Professors Against Plagiarism

استادان علیه تقلب

مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده و هدف آن مبارزه با تخلف یا تقلب علمی در دانشگاه است

مقدمه

به‌نام خداوند هستی و هم راستی

این بلاگ به همت تعدادی از استادان دانشگاه‌های کشور ایجاد شده است و هدف آن مبارزه با تخلف و تقلب علمی در دانشگاه‌ها چه از سوی دانش‌جویان و چه از سوی اعضای هیات علمی است. متاسفانه ما شاهد گسترش حرکت‌های غیر اخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه‌هایی چون اخذ مدرک، پذیرش یا ارتقای مرتبه‌ی دانشگاهی صورت می‌گیرتد.

ما با هرگونه تقلب مخالفیم و سکوت در برابر آن‌را هم جایز نمی‌دانیم. در این بلاگ قصد داریم برخی موارد و روش‌های تقلب‌ را بیان و ضمن آموزش به دانش‌جویان و تلاش برای اشاعه‌ی اخلاق و آداب حرفه‌ای در جمع خودمان‌، مسولان را وادار کنیم تا به مشکل تقلب و ریشه‌های آن واکنش جدی نشان دهند.

۲۱ مرداد ۱۳۸۷

استادان یا پژوهشگران حامی

حمایت

اگر می‌خواهید نامتان به‌عنوان یکی از حامیان ذکر شود، نام کامل و آدرس وبگاه خود را به آدرس ghodsi_AT_sharif_DOT_edu ارسال نمایید و در صورت تغییر گروه حامی ما را مطلع کنید..

تعداد زیادی آدرس بلاگ خود را فرستاده‌اند که متاسفانه امکان استفاده از آن به‌جای وبگاه نیست.

بایگانی مطالب

آخرین نظرات

لیست مجلات معتبر و منصف

ااا پیامی | يكشنبه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۳

این متن کامنتی است که چندی پیش یکی از کاربران در همین سایت قرار داده‌اند:

من دنبال یه سایت معتبر علمی می گردم برای چاپ مقالاتم، متاسفانه داخل ایران بازار سیاهی است که با 3میلیون تومان مقالات راچاپ میکنند، درصورتیکه نهایتا 200 دلار بابت هزینه مقالات پرداخت میشود. از شما اساتید خواهشمند است همانطورکه بلک لیست تهیه میشود لیست مجلات معتبر تهیه و در دسترس دانشجویان قرارگیرد، مگر چه اشکالی دارد . (یا اگر فکر بهتری دارید بفرمایید). این که بهتر از بازار سیاه برای دلالان است.


بنده این سخن را کاملا تایید می‌کنم. یکی از دوستان قدیمی که طرفدار زگهواره تا گور دانش بجوی است و در حال به پایان بردن پایان نامه کارشناسی ارشد خود می‌باشد با من تماس گرفت و گفت می‌دانم که رشته تحصیلی‌ام با تخصص تو کاملا متفاوت است، اما فقط مرا راهنمایی کن که حاصل پژوهشم را مقاله‌ای کرده‌ام اما نمی‌دانم که کدامیک از این ژورنال‌ها که فهرستش را برایت فرستاده‌ام معتبرتر است. 

ایمیلم را باز کردم. فهرستی بود از شش ژورنال که بین 400 تا 800 دلار حق چاپ شان بود. کمتر از ده دقیقه در اینترنت جستجو کردم اما واقعا نمی دانستم که چه جوابی باید به او بدهم. دو ژورنال مدعی ISI بودند اما نه در فهرست اصلی بودند و نه ایمپکت فکتوری داشتند. در واقع از این شش ژورنال فقط یکی بود که در فهرست اسکوپوس (کف اعتبار برای یک ژورنال) موجود بود. چهارتایشان در یک ایندکس ساخت ایران حضور داشتند و دو تا حتی آن را هم نداشتند. آدرس و شماره تلفن‌هایشان قلابی و سایتهایشان هم بچه‌گانه به نظر می‌آمد. در هر شماره شان هم چند ده مقاله منتشر شده بود که محض رضای خدا من یک مقاله غیر ایرانی در آنها نیافتم! به او تلفن زدم و گفتم من می‌دانم که تو دست کم سه چهارماه برای جمع آوری داده‌ها و سه چهار ماه هم برای تحلیل آنها کار کرده ای. حیف است که نتیجه کارت را برای چنین جاهایی بفرستی. اما به من گفت که چاره‌ای ندارم. چیزی که من دارم فقط یک روش تحقیق و قدری داده‌های خام و نتایج است، نه بلدم مقاله را به فرمت کنم، نه آنقدر زبانم خوب است که کامنت‌های داوران را بفهمم و پاسخشان را بدهم و نه کارت اعتباری دارم که پولش را پرداخت کنم و همه این کارها را موسسه برای من انجام می‌دهد به شرطی که مقاله‌ام را به یکی از همین ها بفرستم....

تهیه فهرستی از ژورنال‌های قابل قبول یا به قول دوستمان در آن کامنت لیست سفید، ایده بسیار خوبی است. اما مساله این است که چه کسی باید این کار را انجام دهد. من فکر می کنم هر دانشجو یا استاد ایرانی می‌تواند در وبلاگ یا روی وال خود ژورنال‌های در محدوده تخصص خودش را به دیگران معرفی کند و همینطور صرافی هایی که به نحوی نبود ویزا و مسترکارت را جبران می‌نمایند. بیایید از این نترسیم که اگر این ژورنال‌ها سرشان شلوغ شود ممکن است مقاله های خود ما یا دوستان یا دانشجویان مان را نپذیرند. از این بالاتر، اگر ناشناسی در اینترنت از ما کمک خواست تا نخستین مقاله اش را بنویسد، به او کمک کنیم. شاید بهتر باشد که این قاشق های دسته بلند را به گونه ای دیگر استفاده کنیم.

موافقین ۳ مخالفین ۰ ۹۳/۱۱/۲۶
ااا پیامی

نظرات (۱۵)

میخاستم بدونم زورنال medwell انتشارات پاکستان ژورنال خوبی هس یا نه؟ ظاهرا مجله اسکوپوسم هس
سلام اخیرا یک شرکت یا گروه ایرانی با دریافت مبلغی معادل دو میلیون تومان مقالاتی در این نشریه چاپ کرده اند. که به اصطلاح های جک شده یا ربوده شده است. کافی فقط ادرس را ببیند تا متوجه شوید چقدر کارشان حساب شده و دقیق است.
آدرس نشریه اصلی:http://www.aulaorientalis.org/
آدرس نشریه جعلی :http://www.editorialusa.com/index.html
قابل ذکر است نزدیک به سی و اندی مقاله در اخرین شماره نشریه مذکور ، توسط نویسندگان ایرانی نوشته شده است
با سلام و احترام
دوستان عزیز، من دانشجوی رشته مهندسی صنایع می باشم و موضوعم بین مدیریت و صنایع است. می خواهم اکسپت مقاله ام را یک ماهه یا یک ماه و نیمه دریافت کنم، اما با توجه به این که ژورنال های نامعتبر زیادند و با توجه به خیل عظیم سایت هایی که ادعای دریافت اکسپت مقاله را در یک هفته یا 3-2 می کنند و همایش ها و کنفرانس هایی که آنها نیز ادعای چاپ مقاله ما را در ژورنال های isi در مدت زمان کوتاهی می کنند، برای کدام ژورنال مقاله ام را بفرستم.
ممنون می شوم که در صورت امکان اگر ژورنالی را سراغ دارید که معتبر و در زمینه مدیریت صنعتی و صنایع به چاپ مقاله مشغول و هزینه دریافتی آن ها مناسب باشد را به من معرفی نمایید. واقعاً نمی دانم که به کجا باید ارسال کنم.
با سپاس
۲۲ ارديبهشت ۹۴ ، ۲۱:۰۳ پیمان سناییان
جناب دکتر پیامی
بحثی را که مطرح کردید بسیار مفید بود و نظرات کاربران نیز موثر و مفید واقع شد.  در کل مباحثی را که این چند ساله ارائه کرده اید همه جذاب و جالب بوده اند.  اکنون که شکر خدا بار کاری شما هم کمتر شده است امیدواریم که پست های بیشتری از شما ببینیم.
آیا ژورنال زیر جعلی است؟
Anare research notes
سلام به همگی و عرض خسته نباشید به آقای دکتر قدسی. 
لیست کنفرانسها و مجلات معتبر را همانطور که آقای سناییان گفتند ما در دانشکده مکانیک صنعتی اصفهان از استادمان میپرسیم و خیلی شبیه است به لیستی که در گوگل اسکولار آمده است. ولی فکر میکنم اگر یک طوری این لیست اضافه میشد و بجای بیست تای اول مثلا تا پنجاه تا میرفت بهتر بود. پیشنهاد یک محیطی که بشود رای گیری کرد و اساتید معتبر بیوانند رای بدهند  هم پیشنهاد خیلی خوبیست. 
سلام
باتشکر از سایت خوبتون که باعث شد 300 دلار کلاه سرم نره!!!
یه سوال داشتم بیزحمت راهنمایی ام کنین .مقاله ای در رشته برق دارم مجله ای رو بهم معرفی کنین که در مدت کوتاهی جواب بده
بازم ممنون 
باسلام
لطفا پست با عنوان "حذف مجله هندی از لیست موسسه تامسون (ISI)" را در دانشیار مطالعه نمایید. این پست در مورد مجله هندی است که در  دو سال گذشته بیش از 2000 مقاله از ایرانیان را پذیرفته است.
متشکرم،
۳۰ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۲۸ پیمان سناییان
موضوعی را که آقای پیامی مطرح کردند نگرانی خیلی از دانشجویان دکتری و بسیاری از اساتید کم تجربه نیز هست.  آنچه که در دانشگاههای معتبر و در آزمایشگاههای تحقیقاتی قوی جهان روی میدهد این است که لیست محدودی از مجلات و کنفرانسهایی را در ذهن دارند و مقالات خود را فقط برای همین لیست محدود ارسال می کنند. در ایران هم گروههای پژوهشی قوی همین کار را میکنند.  این لیست محدود در هر رشته ای متفاوت است.  راه حل برای دوستانی که دسترسی به افراد با تجربه و دسترسی به لیست مجلات و کنفرانسهای معتبر ندارند چیست؟  راه حل مثل همیشه در گوگل است.   سایت Google scholar این کار را برای طیف وسیعی از رشته ها انجام می دهد.   به آدرس زیر رجوع کنید:
https://scholar.google.com/citations?view_op=top_venues&hl=en
از اینجا به بعد باید رشته خود و در مراحل بعدی تخصص خودتان را انتخاب کنید .  لیست 20 کنفرانس و مجله معتبر را برایتان می آورد. 
البته موضوعی که آقای پیامی ذکر کرده اند کمی پیچیده تر می شود که فرد کار بدرد بخوری انجام نداده و قاعدتا لیست معتبرها هم بدرد ایشان نمی خورد.  در اینجاست که پیشنهاد خانم "دانشجوی بورسیه" می تواند مفید باشد.  یعنی می توان از وزارت علوم خواست که به تعدادی از اساتید شاخص هر رشته، مجوز وارد کردن مجلات معتبر در یک دیتابیس را بدهد  و بعد افراد روی نام مجلات رای بدهند و به این ترتیب لیست بالاترین ها مشخص شود.   

آقای پیامی و مسئولین محترم وزارت علوم

از صحبت های شما این طور برداشت می شود که ایندکس آی اس آی به فرم یک نمایه پیشرو و معتبر درآمده و اطلاعات سایر نمایه ها نظیر سیماگو و اسکوپوس باید در سطحی پایین تر در نظر گرفته شوند. اگر این درک درست باشد باید زنگ خطر را به صدا درآورد زیرا :

الف- در حالی که بسیاری از مجلات معتبر داخل کشور مانند

International Journal of Engineering

چندین بار پاسخ منفی از موسسه آی اس آی در طی ده سال گذشته دریافت می کنند. مدیران مسئول بسیاری از مجلات هندی و پاکستانی با انتشار چند شماره و در پاره ای موارد کمتر از 20 مقاله در مجموع به راحتی خود را در لیست یکی از ایندکس های این ایندکس قرار می دهند. اگر مایل باشید حداقل 10 مورد برای شما مثال می زنم که مجله حتی دو مقاله با استناد بالای پنج ندارد ولی موفق به دریافت ایندکس Zoological از موسسه آی اس آی می گردد. من تصور می کنم وزارت علوم ایران باید ایندکس سیماگو را جایگزین آی اس آی نماید.  

پاسخ:
ایندکس ISI و ایمپکت فکتوری که توسط ISI اعلام می شود، در همه جای دنیا نشان دهنده جایگاه یک ژورنال معتبر است، ولیکن ایندکس ISI فقط و فقط به فهرست نشریاتی اطلاق می شود که از طریق JCR قابل استعلام اند (از سایت http://webofknowledge.com/JCR دسترس پذیر فقط از طریق دانشگاه های عضو).

ISI معرفی کردن ژورنال هایی که در لیست های مشابه ولو وابسته به این موسسه باشند (مثل Zoological) عین کلاهبرداری است. پیامی
۲۸ بهمن ۹۳ ، ۱۷:۱۱ دانشجوی بورسیه ج ا ایران

به نام خدا

بنظر من بیایید این همت را به خرج دهید و خودتان صفحه ای باز کنید که در آن هر کس در هر گرایش تخصصی نام کنفرانس ها و ژورنالهای معتبر را درج کند، پس از مدتی میانگین نظرات، لیست ارزشمندی از کنفرانس ها و ژورنالهای واقعا معتبر هر گرایش را به عنوان خروجی نشان خواهد داد. اگر چه ذاتا این وظیفه وزارت علوم است ولی با پتانسیل این سایت می توان برای رسیدن به این هدف واقعا بنیادی امیدوار بود.

مطمئنا زمان این کار رسیده است.


بعنوان مثال:

Computer Vision best conferences

1- CVPR

2- ECCV

3- ICPR

4- FGR

5- BMVC


Computer Vision best Journals

1- PAMI

2- CVIU

3- IJCV

4- Pattern Recognition

5- Image and Vision Computing

سلام
امیدوارم که این اتفاق مثبت سریعتر عملی بشه
متاسفانه چند ماه پیش در وبلاگ کنفرانسهای به اصطلاح بین المللی و همین وبلاگ اطلاع رسانی کردیم و گفتیم که ژورنال wiwo report جعلی هستش
به راحتی و با یک جستجو هم میشه این نتایج رو در اینترنت پیدا کرد.
اما باز هم یک عده گول فرصت طلبی شیادان رو خوردند. و مقاله رو در ژورنال جعلی با آدرس web-journal.com منتشر کردن. گاهی اوقات فکر میکنم راحت طلبی پژوهشگرا و انجام ندادن یه تحقیق ساده باعث این اتفاقا میشه.
جالبه که بهشون ایمیل زده شده و تقلبی بودن اطلاع داده شده. اما چون واحد پژوهش دانشگاهها حرفه ای اداره نمیشه، این ژورنالها تایید میشه و دانشجو هم که به امتیازش رسیده به بقیه ماجرا کاری نداره
فقط باید تاسف خورد
 "چیزی که من دارم فقط یک روش تحقیق و قدری داده‌های خام و نتایج است، نه بلدم مقاله را به فرمت کنم، نه آنقدر زبانم خوب است که کامنت‌های داوران را بفهمم و پاسخشان را بدهم و نه کارت اعتباری دارم که پولش را پرداخت کنم"

اولا:  یعنی چه که ایشان بلد نیست مقاله را به فرمت تبدیل کند؟ یعنی یک دانشجوی کارشناسی ارشد یا کارشناسی که یک مقاله نوشته واقعا توانایی اینکه مقاله اش را به فرمت مورد نیاز آن مجله تبدیل کند ندارد؟ واقعا تبدیل فرمت کار پیچیده ای است؟
دوما: یعنی چی فقط یک روش تحقیق و تعدادی داده خام و نتایج دارم؟ بالاخره کار ایشان از نظر علمی ارزشمند هست یا نه؟ اگر کار علمی ارزشمندی نیست که خب اگر به مجله معتبر هم بفرستد رد میشود، و اصولا اگر کار علمی ارزشمندی نیست واقعن چه لزومی به چاپش وجود داره؟
سوما: یعنی چی زبانم آنقدر خوب نیست که کامنت های داوران را بفهمم؟ پس ایشان چطور میخواد مقاله را به انگلیسی بنویسه وقتی حتی قادر به فهمیدن کامنت های داوران نیست؟ نکند مقاله را فارسی مینویسد و جایی برای ایشان به انگلیسی ترجمه میکند؟ چرا برای یک مجله فارسی زبان نمیفرستد؟
چهارما: یک جستجوی کوتاه در روزنامه همشهری یا روزنامه های دیگر، میتونند لیست افراد یا موسسه های زیادی را پیدا کنند که با دریافت مبلغی حاضرند مبالغ مربوطه را با کارت های اعتباریشون پرداخت کنند. خیلی ها داخل ایران خودشون کارت اعتباری ندارد.
پنجما: فکر میکنم مجلات شناخته و معتبر در هر زمینه مشخص هستند و افرادی که در آن زمینه کار میکنند این مجلات را میشناسند. این مجلات تقلبی هستند که هر روز مثل قارچ رشد میکنند و ممکنه افراد "نا آگاه" فریب این مجلات را بخورند (افرادی که کار علمی واقعی میکنند به راحتی این مجلات براشون قابل تشخیص هست).
ششما: میتونید به سایت زیر مراجعه کنید و در هر زمینه ای لیست رتبه بندی مجلات مختلف را مشاهده کنید 
http://www.scimagojr.com/
پاسخ:
«پژوهش ارزشمند» و «ژورنال معتبر» را نمی توان به راحتی سیاه و سفید کرد (به استثنای مقاله‌هایی که با تقلب نوشته شده و ژورنال‌هایی که با پول هر چیز را چاپ می‌کنند و یکسره سیاهند). انتخاب ژورنال هم به این سادگی نیست که اگر چنین بود هر کس لیست ژورنال‌های فعال در آن علم را چاپ می‌کرد، چشمش را می‌بست و و انگشتش را روی یک صفحه می گذاشت و بعد هم مقاله‌اش را برای همان ژورنال می‌فرستاد. اما: 
اولا اعتبار ژورنال‌ها در سطوح متفاوتی است، مثلا کار همین شخص خاص به نظر من با اینکه تقلبی نیست ولی در سطح نشریات فهرست ISI هم نیست و نویسنده باید به نشریات اسکوپوس قناعت کند.
دوما شخص باید مطمئن شود که مقاله اش در اسکوپ نشریه‌ای خاص قرار دارد و فهم این موضوع بعضی اوقات آسان نیست و مقاله بعد از چند ماه بدون اینکه به دست داور برسد به دلیل اینکه خارج از موضوع نشریه است ریجکت می‌گردد.
سوما فاکتورهای دیگری نیز در پیدا کردن ژورنال مناسب دخیل اند مثلا زمان داوری (که گاه ماه ها یا ده ها ماه! فرد را منتظر نخستین پاسخ نگه می دارند در حالی که دانشجو معمولا خواسته اش این است که قبل از دفاع مقاله اش پذیرفته شود).

البته ناگفته نماند که معرفی ژورنال‌های مناسب با موضوع و سطح مقاله دانشجو کاری است که بهترین فردی که می تواند انجامش دهد استاد راهنماست. گرچه در مثل مناقشه نیست و وضعیت این دوست تنها مثالی بود برای رساندن نکته اصلی، ولی اینکه دانشجویی نتواند اولین مقاله پژوهشی اش را به فرمت کند چندان غیرعادی نیست. خصوصا اگر این فرد مهندسی باشد که سالها در محاسبات سازه موی سپید کرده اما هرگز کتاب و مقاله ای ننگاشته است. در مورد زبان انگلیسی هم وضعیت به همین صورت است که بسیاری دانشجویان دکترا که مدرک زبان پیش نیازشان است از این نظر وضعیت تاسف باری دارند (خصوصا در مهارت نوشتن)، چه رسد به دانشجویان فوق لیسانس که تسلط به زبان جز پیش نیازهایشان هم نیست. در مورد ایشان هم مقاله را به زبان فارسی نوشته و در حد تسلط خود آن را به انگلیسی ترجمه کرده و سپس آن را به دانشجویی دیگر سپرده تا متن انگلیسی را اصلاح و بازنویسی نماید.

به بیان دیگر، بنده عقیده دارم یکی از راه های ریشه کن کردن تقلب و دزدی و پایان نامه و مقاله فروشی، ارج نهادن به کارهای پژوهشی متوسط ولی اصیل و شرافتمندانه است. اگر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی داخل ایران که مشغول نوشتن نخستین مقاله خود هستند بپرسید: 1- آیا به زبان انگلیسی تسلط کامل داری؟ 2- آیا مطمئنی که اسلوب مقاله نویسی ات درست است؟ 3- آیا کار پژوهشی ات در سطح درجه یک است؟ به احتمال نزدیک به یقین به برخی یا همه این سوالات پاسخ منفی خواهند داد. اما این برخورد جامعه دانشگاهی است که به وی دیکته می کند که همین کار ناقص فعلی را به انجام برساند و سعی کند که در کارهای بعدی اش بهتر باشد، یا اینکه به یکباره ناامید شود و برای پایان راهی که در آن قدم گذاشته مشتری دلالان مقاله یا پایان نامه شود. واقعیتی که همه ما باید بپذیریم این است که تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی امروزه در همه جای دنیا افزایش یافته و توقع اینکه همه آنها نخبه باشند، بیجاست. 
پیامی
نظر من اینه که در صورتی که مقاله درست و حسابی باشه صدها ژورنال وجود دارند که حاضرند اون رو به صورت مجانی چاپ کنند و هزینه چاپ در صورتی پرداخت میشه که مقاله به صورت رایگان برای همه در اینترنت قابل دسترس باشه. با وجود بودن همیچین مجلاتی چرا باید پول مفت به جیب ژورنال های پولی و کم اعتبار ریخته بشه که افراد خیلی کمی هم مقالاتشون رو میخونن. البته در صورتی که مقاله ارزش علمی نداشته باشه بحث جداست

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی