Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

بایگانی مطالب

آخرین نظرات

خرید و فروش علنی پایان نامه

محمد قدسی | جمعه, ۵ خرداد ۱۳۹۱
آیا دانشگاه ها از این تقلب علنی مطلع‌اند؟ آیا استادان بررسی می‌کنند که پایان‌نامه‌ی دانش‌جو تقلبی نباشد. قاعدتا مرکز مدارک علمی وزارت علوم باید اطلاعات همه‌ی پایان‌نامه‌ها را در اختیار استادان بگذارد و با استفاده از نرم‌افزارهای موجود کپی بودن رساله‌ها را تشخیص دهد.
به تعداد «لایک‌» ها توجه کنید. از تعداد پایان‌نامه‌های موجود می‌توان به گستردگی این دزدی علمی پی‌برد!
این هم نرخ خرید و فروش. ظاهرا تعداد قابل توجهی از دانش‌جویان پس از انجام پروژه‌ی خود (اگر آن‌هم تقلبی نباشد) فایل آن‌را به این «موسسات» می‌فروشند و آن‌ها هم به قیمت بالاتری به نفر بعد می‌دهند.
موافقین ۳ مخالفین ۰ ۹۱/۰۳/۰۵
محمد قدسی

نظرات (۳۱)

سلام پایان نامه کارشناسی ارشد من که با زحمت زیاد تمامش کردم و خیلی براش سختی کشیدم چند روز پیش با سرچ اسمم متوجه شدم عنوان کامل موضوع پایان نامم با ذکر اسمم و اسم استاد راهنمام توی سایت فراکتاب گذاشته شده و اسم دانشگاهمو الکی یه دانشگاه دیگه عنوان کردن و البته نوشتن ما این پایان نامه رو نداریم اما هر کس به این پایا نامه نیاز داره ایمیل بفرسته برامون تا بهش  با اجازه مولف فروخته بشه و در کنار این مطالب نوشته شده ارائه کل این کتاب یا پایا نامه با اجازه مولف خواهد بود در حالیکه من خبر ندارم چجوری عنوان و موضوع پایان نامم سر  از سایت فراکتاب که تو شهر مشهده و من هیچ ارتباطی با مشهد ندارم دراورده و هیچ تماسی هم با بنده صورت نگرفته با خود سایت فراکتاب تماس گرفتم گفتم چرا پایان نامه من در این سایت گذاشته شده گفتن فقط عنوان موضوعتون گذاشته شده و نداریم پایا نامتونو و اگر قرار به فروش باشه با خودتون تماس میگرفتیم گفتم از کجا معلوم موقع فروش با من تماس میگرفتین یا قبلا بارها پایان ناممو نفروخته باشین و به من خبر نداده باشین گفتن نه همچین چیزی نیست و با اجازه سازمان ملی کتاب  فقط عنوان پایان نامها رو از اونجا برداشتیم  گفتم پس چرا اسم و پایان نامه بقیه دوستانم توی سرچ گوگول و سایت فراکتاب نیست و گفتم من شکایت میکنم ببینم کی بجای من پایان ناممو بشما فروخته گفتن شکایتم بکنید به نتیجه ای نمیرسید و به حرف ما میرسید که کاملا در اشتباهید اما من حرفشونو باور نکردم و با سازمان ملی کتاب تماس گرفتم و مدیرانش کلی تعجب کردن و گفتن ما این سایت رو نمیشناسیم و پایان نامه های شمارو در اختیار کسی قرار نمیدیم و بهم گفتن حتما شکایت کن بنظرتون چطور ممکنه پایان نامه من سر از این سایت و از شهر مشهد دراورده باشه ایا بنظرتون فراکتاب درست میگن و پیگیری نکنم من که گیج شدم نمیدونم شکایت بکنم یا نه؟ لطفا راهنماییم کنید ممنونم

با سلام خدمت دوستان

البته نوع وحشتناکتر دزدی پایان نامه هم به شدت طی چند ماه اخیر مرسوم شده. من فارغ تحصیل دانشگاه شیراز هستم. دو ماه پیش پایان نامه خودمو توی یک سایت برای فروش دیدم. البته فکر میکنم از دانشگاه شیراز بیشتر از 120 پایان نامه در این سایت بود. اخیرا هم چندین سایت دیگر عینا همین پایان نامه ها رو بدون اطلاع دانشجویان صاحب پایان نامه به فروش میرسونن. با سایت هایی که پایان نامه میفروشن تماس گرفتم ولی باور کنید اونا چون دقیقا میدونن دارن توی چه کشوری زندگی میکنن از دزدی ترسی ندارن و خیلی با جسارت و طلبکاری جواب منو دادن. دانشگاه هم هنوز اقدامی نکرده. صد رحمت به جنگل .

خوب ما که از فروش 300 تا پایان نامه در یک شرکت مطلع هستیم باید به کی خبر بدیم کی پیگیر میشه؟
۱۳ مرداد ۹۴ ، ۱۱:۱۱ حمید در جواب novadice
دوست عزیز غصه نخور. منم الان دارم مقاله مینویسم برای مردم. اولش اصلا اعتقاد نداشتم به این کارها. با هزار زحمت مجوز گرفتیم از دانشگاه یک نشریه آی اس سی راه انداختیم. بعد یهو نشریمون از لیست خارج شد. هر چی پیگیری کردیم از آی اس سی گفتند شما مقالات با افیلیشن ایرانی زیاد چاپ کردید باید بلک لیست بشید. هی من گفتم آخه ما تو ایرانیم توقع داری از سنفرانسیسکو برات مقاله چاپ کنم. بهم توهین کردند روم گوشی تلفن رو قطع کردند. بعد یه سری نشریه مشخص و معلوم الحال راحت تو لیستند و آی اس سی شده براشون حیاط خلوت. الان هم مقاله مینویسم درآمدم عالیه توپ. اصلا هم کپی کاری نمیکنم. هفته ای سه چهارتا راحت مقاله تحویل میدم. اساتید ایمیل میزن گاهی میگن سارقی، کثافت کاری نکن و از این حرفا. ولی میدونم که همش چرنده چون خود اون اساتید از دانشجوهاشون بیگاری میکشن. کلی فشار میارن به دانشجو بعد یه بار زحمت نمیدن تزشو بشینن بخونن. اسمشونم راحت میخوره نویسنده اول مقاله تز. ای کاش دکتر قدسی و همکاراشون قبل از اساتید علیه تقلب یه سایت دیگه راه میانداختن اساتید با وجدان علیه اساتید آماده خور و متقلب
سلام
خدمت دوستان عزیزی که اظهار فضل کردن بایدبگم من خودم یکی از اونایی هستم که پایان نامه می نویسم و خدمتتون عارضم که این کار در صورتی که کپی از یه کار دیگه نباشه دزدی نیست. بعدشم کدوم علم؟؟؟؟
دانشگاه آزادی که استاداش حتی نمیدونن تحلیل چیه یا دانشجوهاش حتی نمی تونن فایل وورد رو بازکنن چمیدونن علم چیه؟ حتی تو دانشگاه های دولتی هم دیگه دارن به اسم پردیس دانشجوی پولی می گیرن. یعنی پول داشته باش درس بخون. من با مدرک دکتری از دانشگاه دولتی، کلی فشار، استرس، بی خوابی و فشار دانشجوهای پولدار و تنبل رو دارم به جون می خرم که مثلا از مدرکی که گرفتم بتونم پول در بیارم. خودفروشی بدتر از این هم دیدید؟ سر و کله زدن با دانشجوهایی که حتی عنوان پایان نامشون رو هم تا آخر کار یاد نمی گیرن کار راحتی نیست. بله قبول دارم خیلیا دارن پایان نامه های آماده رو میفروشن. اما همه اونایی که کار  پایان نامه می کنن ازین دزدی ها بلد نیستن. هرچند سیستم آموزشی ما هرچی بلا سرش بیاد حقشه. اگرچه زمانی که هرکسی بجز خود دانشجو پایان نامه رو بنویسه(نه اینکه کل کار کپی باشه) قطعا سطح علمی دانشگاه آزاد بالاتر هم میره.امیدوارم روزی برسه که واسه کسب درآمد، مجبور نباشیم با کلی آدم بیسواد سروکله بزنیم و آخرش هم انگ دزدی بهمون بزنن
۰۶ اسفند ۹۳ ، ۲۰:۱۷ جراحی بینی
این کار مانع از تولید محتوای علمی در کشور شده و در نهایت ضرر آن به خود دانشجویان و مردم می رسد.
فک کنم چیزی نمونده تو کپی کردن از چینی ها جلو بزنیم...
۱۲ آذر ۹۳ ، ۱۲:۰۹ آموزش 3d max
دانشجویان اگر سعی کنن خودشون پایان نامشون رو بنویسن خیلی بهتره برای خودشون...
۱۱ مرداد ۹۳ ، ۰۲:۴۷ نعیمه در پاسخ به نسرین
کارهای تحقیقاتی ای که در دانشگاههای خوب ایران انجام میشود ارزش زیادی دارد .  شاید ما خودمان قدر آنرا ندانیم ولی در خارج از کشور قضیه چیز دیگریست. من خودم فارغ التحصیل مقطع دکتری دانشگاه داخلی هستم و الان به عنوان post doctorate در یکی از دانشگاههای علوم پزشکی آمریکا کار میکنم.  واقعا تمام اطلاعات و تجربیاتی که در ایران بدست آوردم ارزشمند است و از آنها برای حل پروژه هایی که به من واگذار میشود استفاده می کنم.  نرم افزاری که طراحی کرده ام به پزشکان اجازه میدهد محل قرار دادن implant در استخوان لگن را قبل و در حین جراحی بدانند.  این کار ادامه همان رساله دکتری من در ایران بود. 
البته بسیار هستند که مدرک دانشگاهی آنها با تقلب و بدون زحمت بدست آمده و هستند بسیاری از استادها که فقط به دانشجو به عنوان چند واحد حق التدریس نگاه میکنند. ولی نباید زحمات بسیاری از اساتید زحمتکش و دانشجویان فعال را زیر سئوال برد.
واقعیت اینه که اکثریت این مقالات وپایان نامه ها هیچ دردی از کشور دوا نمیکند واصلا از انها برای حل مشکلات دربخش های مختلف صنعت ، کشاورزی، و... استفاده نمی شود. پس دیگر چه فرق می کند که تقلبی باشد یانه. مشکل اینجاست که پایان نامه ها ومقالات روی موضوعاتی کار می شود که به هیچ دردی نمی خورد.
 برای حل این مشکلات به نظر من خود دولت باید در بخش های مختلف اولویت های کشور را مشخص کرده به دانشگاه ها ابلاغ کند تا اساتید ودانشجویان موظف باشند فقط روی این اولویت ها کار کنند تاهم راه تقلب بسته شود وهم تحقیقات جنبه کاربردی پیدا کند.
متن این بگیر ببندا منویاد قضیه ملا نصردین انداخت...
خود دزد داد میزنه ایییییییییییییی دزد...

۱۰ تیر ۹۳ ، ۰۹:۵۷ پایان نامه
پایان نامه من هم بعد از کلی هزینه و تلاش در کتابخانه دانشگاه قرار داده شد! آخر هم استاد گفت اگه نمیخوای مقاله بکنیش، میدم به یکی دیگه از دانشجوهام ازش استفده کنه. گفت حق انحصاری پایان نامت با منه !!!!
سلام .لطفا قالب سایت را اصلاح کنید . نظرات افراد در کادر نیست .

با سلام به دانشجویان محترم و اساتید گرامی

اولا می خواشتم به این خانم یا آقای جاوید مراتب تسلیتم را بابت غرور شکسته شان ابراز کنم انشا... با فروش پایاننامه شان به هفتاد یا حتی هفت هزار متقلب تسلی پیدا کنند. این وضع دانشجویانی است که از زمین و زمان گله دارند اما حاضر نیستند تن به کار بدهند و اگر کاری هم انجام می دهند منتش سر استاد راهنماست. من از تمام دانشجویان خواهش می کنم دعوتنامه هایی را که اساتید برای آن ها جهت تحصیل فرستاده اند پس بفرستند تا دل اساتید بسوزد! به اساتید محترم هم پیشنهاد می کنم موضوعی را که دانشجویان به اساتید می دهند را نپذیرند چون در بیشتر موارد اعتماد نابجا فرصت تقلب را فراهم می کند. حتی المقدور برخی موارد را به میل خود تغییر دهند تا دانشجو نتواند از جایی کار را کپی کنند. به دانشجویان هم پیشنهاد می کنم اگر فکر می کنند به آن ها اجحاف می شود یا استادان کار آن ها را برمی دارند و بنام خودشان چاپ می کنند به مراجع قانونی شکایت کنند 

استاد هم در تقلب سهیم است!

می دانیم که تمامی نویسندگان یک مقاله و یا پایان نامه که چاپ می‌شود در منافع و تبعات احتمالی منفی آن سهیم هستند و یکی نمی‌تواند گناه خطا را به دوش دیگری بیندازد و از خود رفع مسولیت کند. درست است که در ایران اکثر کار مقاله و پایان نامه را دانشجو انجام می‌دهد. اما استاد با قرار دادن نامش به عنوان یکی از نویسندگان (یا پذیرش انجام این کار توسط دانشجو) می‌پذیرد که از نظر علمی به درستی و نیز رعایت اخلاق حرفه‌ای در آن اطمینان دارد و اگر خلافی در کشف شود در آن سهیم است و باید پاسخ‌گو باشد. قاعدتا اگر دانشجو با تقلب مدرکی را اخذ کرده یا استاد ارتقا یافته باشد باید باز پس گرفته شوند.

۱۴ آبان ۹۱ ، ۲۲:۵۵ مینا علویان

سلام

خرید و فروش علنی پایان نامه به جایی رسیده که استاد یکی از دانشگاه ها با راه اندازی سایتی که به نام خودشان هم ثبت شده به فروش پایان نامه ارشد به مبلغ 5 میلیون تومان می پردازد. بد نیست سری به این سایت بزنید تا خودتان ببیند که چه اشکارا انواع و اقسام خدمات تقلبی ارائه می شود: www.hescoo.com

سلام به همه عزیزانی که این پیغام را می خونند، موضوع من رو بررسی سوء رفتار در پایان نامه ها است از همه دوستانی که متونن به هر نحوی به من تو اتمام پایان نامم کمک کنند عاجزانه خواهش می کنم اطلاعات ارزشمند خودشونو به آدرس aidin.s.babol@gmail.com  ارسال کنند.

 ظاهرا بعضی دانشگاه های کشور رسما قانونی برای دانشجو تراشیده اند که خود مصداقی از سرقت علمی است به جمله زیر توجه کنید،
"تبصره:دانشجو موظف است مقاله تدوین شده از پایان نامه را به ترتیب با نام استاد راهنما ( نفر اول ) و نام دانشجو
( نفر دوم ) و نام اساتید مشاور ( نفرات بعدی ) درج نماید."

این متن در سایت دانشگاه قابل دسترسی است
http://www.goums.ac.ir/files/nursing/paian3.doc
آقای ابراهیمی عزیز
نکته جالبی که شما اشاره کردید این بود که همیشه از خودمان شروع کنیم وگرنه در شعار دادن همگان می توانند گوی را از یکدیگر بربایند
خوب نمونه ای از خودتان در این صفحه را ذکر می کنم. شما اگر معتقد بودید نیاز نیست به شما "جناب آقای..." را همزمان بگویند و جناب یا آقا به تنهایی کفایت می کرد چرا خودتان برای دکتر قدسی عیننا همین عبارت را بکار بردید؟
به عنوان یک فرد برخواسته از محیط آمادمیک تحقیق در مورد کلام دوستتان که در مورد ترنزکشن آی تریپل ای و کنفرانسی گفته بودید چندان سخت نبود تا با اطمینان حرفتان را بزنید. هر چند شخصا دوستی دارم که در ترنزکشن آی تریپل ای مقاله ای را چاپ کرده و خود واقف است که در آن مقاله اشتباه علمی داشته است و برای همین بسیاری از اساتید  اصالت ارزش کارها را به نام کنفرانس و ژورنال نمی دانند
 من دانشجوی کارشناسی ارشد هستم .پایان نامه رادردانشگاه دیگربرداشتم.هزینه  پایان نامه راخودم دادم .حالا استادراهنمامیخواهدنفر اول مقاله خودش رابنویسد ونفردیگررانیز که من نمیشناسم نیز جزوء نویسندگان مقاله نوشته.لطفا راهناییم فرمایید.
پاسخ:
فقط نام کسی در مقاله می آید که نقشی در تولید آن داشته باشد. البته مرسوم شده که نام استاد راهنما
به عنوان نفر دوم می‌آید. بسیاری از هیات ممیزه های دانشگاه اگر هم نام استاد اول بیاید به او امتیاز
نفر دوم را می‌دهند.  نویسنده‌ی اصلی مقاله شما هستید و استاد نمی تواند نام فرد دیگری را به مقاله اضافه کند.
شما در صورت نیاز مساله را می توانید با مقامات دانشگاه در میان بگذارید.
۲۱ مرداد ۹۱ ، ۰۵:۳۵ علیرضا قضاتی
 آقای دکتر قدسی
فکر میکنم که بعضی از خوانندگان شما راجع به تقلب و تعریف آن دچار ابهام هستند. به نظر من کپی یک مقاله  و چاپ دقیقا همان مقاله در جای دیگر  تقلب است و  اینکار به تواتر اتفاق می افتد. حال پیش کشیدن موضوعی مثل چاپ مقاله در کنفرانس و بسط آن و چاپ آن در ژورنال بحثی تا حدودی جنبی و حاشیه ای است.  بسیاری از بحثهای مربوط به تقلب در کارهای علمی ، مباحث جدیدی نیستند و دهها سال است که به صورت مدون و مستند این کار انجام شده است. اگر به وب سایت الزویر  مراجعه کنید راجع به همپوشانی مقالات صحبت کرده و گفته که مقاله تکراری یعنی چی.  اینکه مقاله ای را در کنفرانس چاپ کنید و بعد در ژورنال به چاپ برسد هیچ ایرادی ندارد.  وظیفه کنفرانس یک چیز است و وظیفه مجلات چیزی دیگر.   بسیاری از مجلات معتبر اگر شما مقاله تان در کنفرانس مربوط به همان مجله قبول شده باشد این قبولی را به عنوان یک داوری مثبت محسوب می کند و فقط مقاله را برای دو داور دیگر ارسال می کند. در بسیاری از مقالات مجلات معتبر عبارت
preliminary results of this work has been published in
دیده می شود. 
جال مسائل زیر را در نظر بگیرید
1- چاپ مقاله در مجلات بی اعتبار
2- کپی مقالات دیگران و چاپ مجدد آن
3- ذکر نکردن نام افرادی که در تولید مقاله دخیل بوده اند
4- ادعاهای نادرست و چاپ نتایج دروغین

در این شرایط پرداختن به موضوعات جنبی دور کردن اذهان از مسائل اصلی خواهد بود.

آقای علیرضا قضاتی،

با سلام و احترام

اول، نیاز نیست از کلمه جناب و آقا بطور همزمان استفاده کنید یکی از آنها برای احترام کفایت می کند و بنده از لطف شما برای بیان احترامتان سپاسگزارم.

دوم، داستان، داستان تقلب است به هر شکل و هر نوع و هر زمان؛ چیزی که با زندگی ما ایرانیها تقریبا اجین شده است (نمونه اش کامنتی که یکی از دوستان در پست دیگری نوشته که مثلا 78 درصد از مراجعه کنندگان به فلان ژورنال نامعتبر ایرانی هستند!)

سوم، شما خودتان پاسخ خودتان را نوشته اید! البته جمله تان را محدود کرده اید به ژورنالهای Open Access ولی واقعیت امر این است که 11 درصد تغییرات(آنهم با ارفاق)، درصد مناسبی برای ارائه یک مقاله در یک کنفرانس و سپس در یک ژورنال نیست بعبارت دیگر، در حقیت بهبودی صورت نگرفته است!

چهارم، اگر چه بنده احترام ویژه ای برای همه اساتید قائلم و آقای قدسی نیز از این قضیه مستثنی نیست ولی باید خدمت شما و سایر بازدیدکنندگان عرض کنم متاسفانه هنگامیکه صحبت از مبارزه با تقلب و کارهای خوب می شود ما همه  مشت های خود را گره کرده و شعار می دهیم ولی در عمل چیز دیگریست اگر چه قصدم این نیست که شخص خاصی را مورد حمله قرار دهم ولی براحتی می توان اسامی آقایان را در ژورنالهایی که بعضا خودشان آنها را در لیست به اصطلاح سیاه قرار داده اند دید! اینجاست که چند نکته پیش می آید

الف) فرد مورد نظر می گوید، من مقاله را خودم نفرستادم و مثلا دانشجویم فرستاده است؛

ب) فرد مورد نظر می گوید من از این مقاله برای ارتقاء استفاده نکرده ام!

ج) فرد مورد نظر می گوید آن زمان فلان ژورنال نامعتبر نبود!

د) فرد مورد نظر در بهترین حالت می گوید من اشتباه کردم و سعی می کنم دیگر برای آن ژورنال مقاله نفرستم!

در کلیه موارد فوق هیچ دلیل و سندی وجود ندارد که نامبرده از آن مقاله برای ارتقاء خویش بهره نبرده باشد که در واقع عقل بشری بیشتر تایید می کند که وی بدون انگیزه کاری را نکند.

به هر حال و بطور کلی (روی صحبتم اولا موسسین این وبلاگ است، دوم حامیان و سوم خوانندگان)، اگر قرار است مدعی و مبارز علیه تقلب باشیم صرفا به ذکر نام مان در این لیست بسنده نکنیم! بلکه از خود شروع کنیم ضمن آنکه هیچ حقی بر کسی خصوصا اعضاء موسس این وبلاگ در این خصوص وجود ندارد که در واقع آنها بیشتر باید رعایت کنند و کرده باشند!

 

بعنوان پایان صحبت هایم به یک ناهنجاری علمی نیز اشاره می کنم (ببینید منظور از تقلب صرفا کپی برداری نیست! سراسر زندگی ما بیانگر تقلب یا مبارزه با تقلب است که باعث شده جامعه اساتید یک جامعه ویژه باشد):

آیا دقت کرده اید که در بیشتر کنفرانس های علمی کشور نام حدود 20 تا 25 نفر بطور مشهود دیده می شود من چون من در حوزه کامپیوتر فعالیت دارم منظورم همکاران این رشته هستند

کنفرانس های عمومی همچون:

انجمن علمی کامپیوتر ایران

برق و الکترونیک و کامپیوتر

فناوری اطلاعات

فناوری دانش و اطلاعات

 

 

و کنفرانس های تخصصی:

سیستم های هوشمند

پردازش تصویر

کنفرانس رمز ایران

سیستم های فازی

محاسبات نرم

و غیره!

 

چطور است که این اساتید در همه این علوم متخصص هستند و بدتر آنکه در آن کنفرانس ها مقاله هم دارند باور کنید ذکر نام این اساتید در کنفرانس ها شده است تبلیغات! مثلا مرکز سماء فلان شهر کنفرانس می گذارد و نام این آقایان آنجا هم هست باور کنید دیگر حالمان از این نوع توسعه علم به هم می خورد! بنظر شما چه فرقی بین یک ژورنال نامعتبر و یک کنفرانس نامعتبر وجود دارد؟ و آیا چون مثلا این وبلاگ در خصوص ژورنال ها حساس است باید هر کاری که دلمان می خواهد در کنفرانس ها انجام دهیم؟!

مثلا دوستی نوشته بود مقاله اش در کنفرانس داخلی رد شد است ولی در یکی بهترین ترانس اکشن های IEEE پذیرفته شده است! راست یا دروغ با خودش ولی بنده هم نمونه های اینچنینی را دیده ام.

حرف کلی من این است ما هیچکدام معصوم نیستیم اول از خودمان شروع کنیم

دوم به سراغ کنفرانس ها و مجلات داخلی و معضلات وحشتناک آنها برویم و بالاخره سوم مجلات بین المللی را ارزیابی کنیم نه آنکه دوستان در یک پست دیگر بالغ بر 200 ژورنال را که حتما با زحمت کار خود را انجام می دهند و شاید در برهه ای از زمان دچار اشتباه شده است (حتی ممکن است این اشتباه از سوی چند داور که نام اساتید کشورمان هم معمولا در لیست بسیاری از آن ژورنالها هست رقم خورده باشد!)  بگوییم آنها ژورنال بدی هستند بنده در خارج از کشور مشغول به کار هستم و در اینجا بیشتر از هر چیز تخصصی بودن کنفرانس و ژورنال مطرح است نه آی اس آی و ایمپکت فکتور! بماند که ما در ایران علممان فقط روی کاغذ است و اگر حتی 1% آن تبدیل به صنعت شده باشد دیگر بنده غصه ای ندارم.

به هر حال همیشه انصاف را رعایت کنیم 

از متن طولانیم عذرخواهی می کنم

پاسخ:
آقای ابراهیمی. ممنون از نظرتان. اگر ممکن است این مطلب را به‌صورت یک پست مستقل تهیه کنید،‌ و برای من به‌صورت خصوصی بفرستید تا پست شود و همه از خواندنش بهره ببرند.
۱۸ مرداد ۹۱ ، ۰۹:۲۸ علیرضا قضاتی
 جناب آقای ابراهیمی ، ارتباط داستان کنکور کارشناسی ارشد و نگاه کردن از روی برگه دیگری  با بسط دادن محتویات مقاله کنفرانس و چاپ آن در مجله چیست؟  تقریبا تمام مقالات ژورنالهای مهندسی را اگر بررسی کنیم کلیات آنها قبلا در مقاله کنفرانس چاپ شده اند.  البته این قانون در مورد مقالات مجلات جدید open access شاید صادق نباشد . 
۱۷ مرداد ۹۱ ، ۰۰:۲۹ علیرضا ابراهیمی
جناب آقای قدسی سلام

به پیشنهاد جنابعالی جستجوی اندکی در برخی مقالات شما اعم از مواردی که در صفحه شخصی تان ذکر کرده اید و چه مواردی که ذکر نفرمودید انجام گرفته است! اگر چه قطعا بررسی نتایج بدلیل کم اهمیت بودن این واقعه برای من احتمالا مدتی طول بکشد ولی در اولین بررسی نتیجه ای عجیب برای من بدست آمد که امیدوارم توضیحات شما، سایر دوستان را قانع کند؛ ان شاالله در فرصتی مقتضی بررسی دقیق تر و به مرور کامل تری را خدمت شما و سایر بازدیدکنندگان تقدیم می کنم (البته اگر صفحه یا پست ویژه ای برای این موضوع فراهم کنید مزید امتنان خواهد بود).

* شما مقاله ای را در کنفرانس IFIP WG 90 ارائه کرده اید که با کمتر از 30% تغییرات (من عدد 30% را در برنامه ام به عنوان پارامتر داده ام که اگر تغییرات کمتر بود اعلام کند) در مقاله دیگری که در ژورنال Performance Evaluation شماره 13 به چاپ رسیده است. به لحاظ محتوی فقط 11.1% با مقاله قبلی تغییرات داشته است آیا شما فکر می کنید این مقدار تغییرات می تواند به عنوان یک کار جدید تلقی شود؟

با تشکر

 

مشخصات مقالات:

1: Performance Analysis of Parallel Search Algorithms on Multiprocessors

Performance '90 Proceedings of the 14th IFIP WG 7.3 International Symposium on Computer Performance Modeling, Measurement and Evaluation, PP: 407 - 421

 

 

2: Performance Analysis of Parallel Search Algorithms on Multiprocessor systems

Performance Evaluation, Vol. 13, Issue 1, PP: 67-81

 

 

Abstract

Many applications involve exploring alternate paths in a large state space, and thus could benefit from a parallel implementation of the search. In this article, we present an exact solution technique for analyzing the performance of such applications. Formally, the problem can be stated as follows: A job arrives at a system with M identical servers in a Poisson fashion. After some initial computation, the job spawns K statistically identical subtasks. All these subtasks can be executed in parallel but only one of them is required to complete in order to complete the entire job. The service times are assumed to be exponentially distributed. The solution is obtained by defining a set of partial generating functions and exploiting their properties. The solution technique appears to be applicable for the general problem, but we have the formal proofs of correctness only for the cases where K = M and when the mean service demands of the initial computation and the subtasks are the same. For these cases, the results show that the average number of busy processors is independent of K while the job response time decreases with K. Some conjectures are presented for more general situations.

 

 

پاسخ:
این مقاله در کنفرانس IFIB WG 90 به عنوان مقاله‌ی برتر انتخاب شد و خودشان آن‌را برای مجله‌ی معروف Performance Evaluation توصیه کردند. بله مقاله‌ی مجله گونه‌ی کامل مقاله کنفرانس بود که مجله هم با اطلاع از این امر و پس از داوری آن را پذیرفت. اگر شما در مقاله مجله به مقاله‌ی کنفرانس ارجاع دهید این به عهده‌ی هیات داوران و تحریره و سیاست مجله است که مقاله‌ی شما را بپذیرند یا نه. در این مورد خاص من هیچگاه تقاضای امتیاز برای هر دو مقاله را نکرده ام و فقط مقاله‌ی مجله را ذکر کرده ام. شاید در برخی دیگر از مقاله‌های من مشابه‌ این مورد را بیابید.
۱۲ مرداد ۹۱ ، ۱۸:۴۷ علیرضا ابراهیمی

با سلام و درود بیکران به اساتید که علیه تقلب گام برداشته اید و بازدیدکنندگانی که وقت خود را به خواندن و تجربه اندوزی می گذرانند.

من خیلی اهل نوشتن نیستم ولی بشدت اهل جستجو هستم خصوصا در وب، اخیرا (حدود شش ماه پیش) فرصتی پیش آمد که ضمن تحقیق در خصوص یک پروژه پژوهشی (متن کاوی) موارد جالبی توسط برنامه جستجوگری که تهیه کرده بودم کسب شد. بگذریم بگذارید خسته تان نکنم، سوالی داشتم

از میان اعضای موسس و حامیان این وبلاگ که دارای درجه پروفسوری هستند آیا کسی حاضر است من کارهای علمی شان را از زوایای مختلف (منظور هر نوع تقلب) توسط برنامه ام مورد ارزیابی قرار دهم؟

و قطعا نتایج به همراه مستندات در اختیار همگان قرار داده خواهد شد

منتظر پیشنهادات [خصوصا] اعضاء موسس هستم

 

اگر چه کلا با مبارزه با تقلب بشدت موافقم اما اگر کسی از خودش بپرسد براستی برای رسیدن به درجه پروفسوری ام تقلب نکرده ام و پاسخ مثبت داشت آنگاه می تواند مدعی باشد نه ...

 

خاطره: روز آزمون کنکور ارشد بود من و 3 نفر از دوستانم شانس بالایی برای قبولی داشتیم محمد و احسان از سر بازی روزگار دقیقا در کنار هم و در بدترین نقطه تیرس ناظران کنکور قرار گرفتند من و سایر دوستان به آن دو گفتیم خوش به حالتان شما که از الان دیگر فوق را قبول شدید. گذشت و امتحان تمام شد و از این 4 نفر 3 نفر به مقطع بعدی دست یافتن همه بجز احسان. در حقیقت محمد از روی برگه احسان نوشت و با اطمینان و با رتبه زیر 20 قبول شد (خودتان می توانید حدس بزنید کجا) اما احسان نه تنها از روی برگه دیگری نگا نکرد بلکه شاید قربانی آن واقعه شد بعد از اعلام نتایج من از احسان پرسیدم چرا تو هم از روی برگه محمد نگاه نکردی می دانید چه گفت:

"من اگر از روی برگه محمد نگاه می کردم و قبول میشدم و بعدا با مدرک ارشدی که اینچنین قبول شدم درآمد کسب می کردم و به زن و بچه ام می دادم آن روزی، روزی من نبود و حرام بود"

فقط سکوت کردم و در دل به حال خودم و کشورم گریه کردم

الان احسان صاحب دو فرزند و مدیر یک شرکت نرم افزاری متوسط در اصفهان است و محمد استاد دانشگاه ... در تهران.

پاسخ:
من حاضرم. همه‌ی مقاله‌های من در صفحه‌ی شخصی ام موجودند.

ضمنا ممنون از ارسال خاطره‌ی  زیبا.

قدسی
۲۱ تیر ۹۱ ، ۰۳:۱۹ علی دانشیان
ممنون بایت معرفی این پیج خوب. به دوستان معرفی کردم. کار خیلی ها رو راه می اندازه. 
۳۱ خرداد ۹۱ ، ۱۹:۳۳ رخشاد حجازی

 استادانی که ظرف یک دوره 4-5 ساله 250-200 مقاله چاپ میکنند نمونه بارز تقلب هستند اخر کدام عقل سلیم میتواند بپذیرد که بطور متوسط هر هفته یا حتی هر ماه استادی بتواند 1 مقاله جاپ کند البته در سه صورت ممکن است :1/ دیتا سازی شده باشد 2/ کپی کاری شده باشد ویا 3/ مقاله دسترنج افراد دیگری باشند که با رانت منصب و پست نام  ایشان اضافه شده باشد تا از این رهگذر گوشه چشمی به انها شود.

  متاسفانه بجای انکه از این افراد سوال شود چگونه به این غیر ممکن دست یافته اند مورد تقدیر وستایش قرار میگیرند این ستایشها منشا  تحریک بقیه افراد برای وارد شدن به عرصه تقلبهای علمی است

 سلام .من خودم از کسانی هستم که برای ارائه ی پایان نامه ی مقطع لیسانس خیلی زحمت کشیدم . شاید نزدیک به 20000 برگه را خواندم . اما آخرش یک نمره 19  در این درس و گذاشتن پایان نامه ی من در کتاب خانه ...

منم علی رغم میل شخصی مجبور شدم برای جبران هزینه کارم  و تسلی غرور شکسته ام متن پایان نامه را به 6 نفر تا الان بفروشم . همین الان هم با  نفر 7 بر سر قیمت  در حال چانه زنی هستم .

پاسخ:
چانه زنی برای  فروش پایان نامه برای هفتمین بار!
 سلام
فید سایت تون مشکل داره
بعضی پست ها فیدشون کاملن خالی هست
تصاویر هم لود نمیشن
بهترین راه به نظر من گذاشتن همه پایان نامه ها در اینترنت و در دسترس عموم است. یعنی همان کاری که امروزه خیلی از دانشگاههای معروف دنیا انجام می دهند. در این حالت کشف مقالات و پایان نامه های کپی و دزدی شده خیلی راحت می شود. ولی با این وضع فعلی بنده به عنوان یک داور یک پایان نامه به علت عدم دسترسی کافی به  همه این پایان نامه ها ممکن است نتوانم موارد کپی را در وقت مناسب کشف کنم.
ممکن است فیس‌بوک بر اساس تعداد گزارش صفحه را حذف نکند ولی بر اساس محتوی که حذف می‌کند، و محتوای این صفحه می‌تواند دزدی تلقی شود (متاسفانه گزینه‌ی بهتری در بین انتخاب‌های موجود نیست، و فیس‌بوک توضیحی برای دلیل گزارش تحویل نمی‌گیرد).
مرکز مدارک علمی باید آنها را آزادنه روی اینترنت بگذارد نه فقط در اختیار استادان. آنوقت گوگل راحت می تواند راه اینجور دزدی ها را سد کند و در دکانشان تخته خواهد شد.
مبلغی هم که پیشنهاد داده اند (صفحه ای صد تومان) فقط هزینه تایپ پایان نامه است وگرنه خیلی راحت می توان از پایان نامه ها در دانشگاه فتوکپی گرفت.

توجه: لطفا نگویید برویم دسته جمعی صفحه را ریپورت کنیم. مسلما فیس بوک بر اساس تعداد ریپورت ها هیچ صفحه ای را حذف نمی کند. ریپورت دسته جمعی برای صفحاتی که از آنها بدمان می آید، مانند پر کردن فرم اعتراض به نمره پایان ترم (به منظور ارفاق) است. با اینکه همه می دانند بی فایده است، همه این کار را انجام می دهند.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی