خدمات ما

تکالیف: روزی چند ساعت از وقت شما با سر و کله زدن با کتاب های درسی تلف می شود تا تکالیف و تحقیقات دانشگاهی را انجام دهید؟ شما با انجام تکالیف تان فقط یک کلیک فاصله دارید، از این پس لازم نیست درگیر نوشتن تکالیف شوید.

پروژه پایان ترم: گروه پروژه ما در نوشتن پروژه های پایان ترم بسیار متبحر است. از لیسانس گرفته تا فوق لیسانس و دکترا.

پایان نامه: ما درک می کنیم که دانشجویی که کارمند هم هست، دانشجوی اکابری!، چه فشاری را باید متحمل شود تا پایان نامه بنویسد. اگر شما در هر مقطعی از تحصیل چنین مشکلاتی دارید بخش پایان نامه آن لاین در خدمت شماست.

تخفیف ویژه: یک پایان نامه بخر. یک پروپوزال مجانی ببر. فقط تا مدتی محدود دانشجویانی که پایان نامه هایی با حجم بیش از پنجاه صفحه سفارش دهند یک پروپوزال مجانی -برای ثبت نام در مقطع بالاتر- دریافت خواهند کرد.

تضمین می کنیم

* کارهای ما 100% بی تقلب و دستبرد فکری است. * رضایت کامل شما را جلب می کنیم و اگر کار مورد قبول واقع نشد آنقدر آن را تغییر می دهیم تا درست شود. * پژوهش توسط تیم ما انجام خواهد شد و پس از آن بخش خدمات مشتریان همواره در خدمتتان خواهد بود. * ما هرگز اطلاعات شما را فاش نخواهیم کرد. * پژوهشی که به شما داده می شود منحصر به فرد خواهد بود و هرگز آن را به کس دیگر نخواهیم فروخت.

این مطالب نه مربوط به یک موسسه تایپ و فتوکپی و خدمات علمی روبروی دانشگاه تهران است و نه مربوط به یک وب سایت ایرانی. اینها از وب سایتی نقل شده است که دامنه آن و نیز شماره تلفن ذکر شده در آن متعلق به کشور انگلستان است. کشوری که مقر معتبرترین دانشگاه های جهان و یکی از بزرگترین مراکز تولید علم است. البته حدس زدن اینکه این مطالب منبع ایرانی ندارد چندان سخت نیست چرا که چنین مشتری مداری، که حتی برای انجام یک کار تقلبی کاملا بارز است، در ایران سابقه ندارد.

آری مشکل تقلب جهانی شده است. در گذشته ای نه چندان دور تعداد دانشجویان فوق لیسانس و دکترا در همه کشورها محدود بود و آن ها عمدتا کسانی بودند که با عشق و علاقه فراوان پای در این راه مشقت بار می گذاشتند و معمولا از نظر درسی در مقاطع قبلی نیز در سطح بالایی قرار داشتند. امروزه با استفاده از اینترنت پژوهش کار آسانتری شده است و صنعت و خود دانشگاه ها هم ظرفیت های جدید برای پذیرش دانش آموختگان تحصیلات تکمیلی گشوده اند. در نتیجه تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی بالا رفته و نیز تعداد مقاله ها و پایان نامه ها. دیگر نمی توان از تمام این دانشجویان فوق لیسانس و دکترا انتظار داشت که افرادی فرهیخته باشند. دزدی علمی امروز آفت تحصیلات تکمیلی در تمام دنیاست.

گرچه این مشکلات همه جا هست ولی ابعاد و تاثیر گذاری آن همه جا یکسان نیست. جامعه ایرانی مشخصات خاص خود را دارد و در نظر بسیاری از مردم ما، هیچ بی آبرویی بدتر از بی پولی و هیچ افتخاری بالاتر از تمکن مالی نیست و چنین دیدگاهی با فلسفه جامعه آکادمیک فرسنگ ها فاصله دارد. یک فرد دانشگاهی علم می آموزد تا عطش خود را در آموختن فرو بنشاند و علم تولید می کند تا خدمتی، هر چند بسیار ناچیز، به هموطنانش و جامعه بشری کرده باشد. در هنگام ارائه یک پیشنهاد پژوهشی یکی از مهمترین بخش ها آن است که توجیه کنید انجام موفق این تحقیق چه گره ای را از مشکلات جامعه می گشاید و نه اینکه اجرای آن چند ریال سود آوری دارد.همین است که در جوامع غربی کسانی که در مسیر تاسیس کمپانی های پولساز قرار می گیرند، اولین اقدامشان ترک دانشگاه است.

مدرک گرایی بیماری کشنده ای است که جامعه دانشگاهی ما را آلوده کرده است. بسیاری از دانشجویان هدفشان از آمدن به دانشگاه این است که تنها و تنها در پایان دوره مفتخر به دریافت دانشنامه ای شوند که صرف داشتن آن برای پیدا کردن شغلی با حقوق مادام العمر، یک لقب پر طمطراق (مثل دکتر و استاد که معادل امروزی الدوله و السطنه است) و احتمالا یک ازدواج دلخواه کفایت می کند و در مقابل کم اند کسانی که هر روز صبح فقط با این انگیزه به دانشگاه می آیند که تا عصر چیزی بر معلومات خود اضافه کنند. در نتیجه اگر در دانشگاه های معتبر غربی اکثر دانشجویان اهل تحقیق و مطالعه و تعداد انگشت شماری فقط به دنبال مدرک (و مشتریان چنین سایت هایی) هستند، در ایران متاسفانه این نسبت برعکس است و از آن بدتر اینکه این اکثریت بی علاقه بر روی اقلیت دانشجویان فعال اثر منفی می گذارند و بسیاری از آنها را هم بی انگیزه می کند.

در فروشگاه های زنجیره ای، مانند شهروند و رفاه مشتری امکان تماس مستقیم با کالا ها را دارد و بدیهی است در این شرایط افرادی هستند که از این فروشگاه ها دزدی می کنند، اما چون تعداد این افراد نسبت به مشتریان واقعی بسیار کم است، ضرر آنها از طریق سود کسب شده از بقیه جبران می شود. ولی اگر روزی این نسبت برعکس شود باید در فروشگاه را تخته کرد، در دانشگاه هم دقیقا چنین شرایطی وجود دارد. تا زمانی که تعداد متقلبان اندک است می توان وجود آنها را اجتناب ناپذیر دانست و تحمل کرد ولی روزی که تعداد این افراد زیاد شد دانشگاه کارکرد خود را از دست می دهد و مدرک آن نیز در هیچ کجا قابل قبول نخواهد بود. شرایطی که در آن تفاوت یک فرد دیپلمه و یک دارنده مدرک دکترا نه در معلومات و نه در منش و نه حتی درظاهر، بلکه فقط در داشتن یک برگ کاغذ است.

برای جلوگیری از بروز چنین وضعیتی بایستی هم استادان و هم برنامه ریزان آموزش عالی کشور عزم خود را جزم کنند. استادی که راهنمایی پایان نامه ای را بر عهده دارد بایستی بر کار نظارت کاملا دقیقی داشته باشد و از دانشجویان در دوره های زمانی چند هفته ای یا حداکثر یک ماهه گزارش عملکرد مکتوب، یا به صورت ارائه شفاهی خواسته شود و نیز از درون منابع این گزارش از دانشجو سوال پرسیده شود تا اطمینان حاصل گردد که دانشجو کاملا مطلب را فهمیده و تمام کار را خودش انجام داده است. برای این منظور زمان حضور استادان در دانشگاه ها باید بیشتر باشد تا فرصت رسیدگی و مطالعه کارهای دانشجویان را داشته باشند. از دوستانی که در خارج از کشور تحصیل و تدریس کرده اند یا می کنند یک سوال دارم: در کجای دنیا دیده اید که یک عضو تمام وقت هیات علمی فقط دو روز در هفته موظف به حضور در دانشگاه باشد؟ البته پیش نیاز این امر اختصاص دفاتر مجهز و اختصاصی به تمامی اعضای هیات علمی است که متاسفانه در اکثر دانشگاه های غیر دولتی وجود ندارد. از طرف دیگر باید ساز و کارهای نظارتی بین استاد راهنما و دانشجو جدی گرفته شود: اگر استاد حس کند که دانشجو آن طور که باید و شاید کار نمی کند نباید تا روز تکمیل پایان نامه منتظر بنشیند و اگر در شرایطی استاد و دانشجو هر دو تنبلی کنند، باید آنقدر نظارت بر میزان پیشرفت کار پژوهش به قدری جدی باشد که قضیه به موقع کشف و هر دو استاد و دانشجو را توبیخ شوند.

خوب است که دانشگاه های ما نسبت به سایر کشورهای خاورمیانه سابقه طولانی تری دارند و امروز، حداقل بر روی کاغذ، از وضعیت تقریبا مطلوبی برخوردارند، البته باز هم در مقایسه با کشورهای خاورمیانه. اما بد است که دانشگاه های منطقه و جهان با سرعت غیر قابل باوری در زمینه پژوهش در حال توسعه اند و ما از این قافله در حال عقب ماندن هستیم. شاید تا مدتی کوتاه بتوانیم با بهره گیری از بودجه های بی حساب کتاب پژوهشی تعداد مقالات مان را بالا ببریم اما اگر به طور جدی در زمینه پژوهش برنامه ریزی نکنیم، آینده ای چندان روشن در انتظار دانشگاه هایمان نخواهد بود.

پی نوشت: این مطلب را که نوشتم سری به استادان علیه تقلب زدم. دیدم یکی از دوستان کامنت جدیدی گذاشته اند و یک سایت جدید التاسیس ایرانی به نام iranisi.com را که خدماتی مشابه ارائه می دهند را معرفی کرده اند. به آن سایت رفتم دیدم نوشته اند: لازم به ذکر است دانشجویان علاقمند به ادامه تحصیل در خارج از کشور با داشتن حداقل یک مقاله ISI می توانند شانس پذیرش خود را به صورت native افزایش دهند. هر چه فکر کردم چطور کسی می تواند شانس خود را به این صورت افزایش دهد نفهمیدم. یعنی اگر از ایشان مقاله بخریم و مثلا برای کنفرانسی در ژاپن بفرستیم مردم فکر می کنند دارای اصالت ژاپنی هستیم؟؟ بعد حدس زدم که طرف قصد داشته بنویسد تاثیر مثبت در پذیرش شما دارد و خواسته برای باسواد نشان دادن خود یک کلمه انگلیسی هم در متن بگنجاند ولی از شانس بد یادش رفته که دو کلمه negative, positive کدام به معنای مثبت و کدام به معنای منفی اند و ضمنا چون املای کلمه را غلط نوشته بوده از ورد خواسته که پیشنهاد اصلاح بدهد و خلاصه این اتفاق افتاده است. مهم نیست.

در بخش بعد دیدم قسمتی هست به نام "نمونه مقالات ISI" که در آن نوشته شده: برای یافتن مقالات در سایت science direct جستجو نمائید. بله! جستجو کنید! چه چیزی را! حدس زدم که شاید یادشان رفته بنویسند چه چیزی را جستجو کنیم پس این جمله را جستجو کردم:

Acknowledgements: We would like to thank “IRAN ISI Company” for their support that has made it possible to plagiarize this paper

اما متاسفانه چیزی پیدا نکردم. با خودم فکر کردم این بخش بیخود در این سایت ایجاد نشده است. فکری از ذهنم گذشت و فورا آدرس صفحه را در گوگل جستجو کردم و آن چیزی را که فکر می کردم دیدم. با اینکه محل کار من اتاق آرامی است و افرادی دیگر در سکوت مشغول کارند نتوانستم جلوی قهقهه خودم را بگیرم. فکر می کنید چه دیدم؟ ده ها مقاله مختلف منتشر شده عموما در ژورنال های الزویر و در سال های 2005 به بعد همگی در با نویسندگان ایرانی به عنوان نمونه کار این شرکت معتبر فهرست شده اند. نویسندگان از همه جا هستند از دانشگاه های آزاد دور افتاده گرفته تا دانشگاه های دولتی سرشناس تهران. به خودم می گویم کسی که آنقدر کم هوش است که نمی داند مقاله تقلبی نوشتن با نرم افزار نوشتن برای فلان اداره فرق دارد و نباید آن را به عنوان نمونه کار منتشر کرد و آبروی مشتریان بیچاره را ریخت، و کسی که نمی داند تاثیر native یعنی چه... چگونه می خواهد برای یک دانشگاهی مقاله بنویسد. نگاهی دیگر به سایت تقلب انگلیسی انداختم و بعد به مشابه ایرانی اش و از خودم پرسیدم واقعا چرا بعضی از ما هیچ کارمان به آدمیزاد نمی رود. حتی تقلب کردن مان.

برای مشاهده لیست مقالات اینجا کلیک کنید. فقط تا مدتی محدود چون ممکن است کش گوگل به روز شود.