Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

بایگانی مطالب

آخرین نظرات

تهدید بلاگ از سوی وکیل موسسه‌‌ی Wseas

محمد قدسی | سه شنبه, ۲۹ دی ۱۳۸۸


چند نکته:
۱- ظاهرا این نامه برای تک تک اعضای موسس این بلاگ ارسال شده است. من اسکن نامه‌ی ارسالی به آقای دکتر ترکیان را دریافت کردم که جهت مشاهده‌ی خوانندگان این بلاگ ارسال می‌شود.
۲- وکیل محترم نویسنده‌ی نامه بر روی آن عبارت «محرمانه‌» ذکر کرده است. این کار ایشان قانونا مانع آن نیست که آن را منتشر کنیم.
۳- اتهام این بلاگ، به زعم این موسسه، آنست که مانند بسیاری از دانشگاه‌های کشور، مجلات این موسسه را «کم‌اعتبار» اعلام کرده است.
۴- طی تماس تلفنی که آقای عطایی با بنده داشتند، به ایشان گفتم که این یک بلاگ گروهی است که تعدادی از استادان دانشگاه به‌راه انداخته و تعدادی از استادان مجاز به پست‌ مطالب خود هستند و هر کس مسوول مطالبی است که خود می‌نویسد.
۵- Wseas امکانات زیاد و رسانه‌های متعددی در اختیار دارد و می‌تواند مواضع این بلاگ را نقد کند و به اطلاع دانشگاه‌ها و اساتید ایرانی برساند و از «خسارت مادی و معنوی غیر قابل جبران» جلوگیری نماید.
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۸/۱۰/۲۹
محمد قدسی

نظرات (۵۹)

۰۳ بهمن ۸۸ ، ۱۹:۲۱ Mohammad R. Salavatipour
آقای محجوبی
به نظر بنده در این که سیستم و قوانین موجود در ایران برای ارتقا و دریافت مدرک اشکالات اساسی و بنیادین دارد شکی نیست. اینکه خود این قوانین مشوق تولید مقالات در بی اعتبار ترین مجلات و کنفراس ها هم می شوند برای من مسلم است. از پست شما ممنونم.
اما اینکه بعضی ها با دلایل بسیار مسخره در دفاع از اینگونه مجلات و کنفرانسها می پردازند جای بسیار شرمندگی است (البته برای اون افراد).
سلام دوباره
از آقا سعید قصه ما درخواست می کنم تا جوابیه ایی هم به من در مورد اعتبار کنفرانس های Wseas بدهند
با تشکر
با سلام
در سال 1385 زمانی که من دانشجوی فوق لیسانس مهندسی عمران در دانشگاه علم و صنعت بودم، قانونی برای دفاع از پایان نامه وجود داشت (نمی دانم شاید الان هم همین قانون موجود باشد) که نمره دانشجو سر جلسه دفاع از 17 حساب می شد و 3 نمره برای مقاله گذاشته بودن، شرط گرفتن این 3 نمره داشتن نامه پذیرش مقاله در ارتباط با موضوع پایان نامه، در سر جلسه دفاع بوده است. بدین ترتیب که به ازاء هر مقاله در کنفرانس داخلی 0.5 نمره در کنفرانس خارجی 1 نمره در مجلات علمی پژوهشی داخلی 2.5 نمره و در مجلات ISI 3 نمره منظور می گردید. لازم به توضیح است که دانشجو می بایستی در پایان مهر ماه ترم چهارم از پایان نامه خود دفاع کند، و به ازای هر ماه تاخیر 0.5 نمره از پایان نامه او کم می گردید. آنچه که تعجب همه دانشجویان را به دنبال داشتن نامه پذیرش مقاله در سر جلسه دفاع (یعنی مهرماه ماه ترم چهارم) بود. با تجربه ناچیزی که بنده در به چاپ رساندن مقالات داشتم (5 مقاله ISI، 2 مقاله علمی پژوهشی، 4 مقاله کنفرانس بین المللی و 9 مقاله کنفرانس داخلی) اگر شما بخواهید نامه پذیرش از کنفرانس های معتبر داخلی و یا کنفرانس های خارجی برای مقاله تان بگیرید حداقل 6 ماه طول می کشد، از مجلات علمی پژوهشی داخل کشور در حدود 1 سال (البته اگر خوش شانس باشید و پارتی بازی کنند) و بعضاً در حدود 2 سال، مجلات ISI معتبر هم بسیار متفاوت است، ولی اگر استثناعات را کنار بگذاریم، فکر نمی کنم کمتر از 6 ماه نامه پذیرش بتوانید دریافت کنید. خوب حالا اگر یک دانشجوی خیلی خیلی خوب واحدهایش را در ترم های اول و دوم به پایان برساند و در خوش بینانه ترین حالت ممکن اول مهرماه ترم سوم بر روی پایان نامه خود شروع به کار کند و هیچ مشکلی برایش پیش نیاید و در یک زمان معقول در حدود 9 ماه کار خود را به نتایج پایان نامه برساند و 1 ماه هم نوشتن پایان نامه اش طول بکشد، می شود آخر تیر ماه، در واقع دانشجو 3 ماه فرصت دارد برای نوشتن مقاله، ویرایش توسط استاد راهنما، پیدا کردن کنفرانس داخلی (اگر در آن زمان وجود داشته باشد) و یا انتخاب مجله داخلی و یا خارجی مناسب و ارسال آن و منتظر ماندن برای جواب تا آخر مهر ماه که بتواند 3 نمره مربوطه را اخذ کند. بسیار پر واضح است که نمی گویم نشدنی، ولی بسیار سخت است. (حتما همگان متوجه هستیم که زمان های یاد شده برای انجام پایان نامه بسیار ایده ال در نظر گرفته شده است وگرنه بسیاری از دانشجویان در بهمن ماه ترم 5 معمولاً از کار تحقیقاتی خود دفاع می کنند ). بنابراین دانشجوی نابغه بحث مورد نظر به دنبال حل مشکل برمی آید. اینجا اولین باری بود که من و برخی از دوستانم با اسم Wseas آشنا شدیم، شنیده بودیم مجموعه کنفرانس هایی وجود دارند در همه زمینه ها که از ابتدا متن کامل مقاله را دریافت می کنند (بر خلاف بسیاری از کنفرانس ها که در ابتدا چکیده مقاله و پس از داوری آن تمام مقاله را دریافت می کردند) و نهایت پس از 1 ماه نامه پزیرش مقاله شما را برایتان ارسال می کنند. باور کردنش برایمان ممکن نبود ولی به امتحانش می ارزید، 5 نفر از دوستان برای 3 کنفرانس از مجموعه کنفرانس های Wseas اصل مقاله در حدود 6 صفحه فرستادیم، اولین کسی که جواب خود را دریافت نمود، بنده بودم که بعد از 4 روز (باورتان می شود بعد از فقط 4 روز) نامه پذیرش مقاله خود را دریافت کردم و بقیه دوستان هم به ترتیب همگی نامه پذیرش مقاله شان را حداکثر تا 20 روز دریافت کرده بودند، مطمئن شدیم که اصلاً داوری نمی کنند، فقط نفری 550 دلار برای چاپ مقاله باید پرداخت می کردیم، البته ما نیازی به چاپ مقاله در اینچنین کنفرانس های الکی و کشکی نداشتیم، چون فقط نامه پذیرش برای ما کافی بود. نکته جالب این بود که در نامه پذیرش گفته بودند که مقاله شما توسط انتشاراتی Springer به چاپ خواهد رسید.
خوب تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل!
خوب حداقل خود من و چند تن از دوستان در بی اعتبار بودن مجموعه کنفرانس های Wseas کوچکترین شکی نداریم.
اما نکته بسیار مهم این است که چه مساله ایی باعث می شود تا دانشجویان به انتخاب این چنین کنفرانس ها و ژورنال هایی دست بزنند، مسلماٌ چیزی نیست جز قوانین غلط، غیر کارشناسی، عجولانه و نابخردانه بسیاری از دانشگاه های کشور که تصمیم گیرنده آن نیز کسانی نیستند جز برخی ازشما اساتید محترم!!!.
جواد محجوبی
با سلام
در سال 1385 زمانی که من دانشجوی فوق لیسانس مهندسی عمران در دانشگاه علم و صنعت بودم، قانونی برای دفاع از پایان نامه وجود داشت (نمی دانم شاید الان هم همین قانون موجود باشد) که نمره دانشجو سر جلسه دفاع از 17 حساب می شد و 3 نمره برای مقاله گذاشته بودن، شرط گرفتن این 3 نمره داشتن نامه پذیرش مقاله در ارتباط با موضوع پایان نامه، در سر جلسه دفاع بوده است. بدین ترتیب که به ازاء هر مقاله در کنفرانس داخلی 0.5 نمره در کنفرانس خارجی 1 نمره در مجلات علمی پژوهشی داخلی 2.5 نمره و در مجلات ISI 3 نمره منظور می گردید. لازم به توضیح است که دانشجو می بایستی در پایان مهر ماه ترم چهارم از پایان نامه خود دفاع کند، و به ازای هر ماه تاخیر 0.5 نمره از پایان نامه او کم می گردید. آنچه که تعجب همه دانشجویان را به دنبال داشتن نامه پذیرش مقاله در سر جلسه دفاع (یعنی مهرماه ماه ترم چهارم) بود. با تجربه ناچیزی که بنده در به چاپ رساندن مقالات داشتم (5 مقالهISI، دو مقاله علمی پژوهشی، 4 مقاله کنفرانس بین المللی و 9 مقاله کنفرانس داخلی) اگر شما بخواهید نامه پذیرش از کنفرانس های معتبر داخلی و یا کنفرانس های خارجی برای مقاله تان بگیرید حداقل 6 ماه طول می کشد، از مجلات علمی پژوهشی داخل کشور در حدود 1 سال (البته اگر خوش شانس باشید و پارتی بازی کنند) و بعضاً در حدود 2 سال، مجلات ISI معتبر هم بسیار متفاوت است، ولی اگر استثناعات را کنار بگذاریم، فکر نمی کنم کمتر از 6 ماه نامه پذیرش بتوانید دریافت کنید. خوب حالا اگر یک دانشجوی خیلی خیلی خوب واحدهایش را در ترم های اول و دوم به پایان برساند و در خوش بینانه ترین حالت ممکن اول مهرماه ترم سوم بر روی پایان نامه خود شروع به کار کند و هیچ مشکلی برایش پیش نیاید و در یک زمان معقول در حدود 9 ماه کار خود را به نتایج پایان نامه برساند و 1 ماه هم نوشتن پایان نامه اش طول بکشد، می شود آخر تیر ماه، در واقع دانشجو 3 ماه فرصت دارد برای نوشتن مقاله، ویرایش توسط استاد راهنما، پیدا کردن کنفرانس داخلی (اگر در آن زمان وجود داشته باشد) و یا انتخاب مجله داخلی و یا خارجی مناسب و ارسال آن و منتظر ماندن برای جواب تا آخر مهر ماه که بتواند 3 نمره مربوطه را اخذ کند. بسیار پر واضح است که نمی گویم نشدنی، ولی بسیار سخت است. (حتما همگان متوجه هستیم که زمان های یاد شده برای انجام پایان نامه بسیار ایده ال در نظر گرفته شده است وگرنه بسیاری از دانشجویان در بهمن ماه ترم 5 معمولاً از کار تحقیقاتی خود دفاع می کنند ). بنابراین دانشجوی نابغه بحث مورد نظر به دنبال حل مشکل برمی آید. اینجا اولین باری بود که من و برخی از دوستانم با اسم Wseas آشنا شدیم، شنیده بودیم مجموعه کنفرانس هایی وجود دارند در همه زمینه ها که از ابتدا متن کامل مقاله را دریافت می کنند (بر خلاف بسیاری از کنفرانس ها که در ابتدا چکیده مقاله و پس از داوری آن تمام مقاله را دریافت می کردند) و نهایت پس از 1 ماه نامه پزیرش مقاله شما را برایتان ارسال می کنند. باور کردنش برایمان ممکن نبود ولی به امتحانش می ارزید، 5 نفر از دوستان برای 3 کنفرانس از مجموعه کنفرانس های Wseas اصل مقاله در حدود 6 صفحه فرستادیم، اولین کسی که جواب خود را دریافت نمود، بنده بودم که بعد از 4 روز (باورتان می شود بعد از فقط 4 روز) نامه پذیرش مقاله خود را دریافت کردم و بقیه دوستان هم به ترتیب همگی نامه پذیرش مقاله شان را حداکثر تا 20 روز دریافت کرده بودند، مطمئن شدیم که اصلاً داوری نمی کنند، فقط نفری 550 دلار برای چاپ مقاله باید پرداخت می کردیم، البته ما نیازی به چاپ مقاله در اینچنین کنفرانس های الکی و کشکی نداشتیم، چون فقط نامه پذیرش برای ما کافی بود. نکته جالب این بود که در نامه پذیرش گفته بودند که مقاله شما توسط انتشاراتی Springer به چاپ خواهد رسید.
خوب تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل!
خوب حداقل خود من و چند تن از دوستان در بی اعتبار بودن مجموعه کنفرانس های Wseas کوچکترین شکی نداریم.
اما نکته بسیار مهم این است که چه مساله ایی باعث می شود تا دانشجویان به انتخاب این چنین کنفرانس ها و ژورنال هایی دست بزنند، مسلماٌ چیزی نیست جز قوانین غلط، غیر کارشناسی، عجولانه و نابخردانه بسیاری از دانشگاه های کشور که تصمیم گیرنده آن نیز کسانی نیستند جز شما برخی اساتید محترم!!!.
جواد محجوبی
"ولی چرا دانشیاران دانشگاه تهران یا امیرکبیر در این سازمان مقاله چاپ می کنند؟"
به طور سربسته!
دلیلش واضحه ما تو یک کشور جهان ... زندگی میکنیم و خیلی مشکلاتی که بقیه ندارن و ما داریم.
به طور روشن!
ما سواد علمی برای چاپ مقالات در ژورنالهای سطح بالا رو نداریم.
مطمین باشد همه میدونن ولی سرشون رو زیر برف کردن..
شما آیا این حق رو دارید که حرفهای بی سند و..رادر مورد WSEAS بگوید
وبعد بگویید ببخشید ، شما اینجا رو با جای دیگه اشتباه گرفتید دوست عزیز!
کماکان منتظر پاسخ علمی شما ونه عذر خواهی شما هستیم!
شما فرمودید:
"پروفسور لطفی زاده استاد دانشگاه برکلی که معرف حظور همگان است تماس حاصل نمایند و از ایشان بپرسند که چرا با این همه سابقه ی علمی همکاری تنگاتنگی با این سازمان دارد."
ولی
"در مورد دکتر لطفی زاده هم ما هر چی جستجو کردیم ایشان مقاله ای در دبلیو سیس نداده بودند"
نکنه منظور شما از ارتباط تنگاتنگ چیز دیری است!
شما فرمودید:
"
بنده خود از مقالات چاپ شده خودم در این سازمان جهت اخذ پذیرش ادامه تحصیل در یکی از دانشگا های معتبر انگلستان استفاده نمودم"
ولی با تناقض دوباره شما فرمودید:
"د والا بنده نه حقوق بگیر این سازمان هستم و نه بهره ای از این رابطه برده ام"
وباز فرمودید:
"یک مقاله در کنفرانس اتوماسیون WSEAS در دانشگاه کمبریج انگلستان و یک مقاله در دور اول کنفرانس ملی مهندسی برق ایران دارم "
ولی
"ما که چیزی معتبری پیدا نکردیم در مورد کمبریج لطفا سایت کنفرانس که معتبر باشد یعنی دامنه شامل cam.ac.uk"
چرا دروغ میگویید چرا دانشگاه کمبریج را به WSEAS میچسبانید!

وباز هم در مورد تقلبی، که شما مرتکب شده اید به گفته خودتان جوابی دریافت نکردیم:
"اوه!!! پس شما وقت داوران کنفرانس رو تلف کردین که صرفاً مقاله تون رو داوری کنن! یعنی منت هم گذاشتین سرشون!"
"ارسال یک مقاله هم زمان به بیش از یک کنفرانس یا مجله کاری خلاف اخلاق حرفه ای و مردود است."

خوب کسی که تو حرفاش تناقض داشته باشه بهش میگن...
با سلام مجدد:
ضمن عرض تشکر از دکتر قدسی و همه ی دوستانی که در این مباحثه شرکت نمودند و عذرخواهی از تمام کسانیکه ممکن است از پیامهای من ناراحت شده باشند به عنوان پیام های آخر خود در این وبلاگ برداشت نهایی من این است که متاسفانه استاندارد و ملاک مشخصی از طریق وزارت علوم جهت بررسی این موضوع وجود ندارد و هر دانشگاهی بر اساس ملاک های خود تصمیم گیری می کند اگر این چنین نبود و چاپ مقاله در wseas بازدهی نداشت من به عنوان دانشجو بی اطلاع ولی چرا دانشیاران دانشگاه تهران یا امیرکبیر در این سازمان مقاله چاپ می کنند؟
آقای دکتر قدسی
این بحثا منو یاد اون استاد بزرگه علم روباتیک "استاد مولوی" میندازه که نابغه دهر بود و خیلی چیزا. ادامه این بحث به نظر بی فایدس. بی اعتباری wseas نیاز به اثبات ندازه. عبارت wseas bogus رو که سرچ کنین کلی مطلب میاد. البته راجع به ieee هم کلی وبلاگ هس که بر ضد اون مطلب مینویسن و میگن که ieee بدرد نمیخوره مثلا لینک یکیشون:
http://anti-ieee.blogspot.com/
حالا این از اعتبار ieee کم میکنه؟ مهم اینه که 99 درصد کنفرانسای ieee یا acm قوی هستن و یه درصدم خراب از آب در میان. ieee ام از این بلاگها شکایتی نداره چون از خودش مطمئنه. اگه به رئیس ieee هم ایمیل بزننین که یه بلاگ توی ایران علیهت مطلب نوشته یا تمام بلاگای ایران علیهت مطلب نوشتن و بیا از خودت دفاع کن فکر کنم فقط اسمتو به اسپم اضافه میکنه. بهرحال مسئله wseas به قول معروف اظهرو من الشمس هستش.
۰۲ بهمن ۸۸ ، ۱۲:۳۲ سید امیر مرعشی
2- همان طور که می دانید آی تریپل ای خیلی عریض و طویل است و کنفرانس های آن در محدوده خیلی وسیعی هستند. از کنفرانس های خیلی معتبر تا کنفرانس های کم اعتبار. به این لینک توجه کنید:
http://profs-against-plagiarism.blogspot.com/2008/12/ieee.html
قصدم خدای نکرده توهین به شما نیست. اما شما دارید مرتکب یک اشتباه بزرگ می شوید: ارزش کار خودتان را به ارزش کنفرانس گره می زنید و این موضوع از نظر علمی اشتباه است. یک مقاله خوب ممکن است به هر دلیلی در یک کنفرانس یا ژورنال ضعیف چاپ بشود و این موضوع نباید از ارزش کار خوب بکاهد، کما این که در عمل هم این گونه نخواهد بود. چندین مثال از کارهای خیلی خوب سراغ دارم که در ژورنالهای ضعیف چاپ شده اند. کار پرلمان (همان طور که دکتر جلالی فرمودند) اصلاً در ژورنال یا کنفرانسی ارائه نشده بود و با این حال این ریاضی دان برنده نشان فیلدز شد.

3- در مورد اعتبار دبلیو سیس، و تایید آی اس آی، به کامنت قبلی ام در همین پست مراجعه کنید. در مورد دانشگاه شما، باید عرض کنم که اصلاً برای من جای تعجب نیست که در دانشگاه شما آی اس آی را به عنوان ملاک و معیار قرار داده باشند (پس باز هم به کامنت قبلی ام مراجعه کنید). در مورد دکتر لطفی زاده هم ما هر چی جستجو کردیم ایشان مقاله ای در دبلیو سیس نداده بودند. اگر اشتباه می کنم لطفاً تصحیح بفرمایید.
4- این موضوع که شما در مقطع لیسانس مقاله دارید مایه خوشوقتی است. به خصوص نشان دهنده این است که دانشگاهها و اساتید ایرانی (و دست کم بعضی از آنها!) شرایطی را برای شما و من پیش آورده اند که در مقطع لیسانس به موضوعاتی غیر از مطالعه کتابها و جزوه ها فکر بکنیم. به نظرم در این زمینه باید احترام اساتید را حفظ کنیم. گفتن جملاتی مانند "شما در مقطع لیسانس نمی دونستی مقاله چیه" نه دردی را دوا می کند و نه زیبنده دانشجوی کوشا و فعالی چون شماست.

در نهایت، همین دادن مقاله نشان می دهد شما دانشجوی فعالی هستید و این مایه مباهات است. اعتبار کنفرانس و غیره، خیلی در مورد شما مطرح نیست. مخاطب این بحث ممیزی دانشگاههاست. بنابراین:
5- کسی به شما و به اعتبار مقالات شما توهین نکرده. بحث فقط این است که اگر از این به بعد مقاله خوبی "تولید" کردید، چرا در یک کنفرانس معتبرتر منتشر نکنید؟ ما می توانیم!

6- پذیرش گرفتن در دانشگاههای خارجی دهها ملاک دارد و فقط یکی از آنها (و شاید یکی از کم اهمیت ترین آن) انتشار مقاله است. به خصوص برای کسانی که با مدرک لیسانس اپلای می کنند. شما قطعاً نمرات خوبی داشته اید و توصیه نامه های خوبی هم از اساتیدتان گرفته اید و احتمال می دهم مصاحبه ای هم در کار بوده باشد. بنابراین شرایط پذیرش گرفتن را از طرق دیگر داشته اید. حال برای پذیرش دادن، داشتن مقاله به عنوان یک امتیاز یا پوئن مثبت تلقی می شود. چه بسا که مقاله های شما از نظر علمی بسیار قوی بوده باشند و در نتیجه دیگر کسی (در خارج از کشور) چندان به اسم کنفرانسی که در آن مقاله ها را ارائه داده اید توجهی نمی کند. بنابراین از روی پذیرش گرفتن شما فقط می شود فهمید شما بین اپلای کنندگان وضعیت خیلی خوبی داشته اید. نمی شود اعتبار کنفرانس را فهمید. و ارتباط بین اعتبار کنفرانس و اعتبار مقالات هم الزاماً یک رابطه کاملاً مستقیم نیست.

ان شاء الله در آینده با همین پشتکار و در سایه ادامه تلاش هایتان به بالاترین مدارج علمی دست پیدا کنید و برای ایران عزیز فردی مفید بشوید.
۰۲ بهمن ۸۸ ، ۱۲:۲۹ سید امیر مرعشی
آقای سعید عزیز: بنده سعی کردم با ملاک های خود شما (مراجعه به سایت آی اس آی و شمارش ارجاعات، یعنی کاری که مشغله اصلی آی اس آی است) و به صورت منطقی، به شما نشان بدهم که کنفرانس های دبلیو سیس از آن اعتباری که فکر می کنید برخوردار نیستند بلکه خیلی هم کم اعتبار هستند.

فکر می کنم شما به طور خلاصه موارد زیر را ذکر می کنید:

1- در کنفرانس های داخلی در حق شما اجحاف شده.
2- کنفرانس آی تریپل ای را خیلی معتبر می دانید و خیلی خوشحال هستید که در آن مقاله داده اید.
3- کنفرانس دبلیو سیس را معتبر می دانید برای آنکه آی اس آی آن را تایید کرده و دانشگاه محل تحصیل شما هم آن را قبول دارد و پرفسور لطفی زاده هم با آن ارتباط دارد.
4- این مقاله ها به کارهای لیسانس شما مربوط می شود.
5- احساس می کنید اگر کسی این کنفرانس ها را بی اعتبار بخواند به شما توهین شده.
6- شما از دانشگاهی پذیرش گرفته اید که معتقدید دانشگاه خوبی است. پذیرش از این دانشگاهها را نشانه خوب بودن آن کنفرانس ها می دانید.

خوب، بگذارید به طور خلاصه نظرم را در مورد یکایک این موارد بگویم.

1- در مورد کنفرانس های داخلی و عدم پذیرش مقاله شما، باید بگویم که احتمال نادیده گرفته شدن حق شما وجود دارد. کما این که در مورد کنفرانس های خارجی هم بعضاً همین طور است: اگر یک برنده جایزه نوبل (فرضاً) یک مقاله متوسط را برای یک کنفرانس خیلی خوب بفرستد، ممکن است به واسطه رو دربایستی یا به دلایل دیگر، هیات علمی کنفرانس ترجیح بدهد این نام مهم (و نه الزاما مقاله مهم) در کنفرانس آنها حضور داشته باشد. در صورتی که اگر همین مقاله از یک نویسنده گمنام ارسال می شد احتمال رد شدن آن وجود داشت. ان شاء الله وقتی آمدید خارج، می بینید که آدمهای اینجا هم معصوم نیستند و از این دست خطاها را ممکن است مرتکب شوند. فرقش این است که اگر چنین اتفاقی بیفتد و لو برود معمولاً یک رسوایی بزرگ محسوب می شود در صورتی که در ایران اینطور نیست.
جناب آقای قدسی این مشکل شخص من نیست بلکه مشکل بسیاری از دانشجویان است این همان لابی تاسف برانگیز کنفرانس ها و ژورنال های داخلی است.
شما هم به این مساله واقفید ولی پرداختن به مسائل بین المللی مهم تر است کاملا موافقم.
سعید،
شما از این همه بحث ها متوجه نشدید که کنفرانس‌های Wseas بسیار کم اعتبار یا بی اعتبارند و در ایران اگر در رزومه‌ی فردی باشد به عنوان نکته‌ی منفی تلقی خواهد شد و مثلا اگر برای ورود به دکتری دارد اقدام میکند بهتر است آن را از رزومه اش بردارد. حالا بعضی از دانشگاه‌ های خارج از این امر مطلع نیستند و ممکن است تلقی دیگری داشته باشند. لینک ارسالی دکتر صلواتی پور را یک بار دیگر ببینید تا بدانید که برخی از پژوهشگران از این کنفرانس ها به عنوان bogus conferences یاد میکنند. این جمله گویای خیلی نکته هاست.
سعید،
من از کجا بدونم؟ لطفا اگر در مورد Wseas مطلب مهم دیگری دارید بنویسید. و گرنه مورد شخصی شما حداقل برای من خیلی مهم نیست و جای بحث آن اینجا نیست.
خدمت اساتید و صاحبنظران محترم:
لینک پروسیدینگ یکی از کنفرانس های WSEAS در سال گذشته میلادی ارائه می گردد این کنفرانس با موضوع سیستم های فازی در شهر پراگ جمهوری چک برگزار شد اتفاقا از اساتید دانشگاه تهران و امیرکبیر نیز در این کنفرانس مقاله ارائه نموده اند لطفا مقالات بصورت تخصصی بررسی و سپس در مورد اعتبار این کنفرانس بحث گردد.
http://www.wseas.us/e-library/conferences/2009/prague/FUZZY/FUZZY00.pdf
جناب آقای قدسی لطفا پاسخ سوال من را بدهید:
چرا مقاله ی دوره قبل من در این کنفرانس که در سطح IEEE نبود به علت ذکر نام یکی از اعضا هیئت داوران در آن بصورت ORAL پذیرفته شد ولی مقاله ی IEEE درآن چون فقط نام دانشجو بر روی آن نوشته شده بصورت پوستر پذیرفته می شود؟
با سلام:
در پاسخ به دوست عزیز RAMINA
1-با توجه به مشترک بودن مقاله با یکی از اساتید و مهلت 1ماهه تا برگزاری کنفرانس و چاپ آن امکان ارائه ی آن وجود ندارد پس از چاپ می توانم لینک مربوطه را ارائه نمایم.
2-افرادی که درباره ی پرداخت کمک هزینه تصمیم گیری نمودند به ترتیب فارغ التحصیلان این دانشگاه ها بودند:
1-دانشگاه تهران
2-دانشگاه خواجه نصیر
3-دانشگاه آزاد تهران جنوب
4-دانشگاه BATH انگلستان
در رابطه با دامنه که اشاره فرمودید سایت کنگره ی جهانی مهندسی امسال در امپریال کالج لندن برگزار می شودسایت مربوط به کنگره و بخش مهندسی برق آن را ارائه می نمایم احتمالا از نظر شما این کنگره نیز فاقد اعتبار است.
ارسال یک مقاله هم زمان به بیش از یک کنفرانس یا مجله کاری خلاف اخلاق حرفه ای و مردود است.
اوه!!! پس شما وقت داوران کنفرانس رو تلف کردین که صرفاً مقاله تون رو داوری کنن! یعنی منت هم گذاشتین سرشون! که بعدش بگین که آره! مقاله من توی فلان کنفرانس خارجی پذیرفته شده ولی ببینید! این (!!!) کنفرانس های داخلی و این دانشگاههای داخلی، ارزش کار منو درک نکردن!
چقدر رقت آوره دیدن آدمهایی که دچار توهم شخصیت هستن!
مقاله در باره پرلمان در تایمز رو فراموش نمیکنم که میگفت:
یوا از فساد در دانشگاهای چین به شدت انتقاد کرد او را کثافت محض نامید(یکی از استادهای چینی یکی از دانشگاهای چینی تدریس میکند) و او را متهم کردکه چند شغله است و 124 هزار دلا ر برای چند ماه میگیرد در صورتی که دانشجویانش 100 دلا ر در ماه زندگی میکنند،....
چه پولهایی که در ایران به خاطر یک مشت زباله ببخشید مقاله هدر میشود.

ضمیمه: اقا سعید نمیدونم شما لفظ دکترای قالی چیی رو در مورد انگلیس شنیدید یا نه! و باز هم ممنون میششوم لطف کنید ومقاله ای که در این ژورنال Wseasچاپ کرده اید را در معرض دید قرار دهید تا با شما علمی صحبت کنم!

در مورد کمبریج لطفا سایت کنفرانس که معتبر باشد یعنی دامنه شامل cam.ac.uk
مثل این
http://www.damtp.cam.ac.uk/user/na/FoCM/FoCM02/
یا
http://www.cl.cam.ac.uk/CODE/
را بگزارید
ما که چیزی پیدا نکردیم جز سایت معتبر
!Wseasلطفا بهانه نیاورید،
منم اگه پول بدم یک سالن را تو هر دانشگاهی برای چند ساعت میتونم اجاره کنم و این ربطی نداره به اعتبار من، شاید به جیب من بیشتر مربوط باشه! هی دم از کمریج و...نیاورید
شما آدم خیلی منطقی ای هستید. ممنون
خوب حداقل اینرنت خوبیش اینکه خیلی چیزها را مشخص میکنه در مورد ژورنالهایwseas:
من یک مقایسه ای این ژورنالها رو با SIAM کردم جهت اطلاع، با استفاده از scopus. هر چند این مقایسه دقیق نیست ولی نکات جالبی را آشکار میکند:

تعداد مقالات wseas که نویسندگان چه دانشجو چه استاد دراین چند دانشگاه بوده اند؛
MIT=1,Harvard=0,Stanford=1,
cornell=0,Brekely=1,
خوب حاللا که دیدیم در دانشگاهای بالا خبری نبود بیبینیم این دانشمندان کجایند، به ترتیب 3 دانشگاه اول دنیا وایران که در این مجلات مقاله چاپ کرده اند:
Shanghai Jiaotong University (124)
National Chiao Tung(92)
Hellenic Naval Academy(81)
وایران
Daneshgahe Azad Eslami (53)
Elm va Sanat Iran (43)
Daneshgahe Tabriz (28
Amirkabir University of (22
خوب بیبییم این دانشگاه ها چند تا مقاله تو SIAM دارند:
MIT=109,Harvard=51,Stanford=274,
cornell=184,Berkeley=242
حالا مقایسه کنیم کل مقالات چاپ شده درSIAM در کل دانشگاهای کشورهای! :
turkey:54
pakistan:0
iran:9
india:162
یک نتیجه گیری جالب میشه کرد یعنی اگر هزاران دانشگاه و میلیونها دانشجو تو این 4 تا کشور رو جمع بکنی به اندازه یک داننشگاه کرنل تو SIAM
مقاله ندارن و برعکس 5 دانشگاه
MIT,Harvard,Stanfordوcornell,Berkel
اینقدر بیسواد بودن! که روی هم به زور 3 تا مقاله تو wseas دارند!
خداییش wseas خیلی معتبره!
جناب آقای دکتر قدسی
در صورت امکان در مورد این کنفرانس نیز اعلام نظر فرمایید.
www.iaeng.org/WCE2010/ICEEE2010.html
واقعا متعجبم از عزیزی که من را متهم می کند به استفاده از نام پروفسور ماستوراکیس برای مطرح کردن خود.بنده با توجه به ارتباط با طرفین مباحثه تلاش نمودم واسطه ای بین طرفین باشم تا مباحثه با دلیل و منطق باشد والا بنده نه حقوق بگیر این سازمان هستم و نه بهره ای از این رابطه برده ام.
در پاسخ به ROMINA:
1-هدف بنده از اعلام مقالات خود پاسخ به جناب آقای دنیاگر بود که فرمودند بنده فقط یک مقاله در WSEAS دارم نه مسائلی که شما فرمودید.
2-مقالات بنده توسط گروه برق دانشگاه محل تحصیلم و معاونت پژوهشی آن بررسی و با پرداخت هزینه های ان تا سقف 12000000 ریال موافقت شد و بنده در حال اخذ ویزا برای شرکت در کنفرانس اتوماسیون WSEAS در دانشگاه کمبریج انگلستان هستم و نیازی به تایید شما نیس.
3-بنده با ریاست WSEAS جناب پروفسور ماستوراکیس ارتباط تنگاتنگی دارم و در پی درخواست جناب آقای دکتر قدسی مطلبی را تهیه و ارائه نمودم و در مطلب ارسالی خود نیز به آقای دکتر قدسی فرمودم که این مطلب از سوی چه کسی ارائه شده حال اگر مطرح نمودن نام ایشان موجب ناراحتی شما شده اعلام می کنم که من ان لینک را از آقای x دریافت نمودم.
خواهشی که از شما دارم این است که به جای ادبیات تهاجمی و منحرف کردن بحث نقطه نظرات خود را با دلیل و منطق پیرامون این سازمان مطرح نمایید و پاسخ دیگران را مشاهده نمایید.
با سلام:
در پاسخ به دوست عزیزی که فرموده بودند چاپ مقاله در کنفرانس IEEE و ارسال ان به کنفرانس داخلی تقلب است باید به عرض ایشان برسانم که کاملا با نظر ایشان موافقم ولی بنده صرفا مقاله را برای داوری به کنفرانس داخلی ارسال نمودم و مهلت ثبت نام این کنفرانس نیز گذشته و من در آن ثبت نام نکردم و حتی علت را نیز به دبیرخانه ی آن کنفرانس بیان کردم در دور قبل این کنفرانس مقاله ی بنده بدلیل ذکر نام یکی از اعضای هیئت داوران بصورت ارائه ی شفاهی پذیرفته شد ولی امسال مقاله ی با کیفیت تر بنده که در IEEE داوری و بصورت ارائه ی شفاهی پذیرفته شده بود به علت اینکه فقط نام خودم را در آن ذکر نمودم بصورت پوستر با کلی اصلاحات پذیرفته شد به نظر شما علت چیست؟
این فردی که در حال طی مراحل اخذ پذیرش هستش(!!!) و باعث بحث و جدل توی این بخش وبلاگ شده، خودش اذعان می کنه که یک مقاله اش رو در MMS 2009 چاپ کرده و همون مقاله رو در یه کنفرانس درجه دوی داخلی (!!!) ارائه کرده!
آیا خود این کار، تقلب نیست؟ به چاپ رسوندن یک مقاله واحد در دو جا؟

حالا بماند بررسی بقیه اظهاراتش!
Dear Dr. Ghodsi, have you recieved any comment from me?
یادمه یک استاد داشتیم که بزرگنرین افتخارش این بود که به نویسنده کتاب مکانیک ... نامه داده بود طرف هم جوابشو ارسال کرده بود. به به! حالا بعد از ۳۰ سال هنوز آدم هایی روی کره زمین هستند که بهشون ایمیل تشکر میاد غش میرن ...
"احتمالا شما در دوره ی کارشناسی حتی نمی دانستید مقاله چیست" خوش به حال شما. اول اینکه باعث تاسف است لحن تحقیر آمیز شما به اساتید گرامی..خوب دنیا کوچیکه!
یک چیز مشهوداست قضیه مثل دکتر حسابی و فرزند گرامیشان شده!
به جای اینکه سواد علمی خود را مطرح نمایندخود رابه اشخاص و محل های آکادمیک میچسبانند ودایمهم اعتبار آن را به رخ طرف میکشند که چه و چه!!
غافل از اینکه خود هیچ ندارند جز لاف زدن و ...
خوشحالی من از این بابت است که افرادی همچنون...جایی در علم ندارند و دل خود را تنها به عکسهای
یادگاری با اشخاص بزرگ، یک میلیون زباله، ببخشیدمقاله، در چیزی به نام ژورنال چاب کرده میباشد تو تمام حرفاشون هم همینه..
خوشن ولی ما که میدونیم این افراد مثل همان ستاره های یک شبه سینمایند.

میدونید شما یک فضای علمی رو با یک تأتر و روضه خونی و...اشتباه گرفتید، کسی تو علم برای این چیزا برعکس ...تره هم خورد نمیکنه مگر همون افراد درجه 3 یا بهتره بگم شیادان.

خیلی باعت افتخاره مقاله هایتان را
در دید همه قرار بدهید که بیبینیم چقدر صادقید وچقدر ...ولی بعید میدونم مقالتون را بزارید میدونید چیه چون..
اگر اشتباه نکرده باشم
Professor Metin Demiralp
۴۰ مقاله در کنفرانس ها و مجلات WSEAS دارند.
جناب اقای دکتر قدسی:
در رابطه با پرداخت هزینه ها نظر شخصی بنده این است که برای دعوت از پروفسور لطفی زاده چه در IEEE چه WSEAS و چه حتی کنفرانس های معتبر داخلی خودمان پرداخت هزینه ها امری منطقی باشد چرا که ایشان فردی بسیار معتبر بوده و برگزار کنندگان کنفرانس ها به احترام ایشان بایستی این هزینه ها را متقبل شوند اینطور نیس؟و با نظر شما موافقم ایشان بایستی درصورت تایید مقاله ی چاپ شده در WSEAS داشته باشند و حتما اطلاعاتی در این باره ارائه خواهم کرد.
در رابطه با نامه ها داشتن اطلاعات کامل عیب نیست احتمالا تمامی نامه های ارسالی به WSEAS از طرف دبیرخانه این سازمان بصورت منظم نگهداری می شود.
در پاسخ به آقای جلالی باید بگویم اتفاقا مقاله ی پذیرفته شده بنده در WSEAS مربوط به کنفرانس اتوماسیون WSEAS است که در دانشگاه کمبریج برگزار می شود و در بین هیئت داوران آن نیز نام تعدادی از اساتید این دانشگاه وجود دارد لطفا با اطلاعات کافی اقدام به ارسال پیام نمایید.در رابطه با دانشگاه CITY LONDON این دانشگاه طبق کتاب بررسی مدارک علمی خارجی وزارت علوم که در سایت وزارت خانه نیز قابل مشاهده است جزو دانشگاه های ممتاز بشمار می رود و حداقل از دانشگاه شریف یا تهران شما معتبرتر و رتبه ی جهانی بالاتری برخوردار است و درصد اشتغال فارغ التحصیلان آن نیز 92 درصد است.
یکی از این ایمیل ها به نظرم خیلی جالب بود:

From: "Metin Demiralp"

I am planning
to give talks in the WSEAS Conferences
in Istanbul, Budapest, Vouliagmeni, Genova, and Baltimore WSEAS conferences.
However we need roughly two more weeks for the completion of these papers.

I would appreciate if you could take these into consideration
before certain new actions.

Best Regards.

Professor Metin Demiralp.
Technical University of Istanbul
Istanbul
TURKEY
آقا سعید،
چه قدر سریع و چه جالب! آقای
Mastorakis
همه‌ی این ایمیل ها را آماده داشته.

ایمیل آقای لطفی زاده فقط یک تشکر از دعوت از ایشان به عنوان سخن ران مدعو و بیان چند جمله که جبران هزینه های گزاف پرداختی دبلیو سیس برای اقامت و تقبل هزینه های ایشان است.

بقیه‌ی ایمیل ها هم این چنین اند. و چقدر این ایمیل ها برای دکتر ماستوراکیس مهم بوده که همه را کامپایل کرده.

اگر میشه یک سوال از آقای دکتر ماستوراکیس بپرسید: اگر ممکنه لینک چند تا مقاله که آقای لطفی زاده یا دانشجویان دکترایشان که به این کنفرانس ها ارسال کرده اند (نه متن سخنرانی مدعو) ارسال کنند. اگر آقای لطفی زاده اینقدر کنفرانس را معتبر میدونه حتما یکی دو تا مقاله به اونجا ارسال کرده. درست میگم؟
با توجه به اینکه دهمین کنفرانس سیستم های فازی ایران در تاریخ 22-24 تیر ماه 89 در دانشگاه شهید بهشتی تهران برگزار خواهد شد با توجه به ارتباط بنده با پروفسور ماستوراکیس ریاست WSEAS تلاش خواهم نمود با مقاله ای مشترک با ایشان در کنفرانس شرکت و درصورت امکان از ایشان خواهم خواست که با حظور در کنفرانس ضمن آشنایی با محافل علمی در ایران از نزدیک صحبت ها و انتقادات شما را پاسخ گو باشند.
در پاسخ به درخواست آقای دکتر قدسی لینک مربوط به نامه های رسیده از طرف اساتید مطرح دنیا مبنی بر حمایت از سازمان WSEAS از طرف ریاست این سازمان جناب آقای پروفسور ماستوراکیس ارائه می گردد.

www.worldses.org/feedback2009.txt
در مورد پاسخ ROMINA باید بگویم اولا بنده مطلق صحبت نکردم و گفتم یکی از دلایل و انگیزه های کار پژوهشی ...است ظاهران شما از افراد تندرویی هستید که امروزه فراوان یافت می شوند این وبلاگ محل بحث و گفتگوی اکادمیک است و ادبیات شما به درد محافل دلالی می خورد نه این محافل اگر نقدی دارید بیان کنید و پاسخ بشنوید اگر نه سکوت برای شما بهتر است.
و اما در پاسخ به آقای دنیاگر باید به استحضار ایشان برسانم که بنده در دوره ی کارشناسی خود یک مقاله ی IEEE در کنفرانس MMS2009 یک مقاله در WSEAS دانشگاه جنوا ایتالیا یک مقاله در کنفرانس اتوماسیون WSEAS در دانشگاه کمبریج انگلستان و یک مقاله در دور اول کنفرانس ملی مهندسی برق ایران دارم احتمالا شما در دوره ی کارشناسی حتی نمی دانستید مقاله چیست واقعا متاسفم که به جای حرف زدن با دلیل و منطق به دنبال تخریب هستید اساتیدی چون شما باعث شده اند امروزه بسیاری از جوانان مستعد به دنبال فرار از وضع موجود هستند دانشجویان مظلومی که برای پاس کردن درسشان مجبور به ارائه ی مقاله با نام اساتید هستند ژورنال های داخلی را تبدیل به لابی دوستانه کردید و به جای پاسخ بدنبال تخریب هستید
پاسخ آقای سعید که ایشان به بخش دیگری ارسار کرده اند:

درپاسخ های دریافتی از طرف اقای دکتر قدسی متوجه سوء تفاهمی شدم و آن اینکه مقصود من از حمایت از آقای عطائی نفس عمل یعنی دفاع از سازمان ایندکس شده در ISI است نه دفاع از شکایت و مجادله حتی به این مطلب نیز اشاره نمودم که فرد یا سازمان مورد انتقاد می تواند از مسیر های قانونی حق خود را استیفا نماید در کل بنده به عنوان عضو بسیار کوچک جامعه ی علمی کشور طرفدار گفتمان به جای مجادله هستم.در رابطه با لینک درخواستی دیشب ایمیلی به پروفسور ماستوراکیس ریاست wseas زدم و از او خواستم نظر پروفسور لطفی زاده را جویا شود.ولی در مورد نحوه ی ارزیابی مدارک پژوهشی توسط دانشگاه ها برای استخدام اعضای هیئت علمی با توجه به اینکه اساتید محترم از نزدیک با این مساله در ارتباط هستند نظر ایشان را می پذیرم.
اما همچنان معتقد به داوری های مغرضانه در مجلات و کنفرانس های داخلی هستم چون عملا این مساله برای من اثبات شد.
این آقا سعید خیلی پاکاره. یه دانشجو که احتمالن یه مقاله توی یه کنفرانس wseas داشته خیلی باید پشت کار داشته باشه که اینهمه حدود یه ساله پیگیره این مسئلست.
اصلن به نظر من خوبه این بلاگ یه پست بزنه و بگه مقاله تمام کنفرانسا و ژورنالا باطله. فکر کنم اونوقت همه ژورنالای دنیا که منتظرن ببینن این بلاگ چی میگه ازش شکایت کنن. نه؟
بسیار خوشحالم که هیئت های ممیزی بعضی از دانشگاه های معتبر کشور رویه ی تاکید بر کیفیت را بیش از کمیت مد نظر قرار داده اند. این تنها راه واقعی ارتقاء سطح علمی کشور است.

به طوری که می دانید، برای کاندید شدن در جوایز بین المللی به هیچ وجه تمامی مقالات فرد برای داوری خواسته نمی شود و تنها از نامزد مربوطه تعداد معدود 4 تا 5 مقاله دریافت می شود. انتشار نتیجه ی پژوهش که خود را در قالب مقالات علمی نشان می دهد بسیار شبیه به کار هنری، مثل نقاشی است. نقاشان بزرگ را نه به دلیل تعدد آثار که اگر این گونه باشد من هم روزانه می توانم صد ها ورق را خط خطی کنم؛ که به نبوغ و دقت و ظرافت کار می شناسند و تحسین می کنند.

امیدوارم این روال هم در دانشگاه ما به معنی واقعی آن نهادینه شده و برای ارتقاء و یا محقق نمونه شدن تنها آثار برجسته ی شخص مورد بررسی قرار گیرد.
در این صورت مجلات بی کیفیت به طور اتوماتیک از گردونه خارج شده و از بلایی که بر سر دانشگاه های چین آمده مصون خواهیم گشت.
من متوجه مشکل نمی شوم که چرا تعدادی از اساتید حق ندارند "نظر تخصصی خودشون" رو در مورد یک نشریه بیان کنند. از نظر این اساتید این نشریه معتبر نیست.

کسی هم به ای.اس.ای این وظیفه رو محول نکرده که برای ما تصمیم بگیره که کدام نشریه خوب هست و کدام بد است، ای.اس.ای. برای خودش لیستی منتشر می کند، هر کسی هم خواست از این لیست هر طور که مناسب تشخیص داد استفاده می کند و هر کسی که مناسب تشخیص نداد استفاده نمی کند.
اساتید این وبلاگ هم "نظر تخصصی خودشون" رو در مورد این نشریه اعلام کردن، شکایت کردن یعنی چه؟ کسی که نظر اساتید این سایت رو قبول داشته باشه در این نشریه مقاله چاپ نمی کنه، کسی هم که قبول نداشته باشه، می تونه بره هر جا که خواست مقاله چاپ کنه.

واقعا رفتار این نشریه در تهدید به شکایت برای من خنده داره و همین رفتارشون برای من کفایت می کنه که در چنین نشریه به هیچ وجه مقاله چاپ نکنم و هیچ ارتباطی با اون نداشته باشم. وقتی جریان تهدید این نشریه علیه وبلاگ Lance Fortnow و Bill Gasrasch خوندم از خنده از روی صندلی افتادم. هنوز هم خنده ام می گیره وقتی تهدیدشون به شکایت از این دو استاد به "رئیس جمهور آمریکا" یادم میاد. به مسئولین این نشریه پیشنهاد می دم به جای این تهدید کردن ها که باعث ایجاد دید شدیدا منفی در بین دانشگاهیان نسبت به این نشریه می شه کیفیت مجله و داوریشون رو بهتر کنند.

از نظر من کوتاه اومدن در مقابل تهدید این نشریه باعث بروز اتفاقات مشابه در آینده خواهد شد. چون این موسسه تا حد این پیش رفته که برای این مساله وکیل بگیره، بهتر هست که وقتی مساله حقوقی هست در حد کامل رسمی و از طریق وکیل جواب داده بشه. در دانشگاه تهران اساتید خوبی در زمینه حقوق هستند که می شه درباره این مساله ازشون کمک گرفت.
به آقای سعید هم تبریک میگیم که دارن برای دوره دکتری خودشون رو آماده می کنن. فقط اگر وقت کردید، سری به آکسفورد و کمبریج هم بزنید و با دانشگاهی که راهی آ« هستید مقایسه کنید. وضعیت شغل پیدا کردن فارغ التحصیل های این دانشگاهها با بقیه دانشگاههای انگلیس را هم مطالعه کنید. تعداد استادان عضو انجمن سلطنتی لندن این دو دانشگاه را با بقیه مقایسه کنید و ... خواهید دید که سیستم آنها کاملا با بقیه فرق دارد. استادانشان در مجلاتی خاص مقاله می نویسند. بعد از چند سال خواهید دید که سیستم علمی آنها را چه کسانی می چرخانند. مسلما شرکت های تجاری و ISI و ژورناها نیستند. سیستم آنها را مکتب های علمی می چرخانند عده کثیری هم دنباله رو این مکتب ها و نان خور این مکتبهای فکری اند. شرکت های تجاری هم به دنبال این هستند که شاید دری به تخته بخورد و فلان عضو انجمن سلطنتی (علوم) به تبلیغات آنها گوش دهد که معمولا هم کارساز نیست و این شرکت ها در کشورهای جهان سوم و عقب افتاده فعالیت می کنند تا از ناآگاهی (حتی عالمان آن کشورها) پولی به جیب بزنند. آقا جان، پذیرش گرفتن هم شرط سنجش نیست فقط نشان دهنده نیاز برای نیروی کاریست. 
دارم فکر میکنم چه خوب میشد تاجر یا کفاش میشدم!چون که تازه فهمیدم هدف علم
"... ارتقا علمی و ... کسب امتیاز برای ادامه ی تحصیل ..."به نقل از سعید و احتمالا ...
است.
"مشکل دنیا این است که احمق ها همیشه صد در صد مطمئن اند و هوشمندان پر از تردید."
خب می بینم بعد از مدتها بحث داغ شد! قضیه از این قرار است که کیفیت کار نه توسط ISI و نه توسط ممیزی ها سنجیده می شود. کیفیت کار توسط پیشتازان یک زمینه پژوهشی مشخص می شود. مثلا Grisha Perelman چهار سال پیش یک مسءله ۱۰۰ ساله را حل کرد بدون آنکه آن را در ژورنالی چاپ کند جایزه فیلدز را هم بهش دادن که قبول نکرد حالا هم داره راحت زندگی میکنه. خانم مریم میرزاخانی خودمان هم کارش آنقدر ناب بود که فقط یکی دو استاد فهمیدن و استاد تمام استانفورد شد. اگه قرار بود که ISI یا موسسات تجاری تصمیم بگیرن هر دوی اینها آلان بیکار بودن! در ایران هم در هر رشته چند فرد به نام و مسلط داریم که سعی می کنیم از آنها بخواهیم استانداردهای ما را بریزند. گاهی مواردی از زیر دستشون در میره ولی در کل دانشگاههای مادر ایران اگر حرفی برای گفتن دارن نه به خاطر توصیه موسسات نجاری بلکه به خاطر قوانینی است که در داخل دانشگاهها توسط این استادان نوشته شده و خواهد شد. استاندارد دانشگاه ها را استادان آن دانشگاه تعیین می کنند و نه حتی وزارت علوم. رای ممیزی دانشگاهها و سنجش آنها از اعتبار مجلات و یا کارهای تحقیقاتی نه تنها در ایران بلکه هیچ جای دنیا از بیرون دیکته نمی شود. 
۳۰ دی ۸۸ ، ۲۲:۲۳ سید امیر مرعشی
سلام. اجازه بدهید بنده هم یکی دو نکته عرض کنم.

نخست اینکه انتشار مقاله در ژورنالها و کنفرانس هایی که توسط آی اس آی ایندکس می شوند به خودی خود هیچ مفهومی ندارد. یک مقاله خیلی قوی ممکن است در یک نشریه گمنام چاپ بشود. یک مقاله بسیار ضعیف یا حتی تقلبی و کپی شده ممکن است در یک ژورنال آی اس آی چاپ بشود. حتماً از رخداد چنین مواردی با خبر هستید. سالانه چند هزار مورد از این دست رخ می دهد و اخیراً زلزله های آن را در مورد برخی سیاستمداران داخلی دیده اید. غرض اینکه آی اس آی بودن یک نشریه نشان دهنده "خوب" بودن مقالات منتشره نیست.

دوم اینکه اگر فرض کنیم فهرست شدن توسط آی اس آی نشان دهنده خوب بودن نشریه است، می خواهم بپرسم پس چرا آی اس آی برای رتبه بندی مجلات و مقالات و... "معیار" معرفی کرده؟ غیر از این است که می خواهد بگوید بعضی از نشریه ها معتبرتر و برخی کم اعتبار هستند؟

اجازه بدهید مثالی بزنم. نشریه ی
Chemical Engineer

ضریب تاثیری مساوی با صفر دارد. یعنی به 270 مقاله ای که منتشر کرده، حتی یک نفر هم ارجاع نداده است!
Link

کسانی که به آی اس آی علاقه مندند، با معیارهای همین سایت آی اس آی، حاضرند کارهای خوب و قوی شان را برای این نشریه بفرستند؟

اگر تعداد ارجاعات را به عنوان ملاک خوبی و بدی نشریات فرض کنیم، کما اینکه آی اس آی همین کار را می کند، وضعیت
WSEAS
چطور خواهد بود؟ من در سایت آی اس آی یک جستجوی ساده انجام دادم. تا این لحظه، 386 مقاله، تحت این عنوان، در آی اس آی فهرست شده که همگی به سالهای 2008 و 2009 مربوط می شوند. از این بین تا کنون پنج تا مقاله وجود داشته که مورد ارجاع قرار گرفته (هر کدام یک بار) و جالب این که سه تا از ارجاعات هم توسط همان نویسنده هایی بوده که در کنفرانس (های) فوق مقاله داده بودند. یعنی خودارجاعی! حالا شما حساب کنید مقالات این کنفرانس ها چقدر مورد استفاده سایر پژوهشگران قرار گرفته بوده است.

برای مقایسه، ال ان سی اس را هم در همین بازه زمانی نگاه کنید. تعداد یازده مقاله وجود دارد که بالای 10 بار مورد ارجاع قرار گرفته اند! (حتی یک مورد هست که تا این لحظه 52 بار مورد ارجاع قرار گرفته!) هر چند مشخص است که همه کنفرانس هایی که در ال ان سی اس منتشر می شوند هم باکیفیت نیستند، اما شما خودتان می توانید کیفیت کنفرانس ها را قضاوت کنید.
۳۰ دی ۸۸ ، ۲۱:۳۷ Mohammad R. Salavatipour
Quality of research is not defined by what the university regulations (or ministry for that matter) are for which journals are good or bad. If you are doing research based on what journals/conferences are in that "acceptable pool" to your university, I'm sorry to say you are on the wrong track.

You have to look who are the best researchers in your field and where are the best research articles being published; they define what venues are good. Just because something is indexed in ISI doesn't mean it's valuable venue.

Having a paper in one of these venues as an undergraduate student applying for graduate school is Ok, but if you have publications in these types of venues when applying for a job (faculty position) will severely affect your chance as by many people they are considered junk.
۳۰ دی ۸۸ ، ۲۰:۲۵ محمد قدسی
آقا سعید
۱- بسیاری از دانشگاه های کشور قبل از این بلاگ به مجلات این موسسه امتیاز «صفر» داده و هم اکنون هم این کار را انجام میدهند. این همکاران از جایی دستور نگرفته‌اند و در عمل برایشان ضعف مجلات این موسسه اثبات شده است. چرا آنها را به دادگاه تهدید نمی‌کنید؟

۲- فقط ما نیستم که مجلات این موسسه را «کم اعتبار»‌ میدانند. لینک ارسالی از سوی دکتر صلواتی پور خیلی گویاست.

http://blog.computationalcomplexity.org/2008/02/wseas-greek-tragedy.html

اقدامات موسسه مورد علاقه شما در مورد این وبلاگ چه بوده؟


۳- اگر ممکن است لینک تایید دکتر لطفی زاده از مجلات این موسسه را بفرستید تا پاسخ دهم. حضور ایشان به عنوان سخن ران مدعو در برخی از کنفرانس های دبلیو سیس هیچ چیزی را اثبات نمی‌کند. می‌دانیم که این موسسه به برکت حق ثبت نام قابل توجهی که از نویسندگان دریافت می‌کند‌، سالانه کنفرانس های خود را در نقاط بسیار خوش آب و هوای جهان (از هاوایی تا دریای کاراییب) برگزار می‌کند. اگر مخارج رفت و برگشت و هزینه‌ی اقامت افراد صاحب نام و همسرشان (مانند دکتر لطفی زاده) را (که کم هم نیست‌) بدهند به احتمال خوبی آنها از این امکان تفریحی مناسب استقبال می‌کنند. و این یک بازی برد-برد است.

ضمنا یادمان نرود که این کنفرانس‌ها نیز فرصت تفریحی خوبی برای مسولین این موسسه فراهم می‌آورد تا حسابی خستگی اشان در رود. نوش جانشان باد.
با سلام خدمت آقای سلاواتی پور:
یکی از اهداف مهم انجام کارهای پژوهشی ارتقا علمی و نیز در مورد بنده کسب امتیاز برای ادامه ی تحصیل در دوره ی کارشناسی ارشد می باشد وقتی این دسته کنفرانس ها در ISI ایندکس می شوند امکان ارتقا علمی برای اعضا هیئت علمی فراهم می گردد حتی برخی دانشگا ها برای ارتقا علمی و برخورداری از مزایای مربوطه از اساتید خود می خواهد اطلاعات مربوط به فعالیت های پژوهشی خود را از سایت SCOPUS جمع آوری و ارائه نمایندو فردی با مقاله ی چاپ شده در WSEAS می تواند اطلاعات خود را از این پایگاه یافته و ارائه نماید بنده خود از مقالات چاپ شده خودم در این سازمان جهت اخذ پذیرش ادامه تحصیل در یکی از دانشگا های معتبر انگلستان استفاده نمودم و اینها همه بواسطه ی ایندکس شدن این کنفرانس ها در ISI است.پس از دید شما ISI هم معتبر نیست پس لطفا اعلام بفرمایید آیین نامه ی ارتقا بر چه اساسی تدوین شود؟ایا این آیین نامه را نیز نظیر داوری مقالات ژورنالهای داخلی دراختیار تعدادی از اساتید گذاشت؟در این صورت وای به حال افرادی که تازه به مرتبه ی استادیاری رسیده اند.
با سلام مجدد
جناب آقای دکتر قدسی:
بنده فارغ التحصیل رشته برق-الکترونیک می باشم که در حال طی مراحل اخذ پذیرش از دانشگاه CITY LONDON برای ادامه تحصیل و دوری از بده بستان های دانشگاهی و ادامه ی تحصیل در محیطی صرفا علمی می باشم.
1-تایید ISI نه از نظرمن بلکه تمامی دانشگاه های معتبر دنیا و وزارت علوم کشورم کافی است.
2-تایید اعتبار به عهده ی سازمان های مربوطه نظیر تامسون رویتر(ISI) است نه نظر تعداد معدودی از اساتید
4-پیگیری مورد مربوطه به سبب سازماندهی قوی این نهاد علمی می باشد به فرض اگر فردی در مورد خود شماو بدون اطلاع شما مطالب نادرستی بیان کند که به اعتبار علمی شما لطمه بزند و به این کار ادامه دهد شما با او چه برخوردی می کنید؟در این حالت مختارید از این مساله بگذرید و یا از طریق قانونی برخورد کنید.
5-به این سوال بنده لطفا پاسخ دهید:
مقاله ی من در کنفرانس MMS 2009 IEEE بصورت ORAL پذیرفته شد همین مقاله در یکی از کنفرانس های درجه دوم داخلی بصورت پوستر آن هم با کلی اصلاحات پذیرفته شد این در حالی است که مقاله ی دیگر من در دوره ی قبل این کنفرانس علی رغم اینکه از نظر بار علمی ضعیف تر بود ولی بدلیل ذکر نام یکی از اعضای هیئت داوران بصورت ORAL پذیرفته شد واقعا علت بروز این مسائل چیست؟مگر به غیر این است که داوران کنفرانس های داخلی ما جزو اساتید بنام مملکت هستند؟پس علت چیست؟
6-چرا پاسخی درمورد حمایت پروفسور لطفی زاده از این سازمان را ندادید؟
7-حامیان این سازمان اساتیدی هستند که کتب آن ها در سراسر دنیا تدریس می شود این افراد نه از نظر مالی نه علمی محتاج هیچ سازمانی حتی IEEE نیز نیستند این افراد اعضای برجسته ی IEEE هستند.
۳۰ دی ۸۸ ، ۱۹:۲۴ Mohammad R. Salavatipour
آقا سعید

متخصصان هر رشته از کیفییت ژورنالها و کنفرانسهای معتبر رشته خود آگاه هستند و نیازی به یک موسسه مثل ISI یا هر چیز دیگری برای تعیین اینکه چه ژورنال/کنفرانسی خوب هست یا بد ندارند.
از نظر من این رتبه بندی ها اعتبار خاصی ندارند.
اگه شما فکر می کنید ارزشمند هستند و ترجیح می دهید در آنها مقاله داشته باشید آزاد هستید ولی انتظار اینکه همه مثل شما این ژورنالها/کنفرانسها رو ارزشمند بدونند نداشته باشید.

در ضمن همینکه پیشنهادهای گوگل موقع جستجو شامل چه چیزهایی هست خود بیانگر اعتبار این ژورنالها/کنفرانسها هست.
۳۰ دی ۸۸ ، ۱۸:۰۱ محمد قدسی
آقای سعید،
خوب بود خودتان را کامل معرفی میکردید.

مبارک است. حال اگر آی اس آی این مجله را تایید کرده، دیگر چه نیازی به تایید ما آنهم به زور (یا با تهدید) دادگاه دارید (یا دارند!)

ما فقط گفتیم که مجلات این موسسه کم اعتبار است. حالا شما ها می خواهید با تهدید ما را وادار کنید که خلاف آن چه را معتقدیم بیان کنیم؟

شما فکر می‌کنید، حتا اگر ما اعلام کنیم که مجلات این موسسه اعتبار دارد همه ی دانشگاه ها هم نظر ما را می‌پذیرند یا این که ما خود زیر سوال می‌رویم؟

به علاوه، مگر همه‌ی نویسندگان این مجله ایرانی اند که به یک سایت فارسی زبان و در این گوشه از دنیا با چند صد خواننده در روز گیر داده اید؟ اگر این مجله معتبر است، خوب تا بخواهید نویسنده هست که حاضر است چند صد دلار بدهد تا مقاله اش را در مجله‌ی معتبرتان چاپ کنید و به آن افتخار کند. حال امتناع چند نویسنده ی ایرانی باعث «ضرر مادی و معنوی جبران ناپذیر» شده است؟
با عرض سلام خدمات اساتید گرامی:
احتراما بایستی به عرضتان برسانم تمامی کنفرانس های wseas در ISIایندکس شده اند و شما می توانید این کنفرانس ها را در سایت تامسون رویتر مشاهده کنید احتمالا ااز دید شما مسئولان ISI نیز به دنبال منافع مالی خود هستند پس باید نتیجه گرفت همه ی این افراد و سازمان ها متقلب هستند به جز شما.
به جای مقابله با ارتقاعلمی جوانان به وضع ژورنال های خود رسیدگی کنید که دانشجوی مظلوم برای چاپ مقاله ی خود بایستی بدنبال ذکر نام یکی از اعضای هیئت داوران ژورنال در مقاله ی خود باشد.واز اقدام آقای عطائی تشکر می نمایم.اساتید محترم اگر به دنبال حقایق هستند با پروفسور لطفی زاده استاد دانشگاه برکلی که معرف حظور همگان است تماس حاصل نمایند و از ایشان بپرسند که چرا با این همه سابقه ی علمی همکاری تنگاتنگی با این سازمان دارد.
به نظر من بهتر است به جای اعلام حکم در مورد چنین ژورنال هایی (کم اعتبار است، بی اعتبار است و ...) یک سری fact در مورد آنها ارائه شود که مثلا این ژورنال پانزده روزه جواب می دهد و برای چاپ این قدر پول می گیرد و یا فلان درصد از نویسندگان این ژورنال خارجی ایرانی هستند. خوانندگان این بلاگ هم که خود اهل پژوهش هستند می توانند از روی این اطلاعات نتیجه گیری کنند که ژورنال چقدر اعتبار دارد.
البته در مواردی که دانشگاه ها رسما نشریه ای را بی اعتبار اعلام کرده اند و یا در نشریات داخلی و خارجی ژورنالی کم اعتبار خوانده شده است می توان به نقل از آنها صراحتا اظهار نظر کرد.
عدم رعایت این موارد حداقل ضرری که دارد اتلاف وقت فراوان در جر و بحث با این موسسات تجاری است.
۳۰ دی ۸۸ ، ۰۲:۲۴ Mohammad R. Salavatipour
These guys are funny. They have used a similar tactic against another blog. See this post:

http://blog.computationalcomplexity.org/2008/02/wseas-greek-tragedy.html

Read the part about complaining to the president of US! :-)
در همه دنیا ژورنال های علمی تابع جامعه دانشگاهی هستند. لذا موسسه مذکور نیز مستثنی نیست. از طرف دیگر، لیست ژورنالهای با کیفیت سالها قبل توسط وزارت علوم و با استعلام از دانشگاههای کشور تهیه شد و در نهایت دستور العمل کمیته های ممیزی و ارتقا قرار گرفت. لذا اگر نام این موسسه در لیست بهترین ها نیست ربطی به این وبلاگ آموزشی-انتقادی ندارد. در ضمن، مدتهاست بسیاری از ریاضیدانان مشهور جهان (افرادی همچون پرلمن) چاپ در ژورناهای علمی را تحریم کرده اند و در مجلاتی همچون Notices of the American Math Society که توسط ریاضیدانان آمریکا اداره می شود از بسیاری از ژورناهای تجاری انتقاد می کنند. این ژورناها هم در تلاشند تا کیفیت خود را قبل از فروپاشی بهبود بخشند چراکه کیفیت آنها توسط جامعه دانشگاهی سنجیده می شود! و نه بنگاه های اقتصادی!
اگه توی این بلاگ به acm توهین بشه یا به ieee فکر میکنین این موسسات اعتراضی بکنن یا فکر میکنین کسی حرف بلاگ رو گوش میکنه؟ بعد ضرر و زیان جبران ناپذیر که توی نامه گفته منظور پوله دیگه؟ این وکیل محترم و دقیق که از موسسه علمی داره دفاع میکنه چطور نتونسته از توی سایت اسم 8 نفر رو بخونه و اسم دکتر قدسی رو توی نامه جا انداخته. مشت نمونه خرواره. طرف میخواد بچه بترسونه.
۲۹ دی ۸۸ ، ۱۹:۱۱ قاسم جابری پور
آقای ناصر، مگر شک داشتید که این یک موسسه بیشتر تجاری است تا علمی؟ چه بازار سودآوری بهتر از آشفته بازار ایجاد شده توسط جمعی به اصطلاح مولد علم! (یاد "جویبار" نمی افتید) که برای نوشته های بی ارزش تا 600 یورو هم از گرانت بیت المال به این موسسه ها می دهند،
حق ازادی بیان برای همه محفوظ است مخصوصا اگر بیان نظرات تخصصی علمی توسط افرادی باشد که درآن حوزه صاحب نظر هستند. یکی از این حوزه ها نقد و بررسی و ارزش گذاری کنفرانسها، مجلات علمی و موسسات آموزش عالی توسط اساتید دانشگاه و متخصصان مربوطه است. حد اکثر حقی که موسسه مزبور در این حالت می تواند داشته باشد حق پاسخگویی متناسب با حجم و مقدار مطالب منتشر شده است.
به نظر این جانب مثل همه مسائل دیگر فقط در یک حالت این موسسه حق شکایت دارد و آن هم وقتی است که در مورد واقعه فیزیکی معینی دروغی منتشر شده باشد یا اینکه مجالی برای توضیحات آنها در حد معقول فراهم نشود.
بسیار متعجب و متاسف شدم. این جماعتِ به اصطلاح مروّج علم، به جای ارائه جواب منطقی، دارند از طریق پرداخت پول به یک سری وکیل شما رو متهم می کنند به نشر اکاذیب.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی