انجام اقداماتی که نتیجه واقعی دارند

کیارش بازرگان | جمعه, ۵ مهر ۱۳۸۷

من نگرانم که ما داریم از اهداف اصلی این وبلاگ دور میشویم و میترسم قبل از اینکه یک سری کارهای عملی برای بهبود اوضاع علمی کشور انجام دهیم، خسته شویم و هر کدام به دنبال کار خودمان برویم. به نظر من تا کنون به اندازه کافی بحث کرده ایم که بتوانیم کارهای زیر را انجام دهیم:

1- تشکیل کمیته ای برای تدوین قوانین جدید برای ارتقای هیات علمی دانشگاهها. این قوانین نباید فقط به شمارش مقالات، دانشجویان فارغ التحصیل شده و غیره بپردازند، بلکه باید معیارهای کیفی در آن لحاظ شوند. از کارهای این کمیته، بستن سوراخ دعاهایی است که مثلا موجب تشویق پارتی بازی، دور زدن سیستم و ایجاد بوروکراسی زائد بشود.

2- تشکیل کمیته ای که با مسوولان وزارت علوم، روسای دانشگاهها و دانشکده ها تماس بگیرد و هم آنها را در جریان کارهای کمیته بالا قرار دهد و هم نسبت به آموزش فرهنگ درست علمی در دانشگاهها اقدام کند. این کمیته باید برای تدوین قوانین توبیخی مناسب، چه برای دانشجویان، چه برای اساتید فعالیت کند. یک مکانیزمی باید در نظر بگیریم که جلوی مسامحه روسای دانشکده و دانشگاه را بگیرد (همیشه کار بسیار سختی است که یکی از "خودمان" را توبیخ کنیم)

3- تشکیل کمیته ای که به ایجاد یک دوره آموزشی کوتاه برای دانشجویان بپردازد. این دوره میتواند هم به مسایل اخلاقی بپردازد، هم به مسایلی مانند روش تحقیق، روش ارائه، تنظیم وقت دانشجو و دیگر مسایلی که کمک کند دانشجویان بتوانند تحقیق با کیفیت انجام دهند.

4- کمیته چهارم در پست زیر در حال شکل گیری است (بررسی کیفیت مجله ها). این کار، کار مفیدی است ولی به نظر من به اندازه موارد بالا اساسی و بنیادی نیست (در یک مجله بی کیفیت را میبندیم، یکی دیگه باز میشود)

(با تشکر از یادآوری دکتر شمس فرد)
5- راهکارهایی برای جلوگیری از تقلب در کنفرانسهای داخلی (مثلا یکی دو نفر از اعضای کمیته مسوولیت راه اندازی وب سایتهایی برای اتوماتیک کردن پروسه دریافت، داوری و تصمیم گیری درباره مقالات میشوند. لطفا به نظر آخر علی در پست 15 سپتامبر مراجعه کنید که در آن دو برنامه open sourceبرای مدیریت کنفرانس معرفی شده). همچنین اضافه کردن تمهیداتی مانند فرستادن ایمیل به همه نویسندگان مقاله در زمان ارسال و دیگر اقدامات مشابه توسط این کمیته تدوین میشود.

بنابراین، خواهشی که من از همه دارم این است که اولا این لیست من را اصلاح کنید (در قسمت نظرات) و ثانیا در تشکیل این کمیته ها و انجام کارهایی که عملا ما را به اهدافمان نزدیکتر میکند یاری دهید.

۰ ۸۷/۰۷/۰۵

کیارش بازرگان

۰۹ مهر ۸۷ ، ۲۳:۵۱

باسلام

دوستان عزیز، بحثهای زیبایی در حال انجام است، افراد هم مشغول دادن طرحهایی هستند. سئوال من این است که، ضمانت اجرایی شدن این ایده ها چیست؟
با احترام

۰۹ مهر ۸۷ ، ۰۹:۰۵

Roozbeh Sanaei

در پاسخ به جواد:

البته تصویب قوانین برای اساتید محدود به ایران نیست. خیلی از دانشگاه های دنیا اساتید خود را ملزم با داشتن یک سری معیار های کیفی میکنند. از سوی دیگر اهمیت این معیار در رقابت برای گرانت ها اساتید را به تلاش برای کار کیفی وا میدارد. که در ایران قابل توجه نیست یا اگر باشد قاعده مند نیست.

