام سعید گفتند که مبادا با صحبت های فردی برگردید . این فرد در خصوص تولید علم در ایران و معرفی ایران بعنوان یکی از اصلی ترین اهرم های منطقه شب و روز تلاش می کند . خدا شما را هدایت کند .

3- آقای زیشان نه خواننده و نه رقاص است شما با فرد دیگری که تشابه اسمی دارد اشتباه گرفتید . من نیز فعلا در خدمت جویبار هستم و افتخار می کنم . البته با اکثر مراکز تحقیقاتی داخل و خارج از کشور برای سرافرازی ایران تلاش می کنم و دنبال تخریب افراد و از بین بردن حیثیت انها نیز نمی باشم .

4- جناب قدسی اگر بجای کارهای اینچنینی روی مجله متمرکز می شدید می توانستید در سایت ISI وارد شوید. قرار گرفتن در سایت دارای مواردی خاص است که من می توانم در صورت درخواست شما به شما کمک کنم.

5- آقای نیما من اصرار دارم که کل لیست مجلات از سایت حذف و تقویت مجلات خصوصا مجلات کشورهای همسایه کمک کنیم . باز هم می گویم حذف صورت مسئله مشکلی را حل نمی کند.

6- از حمایت و درک بالای آقای صنایی سپاسگذارم .با این طرز فکر آینده درخشانی خواهید داشت . پیشنهاد ایشان جالب است ولی کافی نیست.

7- متاسفانه دانشگاه شریف باید الگوی پژوهشی بر اساس ادعای اساتید باشد. تخریب دانشگاه آزاد که کاری ندارد .30 سال است که دارد تخریب می شود . من حاضرم با توجه به داشتن تجربه در این خصوص به این موضوع به دانشگاه شریف کمک کنم .


7- آقای نیما چرا اینگونه فکر می کنید از یک ژورنال با ولوم 3 انتظار Nature را دارید . چرا عجولانه قضاوت می کنید . گرفتن IF بعد از 3 ولوم بی سابقه است .

در پایان بار دیگر از جناب دکتر قدسی و همکاران درخواست حذف نام تمام مجلات و تغییر رویه در این سایت را دارد. بسیاری از دانشجویان تحت تاثیر این صحبت ها قرار گرفته و با توجه به اینکه زمینه ای در این موارد ندارند برای خود و اساتید مشکلاتی را ایجاد می کنند.

درخصوص دانشگاه ازاد گرگان اگر تخلفی صورت گرفته است دانشگاه گرگان باید پیگیری کند . جناب دکتر ایشان جنایت که نکرده است که با ابروی ایشان اینطور بازی شود . هر چیزی راهی دارد. من بعنوان یکی از کوچکترین مجموعه های علمی کشور از پیامد های این گونه فعالیت ها به شما و مجموعه هشدار داده و بیشک زیر سوال بردن مجلات زیر سوال بردن صدها استادی است که حاصل زحمت خود را چاپ نموده و اینگونه شما و دوستان و دانشجویان به مسخره می گیرید .

خداوند متعال آبروی تمام بندگان خود را حفظ می کند . هر شخصی نیاز به اطلاعات بیشتری دارد با شماره من تماس بگیرد:
09111293118

به امید سرافرازی ایران
عبدالغفار عبادی
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۷:۴۴ S
Haji zahmaat nadare! vali kharj dare! 6 ta maghale nime takhasosi ba matalebe kami gong va kami naghes beferestin to inmjale, agar chap shodan, biayn modai beshin. hamoon maghale ro beferestin baraye majale haye maroof, bebinin che kar ke nemikonan.
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۳:۳۱ Kamyar
آقای دکتر قدسی لطفا فکری به حال این وبلاگ بکنید که با نوشتن فارسی و انگلیسی در هم ، مشکل نداشته باشد.

کامنت ها هم با فونت بسیار ناخوانا می باشند.

راستی چرا از ارائه دهنده های فارسی مثل بلاگفا استفاده نمی کنید؟
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۳:۲۸ Kamyar
بسیار متداول است که مجلات بسیار معتبر از نویسنده تقاضای داور کنند.



نکته ی بعد هم زمان داوری مقالات است که دکتر قدسی اشاره کرده اند هم معیار مناسبی برای سنجش ارزش مقاله نیست. معمولا این طور است که هرچه ایمپکت فکتور بالاتر باشد زمان داوری ها کمتر است. اگر چه واضح است که اگر داوری های یک مجله به طور متوسط چند روز بیشتر طول نکشد قضیه چه خواهد بود

من در زمینه ی خودم دو مثال می زنم که در زمینه ی من بهترین هستند.

اول:
Scripta Materialia
با
IF
بالاتر از 2
که داور از ما خواست و نزدیک به یک ماه بیشتر داوری طول نکشید و مقاله پذیرفته شد.

دوم:
Acta Materialia
با
IF
3.6
که آرزوی همه ی اساتید دنیا می باشد که در این جا مقاله چاپ کنند با متوسط داوری حدود 3 ماه

دانشجوی دکترای مهندسی عمران- شریف
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۲:۲۵ Roozbeh Sanaei
دانشگاه شریف ارجاعات بسیار پایینی در مقایسه با بقیه دانشگاههای جهان دارد من حق دارم بگویم این دانشگاه کم ارزش است؟
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۲:۲۴ Roozbeh Sanaei
چند ماه قبل بحثی در این رابطه بین چند تن از اساتید دانشگاههای معتبر (هاروارد، پرینستون، پلی تکنیک) اتفاق افتاد که اتفاقا من هم در آن بحث شرکت داشتم. شرح آن در سایت آی مکانیکا موجود است. اقای دکتر قدسی اگر چه با نظر شما در این رابطه که تعدادی از اساتید امتیاز پژوهشی خود را به شکل واقعا نامطلوبی از چاپ مقالات در ژورنال های با درصد پذیرش بالا به دست میاورند کاملا موافقم اما باید پذیرفت که این خطای روش ارزیابی دانشگاهی ایران است نه خطای این مجلات. امروز تلاش گسترده ای برای OpenScience و Science 2.0 در جریان است. که اساسا در طی آن هیچ داوری مقالات را ارزیابی نمیکند. و ارزش مقالات از تعداد ارجاعات آنها بدست میاید. اگر هم بخواهیم این جریان جدید را در نظر نگیریم باید بپذیریم که اعتبار ژورنال ها یک شبه به دست نمیاید. ژورنال ها یک شبه پر ارجاع نمیشوند و به فرصت نیاز دارند. این نوع نگرش فرصت مطرح شدن را از مجلات داخلی خودتان (ایران) میگیرد. به نظر من به جای زیر سوال بردن کیفیت مجلات شاید بهتر باشد به شیوه ارزیابی اساتید نگاه جدیدی شود. اگر اساتید بر مبنای تعداد ارجاعات داده شده به آنها ارزیابی شوند دیگر اهمیتی ندارد که مقالات خود را در کدام ژورنال به چاپ برسانند.
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۲:۰۲ niMA
من فکر می کنم اگه بگیم این مجله هنوز مجله خوبی نیست مشکل ها حل بشه.
حالا هرکی می خواد بره روش کار کنه و بهترش کنه بره بکنه ولی این واقعیت که در حال حاضر مجله خوبی نیست تغییر نمی کنه
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۱:۱۵ محمد قدسی
ادامه‌ی نظر:
اطلاعات قبل فقط جهت روشنگری ارایه شد و به هیچ وجه از آن خدای ناکرده قصد اساءه‌ی ادب به کسی به خصوص آقای عبادی نبود.

نکته‌ای که به ذهن من رسید که از آقای عبادی بپرسم این بود که چگونه این مجله پس از ۲ سال موفق شد که جزو مجلات آی اسی آی در آید. این سوال را از این نظر میپرسم که میدانم مجله‌ی ساینتیا ایرانیکا از دانشگاه شریف هنوز پس از ۱۷ سال نتوانسته است در آن فهرست درج شود. شنیده بودم که چون مجله تخصصی نیست درج نشده است اما
WASJ
هم تخصصی نیست. این سوال بیشتر برای رفع کنجکاوی ام بود و گرنه این اعتقاد را ندارم که هر مجله‌ی آی اس آی ای مجله‌ی معتبری است.
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۱۱:۰۲ محمد قدسی
فقط جهت افزایش اطلاعات خوانندگان عرض می‌کنم که آقای
Muhammad Zeeshan
که
Executive Managing Editor
این مجله هستند، یک هنرمند نقاش در پاکستان می‌باشند::
http://www.vaslart.org/artists%20pages/Muhammad/document
http://www.idosi.org/contact.htm
در ضمن آقای عبدالغفار عبادی نماینده‌ی
ناشر در ایران رییس عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد جویبار ‌می‌باشند:
http://www.idosi.org/reg-rep.htm
.
اگر اشتباهی شده است آقای عبادی تصحیح بفرمایند.
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۰۹:۳۱ Saeid
آقایان اساتید. مبادا به خاطر صحبتهای یک شخص نظرمان برگردد. مطمئنا این مجله فاقد ارزش است و باید هرچه سریعتر به دانشگاهها اطلاع رسانی شود. امیدوارم که روزی برسد
که تمامی این مجلات شناخته شوند. پیروز باشید
۲۹ شهریور ۸۷ ، ۰۶:۵۸ کیارش بازرگان
من فعلا فقط راجع به یکی دو نکته میخواهم نظر بدهم که مهمترین آنها انتخاب داوران است.

اینکه ما از نویسنده بخواهیم خودش دو نفر داور انتخاب کند به هیچ عنوان قابل قبول نیست. وظیفه ادیتور این است که تیمی مجرب را انتخاب کند که خودشان به اندازه کافی خبره باشند و بدانند هر مقاله ای باید به چه داورانی ارجاع شود. معلوم است وقتی من به عنوان نویسنده دو نفر را معرفی میکنم - که در زمان رای دادن اکثریت را هم دارند چون فقط یک نفر دیگر داور به جمع داوران انتخاب میشود - کسانی را انتخاب میکنم که بدانم با نظر مثبت نسبت به مقاله من داوری میکنند. حتی اگر همه نویسندگان چنین نباشند مهم این است که راه را برای چنین سوء استفاده ای بگیریم.

من خودم به عنوان
associate editor
در یکی از مجلات
IEEE
اگر یک وقت چنین کاری بکنم که از نویسنده بخواهم داور تعیین کند حتما از سمت خود بی برو برگرد عزل خواهم شد. *وظیفه* من به عنوان
AE
این است که حداقل سه داور و معمولا چهار یا پنج داور برای هر مقاله انتخاب کنم.

نکته دیگر این است که چقدر داوری عمیق انجام میشود و آیا داوران بیش از اصلاحات جزیی پیشنهاد و انتقادات اساسی راجع به مقاله دارند یا نه.

درصد قبولی مقالات به خودی خود نشان دهنده کیفیت یک مجله نیست ولی به نظر من 50 درصد برای مجله ای که خیلی شناخته شده نیست خیلی خیلی زیاد است. باز هم مثال
IEEE TCAD
را اگر بخواهم بزنم، حداقل در زیر شاخه ای که من مسوول آن هستم 38 درصد است. میانگین کل مجله 50 درصد است.

دقت کنید که از آنجایی که نویسندگان میدانند که کیفیت مقالات
TCAD
بالا است، مقالات سطح پایین به ندرت برای داوری به آن ارسال میشوند. بنابراین با اینکه درصد قبول مقالات ما ممکن است 50 درصد باشد ولی در حقیقت ممکن است 10 درصد یا 5 درصد یک مجله دیگر با کیفیتی پایین تر باشد. و نکته دیگر اینکه مقالاتی که ما دریافت میکنیم تقریبا همیشه اول در یک کنفرانس معتبر داوری و چاپ شده اند و اشکالات آنها برطرف شده و بعد نسخه پخته تر و کامل تر آن به ما ارسال میشوند.

نکته دیگر این است که یک مقاله چند بار برای اصلاح به نویسندگان بر میگردد. آمار خود من در سال گذشته به این شرح است:

مجموع مقالات دریافتی در زیر شاخه من: 58

که در حقیقت 32 مقاله ارسالی است و 26
تا از این 58 تا ارسال مجدد بعد از اصلاح است.

فقط در 7 مورد با اولین ارسال مقاله برای ویرایش نهایی و چاپ قبول شده است. در سه مورد دو بار پروسه داوری و اصلاح انجام شده.

آمار من و میانگین مجله در جدول زیر آمده است:

Pattern of recommendation
=========================
Kia Bazargan
::: Total*(orig+resub)=58(32 + 26) Accept=7 Revise=29 Reject=18 Pending=4
TOTAL/AVERAGE
::: Total*(orig+resub)=4457(2613+1844) Accept=1175 Revise=2054 Reject=1106 Pending=121


Average time (in days) to submit recommendation
===============================================
Kia Bazargan
::: Total=65 Accept=29 Revise=73 Reject=67 Pending=14
TOTAL/AVERAGE
::: Total=75 Accept=60 Revise=86 Reject=72 Pending=47


Interpretation of Entries

The columns under "Pattern of recommendation" list the distribution of recommendations. "Total *" is the total number of papers assigned (originals + resubmissions). "Accept" is the number of papers for which the AE recommended acceptance. "Revise" is the number of papers for which the AE recommended resubmission after revision. This also includes papers recommended to be shortened to brief papers. "Reject" is the number of papers for which the AE recommended rejection. This also includes papers recommended to be submitted to another journal. "Pending" is the number of papers for which the AE has not yet submitted a recommendation. "Last work: assigned / completed **" is the date of the AE last assigned and last completed work (only original works are considered in this field).

The columns under "Time taken to submit recommendation" list the average time, in days, between the date the AE was requested to handle a paper and the date the AE submitted a recommendation. "Total" is the time for all submitted recommendations. "Accept" is the time to recommend acceptance. "Revise" is the time to recommend revision. "Reject" is the time to recommend rejection. "Pending" is the time elapsed on recommendations that are still due.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

استادان علیه تقلب

Professors Against Plagiarism