تفاوت کنفرانس و "چت روم" چیست؟

قبل تر تعداد مجلاتی که در دنیا چاپ می شد خیلی کم بود . منظورم همه جور مجله است, علمی یا اجتماعی. توی ایران در بعضی از مجلات نظرات خواننده ها را می نوشتند. نامه ای به مجله می فرستادید و بعد از یکی دو ماه نظر شما را با ذکر نامتان چاپ می کردند. عموما مجله رو نگه می داشتید و شاید در مواقعی هم در جمع به بقیه نشان می دادید که خلاصه نام و نظر من در اینجا چاپ شده است. ژورنال و مجموعه مقالات کنفرانسها هم مایه افتخار دانشگاهی ها بوده است. تعداد کنفرانس ها انگشت شمار بودند و از وقوع آنها عمدتا متخصصین همان رشته خبردار می شدند. مقاله را از طریق پست به کنفرانس ارسال می کردند و از طریق پست به دست داور می رسید. عصر تکنولوژی اطلاعات که شروع آنرا از اول دهه هشتاد قرن گذشته می دانیم به عبور اطلاعات سرعت زیادی داده است. نمونه آن "چت روم" (اتاق گفتگوی همگانی ) است. مطمئنم که همه حداقل یک بار به یکی از این اتاقها سر زده اند. مطالبی مورد بحث این اتاقهاست و افراد نظرات خود را می نویسند. این نوشته ها چندثانیه روی صفحه مانیتور دیده می شوند و سپس از بین می روند. فرصتی نیست که فکر کنید و مطالب خود را خیلی ارزیابی. حجم مطالب زیاد است و در جایی هم ثبت نمی شود. بلاگ ها هم تا حدودی چنین هستند. تعدادشان چندتاست؟ فقط می توان گفت خیلی. همین پدیده در مورد مجلات علمی و اجتماعی و کنفرانس ها هم اتفاق افتاده است. تعداد کنفرانسهای تخصصی در سطح جهان در یک رشته خاص شاید بیش از سیصد در سال باشد. مجموعه مقالات کنفرانسها دیگر چاپ نمی شود و ارسال مقاله به کنفرانس و داور به صورت الکترونیکی است. غیر از چند کنفرانسی که به عنوان "پرچمدار" محسوب می شوند عموما کیفیت کنفرانسها به اجبار پایین آمده است . تعداد روزافزون کنفرانس و تعداد نسبتا ثابت داوران باعث شده است که شرایط شبیه به "چت روم" رخ دهد. یعنی فرصت نگاه کردن به مقالات وجود ندارد و پشت سرهم مقالات از کنفرانسهای مختلف می آید. ژورنالها هم از این قاعد مستثنا نیستند و تعداد روزافزون آنها کیفیت داوری را به شدت کاهش داده است
در این آشفته بازار کار تقلب در ارائه مقالات هم بالا گرفته است. شاید فقط از طریق نرم افزار باشد که بتوان جستجو و ردیابی و مچگیری را انجام داد. از آن مشکلتر زمانی است که مقاله ای را که از منابع غیر فارسی دزدیده اند به فار
سی ارئه می دهند. حالا تعداد زیاد کنفرانس - تعداد زیاد دانشجو که مقاله می خواهد ولی زحمت کار را نمی خواهد - استادهایی که از مقاله فقط امتیاز آنرا می خواهند و تعداد کم داور را اگر در نظر بگیریم می بینیم که تشخیص مقالات تقلبی بسیار سخت بلکه غیر ممکن می شود
مسئولین و اعضای کمیته های علمی کنفرانسها در این شرایط وظیفه ای مهمتر از قبل دارند
حالا با این مقدمات به مقاله ای که از کنفرانس برق برای داوری ارسال شده و اصل مقاله توجه کنید

.