Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

بایگانی مطالب

آخرین نظرات

شراکت در دزدی، بدون هر گونه آگاهی!

Faramarz Ashenai Ghasemi | چهارشنبه, ۲۵ فروردين ۱۳۸۹
عجب ماجرایی شده این تب تحصیل در مقاطع تکمیلی، به ویژه در مقطع دکتر. فکر می کردم وقتی دوران رنج آور دکترا را(خواستید یک بار شرح رنجهایی را که مطمئنم هیچیک باور نخواهید کرد، برای تان خواهم گفت) به پایان رساندم، دیگر آزاد شده ام، اما انگار تازه اول راه است. همه مسائل و مشکلات مرتبط با آموزش و پژوهش در دانشگاه یک طرف، دزد شدن ناخواسته طرف دیگر.
مسأله این است که عده ای از دانشجویان سابق (و بعضاً حتی غیر سایق ما)، که تمایل به ورود به مقطع دکتری را دارند، اقدام به ارسال مقالاتی با نام ما (فکر می کنند ما کسی هستیم، یا فکر می کنند در خارج هم برای قبولی یک مقاله با نام صاحب اثر کار دارند نه خود اثر، البته با وجود افزایش روزافزون ژورنالهای درپیتی، بعید نیست چنین نیزشده باشد، چون تجربه به کرات نشان داده که ایرانیها، الکی بذل و بخشش نمی کنند) کرده یا خواهند کرد.
حال سئوال این است که، اگر بنده پس از چاپ مقاله ای دزدی با نامم (خوشبختانه تاکنون این امر رخ نداده)، متوجه شوم که این اتفاق رخ داده، باید چکار کنم؟ این تازه مربوط به زمانی است که بنده موضوع را بفهمم، اگر مقاله برای یک ژورنال علمی پژوهشی داخلی، یا کنفرانسهای داخلی و یا بین المللی ارسال شود چطور؟ آنها را تقریباً به سادگی نمی توان چک کرد.
پیشنهاد: دوستان عزیز راه انداز سایت، نامه ای تهیه و به وزارت علوم ارسال کنند، و از وزارت محترم تقاضا کنند، که سایتی را به راه اندازد که:
1) عنوان و چکیده کلیه مقالات چاپ شده در ژورنالهای داخلی، اعم از علمی- پژوهشی یا علمی- ترویجی در آن درج شود.
2) سایت مشابهی برای کنفرانسهای داخلی نیز تهیه شود.

با احترام
فرامرز آشنای قاسمی
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۹/۰۱/۲۵
Faramarz Ashenai Ghasemi

نظرات (۹)

۳۱ فروردين ۸۹ ، ۰۰:۲۴ Faramarz Ashenai Ghasemi
با سلام
فقط محض انبساط خاطر شما عزیزان عرض می کنم، دانشجویی که هرگز دانشجوی بنده نبوده است، یک مقاله را برای من فرستاده و خواسته بود که اجازه دهم تا ایشان نام بنده را به عنوان نفر دوم نویسندگان آن مقاله ذکر نمایند. شکم به سرعت به یقین تبدیل شد. مقاله اصلی بلافاصله در سایت ساینس دایرکت پیدا شد. دزدی آنقدر ناشیانه بود که همه شما عزیزان، بدون توجه به تخصصتان، متوجه جعلی بودن مقاله می شوید. و آن اینکه، ایشان شرایط آزمایشهای ماشینکاری شان را دقیقاً مشابه با مقاله اصلی انتخاب کرده بود، در حالی که ماده مورد مطالعه در مقاله اصلی مس، اما در مقاله تقلبی ایشان فولاد بود!
حال اینکه ایشان سراغ استاد دیگری می رود یا خیر، بنده نمی دانم، اما اندکی دیرتر، می خواهم عمق بیشتری به مطالعه رفتار اساتید و دانشجویان، در هنگام مواجه شدن با چنین رفتارهایی بدهم، صد البته با همیاری شما عزیزان.
با احترام
سایت سیویلیکا متاسفانه مثل بسیاری سایتهای بومی دیگر، بروز نیست. مثلا در فهرست کنفرانسهای آینده، جدیدترین ردیف مال یکماه پیش است! احتمالا مشت نمونه خروار است و بانک مقالاتش هم همینطور است.
اگر گردانندگان این سایت صلاح بدانند با سایت سیویلیکا هماهنگی شود و از آنها حمایت شود تا اطلاعات را بروز کنند، به هر حال بهتر از راه اندازی سایتی جدید است.
متشکر به خاطر سایت هایی که معرفی کردید خصوصا civilica. تا آنجا که من دیدم پوشش کاملی بر ژورنال های داخلی دارند و کنفرانس ها را هم تا حدود زیادی پوشش داده اند (گر چه آرشیو مقالات قبل از تاسیس سایت در آنها وجود ندارد)
۲۶ فروردين ۸۹ ، ۱۷:۴۶ Muharram Mansoorizadeh
پایگاه
www.sid.ir
مجلات علمی و پژوهشی و پایگاه
www.civilica.com
مقالات منتشر شده در کنفرانس های داخلی را جمع آوری و نمایه می کنند
همچنین اگر اسم خود را به
Google Alerts
بسپارید؛ هرگاه نام شما در صفحه وبی ذکر شود و گوگل آن صفحه را ببیند؛ به شما اطلاع خواهد داد. به این ترتیب باید بتوانید از انتشار مقاله های ناخواسته خود مطلع شوید.
در مورد توصیه نامه ها هم الان بعضی از دانشگاه های کانادا بعد از اینکه داوطلب اساتید خود را معرفی کرد؛ مستقیما با خود استاد ارتباط برقرار می کنند و توصیه نامه را از خود او می خواهند. به نظر می رسد با این کار جلوی ارسال توصیه نامه تقلبی تا حدودی گرفته شود.
با پوزش، هیچ کدام از پیشنهادها عملی نیست.

راه حل آنست که هر از چندگاهی نام خود را به طور کامل در اینترنت به خصوص گوگل اسکالار یا دی بی ال پی و دیگر موتورهای جست‌وجوی مقالات جست‌وجو کنید و با موارد «دزدی نام» برخورد جدی نمایید. یعنی اگر فرد متقلب هر جا هست (مثلا دانشگاه) با مسول آنجا تماس برقرار شود و جرم او را با صراحت اعلام کنید و درخواست کنید تا او را از امتیازاتی که احیانا از این کار کسب کرده است محروم کنند.

اگر با یکی دو نفر چنین برخورد جدی صورت گیرد، و این برخورد علنی شود، دیگران قبل از انجام آن بیشتر فکر میکنند.

مشکل تقلب در توصیه نامه ها هم فراوان است. من مواردی را سراغ دارم که پس از معلوم شدن تقلب دانشگاه پذیرش خود را لغو کرده است.

از یک سیستم متمرکز آن هم توسط وزارت علومی که سراغ داریم انتظاری نباید داشت.
در مورد پیشنهاد ایجاد بانک اطلاعاتی مقالات علمی پژوهشی ایران باید گفت نه تنها پیشنهاد خوبی است بلکه انجام آن بسیار ضروری است.
این امر نه تنها از تقلب های بسیاری جلوگیری می کند، بلکه به نشریات علمی کشور (چه فارسی و چه انگلیسی) اعتبار می بخشد. زمانی بود که برای پژوهش به کتابخانه می رفتیم و تمام ژورنال های فارسی و انگلیسی چند سال اخیر را زیر رو می کردیم تا مقالات مرتبط با کارمان را پیدا کنیم. اما امروز درحالی که مشغول خوردن چایی مان هستیم گوگل اسکولار و web of knowledge و اسکاپوس صدها ژورنال را برای ما می گردد. ژورنال و پروسیدینگ های ایرانی هم در حال خاک خوردن در کتابخانه ها هستند و خواهانی ندارند مگر اینکه کسی به قصد سرقت مقاله ای سراقشان بیاید چرا که معلوم است غیر از نویسنده اصلی هیچکس از وجود آنها خبر ندارد (جز معدود ژورنال های فارسی که گوگل اسکولار آنها را پوشش میدهد).
مساله تقلب به کنار، مگر این همه زحمت برای پژوهش و نوشتن این مقالات و داوری و چاپ آنها صرف نشده است. پس چرا باید به دلیل عدم امکان جستجو چنین بی فایده و بی خواننده (و طبیعتا بی ارجاع) بمانند.
با این همه مزایا:
1- ایجاد خواننده و اعتبار برای نشریات علمی ایران
2- جلوگیری از تقلب
3- ایجاد انگیزه در افراد برای فرستادن مقاله (مثل وقتی که دانشجو نامش را در acm یا IEEE می بینید و ذوق زده می شود)
4- در فازهای بعد ایجاد درآمد از طریق فروش متن مقالات

....آیا اراده ای جدی هست که روزی بانک اطلاعاتی فهرست و چکیده مقالات نشریات علمی پژوهشی ایران روی اینترنت قرار گیرد؟
well said; if a list is prepared consists of persosns who cheat, (whether they are student or academic ones), then, those people who do plagiarism, do not dare to continue their job!
‫سلام
‫دوست عزیز قبلا کارهایی صورت گرفته است.
‫وبسایت زیر را ببینید.
‫با تشکر

http://www.civilica.com/index.php
چاپ مقاله اگر توسط شما نباشد براحتی می توان این را اثبات کرد. اولا corresponding author مسئول اطلاع دادن به بقیه نویسندگان است و مسئولیت چاپ مقاله و تقلب در آن هم به او بر می گردد. اگر شما corresponding author نیستید رسما در مورد مقاله مورد بازخواست قرار نخواهید تا وقتی که خود شما تایید نکرده اید که مسئولیت دارید. البته اگر از مقاله برای ارتقا استفاده کنید یا آن را در وب سایت تان قرار دهید و ... یعنی مسئولیت آن را پذیرفته اید. معمولا corresponding author وظیفه دارد که تمام شرایط چاپ مقاله را به اطلاع بقیه نویسندگان برساند و برای نشان دادن این موضوع مدرک داشته باشد که به آن ها اطلاع داده است.
به طور خلاصه تا وقتی شما اشتباهی نکرده اید مشکلی نباید پیش بیاید، در مورد مجله های خوب هم به راحتی با می توان خواستار حذف نام خودتان از مقاله یا حذف مقاله به طور کامل شوید.

به نظر من بهتر است یک منبع برای شناسایی افراد سابقه دار در تقلب ایجاد شود، علاوه بر رفع بسیاری از مشکلات وجود چنین منبعی می توان بازدارنده نیز باشد. اگر کسی تقلب کرد تا سال ها مجبور خواهد بود تاوان این کار را با بودن در لیست متقلبین بپردازد.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی