مقاله‌ی اخیر Nature در مورد کشف مقالات تقلبی با نرم‌افزار Deja Vu

لینک نرم‌افزار برای کشف شباهت مقالات زیست/پزشکی

اینهم لیست مقالات کپی‌-پیستی که این نرم‌افزاراز مقالاتی که در Medline ثبت شده‌اند پیدا کرده است. نویسندگان تعدادی از این مقالات تقلبی ایرانی‌اند.

ترجمه‌ی مقاله از کاوه کرباسی (با تشکر از او)

اخیراً، وقتی که اریک لا بورگ، پیری شناس فرانسوی،به یک مقاله در یک ژورنال کره ای برخورد کرد نزدیک بود از روی صندلی­ اش بیافتد! تمام مقاله شامل متن و شکلهای آن از یکی از مقالات قبلی او گرفته شده بود. او می­گوید "این یک دزدی علمی کامل است. من متحیر شدم، این یک کات و پیست (cut and paste) خالص است".

هارولد گارنر، یک محقق دانشگاه تگزاس در مرکز پزشکی جنوب غربی در دالاس می گوید اینچنین کپی کردن تمام مقاله ناشناخته نیست. تیم گارنر از نرم افزار تطابق متن خود با نام eTBLAST برای ساخت Deja vu استفاده کرده است. Deja vu یک پایگاه داده همیشه بروز است که در حال حاضر حاوی حدود 75000 چکیده مقالات لیست شده در Medline که بنظر مشابه میرسند می باشد. تیم او تاکنون چندین دوجین از مقالات تقریباً صددرصد شبیه سازی شده را یافته است.

گارنر تخمین می­زند که در 181 مقاله شناسایی شده بعنوان مقاله کپی شده، بطور میانگین 85% از متن آنها مشابه است. این رقم برای 25% آنها نزدیک به صددرصد است. برای لیست کامل شبیه ترین جفت مقاله ها به لینک http://tinyurl.com/52s5e3 مراجعه کنید.

در حال حاضر 22 متخلف مقالات تکراری در پایگاه داده وجود دارد. اینها نویسندگانی هستند که حداقل دو مقاله را که دارای نویسندگان مشترکی نیستند منتشر کرده اند (و بنابراین بعنوان تقلب علمی قلمداد شده اند). بطور میانگین این افراد 4 مقاله را نوشته اند که دامنه آن بین دو تا 10 مقاله و گستره آنها در 12 کشور مختلف است.

مقاله لابورگ"A review of the effect of microgravity and hypergravity on age and longevity" در ژورنال الزویر(Elsevier) با نام "Experimental Gerontology منتشر شده بود. نسخه کپی شده آن بوسیله هاک ریول کیم که خود را عضو دپارتمان بیولوژی دانشگاه کره در سئول معرفی کرده بود یک سال بعد در Korean journal of biological science چاپ شده بود.

لابورگ و ویراستاران سعی کردند که بیشتر در این زمینه بررسی کنند ولی تلاش آنها سودی نداشت. آنها با مسئولان دانشگاه کره تماس برقرار کردند ولی هیچ جوابی نگرفتند. لابورگ می گوید "ایمیلهایی که به کیم می زنیم جواب داده نمی شود". بورگ که نتوانسته است محل عضویت کنونی کیم را پیدا کند می گوید "بنظر می رسد او دانشگاه را ترک کرده است". در همین حین انتشار Korean journal of biological science هم متوقف شده است. با کم شدن امیدها Experimental Gerontology قصد دارد یک یادداشت در شماره بعدی خود منتشر کند و شرح دهد که هیئت تحریریه نهایت تلاش خود را برای روشن کردن قضیه انجام داده است و "در غیاب هرگونه توضیحی ما اعتقاد داریم که این یک دزدی علمی از مقاله ماست و ما می خواهیم توجه جامعه علمی را به این مسئله جلب کنیم".

گارنر بصورت سیستماتیک تماس گرفتن با ویراستاران و نویسندگان مقالات کپی شده شناسایی شده را آغاز کرده است تا مشخص کند که موارد دیگر چگونه پیگیری شده اند و نتایج را برای انتشار گزارش می کند. بنظر می رسد که بسیاری از ویراستاران ژورنال ها تمایلی به پیگیری موارد تقلب ندارند و نیمی از مقالاتی که به ویراستاران در مورد آنها هشدار داده شده است همچنان تصحیح نشده باقی مانده اند. گارنر می گوید تعداد کمی از ژورنالها تصمیم خود را برای استرداد و حذف مقاله را با PubMed که بزرگترین پایگاه داده چکیده مقالات است در میان گذاشته اند.

البته در دسترس بودن ابزارهای بیشتری برای تشخیص متنهای کپی شده ویراستاران را قدرتمندتر می کند. لودزمن، یک ویراستار Anaesthesia and Intensive Care، که یک محقق در Royal Prince Alfred Hospital در سیدنی استرالیا است یکی از چندین ویراستاری است که از eTBLAST استفاده می کند. او تاکنون سه مورد از کپی کردن مقالات را یافته است. ناشران دیگر از یک ایزار ضدتقلب با نام CrossCheck استفاده می کنند که از الگوریتمهای تطابق متن یک شرکت نرم افزاری در اوکلند کالیفرنیا با نام iParadigms بهره می گیرد.

بسیلری از مقالات کپی شده موجود در Deja VU از کشورهای غیرانگلیسی زبان هستند. برخی از دانشمندان ادعا می کنند که تا حدی از کپی کردن متن مقالات را می توان به حساب سلیس کردن متن انگلیسی آنها گذاشت (Nature 449,658;2007). گارنر می گوید "این موارد قطعاً یک مولفه فرهنگی است. ولی بنظر می رسد که این رفتار می تواند در هرجایی از جهان رخ دهد".

وقتی که با دزدی های علمی مواجه می شویم برخی از محققین ممکن است بی پروایی نشان دهند. بعنوان مثال، یک متخلف که 99% از متن مقاله اش با یک مقاله پیش از آن مشترک بود به گارنر نوشت:

"من از فرصت استفاده می کنم تا به آنها (نویسندگان مقاله اصلی) بخاطر مقاله پایه ای و قبلی آنها تبریک بگویم، در حقیقت آن مقاله الهام بخش کار ما بود!"