نامه تحصیلات تکمیلی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در مورد اعتبار برخی مجلات

(اگر کسی تصویر نامه‌ را دارد لطفا ارسال کند)

متن نامه تحصیلات تکمیلی دانشگاه صنعتی امیرکبیر:

خواهشمند است به نحوی مقتضی به اطلاع دانشجوبان محترم دوره‌های دکتری رسانده شود که از ارسال مقاله به مجلات لیست پیوست و مشابه آنها که ظرف یک ماه مقالات را در مقابل اخذ وجه پذیرش می‌نمایند خودداری نمایند تا به مشکلات احتمالی عدم قبول آنها از جانب دانشگاه برخورد ننمایند.

All ANSI Journals
All GESTS Journal
All IASTED Journals
All IDOSI Journals
All Medwell Journals
All SCI@LERT Journals
All WSEAS Journals
American Journal of Applied Science
Applied Mathematics and Computation
Asian Journal of Algebra
Asian Journal of Biochemistry
Asian Journal of Chemistry
Asian Journal of Crop Science
Asian Journal of Earth Science
Asian Journal of Epidemiology
Asian Journal of Industrial Engineering
Asian Journal of Material Science
Asian Journal of Mathematics &; Statistics
Asian Journal of Planet Sciences
Asian Journal of Significant Research
Asian Journal of Textile
Biotechnology
Current Research in Bacteriology
Current Research in Chemistry
Information Technology Journal
International Journal of Botany
International Journal of Chemical Technologies
International Journal of Meat Science
International Journal of Osteoporosis and …
International Journal of Pharmacology
International Journal of Poultry Science
International Journal of Computer Science &; Network Security
Journal of Agronomy
Journal of Applied Science
Journal of Artificial Intelligence
Journal of Biological Science
Journal of Environment Science and Technology
Journal of Software Engineering
Pakistan Journal of Biological Science
Pakistan Journal of Nutrition
Plant Pathology Journal
Journal of Architectural Research
Research Journal of Immunology
Research Journal of Mutagenesis
Research Journal of Obstetrics and Genetic
The International Journal of Applied Economics
Trends in Agriculture Economics
World Applied Science Journal

تخم مرغ دزد شتر دزد می شود

یکی از مصادیق تقلب عملی رایج، کپی کردن حل تمرین‌ها بالخصوص در رشته‌های مهندسی است. شاید این مورد در ابتدا مساله کوچک و کم ارزشی باشد ولی یک اثر بسیار مهمی در آن نهفته است. در واقع ما برای جلوگیری از تقلب علمی در تحصیلات تکمیلی بایستی به ریشه ها و عقبه آن نیز فکر کنیم که:

تخم مرغ دزد شتر دزد می شود.

البته تشخیص کپی تمرین کار سختی نبوده و نمره آنهم اغلب از 2 یا 3 نمره از بیست تجاوز نمی‌کند. در عین حال سوال این است که چرا این کار رایج است؟ جواب اولیه این است که در دانشگاههای ما آیین‌نامه‌ای مدون برای این کار تنظیم نشده است. یا اگر این آیین‌نامه هست موارد آن به صورت روشن به اطلاع دانشجو نرسیده است و تبلیغ کافی صورت نگرفته است.

پس برای کنترل تقلب علمی بایستی از سالهای اولیه دوره کارشناسی، دانشجویان را نسبت به حفظ حریم‌های علمی دیگران آشنا و تشویق کرد، که بزرگان گفته‌اند آب را از سرچشمه بایستی بست و گرنه...!

Emperor's New Clothes

Dear colleagues,
It has been a couple of months since we signed the letter to the Minister expressing our concern regarding the prevalence of academic misconduct in Iranian Higher Education. Then I met the minister in a state function. I was just one of the faceless multitudes in the crowd who had to sit through his speech outlining the shining beacon that is the Iranian science and technology and then the same old story of shell games, the Citation counts and how we are catching up with the Turks. Although I have been accused as a highly motivated individual, I believe that we shall see no response from the Ministry. Yes send the letter to the newspapers and our colleagues around Iran. But I would be definitely surprised if there would be any tangible outcome.

A colleague of mine, Dr. E. Hejazi had recently supervised a thesis dealing with factors influencing a students propensity towards cheating. while her research was confined to highschool, during her brief talk with me, it seemed that that the pattern is alarmingly similar to the one we discovered at ISL. The culture of cheating is becoming all but institutionalized. ISL recently entered an agreement with a number of European watchdogs on academic conduct to adopt and promote some of their protocols here. For this I need to thank all the colleagues who have graciously supplied me with their opinions. To me it seems that the problem stems from a crisis in National Scientific Identity that relies more heavily on appearances than substance.
However, I believe that the best approach is to work at grass roots. Why not stage a day seminar on the subject? How many of us are willing to chip in?

With best regards

Nader Naghshineh
Information Studies Lab
University of Tehran

Evaluation of Research Activity

Email from Luca Aceto:

I have recently been informed that the editorial board of the journal Mathematical Structures in Computer Science has put together a critical note on the (ab)use of bibliometric data, which will appear in the issue 19.1 of that journal.

The note has been written by the editor in chief, Giuseppe Longo, and subscribed by all the members of the editorial board of that journal.I have made it available at

http://www.ru.is/luca/webnotes/BibliometricsMSCS.pdf.

The note expresses the worries of the scientists in the board about

* the way the evaluation of research activity is evolving in many countries,

* the general trend to use criteria purely based on numbers and citation indexes in judging the quality of researchers and

* the fact that the management of the data used in the numerical evaluations is entrusted to private agencies, whose methodologies and software might be rather dubious or cannot be subjected to scrutiny by the research community.

Similar concerns have been raised by others. See, e.g., the talk "Bibliometric Evaluation of Computer Science - Problems and Pitfalls" by Friedemann Mattern (Institute for Pervasive Computing, Department of Computer Science, ETH Zurich), which is available at

http://www.informatics-europe.org/ECSS08/papers/mattern.pdf.

There is also a well-documented, and very interesting joint report from three mathematical boards (IMU+ICIAM+IMS)

http://www.mathunion.org/fileadmin/IMU/Report/CitationStatistics.pdf

(notice a reference about the control on citation indices by Thomson Sci. et al on page 17).

Finally, the "Sector Overview Report from the Computer Science and Informatics Sub-Panel (UoA 23)" after the British nationwide "Research Assessment Exercise 2008" (available at http://www.rae.ac.uk) includes the following passage:

".... We frequently found that citation counts were poorly correlated with the sub-panel’s assessment of the impact of the work examined. Citations also varied widely between research areas. For instance, much of the highly significant theoretical research, in which the UK is world leading, typically attracts low citation counts. Despite these low citations, the work is often found to have profound long-term impact on practical aspects of the field. ...."

I hope that some of you will find these interesting.

Cheers,
Luca

غیبت در جلسه امتحان

بنام خداوند هستی و هم راستی- آقای رامین این نظر را روی پست "سیستم جهشی و چکشی" گذاشته است که هیچ ربطی به آن ندارد. چند نفر از دوستان هم جواب داده اند.

Ramin said...

سلام
ببخشید سؤالی ذهن مرا مشغول کرده است.
اگر دانش‌جویی روز امتحان فراموش کند که بر سر جلسه حاظر شود و سپس از استاد خواهش کند که استاد هر‌گونه مایل است از دانش‌جو امتحان به‌عمل آورد آیا این کار تقلب محسوب می‌شود؟
آیا واقعاً دانش‌جو خاطی است و باید مجازات شود؟
واقعاً و انصافاً دانش‌جو روز امتحان را اشتباه کرده است.
لطفاً زود جواب بدهید.
February 3, 2009 9:01 PM

از همه خوانندگان محترم درخواست می شود اگر سئوالی دارند که پاسخ ]ن را از همه می خواهند و خودشان امکان پست کردن ندارند آن را به یکی از دوستان حامی یا موسسین ایمیل کنند تا اگر تشحیص دادند برای عموم مفید است آن را به صورت یک پست جدید مطرح کنند. اما در مورد غیبت در جلسه امتحان پایانی چند نکته را یادآوری می کنم:
1- درصد نمره امتحان پایانی همیشه بیش از 50 نیست. از این رو ممکن است دانشچو با غیبت در آن امتحان کمتر از 50 درصد نمره را صفر بگیرد ولی از بقیه مواد امتحان مثل میان ترم (ها)، تمرین ها و پروژه نمره کافی برای قبولی در کل درس بگیرد.
2- در قوانین آموزشی تصریح شده است که غیبت در جلسه امتحان به منزله نمره صفر در آن درس است. ولی هیچ ماده ای از این مقررات استاد را موظف به برگزاری امتحان نکرده است. از این مشکلات در آیین نامه کهنه آموزشی دانشگاه ها زیاد است و نمیدانم چرا این دستگاه عریض و طویل وزارت هیچگاه به اصلاح آن اقدام نمی کند. آیا همکارانی که در معاونت آموزشی وزارت به خدمتگزاری مشغولند در دوران تدریس خود این معضلات را ندیده اند؟
3- استاد در هر صورت میتواند به دانشجو در صورت غیبت در امتحان نمره قبولی بدهد حتی اگر درصد امتحان غیبت شده بیش از 50 باشد . مثلا ممکن است به جهتی مثل حاضر جوابی در کلاس، حل تمرین خاصی با ابتکار ارزنده، و یا انجام پروژه عالی به دانشجو امتیاز هائی علاوه بر صد در صد نمره داده باشد.
4- در پاسخ آقای رامین باید بگویم که متاسفانه اگر دانشگاه بخواهد از مقررات فعلی عدول نکند نمره ایشان صفر است. البته من تشویق به نادیده گرفتن مقررات نمی کنم ومعتقدم عمل به قانون ضعیف بهتر است. ولی مسئولین دانشگاه وظائف دیگری نیز دارند از جمله انعکاس مشکلات به تصمیم گیران و قانون گزاران و ارائه پیشنهاد حلال مشکل و پافشاری برای اصلاح بدون ترس از چکش
5- یکی از مواردی که مقررات صعیف و کهنه آموزشی اصلا بحثی از آن به میان نیاورده است آن است که به حذف پزشکی معروف شده است. تنها موردی که در آیین نامه مجوز حذف درس پس از غیبت در امتحان می دهد تبطره 2 ماده 11 است که فثط از موجه بودن غیبت به تشخیص دانشگاه صحبت می کند. اما ببینید چه بازار تقلبی در بین دانشجویان و چند پزشکنما در مورد صدور گواهی های مشکوک و مجوزهای استراحت با عدم امکان حضور در حلسه امتحان وجود دارد. یادم می آید چند سال پیش که بنا بر مسئولیتم آماری از این مجوز ها تهیه کردم حدود 30 در صد آن ها توسط خانم دکتری در سر کوچه دانشکده صادر شده بود و بیماری همه دانشجویان مسمومیت بود!

سیستم جهشی و چکشی

بنام خداوند هستی و هم راستی-
پیشرفت جهشی!: از من پرسیدند که آیا راهنمائی پایان نامه کارشناسی ارشد کامپیوتر در دانشگاه پیام نور را می پذیرم یا خیر. گفتم چرا سراغ من آمده اید؟ گفتند که سراغ همه اساتید همه دانشگاه ها می رویم زیرا ما 30 نفر ظرفیت اعلام کرده بودیم وزارت 300 دانشجو داد!! این را می گویند یک جهش انقلابی. به ذهنم رسید پیشنهاد کنم اگر کسی وقت، حال، و امکانش را دارد حساب کند با توجه به تعداد اساتید یکی از رشته ها، مثلا همین کامپیوتر، و تعداد پایان نامه های دفاع شده در یک برهه زمانی تعداد متوسط پایان نامه راهنمائئ شده توسط هر استاد در سال را بدست آورد و با تقسیم آن بر نصف اوقات فعال یک استاد در سال، مثلا 45 هفته و هر هفته 30 ساعت، زمان متوسط مصرف شده برای راهنمائی هر پایان نامه را بدست آورد. آنگاه شاید معلوم شود چرا پایان نامه فروشی اینقدر رونق دارد. آیا جهش 30 به 300 به افزایش این همه ناهنجاری که داستان هایش را در این وبلاگ می خوانیم کمک نمی کند؟

برخورد چکشی!: از یک مسئول در یکی از دانشگاه ها خواستم تا مشکلاتی که بخشنامه های نسنجیده و دستورالعمل های ناپخته، فرمایش شده از وزارت، برای امور آموزشی و پژوهشی دانشگاه ها ایجاد میکنند را به گوش صادر کنندگان آن ها برسانند. او گفت نمی شود مگر نمی بینید که چگونه چکشی برخورد می کنند. یاد این همه عزل و نصب افتادم و گفتم راست میگویی ولی اگر من بودم جکش را می خوردم تا از گرزهای آتشین دوزخ در امان باشم.

روش جدیدی برای رده بندی ژورنالهای تخصصی

اکنون برای رده بندی ژورنالهای تخصصی از روشی استفاده می شود به نام ضریب تاثیر (آی اف) که در اواسط دهه پنجاه میلادی توسط – گارفیلد -- پیشنهاد شد . ضریب تاثیر رابطه مستقیم با تعداد مراجعاتی دارد که به مقالات ژورنال می شود. این مراجعات مهم نیست که توسط مقالات همان ژورنال باشد یا مجلات دیگر به این ژورنال رجوع داده باشند. تعداد مراجعاتی که به مقالات یک ژورنال در سالهای دوهزارو شش وهفت شده را می شمارند و تقسیم می کنند برکل مقالات ژورنال در سال دوهزاروهشت. این روش باعث شده که طی چند سال گذشته سردبیر بعضی از ژورنالها نویسندگان را تشویق (مجبور) کنند که در مقاله ارسالی به دیگر مقالات همان ژورنال ارجاع کنند مگر نه چاپ مقاله نویسنده به خطر می افتد. با این روش ضریب تاثیر مجلاتی مثل

Chaos, Solitons &; Fractals

برابر سه می شود درحالی که مجلاتی مثل -- ترنزکشن آی تریپل ای -- دارای ضریب نفوذ حدود دو هستند

روشی را که به آن – آیگن فاکتور-- می گویند (در پست قبلی دکتر قدسی به آن اشاره شده است) به نظر روش منطقی تری می آید. این فاکتور بیانگر احتمالی است که متخصصین یک رشته به ژورنالی رجوع کنند. حیطه بررسی ژورنال به این ترتیب وسیعتر می شود. برای توضیح روش این سناریو را در نظر بگیرید که شما برای تحقیق در رشته مثلا مهندسی کامپیوتر به کتابخانه مراجعه می کنید و مجله ای را در رشته خودتان بر می دارید ویکی از مقالات مجله را به صورت تصادفی می خوانید و برای ادامه تحقیق یکی از مراجع مقاله را انتخاب می کنید و بسراغ آن مقاله در ژورنال دیگر می روید و این کار را تا بی نهایت ادامه می دهید. درصد مواقعی که به هر ژورنال در این مسیر برخورد می کنید – آیگن فاکتور – آن ژورنال است. اگر آزمایش فوق به تعداد کافی تکرار شود می تواند معیاری از اهمییت ژورنال در جامعه متخصصین رشته باشد. البته این توضیح مختصر روش است و جزئیات زیاد تری طراحان روش ارائه داده اند. مجلاتی که فقط خودشان به خودشان رجوع می دهند و اکنون از ضریب تاثیر بالایی برخوردارند در مسیرهای تصادفی روش جدید قرار نمی گیرند زیرا احتمال رجوع مقالات ژورنالهای دیگر به آنها خیلی کم است. قرار نگرفتن در مسیرهای تصادفی به معنی کم بودن ارزش علمی ژورنال است

Visualizing information flow in science

WARNING: Beware of VIDEA!

Werner Purgathofer, Eduard Groeller, Martin Feda

TU Wien / Austria

Abstract
This paper illustrates that there are conferences which will destroy confidence in scientific life if the community does not forbid them. The Wessex Institute of Technology (UK) [1] organizes a whole series of regular conferences on various topics [2]. Our experiences are only with one of these, "VIDEA", but one should probably also be careful with the others. It is an offense against honorable scientists to offer false publication possibilities under a scientifically serious disguise for high fees. Our conclusion is: VIDEA accepts EVERYTHING! And we conclude from that that a publication in the VIDEA proceedings is worth NOTHING AT ALL! And to organize such a conference is simply a fraud. Conferences like VIDEA are a morally dispisable scheme to allow people to buy themselves publications without having to undergo any type of reviewing. It simply increases the flow of worthless data and makes it more difficult for scientists to extract really useful information

Introduction

Serious conferences usually introduce themselves by distributing a "Call for Papers" including a submission deadline. After having received contributions a technical program committee reviews and evaluates these to come to a decision which of the submitted paper proposals shall be accepted for the conference. Some conferences ask for abstracts first to be able to decide whether a topic is appropriate for their event, and ask for full papers (to be reviewed again) only thereafter.

This holds also for a conference called "Visualization and Intelligent Design in Engineering and Architecture" (VIDEA'93). Having accepted to become a member of the program committee for VIDEA'93, one of the authors made two suspicious observations. Firstly, he received exactly zero abstracts and zero papers to review, and was never informed about any program committee meetings nor of any reviewing results. The program for the conference was finished apparently without involvement of the scientific advisory committee. We recognized this by receiving the printed advance program. Secondly, we submitted three papers to this conference, and they were all accepted without any comments, grades, or whatsoever. Meaningless to say that the visit to this conference was very disappointing both in the sense of contents and in the sense of organization.

When two of the authors were asked to become members of the program committee for VIDEA'95 (to take place in La Coruna, Spain), we planned to test if any reviews take place at all. We would send them four abstracts that are obviously plain nonsense, that no excuse for accepting them could be taken seriously. This paper reports about this activity.

Full article

Thanks to Dr. Sharifi

بیست تضمینی برای پایان نامه کارشناسی ارشد

بنام خداوند هستی و هم راستی- دانشجوئی، که بسیار مورد اطمینان است، نقل میکرد که در اطاق استاد تعدادی از دانشچویان نشسته بودند و با استاد میگفتند و میخندیدند. استاد گفت هرکدام از شما که مقاله داشته باشید نمره بیست پایان نامه تان با من. با شنیدن این مطلب یاد به اصطلاح استادی افتادم که همیشه اصرار دارد که داوران پایان نامه های تحت راهنمائی وی از دوستان خودش باشند و هرگاه استاد معتبری را پیشنهاد می کنیم به هر ترتیب که شده، حتی با طرح اتهاماتی، زیر بار نمی رود که نمی رود و در جلسه دفاع وقتی دانشجوی بی سواد و کودن مثل ... در گل میماند استاد بلند می شود و از کار او دفاعی میکند که نه تنها آبروی دانشجو را نمی خرد بلکه آبروی خود را نیز می برد. بهر حال ادامه نقل دانشجو چنین بود: یکی از دانشچویان گفت پس این آقای اسحاقی (اسم عوض شده است تا هویت فاش نشود) که فردا دفاع دارد بیست نمی شود. استاد گفت چرا نشود. خود اسحاقی گفت استاد من که مقاله ندارم. استاد گفت چرا داری عزیزم. نامت را روی مقاله (مثلا یوسفی) گذاشته ام. دانشجویان در دل گفتند چه استاد ماهی باید به ورودی های سال بعد بگوییم تا هر طور شده با این استاد تز بگیرند. دردناک است که بگویم ظاهرا همین رویه را دارند در یکی از دانشکده ها برای دفاع از پایان نامه دکتری نیز پیش می برند. کجائی گردان (حواستان باشد سرکج دارد!) که آبرویت را خریدند