مثلا موسسه
NIH
اکثرا گرانت های خوب خود را به اساتیدی میدهد که در ژورنال های ساینس یا نیچر مقاله داشته باشند.

۰۸ مهر ۸۷ ، ۲۳:۴۰

Javad

انجام اقداماتی که نتیجه واقعی دارن به معنی تغییر قوانین موجود نیست.
کار این بلاگ به نظرم فرهنگیه. اعلام اینکه خیلی ها از مقالات تقلبی نالانند کار فرهنگیه. اینکه اگه استادی دانشجوی خودشو زور می کنه که مقاله کنفرانس بده مگه نه نمرشو کم میده اینکه می گیم این کار بدیه یعنی ما کار فرهنگی کردیم. مگه در بقیه ممالک همه چیز با قوانین دولتی درست شده؟ مگه توی دانشگاههای خوب خودمون استادا به اینکه خوب درس می دن افتخار نمی کنن و به هم پز نمی دن. راستش اگه این قضایا رو بندازیم توی زمین وزارت علوم و انتظار داشته باشیم که اونا قوانین ارتقا را تغییر بدن فکر می کنم که خیلی نباید امید داشت. باید اون چیزهایی که اخلاقی و خوبه را مدام تکرار کرد و اونایی هم که فکرمی کنیم زشته رو اعلام کنیم. یه اعلامیه اول ترم آقایون اساتید پشت در اتاق خودشون بزنن که مقاله اگرچه خوبه اما به هر قیمتی نباید بدست بیاد. بگن که هدف اصلی اونا از تدریس و هدایت دانشجو چاپ مقاله نیست. بگن که کات و پیست کردن مقاله ننگه. بگن که مقاله باید نتیجه کار واقعی علمی باشه. بگن که دانشجوهای من ملزم به چاپ مقاله برای گرفتن نمره نیستن. بگن که تمام جلسات کلاس را تشکیل می دن و در این کار کم فروشی نمی کنن. بگن که برای راحتی کار خودشون امتحان تستی نمی گیرن. بگن که من ده تا شغل نمی گیرم و اگر گرفتم دیگه انتظار ندارم که ارتقا هم بگیرم و استاد نمونه هم بشم. و این لیست رو یکی از اساتید می تونه آماده کنه و فایل پی دی اف اونو برای همه ارسال کنه و این فرهنگ رو رواج بدیم. اون وقت وقتی که کسی فقط برای ارتقا, توی مجله های کشور همسایه چل پنجاتا مقاله پولی "چاپ" می کنه شرمنده می شه و ما به هدف خودمون رسیدیم

۰۸ مهر ۸۷ ، ۱۹:۳۳

I should like to take this opportunity and make two constructive suggestions.

Firstly, whatever academic committee is formed, and for whatever purpose, it must be representative. Specifically, all academic committees must include a representative (or representatives) of the body of students (one can think of representatives of the undergraduate students, graduate students and post-graduate students [Note 1]); students must have a say in all matters pertaining to teaching and research. In some European countries (such as Germany), students have representatives even in committees that are charged with appointing the academic staff, including appointments to professorial positions. Students’ representatives take part both in interviewing the candidates and in the voting processes that ultimately lead to appointments. For instance, in a committee charged with appointing a professor, the representative (or representatives) of students can ask the candidates about the amount of time they would spend, if appointed, on teaching, on coaching their graduate students, and about a host of other relevant issues. Since all candidates for academic positions are required to deliver a seminar on a relevant subject matter (this as an integral part of the selection process, i.e. "Gozinesh"), the prospects of a candidate for obtaining an academic position can be severely compromised if the delivered seminar is judged as incomprehensible by the representative(s) of students in the appointment committee. This is a very good example of the way in which students play a significant role in appointing competent academic staff at universities.

Secondly, I propose that each research group have an internal administration of the publications (whether submitted or published) produced by the members of that group. Before submitting a manuscript (to a journal or to a conference editor), this manuscript is to be registered and given a unique internal publication number/code [Note 2]. The administration of each research group should make the details of the registered manuscripts public (in a regular and timely fashion) on the official website/webpage of the group (better, on the page named e.g. "Publications" of the latter website/webpage), presenting for each manuscript the name(s) of the author(s), title of the manuscript and the internal registration number/code; ideally, the name of the journal or conference to which manuscripts have been submitted should also be mentioned. This method helps outsiders (such as journal reviewers) to verify the authenticity of the manuscripts that come to their attention. In addition, research groups should endeavour to provide download facilities, or, where applicable, links to external servers (such as arXiv [Note 3]), whereby texts of submitted manuscripts can be accessed in advance of their official publication in journals; once a manuscript has been published, the full details of the published manuscript (the name of the journal, volume number, page number and the date of publication) should also be made public.

BF.

[Note1] If a committee is not sufficiently large to accommodate, say, three representatives for all students, one can consider to divide the total amount of vote assigned to students amongst these students' representatives according to a prearranged formula. If in a committee the body of students has been assigned 1 vote, one can distribute this vote amongst these representatives according to the formula 1/3 + 1/3 + 1/3, or 1/2 + 1/4 + 1/4, etc., depending on the nature of the task with which the committee at issue is charged (devising the formula to be used is non-trivial, since it depends, amongst other things, on the total number of votes and the rules under which resolutions are passed or rejected).

[Note 2] The task of registering submissions/publications being not labour-intensive, it can be easily administered by the Secretary of each group.

[Note 3] The address of the main site of arXiv is as follows: http://xxx.lanl.gov/

BF.

۰۸ مهر ۸۷ ، ۰۸:۴۴

Payam

به نظر من بهتره برای ثبت نام علاقه مندان به هر بخش یک محل جدا گانه برای ثبت نام قرار داده بشه و همین طور یک مسوول
این مطلب هم http://www.sive.org/conf3/find-1.54.29.fa.html جالبه البته اول باید نظر خود استادانی که اسمشون اومده رو پرسید

۰۸ مهر ۸۷ ، ۰۷:۱۶

در تمام این موارد مشکل نبود کسی است که بتواند قضاوت کند.

در واقع در تمامی مواردی که نیاز به داوری دارند شامل:

1. مجلات داخلی
2. کنفرانس های داخلی
3. ثبت اختراعات داخلی
4. بررسی پروپزال ها برای گرانت ها

یک مسئله جدی وجود دارد و آن کمبود یا نبود داورانی است که دارای اطلاعات لازم برای ارزیابی پروژه باشد. من تصور میکنم با وجود مسئله خروج عمده نیروهای کارامد از ایران تنها راه این مسئله استفاده از شبکه های داوری به شکل اینترنتی است تا گروههایی برای نظر دهی در مورد مقالات تشکیل شود و مقالات به شکل گروهی ارزیابی شود. این روشی است که به شکل موفقی در کشورهایی که از محدودیت داور رنج میبرند به کار رفته است.

اگر قرار باشد هر محقق کاری را جدا از دیگران انجام دهد و پس از انجام آن کار هم کسی نباشد که بتواند کار او را آنچنانکه باید ارزیابی کند طبیعی است که میتواند کار هایی با کیفیت پایین را به چاپ یا ثبت برساند

۰۷ مهر ۸۷ ، ۲۳:۵۹

احسان

دوستان در زمینه ثبت اختراع هم باید کاری کرد فاجعه ای در حال رخ دادن است. هرکسی که توانسته موضوعی را از جایی پیدا کند آنرا ثبت کرده. به طور مثال چندی پیش که بنده برای ثبت اختراع خودم به سازمان مربوطه مراجعه کردم دیدم پسری طرحی به نام آبکشی فتوولتاییک را که سالها پیش در بسیاری از کشورها انجام گرفته است را به ثبت رساند البته باید بگویم همانروز هم دوستانی از مرکز رویان آمده بودند آختراعات واقعاافتخار آمیزشان را ثبت کنند. باید این موضوع را هم سر و سامانی داد. کسانی را می شناسم که با مراجعه به سایتهای ثبت کننده اختراع دردیگر کشورها آنها را به عنوان اختراع در ایران ثبت می کنند. شاید هرروز شما هم از تلویزیون شنیده باشید:گزارش ازاختراعاتی که ما دوباره اختراع می کنیم! و حتما هم تعجب کرده اید. البته بنده منکر اختراعات نابی که توسط جوانان ایرانی ثبت می شوند نیستم با تشکر
احسان اسفندیاری، دانشگاه آزاد مجلسی، اصفهان.

۰۷ مهر ۸۷ ، ۰۱:۲۸

IranUSA

با امیر موافقم ولی خیلی ایده آل است. فکر می کنم برای شروع به یک چیزی مثل
ieee eplorer
برای مقالات و پایان نامه های فارسی احتیاج داریم. یک وب سایتی بود که اطلاعات پایان نامه ها رو دارد ولی خیلی پیش افتاده است . می شود همیم وب سایت را توسعه داد و دانشگاه ها و اعضای هیات علمی رو ملزم کرد که اطلاعات مربوط به پایان نامه ها و مقالات شون روی او به سرعت بگذارند. اگر اشتباه کنم اون استی که مد نظر من هست برای مرکز اسناد علمی بود

۰۶ مهر ۸۷ ، ۱۹:۳۸

امیر

در مورد کیفیت مجلات، به نظرم تا زمانی که در کشور، شبکه های علمی نداشته باشیم که به طور تخصصی روی یک فیلد خاص متمرکز باشند، به نتیجه مناسب نمی رسیم. به طور مثال ما نیازمند یک شبکه علمی در زمینه مهندسی نرم افزار هستیم. یا یک شبکه علمی در زمینه شبکه های کامپیوتری.

تمامی محققان ایرانی بایستی عضو شبکه تخصصی خود باشند. نتیجه اینه که افراد فعال هر شبکه، همدیگر رو می شناسند و مقالات و پایان نامه ها در اختیار تمامی افراد شبکه خواهد بود. در این شرایط جدید، چه کسی این اشتباه رو می کنه تا یک مقاله کپی ارائه بده. یا کی دوست داره با ارسال مقاله به مجلات یا کنفرانسهای غیر معتبر، شخصیت علمی خودش رو زیر سوال ببره؟

به تبعش، هر شبکه علمی مجموعه ای از مجلات و کنفرانسهای معتبر رو قبول و اعلام می کنه. دیگه فردی رویش نخواهد شد که بگه به یک کنفرانس غیر معتبر رفته.

در کل مشکل اینجاست که هر فردی داره بی خبر از دنیای دیگران، کار علمی خودش رو انجام می ده. داشتن شبکه علمی در کنار تمامی مزایای بالا باعث

1.همگرا شدن تحقیقات در یک زمینه
2. آشنایی بیشتر محققین با یکدیگر و ایجاد فضای گفتگوی تخصصی بین دانشگاهی
3. ایجاد پتانسیل انجام پروژه های مشترک در اندازه های ملی
4. شناخته شدن افراد برجسته به مرور زمان

۰۶ مهر ۸۷ ، ۰۹:۰۱

Ali Reza Mansouri

یکی از نیازمندیهای جامعه علمی ایران یک بانک اطلاعات قوی-دقیق و به روز) بر روی اینترنت) از محققین- لیست مقالات علمی آنان به همراه چکیده مقالات و پایان نامه ها به دو زبان فارسی و انگلیسی و سایر اطلاعات مفید می باشد. (در شرایط خاص و با رعایت قوانین می تواند کل مقاله و پایان نامه را نیز شامل شود.)
به نظر من با این وسیله جلوی بسیاری از تقلب های علمی گرفته می شود
این تقلب ها منحصر به داخل ایران نمی شود در بین عربها هم بسیار رواج دارد حتی بعضی از عربها چون کم و بیش با کلید واژه های فارسی آشنایی دارند از این کار سوئء استفاده می کنند.
چه بسیار افراد با یک پایان نامه آماده از ایران به خارج می آیند و با ترجمه ان فارغ التحصیل می شوند در بعضی از موارد حتی زحمت ترجمه را هم نمی کشند و با پول مترجم استخدام می کنند.و در پایان هر ترم هم یک فصل از این پایان نامه را بعنوان گزارش کار به استاد ارائه می کنند
افرادی را در دانشکده خود می شناسم که با ترجمه یک پایان نامه که از کشور خود(ایران-کشورهای عربی ..) اورده بودند در 4 ترم فوق لیسانس گرفتند. (در موضوع امنیت روی موبایل – یا امنیت بانک اطلاعاتی و.... برنامه رو هم پیاده سازی شده با سورس کامل تحویل دادند) ولی باور کنید یک ویندوز بلد نیستند نصب کنند یا یک کار ساده با کامپیوتر.

۰۶ مهر ۸۷ ، ۰۸:۵۴

قاسم جابری پور

بنام خدا- آفرین بر تعهد دکتر بازرگان و همکارانی که با ایشان همکاری خواهند کرد.
خوشحالم از اینکه دانشجویان جرات گلایه پیدا کرده اند، هر چند آن چه مطرح می کنند بر غصه ما را برای کیفیت آموزش عالی بیش از پیش می افزاید.
راهکار آقای دکتر جلالی بسیار مدبرانه است.

۰۶ مهر ۸۷ ، ۰۸:۱۸

تصور میکنم بایستی قسمتی از این تلاشی بر چگونگی انتخاب موضوع پروژه از سوی اساتید متمرکز شود.

یکی از عواملی که میتواند بر روی کیفیت کار تحقیقاتی و طبعا پذیرش آن در ژورنالهای قوی موثر باشد تاثیر گذاری و پتانسیل موضوع پروژه است. در صورتی که موضوع تعریف شده از سوی استاد راهنما از اهمیت و پتانسیل لازم برخوردار نباشد ممکن است علی رغم کار خوب دانشجویی و حتی وجود منابع مالی لازم کار تحقیقاتی موثری انجام نشود. ااز آنجایی که تلاش اساتید در دوره دکتری یا پست دکتری در راستای انجام پروژه ای تعریف شده بوده ممکن است دارای دید لازم برای تعریف پروژه های جدید نباشند.

تصور میکنم وجود شبکه های علمی داخلی یا بین المللی که بتواند به اساتید در این انتخاب کمک کند و همچنین توسعه فعالیت های گروهی برای آزمودن نتایج محصول علمی تولید شده از سوی گروهی دیگر یکی از ملزومات این پیشرفت است.

۰۶ مهر ۸۷ ، ۰۷:۲۵

M.A. Jalali

Maryam's comments are correct. The natural way is "not to degrade" those professors, but to force departments to hire young faculties. This needs the early retirement (of professors who have been promoted by unfair methods) not necessarily from teaching but from research activities. If they are barred from taking graduate students, the need for young assistant professors who can pursue their own research will become urgent.

۰۶ مهر ۸۷ ، ۰۱:۰۸

maryam

سلام
واقعیت این است که بیشتر اساتید راهنمای دکترا به کمک مقالات دانشجویان دکتری خود ارتقا درجه پیدا کرده اند و خود هیچ مقاله انفرادی ندارند.
استاد راهنمای من حتی بلد نبود ایمیل اش را چک کند و به خاطر همین موضوع دفاع دکتری من شش ماه عقب افتاد!!!
شاید باور نکنید ولی عین واقعیت است
ایشان روز قبل از دفاع دکترا از من خواست برایش پایان نامه را توضیح بدهم تا بداند درباره چه موضوعی کار کرده ام!
نمونه از این نوع استاد تمام ها در تمام دانشگاه ها فراوان است!
من با نظر دوستمان موافق هستم اگر می خواهید قوانین عوض بشود لطفا عطف به ما سبق نیز بشود تا عدالت کاملا رعایت شود نه این که بگوییم از ما
که گذشت

۰۵ مهر ۸۷ ، ۲۳:۰۹

Reza

به نظر من مورد 3 بسیار مهم است. به صورت ویژه پیشنهاد من این است که جزوه آموزشی مشترکی با همکاری استادان برای تبیین روشهای تحقیق و ارائه نتایج علمی تهیه شود. برای تقسیم کار پیشنهاد مشخص من این است که ویکی جزوه ای برای این کار اختصاص یابد که از طریق آن استادان بتوانند مطالب خود را به تدریج اضافه و اصلاح کنند. به این ترتیب نتیجه نهایی کار در اختیار همه دانشجویان قرار می گیرد. من یک ویکی جزوه خالی با این عنوان در ویکی نسک پیدا کردم (عنوان آن را قدری تغییر دادم):

http://fa.wikibooks.org/wiki/ویکی‌جزوه/دانشکده:فنی_و_مهندسی/روش_های_پژوهش_و_ارائه_نتایج_علمی

این صفحه زیر دانشکده فنی و مهندسی طبقه بندی شده است. ولی می توان طبق بندی آن را عوض کرد.

این جزوه در حال حاضر خالی است، ولی اگر روی سر فصلهای این جزوه، توافقی اجمالی بشود بالقوه افراد زیادی می توانند به صورت همزمان روی بخشهای مختلف آن کار کنند.

۰۵ مهر ۸۷ ، ۲۱:۳۳

ضمن اینکه با دیدگاه خانم فرانک کاملا موافقم و فکر می کنم راجع به این مساله باید فکر جدی شود، اضافه می کنم بد نیست کمیته ای هم مسئول بررسی روند ارتقای استید فعلی بشود تا آن هایی که از طرق غیر قانونی ارتقا یافته اند، نزول درجه پیدا کنند. این طور نباشد که عده ای با قوانین غلط قبلی ارتقا پیدا کرده باشند و حالا که به اصطلاح(البته با معذرت) خرشان از پل گذشته، به فکر سخت گیری در مورد دیگران افتاده باشند.ممنون

۰۵ مهر ۸۷ ، ۱۶:۵۰

Mahdi Zargarnataj

یکی از نکاتی که در مورد کپی مقالات در ایران نادیده گرفته می‌شود، ترجمه مقالات انگلیسی و ارائه آن به فارسی است. در کنفرانس‌های داخلی این مورد دیده شده است و حتی در یک کنفرانس فرد مقاله اش رو هم به فارسی و هم به انگلیسی ارائه داده که هر دو پذیرفته شده است!

۰۵ مهر ۸۷ ، ۱۴:۵۴

Faranak

اول سلام،
خدا قوت...
من فکر می کنم یکی از نکاتی که نباید نادیده گرفته شود، فشاری است که بر دانشجویان وارد می شود. بهتر است قوانینی که با هدف ارتقای وضعیت علمی دانشگاهها تدوین می شوند، به گونه ای باشند که دانشجو و استاد را همراه با هم در انجام کاری با کیفیت بالا یاری کنند، نه اینکه شرایطی را فراهم یا تثبیت کند که دانشجو به تنهایی بار کار را به دوش بکشد. مسأله ای که بسیاری از دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا از آن رنج می برند، این است که استاد راهنما به اندازه کافی بر موضوع تحقیق مسلط نیست و به همین دلیل خود را درگیر کار نمی کند و همه مسؤولیت را بر دوش دانشجو قرار می دهد.

۰۵ مهر ۸۷ ، ۱۰:۳۳

محمد قدسی

بنده هم با نظرات گفته شده کاملا موافقم. شاید قبل از آن تدوین یک «منشور رعایت اخلاق علمی در دانشگاه‌ها» که از آن چند بار صحبت شد ضروری باشد.

برخی از این کارها را می‌شود موازی انجام داد. خوبست یک نفر از ما ها هم مسولیت هر بخش را به عهده بگیرد. همه‌ی ما خیلی سرمان شلوغ است و من نگرانم که برخی از این کارها طولانی شود و تنها در مورد آن‌‌ها بحث شود.

در هر صورت انجام هر کاری خوبست همان‌طور که اشاره کردید در زمان معقولی به یک نتیجه‌ی عملی منجر شود.

بنده معتقدم که بند ۴ که هم‌اکنون شروع شده انشاء... به نتایج عملی خوبی خواهد رسید. من‌هم از این‌که وزن پست‌های این بلاگ بیشتر به این سمت رفته چندان خوشحال نیستم. دیگر دوستان باید با پست‌های خود توازن را برقرار نمایند.

۰۵ مهر ۸۷ ، ۱۰:۱۱

M.Shamsfard

با نظرات دکتر بازرگان کاملا موافقم. البته فکر می کنم اگر به صورت موازی این روند را از پایین به بالا هم شروع کنیم جواب بهتری می دهد یعنی منتظر نمانیم تا وزارت علوم پیشنهاد کمیته ها را بررسی و به صورت قانون ابلاغ کند . بلکه تا آن زمان به صورت محلی (و البته هماهنگ با هم)و در دانشکده ها قوانین بازدارنده تقلب را که با قوانین فعلی وزارت علوم در تضاد نیست اعلام و اعمال نماییم. با توجه به اینکه از بسیاری دانشکده ها حداقل یک عضو فعال در این گروه حضور دارد پیگیری وانجام این کار عملی است.
درضمن به عنوان زودبازده ترین کار پیشنهاد می کنم فکری به حال قواعد تقلب در دو کنفرانس داخلی کامپیوتر و برق امسال بشود.

استادان علیه تقلب

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

استادان موسس (الفبا)

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

فهرست برخی از مجلات کم اعتبار

پیوندهای مفید

خلاصه آمار

بایگانی مطالب

آخرین مطالب

پربیننده ترین مطالب

محبوب ترین مطالب

مطالب پربحث‌تر

آخرین نظرات

انجام اقداماتی که نتیجه واقعی دارند

نظرات (۲۱)

ارسال نظر

استادان علیه تقلب