نمونه‌ای از تقلب: کپی رساله
محمد قدسی | دوشنبه, ۲۱ مرداد ۱۳۸۷
من از یک مورد خبردارم که یک دانشجوی مهندسی کامپیوتر یک دانشگاه، چند سال پیش، رساله‌ی ارشد خود را از رساله‌ی یک دانشجوی دانشگاه دیگری (البته بدون اطلاع وی) دقیقاً کپی و از آن دفاع کرده است.
من جزییات را به رییس دانشکده‌ی مربوط اطلاع خواهم داد.
به‌نظر من در صورت اثبات باید مدرک تحصیلی فرد متقلب باطل و مراتب به محل خدمت او اطلاع داده شود.
اما این کپی‌کردن ها ظاهراً خیلی رواج دارد. واقعاً چکار می‌توان کرد؟
دانشگاه شریف دسترسی به رساله‌های کارشناسی و ارشد را بسیار محدود کرده است. اما همین محدودیت فرصت ذی قیمتی را برای متقلبین فراهم میکند. کافی است فرد متقلب به نحوی به یک رساله دست یابد. به راحتی می‌تواند کپی آنرا به عنوان رساله‌ی جدید قالب کند و هیچ کس هم مطلع نخواهد شد.
به نظر من درست برعکس باید با یک سیستم اطلاع رسانی عنواین، چکیده‌ها و نیز بخش‌های معرفی همه‌ی تزها را در اختیار عموم قرار داد تا اگر استادی خواست بداند آیا کاری مشابه رساله‌ی دانش‌جویش قبلا انجام شده است، به سهولت بتواند. بنده معتقدم اطلاع رسانی مانع از تقلب می‌شود و دانشگاه ها باید به این سمت بروند.
این کار نه تنها از انجام پروژه‌های تکراری که اغلب به‌صورت غیرعمدی (حداقل از سوی استاد) صورت می‌گیرد کمی جلوگیری میکند، می‌تواند به ارتقای کیفی پروژه‌ها نیز بینجامد. در حال حاضر برخی دانشجویان یک دانشکده از رساله‌هایی که قبلا در همان زمینه و در همان دانشکده انجام شده بی خبرند و یکی از گلایه‌های من از بعضی از دانشجویان به هنگام دفاع عدم ارجاع به کارهای انجام شده توسط دانشجویان قبلی است.
شما چه فکر میکنید؟
من جزییات را به رییس دانشکده‌ی مربوط اطلاع خواهم داد.
به‌نظر من در صورت اثبات باید مدرک تحصیلی فرد متقلب باطل و مراتب به محل خدمت او اطلاع داده شود.
اما این کپی‌کردن ها ظاهراً خیلی رواج دارد. واقعاً چکار می‌توان کرد؟
دانشگاه شریف دسترسی به رساله‌های کارشناسی و ارشد را بسیار محدود کرده است. اما همین محدودیت فرصت ذی قیمتی را برای متقلبین فراهم میکند. کافی است فرد متقلب به نحوی به یک رساله دست یابد. به راحتی می‌تواند کپی آنرا به عنوان رساله‌ی جدید قالب کند و هیچ کس هم مطلع نخواهد شد.
به نظر من درست برعکس باید با یک سیستم اطلاع رسانی عنواین، چکیده‌ها و نیز بخش‌های معرفی همه‌ی تزها را در اختیار عموم قرار داد تا اگر استادی خواست بداند آیا کاری مشابه رساله‌ی دانش‌جویش قبلا انجام شده است، به سهولت بتواند. بنده معتقدم اطلاع رسانی مانع از تقلب می‌شود و دانشگاه ها باید به این سمت بروند.
این کار نه تنها از انجام پروژه‌های تکراری که اغلب به‌صورت غیرعمدی (حداقل از سوی استاد) صورت می‌گیرد کمی جلوگیری میکند، می‌تواند به ارتقای کیفی پروژه‌ها نیز بینجامد. در حال حاضر برخی دانشجویان یک دانشکده از رساله‌هایی که قبلا در همان زمینه و در همان دانشکده انجام شده بی خبرند و یکی از گلایه‌های من از بعضی از دانشجویان به هنگام دفاع عدم ارجاع به کارهای انجام شده توسط دانشجویان قبلی است.
شما چه فکر میکنید؟
شما یک نگاه به بعضی اعضای هیات علمی این دانشگاه بیاندازید.(گفتم بعضی ونه همه و گرنه اساتید دلسوز و مسوول در همه جا وجود دارند) چطور از این بندگان خدا انتظار دارید برای دانشجویان پروزه تعریف کنند. نتیجه آن می شود که دانشجو یک پایان نامه آماده را کپی می کنند و بنده خدا استاد راهنما هم از همه جا بیخبر آن را تایید کرده و مدرک هم صادر می شود. من در مورد دانشگاه تهران و خواجه نصیر میدانم با اینکه امکان دسترسی به پایان نامه ها را محدود کرده اند و لی بعضی عزیزان با لطایف الحیل! به آنهادست یافته و کپی می کنند و دیگر اصلا کسی خبر دار نمی شود چون امکان دسترسی به پایان نامه ها برای همه وجود ندارد..