Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

بایگانی مطالب

آخرین نظرات

تخم مرغ دزد شتر دزد می شود

مهدي ضرغامي | شنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۸۷
یکی از مصادیق تقلب عملی رایج، کپی کردن حل تمرین‌ها بالخصوص در رشته‌های مهندسی است. شاید این مورد در ابتدا مساله کوچک و کم ارزشی باشد ولی یک اثر بسیار مهمی در آن نهفته است. در واقع ما برای جلوگیری از تقلب علمی در تحصیلات تکمیلی بایستی به ریشه ها و عقبه آن نیز فکر کنیم که:

تخم مرغ دزد شتر دزد می شود.

البته تشخیص کپی تمرین کار سختی نبوده و نمره آنهم اغلب از 2 یا 3 نمره از بیست تجاوز نمی‌کند. در عین حال سوال این است که چرا این کار رایج است؟ جواب اولیه این است که در دانشگاههای ما آیین‌نامه‌ای مدون برای این کار تنظیم نشده است. یا اگر این آیین‌نامه هست موارد آن به صورت روشن به اطلاع دانشجو نرسیده است و تبلیغ کافی صورت نگرفته است.

پس برای کنترل تقلب علمی بایستی از سالهای اولیه دوره کارشناسی، دانشجویان را نسبت به حفظ حریم‌های علمی دیگران آشنا و تشویق کرد، که بزرگان گفته‌اند آب را از سرچشمه بایستی بست و گرنه...!
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۷/۱۱/۱۹
مهدي ضرغامي

نظرات (۱۱)

خیلی خوب می‌شد اگر آماری از تعداد استاد‌هایی که برگه‌های پایان‌ترم درس‌شان را خود تصحیح می‌کنند در دسترس بود. تا‌آن‌جا که من می‌دانم طبق قانون اداره‌ی آموزش برگه‌های پایان‌ترم باید توسط استاد درس تصحیح شود. اگر اشتباه عرض می‌کنم لطفاً‌تصحیح بفرمایید
۲۷ بهمن ۸۷ ، ۰۴:۲۲ امین میلانی فرد
فکر میکنم آقای پویا کمی زیادی مته به خشخاش گذاشتن ولی باز هم ایده کلی همان است که بعضی وقتها احساسات جای منطق را میگیرد و در نهایت باید کیفیت کار افراد به نوعی ارزیابی شود.

به فرض اینکه استادان (جمع استاد به صورت مکسر عربی "اساتید" اشتباه است و من هم البته در نظر قبلی این اشتباه رایج را بکار بردم) اشتباه می کنند که تمرین زیاد می دهند و غیره، آیا کار اشتباه را باید با اشتباه جواب داد یا باید به دنبال راه حل های بهتر بود. متاسفانه اکثرا عادت کرده ایم سیاست بد در برابر بد را در پیش بگیریم که نتیجه ای جز بی اعتمادی و نارضایتی در پیش نخواهد داشت. فکر می کنم راه حل بهتر در میان گذاشتن قضیه با خود استاد است. چه بسا این روش برخلاف انتظار شما جواب خوبی هم بدهد. لطفا دوستان دیگر هم راهنمایی بفرمایند.
مطلب دوم آنکه
سلام
من با آقای «شایان پویا» مخالف‌مچون می‌بین‌م که در دانش‌گاه شریف این‌گونه که ایشون می‌گوید نیست. من ترم دو هستم ولی اون چیزی که در درس ها دیدم بیان‌گر این که ایشون گفت نیست، سیستم باگ‌هایی دارد ولی نه به این شدت.
--» در ضمن شمایی که می گی چرا دانش‌جویان کپ می‌زنند. قبول دارم که کپ زدن کار اشتباهی است ولی وقتی که استادی نمی‌فهمد که 15 سری تمرین دادن به دانش‌جو در یک ترم کاری غیر انسانی است باید این کپ زدن و تبعات‌ش را هم بپذیرد، شاید این تقلب‌ها کاری غیر انسانی باشند ولی در جواب یک اشتباه هستند.
با تشکر که گوش دادید (خوانید!)
من هم کاملاً با آقایان میلانی‌فر و مرعشی موافقم. یک موضوع بسیار آزار دهنده که حداقل در دانشگاه شریف به شدت شایع است دادن اختیار کل ۲۰ نمره به دستیاران آموزشی است به طوری که استاد حتی در جریان بارم هریک از امتحان‌ها یا تمرین‌ها نیز نیست و در آخر ترم تنها یک نمره از دستیار دریافت می‌کند. برای خاموش کردن اعتراض‌های احتمالی به همه‌ی دانشجویان یکی دو نمره اضافه می‌کند و نمره ها را به آموزش می‌فرستد. ضمناً اعلام می‌کند که هر اعتراضی باعث می‌شود که نمره‌ای که به عنوان هدیه به دانشجو داده شده است کسر شود.
در این گونه درس‌ها معمولاً دوست‌شدن با دستیاران آموزشی ( که احتمالاً یکی دو سال از دانشجویان بزرگ‌ترند) نتیجه‌ی بسیار بهتری از درس خواندن خواهد داشت و مانند سایر موارد تخلف مرجعی برای رسیدگی به آن وجود ندارد
۲۱ بهمن ۸۷ ، ۱۱:۴۰ سید امیر مرعشی
با سلام خدمت بزرگواران و اساتید،

اجازه بدهید تجربه تلخی را که از دوران لیسانس در دانشگاه تهران دارم خدمتتان عرض کنم.

در یکی از دروسی که گذراندیم، استادی بود که هر هفته یا هر دو هفته یک بار تعدادی تمرین را به صورت «تِیک هوم» به دانشجویان می داد. کاری که تعداد زیادی از دوستان انجام می دادند این بود که یکی دو ساعت قبل از شروع هر جلسه، تمرینات جلسه قبل را از روی یکی از همکلاسی ها که وقت گذاشته بود و درسش خوب بود کپی می کردند، و شاید اسم متغیرها را عوض می کردند تا استاد فریب بخورد. البته این را هم بگویم که بنده در آن درس خاص خیلی قوی نبودم، اما ترجیح می دادم به جای کپی کاری، اصولاً چیزی تحویل ندهم. متاسفانه تعداد محدودی از همکلاسی ها ایده ای مشابه بنده داشتند.

جالب اینجا بود که استاد محترم تا آخر ترم تمرینات را تصحیح نکرد. بعد هم که تصحیح کرد، انگار که درستی جواب را از روی نوعی سیستم «دمکراتیک»!!! تشخیص داده بود. به این مفهوم که جوابی را که اکثریت بچه ها بدست آورده بودند را به صورت بدیهی به عنوان جواب درست فرض کرده بود. جالب اینکه در یکی دو مورد، آن دوستی که درسش خوب بود تمرین را غلط حل کرده بود، و در نتیجه عده کثیری جواب غلط به استاد تحویل داده بودند، اما استاد باز هم به همگی آنها نمره کامل آن تمرین را داده بود و به کسانی که جوابشان متفاوت بود حداکثر بخشی از نمره تعلق گرفته بود. که البته پس از اعتراض این افراد، به بیشتر آنها هم نمره تعلق گرفت (بدون اینکه از کسانی که تمرین را غلط حل کرده بودند و مثل روز روشن بود که تقلب کرده اند، نمره ای کم شود). جالب اینکه حتی در یک مورد، وقتی اعتراض کردم که یکی از تمرینات را درست حل کرده ام در حالی که هیچ نمره ای به آن داده نشده، استاد محترم به جای بررسی موضوع برگه حل تمرین مرا پاره کرد! در آخر هم این نمره ها بخش مهمی از نمره نهایی را تشکیل می دادند.

حال شما بگویید: آیا چنین سیستمی ذره ای به صداقت دانشجو اهمیت می دهد؟ آیا این استاد (و متاسفانه بسیاری از اساتید دیگر) به نوعی باعث نهادینه شدن تقلب بین دانشجویان نمی شوند؟ آیا این نوع برخورد تعلیم غیر مستقیم «تخم مرغ دزدی» نیست؟ متاسفانه سیستم بچه ها را متقلب بار می آورد.

به خوبی به یاد دارم که معلم دبستان ما، به خیال آنکه کاری کند که شاگرد اول مدرسه از کلاس خودش باشد، شاگرد زرنگ ها را کنار هم می نشاند و آنها را تشویق به تقلب می کرد! این هم نوع دیگری از کسب اعتبار علمی!

شاید اینها به نظر شما اغراق به نظر بیاید، اما باور کنید فرهنگ ما در این زمینه دچار مشکلات بنیادی است. به نظر بنده، تا وقتی هدف از درس خواندن برای دانشجو روشن نباشد (و به همین ترتیب، هدف از تدریس برای مدرس، یا هدف از تحقیق برای محقق روشن نباشد) و به ملاک های عددی بسنده کنیم، قطعاً تعداد یا نمره یا پارامترهای مشابه به هدف ما تبدیل می شوند، و در این راه همیشه تقلب یکی از گزینه های موجود خواهد بود، که به احتمال زیاد به موفقیت هم منجر می شود.

ا
۲۱ بهمن ۸۷ ، ۰۱:۴۷ امین میلانی فرد
موافقم که تخم مرغ دزد شتر دزد میشود و این را به وضوح در آینده افرادی که اهل کپی-پیستینگ بودند دیده ام.

کامنت آخری به نظرم خیلی مهم آمد. من مدتها و برای دروس زیادی در دروه کارشناسی به عنوان «استاد حل تمرین» فعالیت می کردم و رفتارم در برخورد با تقلب به شکل های متفاوت بود. به این نتیجه رسیدم اگر یک حل تمرین (در اینجا بطور خاص در مسئله تصحیح برگه) به دانشجویان آزادی زیادی بدهد و دانشجو را توبیخ نکند پیش دانشجوها محبوب تر شده و دانشجوها برای یادگیری مطلب درسی و انجام تکالیف استرس کمتری خواهند داشت. بر عکس زمانی که دانشجو (فردی اهل تقلب باشد) احساس کند که به شدت با تقلب برخورد خواهد شد انواع روش های مختلف برای تغییر دادن جوابهای کپی شده بطوری که به خیال خام خودش مصحح نمی فهمد را بکار میگیرد و این سرآغاز یک پدیده شوم است که در جامعه متاسفانه زیاد دیده می شود. در هر حال فکر می کنم فردی که نقش حل تمرین را ایفا می کند باید به یکسری اصول بشدت پایبند باشد و در نهایت نفع دانشجو را در توبیخ شدن تقلب ببیند نه راحت بودن دانشجو و محبوب بودن.

من حتی موافقم برای اساتید حل تمرین متخلف نیز باید از سوی استاد درس و یا گروه اقدام مناسبی صورت بگیرد تا اینگونه رفتارها کمتر تکرار شود. البته سیاست لازم برای اینگونه برخوردها در دانشگاه های اینجا هم وجود ندارد و البته شاید این به فرهنگ سازی جامعه برمی گردد.

براستی چقدر خوب بود صدا و سیما بجای پخش تبلیغ چیپس و پفک کمی هم این چیزها را تبلیغ می کرد. من فکر می کنم انیمیشن های راهنمایی و رانندگی واقعا روی مردم و خصوصا بچه ها تاثیر مثبتی داشته. پیشنهاد می کنم یک پست ویژه در وبلاگ برای ارائه پروپوزال در این زمینه قرار داده شود. حتما دوستان دیگر نظرات بهتری از من دارند.
من این کامنت را برای دومین پست این وبلاگ "برخورد یا پیشگری" گذاشته بودم. امروز که این پست را دیدم به نظرم آمد که به این پست ارتباط بیشتری دارد


چطور می‌شود یک دانشجو به خود این جرات را می‌دهد که یک پایان نامه یا مقاله را کپی کرده و آن را به اسم خود ارایه دهد؟ این موضوع زمانی بیشتر موجب تعجب می‌شود که این اتفاق در دانشگاهای معتبر کشور مثل شریف، پلی تکنیک و تهران رخ می‌دهد. به هرحال دانشجویانی که در این دانشگاه‌ها پذیرفته می‌شوند جز دانشجویان خوب محسوب می‌شوند. به نظر من یکی از دلایل این امر حاشیه امنیتی است که دانشجو برای خود می‌بیند و این حاشیه امنیت چیزی نیست که بتواند یک شبه بوجود آید بلکه در طول دوران تحصیل دانشگاهی کم کم شکل می‌گیرد آن هم با تقلب هایی که در طول این دوران برای تحویل دادن تمرینات و پروژه‌ها انجام داده است. به هر حال وقتی دانشجویی چندین ترم تمرینات را کپ می‌زند و هیچ گونه مجازاتی هم نمی‌شود کم کم به این فکر می‌افتد که برای پایان نامه خود نیز این کار را انجام دهد. به نظر من یکی از راه‌های پیشگیری این مشکل سخت گیری بسیار زیاد در مورد تمرین‌ها و پروژ‌هاست. از طرفی با توجه به عدم وقت کافی استاد برای بررسی همه تمرین‌ها، «استاد حل تمرین» نقش پر رنگی در اینجا دارد. استفاده از دانشجویانی که علاوه بر تسلط کافی بر درس سخت گیری لازم را نیز دارند به عنوان حل تمرین می‌تواند تا حدی به این مسئله کند. اگر دانشجویی در طول دوران تحصیل خود درسی را فقط به خاطر اینکه تمرین آن درس را کپ زده است بیفتد مطمئنا جرات تکرار این کار برای پایان نامه یا مقاله را نخواهد داشت. اغماز و شل گرفتن تقلب‌هایی که در تمرین‌ها و پروژها انجام می‌شود نتیجه بسیار بد دیگری هم دارد: دانشجویانی که این کار را انجام نمی‌دهند در طول چند ترم به این نتیجه می‌رسند این همه تلاش آنها برای انجام دادن تکالیفشان بی مورد است و آنها نیر نهایتا بعد از چند ترم در برابر وسوسه کپ زدن تسلیم می‌شوند
من هم همانطور که دکتر مهدیان نوشت، همکاری و مباحثه‌ دانش‌جویان با هم را در حل تمرین مجاز میدانم و حتا آن‌را تشویق می‌کنم. اما اعلام کرده‌ام که باید آن‌چه را می‌نویسند کار خودشان باشد و اگر خلاف آن دیده شود برخورد می‌شود.

اما این ترم، نه بخاطر تقلب بلکه بخاطر نکات مثبتی که این طرح دارد، تصمیم گرفتم که هر دو هفته تعدادی تمرین به دانش‌جویان بدهم که باید حل کنند ولی لزومی به تحویل آن نیست. اما سر کلاس تمرین یک کوییز نیم‌ساعته از تعدادی از همان تمرین‌ها از بچه ها گرفته و تصحیح می‌شود. با این روش هم کار مصححان ساده تر است و هم اطمینان بیشتری هست که بچه هااکثر تمرین ها را یاد گرفته اند.
تجربه ی شخصی من در دانشگاه شریف این است که وقتی به دانشجویان اجازه داده شود که با هم همکاری کنند، یا از منابع اینترنتی استفاده کنند، و خواسته شود که دقیفا بنویسند با چی کسی یا از کجا راه حل را بدست آورده اند، دانشجویان رعایت می کنند. احساس من این است که گاهی اساتید فراموش می کنند که هدف و فلسفه ی تمرین دادن چیست.
در خیلی از درسها در دانشگاه های آمریکای شمالی رسم بر این است که به دانشجویان اجازه داده میشود که با کمک همدیگر تمرینها را حل کنند، اما هر کس باید راه حل خود را بنویسد، و علاوه بر این از آنها خواسته میشود که بنویسند که با چه دانشجویان دیگری برای حل تمرین کار کرده اند.

معمولا استاد هیچ استفاده ای از این اطلاعات (که چه کسانی برای حل تمرین کمک کرده اند) نمیکند، ولی خوبی این روش در این است که در عین حال که واقع بینانه به دانشجویان اجازه میدهد که با هم کار کنند، به آنها آموزش میدهد که اگر از حاصل فکر دیگری استفاده میکنند، «کردیت» لازم را به او بدهند.

-محمد
من با این نگاه شما موافق ام، که اگر از اول تحصیلات دانشگاهی دانشجو ببیند و یادبگیرد که تقلب و کپی کاری کار نادرست و بی فایده ای است، بعد از چندسال در محیط دانشگاه زیستن دیگر وقتی پایش به انتشار علمی افتاد اصلا طرف تقلب و دزدی نخواهد رفت.
ولی از خاطرات دانشجویی ام در دانشگاه شریف خدمتتان می گویم که کل سیستم این طور تنظیم شده بود که کپی کاری و تقلب فایده داشته باشد، چه در حل تمرین، چه در درس، چه در پروژه با استاد. استثناهایی هم بودالبته، انگشت شمار.
حالا شما می فرمایید از تربیت دانشجو شروع کنیم یا استاد و سیستم آموزشی؟

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی