لیست مجلات معتبر و منصف
این متن کامنتی است که چندی پیش یکی از کاربران در همین سایت قرار دادهاند:
من دنبال یه سایت معتبر علمی می گردم برای چاپ مقالاتم، متاسفانه داخل ایران بازار سیاهی است که با 3میلیون تومان مقالات راچاپ میکنند، درصورتیکه نهایتا 200 دلار بابت هزینه مقالات پرداخت میشود. از شما اساتید خواهشمند است همانطورکه بلک لیست تهیه میشود لیست مجلات معتبر تهیه و در دسترس دانشجویان قرارگیرد، مگر چه اشکالی دارد . (یا اگر فکر بهتری دارید بفرمایید). این که بهتر از بازار سیاه برای دلالان است.بنده این سخن را کاملا تایید میکنم. یکی از دوستان قدیمی که طرفدار زگهواره تا گور دانش بجوی است و در حال به پایان بردن پایان نامه کارشناسی ارشد خود میباشد با من تماس گرفت و گفت میدانم که رشته تحصیلیام با تخصص تو کاملا متفاوت است، اما فقط مرا راهنمایی کن که حاصل پژوهشم را مقالهای کردهام اما نمیدانم که کدامیک از این ژورنالها که فهرستش را برایت فرستادهام معتبرتر است.
ایمیلم را باز کردم. فهرستی بود از شش ژورنال که بین 400 تا 800 دلار حق چاپ شان بود. کمتر از ده دقیقه در اینترنت جستجو کردم اما واقعا نمی دانستم که چه جوابی باید به او بدهم. دو ژورنال مدعی ISI بودند اما نه در فهرست اصلی بودند و نه ایمپکت فکتوری داشتند. در واقع از این شش ژورنال فقط یکی بود که در فهرست اسکوپوس (کف اعتبار برای یک ژورنال) موجود بود. چهارتایشان در یک ایندکس ساخت ایران حضور داشتند و دو تا حتی آن را هم نداشتند. آدرس و شماره تلفنهایشان قلابی و سایتهایشان هم بچهگانه به نظر میآمد. در هر شماره شان هم چند ده مقاله منتشر شده بود که محض رضای خدا من یک مقاله غیر ایرانی در آنها نیافتم! به او تلفن زدم و گفتم من میدانم که تو دست کم سه چهارماه برای جمع آوری دادهها و سه چهار ماه هم برای تحلیل آنها کار کرده ای. حیف است که نتیجه کارت را برای چنین جاهایی بفرستی. اما به من گفت که چارهای ندارم. چیزی که من دارم فقط یک روش تحقیق و قدری دادههای خام و نتایج است، نه بلدم مقاله را به فرمت کنم، نه آنقدر زبانم خوب است که کامنتهای داوران را بفهمم و پاسخشان را بدهم و نه کارت اعتباری دارم که پولش را پرداخت کنم و همه این کارها را موسسه برای من انجام میدهد به شرطی که مقالهام را به یکی از همین ها بفرستم....
تهیه فهرستی از ژورنالهای قابل قبول یا به قول دوستمان در آن کامنت لیست سفید، ایده بسیار خوبی است. اما مساله این است که چه کسی باید این کار را انجام دهد. من فکر می کنم هر دانشجو یا استاد ایرانی میتواند در وبلاگ یا روی وال خود ژورنالهای در محدوده تخصص خودش را به دیگران معرفی کند و همینطور صرافی هایی که به نحوی نبود ویزا و مسترکارت را جبران مینمایند. بیایید از این نترسیم که اگر این ژورنالها سرشان شلوغ شود ممکن است مقاله های خود ما یا دوستان یا دانشجویان مان را نپذیرند. از این بالاتر، اگر ناشناسی در اینترنت از ما کمک خواست تا نخستین مقاله اش را بنویسد، به او کمک کنیم. شاید بهتر باشد که این قاشق های دسته بلند را به گونه ای دیگر استفاده کنیم.